Ποιήμα για το προεδρικό μαξιλάρι ..

Παναγιώτης Λιάκος

Η Μούσα βλέπει τις επιδόσεις Σακελλαροπούλου στην Προεδρία και νοσταλγεί τη βασιλεία ..

 Από τον Παναγιώτη Λιάκο

Είμεθα κράτος πίκολο,

γινόμεθα ρεντίκολο

με τις επιλογές μας,

να ήταν και δικές μας

Δεν επιλέγουμε εμείς

κι ο γάιδαρός μας ο Ντορής,

μα τους διαλέγουν άλλοι,

κυρίαρχοι, μεγάλοι

Διαλέξαν την Κατίνα

για νέα Προεδρίνα.

Τη φέρανε πεσκέσι

στην ύψιστη τη θέση

Εφερ’ όλα τα γατιά της

και μαζί το αίσθημά της

Κάθονται και τρωγοπίνουν

και λογαριασμό δεν δίνουν

Στο Μέγαρο ξυπνούν,

στο Μέγαρο δειπνούν.

Ο σεφ τούς μαγειρεύει

κι η λόρδα περισσεύει

«Τζάμπα είναι, βάλε κι άλλο!

Του λαού μας το ρεγάλο!

Εμείς, βρε, δεν πληρώνουμε

όσα μασαμπουκώνουμε!»

Είναι θέαμα γελοίο

μα δεν φαίνεται αστείο

Στην εξέδρα το αμόρε

χαιρετούρες και ονόρε

Περνάει ο στρατός

Καμαρώνει ο «γαμπρός»

Του κάνουν παρουσιάστε

Τους λέει «εμπρός, περάστε»

Στην Κατίνα η σημαία

Δεν της φαίνεται ωραία

Αβλεπτί την αφαιρεί

ντιπ πασέ τη θεωρεί…

Αχ, τα πατριωτικά μας

Να ήταν και δικά μας…

Τα κουμαντάρουν άλλοι

Οι ξένοι, οι μεγάλοι

Οι τάδε και οι δείνα

Που φέραν την Κατίνα

Βάλαν κάποια να κεντάει

μαξιλάρες που ’ναι χάι!

Ο,τι πρέπει για Ζεφύρι,

λαϊκή και πανηγύρι

Η Κατίνα και μια γάτα

κεντημένη σαν πατάτα

Στον καναπέ σαν αγκωνάρι

Εβαλ’ ένα μαξιλάρι,

στο προεδρικό γραφείο,

που θυμίζει καφενείο

Η αφεντομουτσουνάρα της

μισή χαρά, τρομάρα της

Μα δεν βλέπει; Τη δουλεύουν

κι όλους εμάς κοροϊδεύουν

Πώς κατήντησ’ ο θεσμός

Πώς βασίλευσ’ ο εσμός

Παρακμής και συμφοράς

Αχ, βρε Μοίρα, μη βαράς!

- https://www.newsbreak.gr/