Σκοτεινή Δεκαετία 1964-1974: Tο πρώτο σχέδιο Άτσεσον, Βασιλιάς και Μακάριος ..

 Κυπριακό .....  TA  ZOMBIE

15.10.2024 

SigmaLive

«ΗΕλλάδα της δεκαετίας του ‘60 βρίσκεται σε μια τροχιά ανάπτυξης. Ταυτόχρονα, όμως, προσπαθεί να κλείσει τις πληγές του εμφυλίου πολέμου. Είναι η Ελλάδα της αντιπαροχής, η Ελλάδα της μετανάστευσης, η Ελλάδα που έρχονται άνθρωποι από την επαρχία εδώ στην Αθήνα. Είναι όμως και η εποχή που κορυφώνεται ο Ψυχρός Πόλεμος, ένας πόλεμος που έχει ρίξει τη σκιά του κι εδώ στην Ελλάδα. Οι νέοι φεύγουν από την επαρχία και συρρέουν στα αστικά κέντρα. 

Το κλίμα που επικρατεί περιγράφει ένα τηλεγράφημα της αμερικανικής πρεσβείας στην Αθήνα που αναφέρει πολύ λακωνικά ποιοι κάνουν κουμάντο στην Ελλάδα. Πρόκειται για την 'Αγία Τριάδα': το Παλάτι που είχε υπό την άμεση επιρροή του τον Στρατό, τους Αμερικανούς και τους πολιτικούς που προσπαθούν να τα έχουν καλά με τους άλλους δύο πόλους εξουσίας».

Έτσι ξεκινάει το πρώτο επεισόδιο της νέας μεγάλης σειράς ντοκιμαντέρ «Σκοτεινή Δεκαετία 1964-1974», του Αλέξη Παπαχελά, η οποία φωτίζει άγνωστα παρασκήνια της πιο ταραγμένης δεκαετίας της σύγχρονης ιστορίας μας. 

Το πρώτο, από τα έξι συνολικά επεισόδια της σειράς, που προβλήθηκε τη Δευτέρα στην τηλεόραση του ΣΚΑΪ  (και του Σίγμα Κύπρου), με τίτλο «Η Αγία Τριάδα», μας γύρισε πίσω στον χρόνο στο 1964. Παρακολουθούμε τους πολιτικούς πρωταγωνιστές των γεγονότων και τη σχέση τους με τα Ανάκτορα, τον Στρατό και τους Αμερικάνους διπλωμάτες και πράκτορες.

Σπάνιες μαρτυρίες αποτυπώνουν τα γεγονότα που άνοιξαν τον δρόμο για το πραξικόπημα της 21ης Απριλίου 1967, ενώ ηχητικά ντοκουμέντα έρχονται για πρώτη φορά στο φως και μας μεταφέρουν μέσα στον Λευκό Οίκο, την ώρα που λαμβάνονταν καθοριστικές αποφάσεις για την Ελλάδα και την Κύπρο.

Δείτε εδώ το πρώτο επεισόδιο ή στην υβριδική τηλεόραση του ΣΚΑΪ πατώντας το κόκκινο κουμπί στο τηλεκοντρόλ σας στο μενού ντοκιμαντέρ

H "Αγία Τριάδα"

 Ποια ήταν η «Αγία Τριάδα» που έκανε κουμάντο στην Ελλάδα του ‘60; Τι ρόλο έπαιξαν οι πράκτορες της CIA; Τι κρυβόταν πίσω από τη ρήξη Κωνσταντίνου - Γεωργίου Παπανδρέου και την αποστασία του 1965; Πώς αντέδρασε ο Κωνσταντίνος Μητσοτάκης; Τι συνέβη στην Κύπρο και παραλίγο να φτάσουμε σε πόλεμο; Ποιοι έπαιξαν τον κρίσιμο ρόλο στα παρασκήνια;

Πρωταγωνιστές της εποχής είναι ο Κωνσταντίνος Καραμανλής της ΕΡΕ και ο Γεώργιος Παπανδρέου της Ένωσης Κέντρου.

Στο προσκήνιο εμφανίζεται ακόμη ένας παίκτης που θα ανατρέψει τα δεδομένα. Είναι ο Ανδρέας Παπανδρέου, διάσημος καθηγητής οικονομικών στην Αμερική. 

«Ο τότε πρωθυπουργός Καραμανλής μού ζήτησε να φτιάξω, να οργανώσω ένα κέντρο προγραμματισμού οικονομικών ερευνών σε διεθνή πρότυπα». λέει ο Ανδρέας Παπανδρέου. 

 συνεχεια εδω       .....  https://www.sigmalive.com/

-2 Σεπτεμβρίου 1958: Η ηρωική μάχη στον Αχυρώνα Λιοπετρίου ..

 

2 Σεπτεμβρίου 1958, σε έναν Αχυρώνα στο χωριό Λιοπέτρι, μάχονται ηρωικά κατά των Άγγλων και περνούν στο Πάνθεον των Ηρώων, τέσσερις γενναίοι αγωνιστές της ΕΟΚΑ, ο Ανδρέας Κάρυος, ο Φώτης Πίττας, ο Ηλία Παπακυριακού και ο Χρίστος Σαμάρας.

«Είναι πολύ δύσκολο εις εμέ να ξεχωρίσω μεταξύ των τεσσάρων αυτών παλικαριών ποίος ήταν ο γενναίος των γενναίων, διότι και οι τέσσαρες συνηγωνίσθησαν την στιγμήν εκείνη ποίος θα πέθαινε γενναιότερος. Ο ηρωικός θάνατος των με συνεκίνησε βαθύτατα υφ΄ ας συνθήκας συνετελέσθη, αλλά και με υπερηφάνειαν, ως αρχηγός, τον κατεχώρησα εις τας σελίδας της ιστορίας της ηρωικής ΕΟΚΑ, διότι έδειξε ποία στοιχεία περικλείει η Οργάνωσις… «των τρομοκρατών»!! και από ποιά υψηλά ιδεώδη ενεφορούντο οι αγωνιστές της. Και ενταύθα όπως και εις την μάχη του Μαχαιρά κατά Αυξεντίου, οι Άγγλοι στρατιώται μολονότι πολυάριθμοι και διαθέτοντες όλα τα σύγχρονα μέσα δεν κατόρθωσαν να καταβάλουν τους ελαχίστους υπερασπιστάς του αχυρώνος και εχρησιμοποίησαν βενζίνην δια να πυρπολήσουν τον αχυρώνα και εξοντώσουν απάνθρωπως τους εντος αυτού αγωνιζομένους […] Ο Κυπριακός και ο ξένος τύπος εξήρε την γενναιότητα των τεσσάρων αγωνιστών, βρεττανός δε λοχαγός εδήλωσεν ότι «κατεπλάγησαν όλοι από την μάχη που έδωσε η ΕΟΚΑ στο Λιοπέτρι» : Απομνημονεύματα Γεωργίου Γρίβα Διγενή

Τη νύχτα της 30ης Αυγούστου, οι τέσσερις ήρωες πήγαν στο χωριό Λιοπέτρι με σκοπό να εκπαιδεύσουν τα μέλη της ΕΟΚΑ που βρίσκονταν εκεί, σε θέματα που αφορούσαν τις ενέδρες.

Μετά από προδοσία, οι Άγγλοι κατέφθασαν στο χωριό τα ξημερώματα της 1ης Σεπτεμβρίου προκειμένου να βρουν τους τέσσερις καταζητούμενους. Οι Άγγλοι θα απέκλειαν το χωριό, οπότε έπρεπε άμεσα να διαφύγουν.

Αποβιβάστηκαν σε αυτοκίνητο ντόπιου συναγωνιστή και προχώρησαν προς την έξοδο του χωριού. Συνάντησαν Άγγλους στρατιώτες και αντάλλαξαν πυροβολισμούς. Αναγκάστηκαν να επιστρέψουν στο Λιοπέτρι και κατέληξαν στο σπίτι του Παναγιώτη Καλλή, ιδιοκτήτη του μοιραίου αχυρώνα που αργότερα έμελλε να γίνει βωμός θυσίας και δόξας.

Το Λιοπέτρι, κηρυσσόταν σε κατάσταση αποκλεισμού και κατ’ οίκον περιορισμού. Κανείς δε μπορούσε να κινηθεί στους δρόμους εκτός των Άγγλων στρατιωτών.

Οι Άγγλοι, θα έφταναν και στον αχυρώνα για έρευνα. Τότε, οι αγωνιστές χωρίς να χάσουν το θάρρος και τη ψυχραιμία τους, κρύφτηκαν και έριξαν στα ρούχα τους αρτύματα, προκειμένου να παραπλανήσουν τα ανιχνευτικά σκυλιά. Οι Άγγλοι, έκαναν έρευνες στο σπίτι και στον αχυρώνα και τελικά δε βρήκαν τίποτα.

Συγκέντρωσαν τους κατοίκους και τους ανέκριναν, ζήτησαν πληροφορίες αλλά μέχρι και εκείνη τη στιγμή οι προσπάθειές τους ήταν άκαρπες.

Στις 1:00 μετά τα μεσάνυχτα της 2ας Σεπτεμβρίου, οι Άγγλοι ύστερα από πληροφορίες επανήλθαν και περικύκλωσαν τον αχυρώνα. Ο ιδιοκτήτης και η οικογένειά του, παρά τη πίεση και τα βασανιστήρια που δέχτηκαν από τους στρατιώτες , δε πρόδωσαν τους 4 αγωνιστές. Οι Άγγλοι τους καλούσαν να παραδοθούν αλλά δεν έπαιρναν καμιά απάντηση, πυροβόλησαν εντός του Αχυρώνα και ομοίως πάλι, καμία απάντηση.

Το πρωί της 2ας Σεπτεμβρίου, έγινε νέος κατ’ οίκον περιορισμός και ο ιδιοκτήτης του Αχυρώνα υποβλήθηκε σε νέα βασανιστήρια. Όταν ο Παναγιώτης Καλλής επέστρεψε, μπήκε προσεκτικά στον Αχυρώνα και ενημέρωσε σχετικά τα παλικάρια με το τι συνέβαινε.

– Αν μας ανακαλύψουν εμείς θα σκοτωθούμε, είπε ο Ανδρέας Κάρυος. Οι τέσσερις ήρωες ήταν αγνοί ιδεολόγοι . Αγκάλιασαν τον Καλλή και τον αποχαιρέτησαν. Είχαν αποφασίσει να δώσουν τη μάχη.

Ομάδα στρατιωτών, που έφτασε κοντά στον αχυρώνα δέχτηκε πυροβολισμούς από τους τέσσερις αγωνιστές. Οι Άγγλοι τότε ζήτησαν ενισχύσεις, όπου και ήρθαν αμέσως.

‘Ένας ελληνομαθής δεκανέας, φώναξε στα ελληνικά κατά διαταγή του Άγγλου ταγματάρχη:- Παραδοθείτε κι βγείτε έξω, αλλιώς οι στρατιώτες θα ανοίξουν πυρ εναντίον σας. Ο δεκανέας επανέλαβε τρεις φορές τα ίδια λόγια και κάθε φορά η απάντηση ήταν μια ριπή. Υπάρχει όμως και η πληροφορία ότι ο δεκανέας φώναξε: «Αν θέλετε τη ζωή σας, παραδοθείτε» αλλά και πάλι δεν δόθηκε απάντηση. Σιγή απόλυτη επικράτησε στον αχυρώνα. Ο προμαχώνας ήταν ήδη περικυκλωμένος κι ο κλοιός του θανάτου αδιαπέραστος. Το ένδοξο τέλος των τεσσάρων αγωνιστών προδιαγραφόταν.. Γύρω από τον Αχυρώνα επικράτησε νεκρική σιγή εκείνες τις στιγμές. Οι Εγγλέζοι ταμπουρώθηκαν πίσω από τοίχους. Πήραν θέσεις σε μπαλκόνια, βεράντες, στέγες. Ξάπλωσαν στα χαντάκια. Την απόλυτη σιωπή, έσπασε μια φωνή : Παραδοθείτε.

– Μολών Λαβέ, απάντησαν τα κλείστρα των πολυβόλων των αγωνιστών και η μάχη ξεκίνησε.

Ριπές αυτομάτων, εκρήξεις από χειροβομβίδες, πολυβολισμοί, κραυγές πόνου, διαταγές Άγγλων, η εικόνα που επικρατούσε. Τα 4 παλικάρια έτρεχαν, εναλλάσσονταν, έριχναν με τα όπλα, έριχναν χειροβομβίδες, σκορπούσαν το θάνατο. Αρκετοί στρατιώτες τραυματίστηκαν και κάποιοι σκοτώθηκαν.

Ένας από τους αγωνιστές βγήκε από τον αχυρώνα πυροβολώντας, αλλά φονεύθηκε οπό Άγγλο στρατιώτη. Οι άλλοι αγωνιστές συνέχισαν να πυροβολούν και τραυμάτισαν ένα στρατιώτη και ένα λοχαγό. Στην ανταλλαγή νέων πυροβολισμών φονεύτηκε νέος αγωνιστής.

Οι στρατιώτες, άνοιξαν τρύπα στον Αχυρώνα και πέταξαν ρούχα λουσμένα με βενζίνη, έβαλαν φωτιά, μα έσβησε. Έφεραν ελικόπτερο, πέταξε πάνω απ’ τον Αχυρώνα, έριξε εμπρηστικά, φούντωσαν φλόγες, «το Χάνι της Γραβιάς» καιγόταν. Οι αγωνιστές όμως συνέχιζαν τη μάχη. ‘Ώσπου το ελικόπτερο έβρεξε με βενζίνη τον Αχυρώνα. Τα φλογοβόλα μετέτρεψαν τον προμαχώνα σε πυρακτωμένη κόλαση και οι αντάρτες άρχισαν ο καθένας με τη σειρά του την έξοδο πυροβολώντας, μέχρι που διάτρητοι έπεφταν στην αυλή του θυσιαστηρίου νεκροί. Ποιος έπεσε πρώτος, ποιος τελευταίος, κανείς δεν έμαθε ποτέ. Μόνο ισχυρισμοί των Εγγλέζων υπάρχουν για τη σειρά των σκυταλοδρόμων του Θανάτου. Στην ανάκριση λέχθηκε ότι πρώτος έπεσε ο Ανδρέας Κάρυος και σε λίγο ο Χρίστος Σαμάρας. Ακολούθησε ο Φώτης Πίττας και τελευταίος ο Ηλίας Παπακυριακού. ‘Όταν οι καπνοί διαλύθηκαν, οι πυροβολισμοί σταμάτησαν, οι Εγγλέζοι προχώρησαν δειλά και λόγχισαν τους ήρωες. Λόγχισαν τα νεκρά κορμιά με λύσσα και πυροβόλησαν τους ήρωες με περίστροφα. Δεν κινδύνευαν πια! Ο Ανδρέας Κάρυος κι ο Χρίστος Σαμάρας έπεσαν ο ένας κοντά στον άλλο κατά το νότο. O δάσκαλος, ο Φώτης Πίττας προς την ανατολή. Κι ο Ηλίας Παπακυριακού βρέθηκε προς το βορρά.

Οι τέσσερις αγωνιστές της ΕΟΚΑ με τον ηρωικό τους θάνατο συγκίνησαν και προκάλεσαν παγκόσμιο θαυμασμό. Ο τόπος της θυσίας τους, στον οποίο στήθηκαν οι ανδριάντες τους, έγινε εθνικό προσκύνημα. Σήμερα ο αχυρώνας και η πέριξ αυλή διαμορφώθηκαν σ’ ένα ενιαίο Μνημειακό Χώρο για να διαιωνίζει το μεγαλείο του ηρωισμού και της αυτοθυσίας τους.

ΟΙ ΗΡΩΕΣ:

ΑΝΔΡΕΑΣ ΚΑΡΥΟΣ:

Γεννήθηκε στο χωριό Αυγόρου της επαρχίας Αμμοχώστου στις 16 Ιουλίου1926. Φοίτησε στο δημοτικό σχολείο του χωριού του και αργότερα καταρτίστηκε μελετώντας θέματα θεολογίας, λογιστικής, αγγλικών και ελληνικής λογοτεχνίας. Ήταν στέλεχος της ΠΕΚ και πρωτοστάτησε στην ίδρυση της ΣΕΚ, της ΠΕΟΝ και του θρησκευτικού συλλόγου του χωριού του. Τον Ιανουάριο του 1955 συνδέθηκε με τον Γρηγόρη Αυξεντίου. Υπήρξε ο διοργανωτής και ο πρώτος υπεύθυνος του αγώνα της Ε.Ο.Κ.Α. στο Αυγόρου.Πήρε μέρος την 1η Απριλίου 1955 στην επιχείρηση αποκοπής των ηλεκτρικών καλωδίων παρά το Αυγόρου και έπαθε σοβαρά εγκαύματα. Συνελήφθη αρκετές φορές για τη δράση του και μετά την επίθεση της ομάδας του κατά του αστυνομικού σταθμού Άχνας καταζητήθηκε. Συνελήφθη τον Νοέμβριο του 1956 και κλείστηκε στα κρατητήρια Πύλας, απ’ όπου απέδρασε στις 12 Μαρτίου 1958. Συνέχισε τη δράση του ως υποτομεάρχης στην περιοχή Κοκκινοχωριών. Διακρίθηκε για την πίστη του στο Θεό και στην Πατρίδα.

ΦΩΤΗΣ ΠΙΤΤΑΣ:

Γεννήθηκε στο χωριό Φρέναρος της επαρχίας Αμμοχώστου στις 28 Φεβρουαρίου 1935. Αποφοίτησε από το δημοτικό σχολείο του χωριού του, το Γυμνάσιο Αμμοχώστου και το διδασκαλικό Κολέγιο Μόρφου. Έγινε μέλος της Ε.Ο.Κ.Α., όταν ήταν σπουδαστής στο Κολέγιο. Υπηρέτησε ως δάσκαλος στο δημοτικό σχολείο Άχνας και ανέπτυξε πλούσια δράση στον μαχητικό, στον οργανωτικό και στο διαφωτιστικό τομέα. Καταζητήθηκε από τους Άγγλους στις 18 Οκτωβρίου 1956.Ως καταζητούμενος πρόσφερε πολλά στον αγώνα της Ε.Ο.Κ.Α. στα χωριά Λύση, Βατυλή και Άσσια. Συνελήφθη στις 10 Ιανουαρίου 1957 και βασανίστηκε ανελέητα για 20 μέρες στις φυλακές της Αμμοχώστου. Με το αίμα που έφτυσε από τα βασανιστήρια ζωγράφισε στον τοίχο του κελιού του τη μορφή της ελευθερίας. Για τα φρικτά βασανιστήρια μας μιλά πολύ εύγλωττα το προσωπικό του ημερολόγιο, στο οποίο κατέγραψε τις εμπειρίες του. Κλείστηκε στα κρατητήρια Κοκκινοτριμιθιάς και αργότερα της Πύλας, απ’ όπου δραπέτευσε με άλλους συναγωνιστές του στις 12 Μαρτίου 1958. Συνέχισε τη δράση του ως υποτομεάρχης στην περιοχή Λύσης. Είχε πλούσια και αποτελεσματική δράση. Οι Άγγλοι ενοχλημένοι επέβαλαν δεκαπενθήμερο κατ’ οίκον περιορισμό και επιδόθηκαν σε έρευνες, χωρίς αποτέλεσμα. Στις 2 Σεπτεμβρίου 1958 έπεσε μαχόμενος για την ελευθερία της πατρίδας του στην ένδοξη μάχη του Αχυρώνα του Λιοπετρίου.

ΗΛΙΑΣ ΠΑΠΑΚΥΡΙΑΚΟΥ:

Γεννήθηκε στο χωριό Λυθράγκωμη της επαρχίας Αμμοχώστου στις 25 Ιανουαρίου 1938. Μετά την αποφοίτηση του από το δημοτικό σχολείο του χωριού του φοίτησε στο Γυμνάσιο Αμμοχώστου. Μαθητής ακόμη της Ε΄ Γυμνασίου εντάχθηκε στην Ε.Ο.Κ.Α. και έδρασε ως μέλος των ομάδων κρούσεως. Πήρε μέρος σε βομβιστικές επιθέσεις. Καταζητήθηκε από τους Άγγλους προτού τελειώσει το Γυμνάσιο.Τον Μάρτιο του 1957 ανέλαβε την ευθύνη του υποτομέα Άσσιας και των γύρω χωριών. Ανέπτυξε μεγάλη δραστηριότητα. Μια από τις ενέργειές του ήταν η αρπαγή γαλλικών αυτομάτων όπλων από άνδρες του γαλλικού αποσπάσματος, που είχαν κάνει επέμβαση στο Σουέζ. Όταν το καλοκαίρι του 1958 οι Τούρκοι εξαπέλυσαν συστηματικές επιθέσεις εναντίων ελληνικών περιουσιών, οργάνωσε πολιτοφυλακή των Ελλήνων στα χωριά της περιοχής του και αντέκοψε τις τουρκικές επιθέσεις.Στις 13 Ιουλίου 1958 με προσωπική του καθοδήγηση οι αγωνιστές της Άσσιας ανατίναξαν την υδραντλία, τα υποστατικά και τις υδατοδεξαμενές, από τις οποίες υδρεύονταν οι στρατοπεδευμένες αγγλικές δυνάμεις στον αστυνομικό σταθμό της Βατυλής. Στις 31 Ιουλίου 1958 ενέπεσε σε αγγλική περίπολο και πληγώθηκε στο πόδι. Αν και πληγωμένος κατόρθωσε να διαφύγει. Η δράση του συνεχίστηκε μέχρι τις 2 Σεπτεμβρίου 1958, μέρα του θανάτου του, όταν επιχείρησε ηρωική έξοδο από τον Αχυρώνα του Λιοπετρίου.

ΧΡΙΣΤΟΣ ΣΑΜΑΡΑΣ:

Γεννήθηκε στο χωριό Λιοπέτρι της επαρχίας Αμμοχώστου στις 12 Φεβρουαρίου 1925. Φοίτησε στο δημοτικό σχολείο του χωριού του μέχρι την Τετάρτη τάξη. Επειδή ήταν φιλομαθής, θρήσκος και αγνός πατριώτης, έμαθε πολλά διαβάζοντας θρησκευτικά βιβλία και ελληνική ιστορία. Έψαλλε στην εκκλησία του χωριού του. Υπήρξε ο ιδρυτής της ΟΧΕΝ Λιοπετρίου και ο καθοδηγητής της χριστιανικής κίνησης των γύρω χωριών. Από το 1954 εντάχθηκε σε μυστική οργάνωση, που προπαρασκεύαζε ένοπλη εξέγερση για την απελευθέρωση της Κύπρου. Τον Ιανουάριο του 1955 συνδέθηκε με τον Γρηγόρη Αυξεντίου. Εργάστηκε για τη στρατολόγηση μελών της Ε.Ο.Κ.Α. Στις αρχές Μαρτίου του 1955 ορκίστηκαν στο σπίτι του τα πρώτα μέλη της Ε.Ο.Κ.Α. Λιοπετρίου.Πήρε μέρος την 1η Απριλίου 1955 στην επίθεση που έγινε στη Δεκέλεια με υπεύθυνο τον Γρηγόρη Αυξεντίου. Την ίδια μέρα καταζητήθηκε και μέχρι τον θάνατό του έμεινε επικηρυγμένος για 5.000 λίρες. Σ’ όλο αυτό το διάστημα ανέπτυξε δράση στα χωριά Λιοπέτρι, Λιμνιά, Άγ. Σέργιο, Αυγόρου, Ορμήδεια, Περιστερωνοπηγή, Γαϊδουρά, Πυρκά και Πραστειό. Έπεσε μαχόμενος στον Αχυρώνα Λιοπετρίου για τα ιδανικά, που πίστευε από την παιδική του ηλικία.

ΑΘΑΝΑΤΟΙ!

https://elamcy.com/

ΠΑΝΤΑ - ΜΙΖΑΔΟΡΟΙ ΠΡΟΔΟΤΕΣ ... - ΚΑΡΕΚΛΟLOVERS ΝΕΝΕΚΟΙ .. - ΠΑΝΤΑ ...

 Τουρκική εισβολή στην Κύπρο

- Η Τουρκική εισβολή στην Κύπρο το 1974[15] (τουρκικά: K?br?s Bar?s Harekat??, κ. γρ. Επιχείρηση ειρήνευσης Κύπρου?, Επιχείρηση ειρήνευσης Κύπρου ή τουρκικά: Attila Harekat???, Επιχείρηση Αττίλας) ήταν τουρκική στρατιωτική εισβολή στην Κυπριακή Δημοκρατία. Ξεκίνησε στις 20 Ιουλίου 1974, πέντε μέρες μετά το πραξικόπημα της 15ης Ιουλίου. Τα αποτελέσματα της παράνομης εισβολής ήταν η Τουρκία να αποκτήσει το 34% των εδαφών του νησιού, χιλιάδες Ελληνοκύπριοι να εκτοπιστουν βίαια από τον τόπο που διέμεναν και να σημειωθούν εκατοντάδες θάνατοι και βιασμοί αμάχων κατά τη διάρκεια των εχθροπραξιών. Το 1983, ανακηρύχθηκαν τα κατεχόμενα εδάφη ως Τουρκική Δημοκρατία Βόρειας Κύπρου, αναγνωρισμένη μόνο από την Τουρκία.[1] Η διεθνής κοινότητα θεωρεί τα εδάφη της ΤΔΒΚ ως κατεχόμενη από τις τουρκικές δυνάμεις περιοχή της Δημοκρατίας της Κύπρου[2] Η κατοχή εξακολουθεί να θεωρείται παράνομη, ενώ οι συνομιλίες για λύση του Κυπριακού ζητήματος συνεχίζονται.[3]

Στις 20 Ιουλίου, η Τουρκία εισέβαλε στο νησί, προφασιζόμενη το άρθρο 4 της Συνθήκης Εγγυήσεων. Οι τούρκικες δυνάμεις εντός τριών ημερών κατέλαβαν αρχικά το 3% από το βόρειο κομμάτι του νησιού με τη γνωστή επιχείρηση («Αττίλα 1») και συγκεκριμένα την Κερύνεια και την περιοχή γύρω από την πόλη. Στις 23 Ιουλίου κηρύχθηκε εκεχειρία και τόσο η Χούντα των Αθηνών όσο και η πραξικοπηματική κυβέρνηση της Κύπρου κατέρρευσαν. Ακολούθησαν δύο γύροι διαβουλεύσεων στη Γενεύη μεταξύ των εμπλεκόμενων χωρών, στις οποίες η Τουρκία ζητούσε ομοσπονδιακή λύση, ανταλλαγή πληθυσμού και το 34% των εδαφών της Κύπρου να ελέγχεται από τους Τουρκοκύπριους. Στις 14 Αυγούστου, οι συνομιλίες της Γενεύης κατέρρευσαν και μόλις 1 ώρα μετά η Τουρκία ξεκίνησε δεύτερη επιχείρηση («Αττίλας ΙΙ»), κατά την οποία μέσα σε 3 ημέρες κατέλαβε το 36,2% του νησιού και εκτόπισε 120 χιλιάδες Ελληνοκύπριους (άλλες 20 χιλιάδες παρέμειναν εγκλωβισμένοι), ενώ συνολικά σκοτώθηκαν περίπου 3 χιλιάδες ελληνόφωνοι Κύπριοι.[16]

https://el.wikipedia.org/

Ερντογάν: Όταν λέμε "θα έρθουμε μία νύχτα ξαφνικά", εννοούμε πως θα επιτεθούμε σε όποιον μας ενοχλήσει ...

Ο ΕΘΝΑΡΧΗΔΗΣ ΚΑΡΑΜΑΝ ΑΛΗΣ .

1959: Μονογράφεται στη Ζυρίχη από τον πρωθυπουργό της Ελλάδας Κωνσταντίνο Καραμανλή και τον Τούρκο ομόλογό του Αντνάν Μεντερές η συμφωνία για την ανεξαρτησία της Κύπρου.

ΠΟΙΑ ΧΩΡΑ ΚΡΑΤΟΣ -  ΜΕΛΟΣ ΤΗΣ ΕΥΡΩΠΑΙΚΗΣ ΕΝΩΣΗΣ ΕΙΝΑΙ ΥΠΟ ΤΟΥΡΚΙΚΗ       

ΚΑΤΟΧΗ  - ΚΑΤΕΧΟΜΕΝΗ ???

Πραξικόπημα του 1974 στην Κύπρο .

Το πραξικόπημα της 15ης Ιουλίου 1974 στην Κύπρο πραγματοποιήθηκε από την Εθνική Φρουρά της Κύπρου και μερίδα στελεχών της ΕΟΚΑ Β΄, κατ' εντολή της Χούντας των Συνταγματαρχών του Δημήτρη Ιωαννίδη, με σκοπό την ανατροπή του εκλεγμένου Προέδρου της Κυπριακής Δημοκρατίας Αρχιεπίσκοπου Μακάριου Γ' και την επίτευξη της ένωσης με την Ελλάδα [1][2][3].

- Πραξικόπημα - Τουρκική εισβολή  1975

Το πραξικόπημα πραγματοποιήθηκε στην Κύπρο, σε μια ασταθή περίοδο της ιστορίας της. Η Κυπριακή Δημοκρατία είχε ιδρυθεί το 1960 και μετά τις διακοινοτικές συγκρούσεις του 1963 οι Τουρκοκύπριοι μετακινήθηκαν σε θύλακες[4][5], ενώ στο νησί δρούσαν παραστρατιωτικές οργανώσεις Ελληνοκυπρίων και Τουρκοκυπρίων Εθνικιστών και παραστρατιωτικών. Μέχρι το 1974 μεσολάβησε η άνοδος της Χούντας στην Ελλάδα το 1967, τα γεγονότα της Κοφίνου και μια μεγάλη περίοδος εμφύλιας διαμάχης στο εσωτερικό της Κύπρου, ενώ η Τουρκία απειλούσε με εισβολή και σχέδια της για διχοτόμηση της νήσου αποκαλύπτονταν σε επίπεδο ηγετών και οργανώσεων. [6]

Ο Αρχιεπίσκοπος Μακάριος ήταν σε σύγκρουση με το στρατιωτικό καθεστώς στην Ελλάδα, ενώ αντιμετωπιζόταν με καχυποψία από τις ΗΠΑ. Θεωρείτω ως ο "Κάστρο της Μεσογείου", ενώ από τη μια μιλούσε για την πολιτική των Αδεσμεύτων και από την άλλη χαρακτήριζε τους πολέμιούς του ως "νεκροθάφτες της Ενώσεως". Στην Κύπρο επίσης, υπήρχαν Έλληνες στρατιωτικοί και στρατιώτες τόσο ως ξεχωριστή δύναμη (Ελληνική Δύναμη Κύπρου (ΕΛΔΥΚ)) όσο και εντός της Εθνικής Φρουράς. Στην πραγματικότητα οι ΗΠΑ δεν ήθελαν με τίποτε στρατιωτική σύγκρουση (πόλεμο) μεταξύ δύο μελών του ΝΑΤΟ, της Ελλάδας και της Τουρκίας. Οι ΗΠΑ ήθελαν εξωμάλυνση της κατάστασης στην περιοχή, άμεση διευθέτηση του κυπριακού προβλήματος με απομάκρυνση του Αρχιεπισκόπου Μακάριου και υποστήριξαν παρασκηνιακά μέσω της CIA το σχέδιο για ελληνικό πραξικόπημα και τουρκική εισβολή, χρησιμοποιώντας ως εργαλεία και πιόνια τους κάποιες ηγετικές προσωπικότητες και οργανώσεις από όλες τις πλευρές.

Στις 15 Ιουλίου 1974 έτσι εκδηλώθηκε το πραξικόπημα στην Κύπρο, από την Εθνική Φρουρά. Ο Αρχιεπίσκοπος Μακάριος διέφυγε προς την Πάφο, πρόεδρος τοποθετήθηκε ο Νίκος Σαμψών που στη συνέχεια ανακήρυξε την "Ελληνική Δημοκρατία της Κύπρου".[7][8] Ο Μακάριος μέσω Μάλτας και Λονδίνου έφτασε στη Νέα Υόρκη, όπου στις 19 Ιουλίου έλαβε μέρος στη σύσκεψη του Συμβουλίου Ασφαλείας του ΟΗΕ. Εκεί, κατήγγειλε τη χούντα των Αθηνών για εισβολή.

Στις 20 Ιουλίου, η Τουρκία επικαλούμενη το άρθρο 4 της συνθήκης Εγγυήσεων, εισέβαλε στην Κύπρο. Ουσιαστικά έγινε στρατιωτική αποβίβαση, χωρίς ιδιαίτερες αντιστάσεις από την ελληνοκυπριακή πλευρά, λόγω και των διαβεβαιώσεων που είχαν οι Τούρκοι κατά το προηγούμενο διάστημα.

Στις 23 Ιουλίου ο Νίκος Σαμψών προ της διαφαινόμενης κατάρρευσης παραιτήθηκε, όπως και το στρατιωτικό καθεστώς στην Ελλάδα. Όμως τα γεγονότα στην Κύπρο συνέχισαν να ξετυλίγονται και με μια δεύτερη επιχείρηση, τον Ατίλλα ΙΙ, τον Αύγουστο του ιδίου έτους, η Τουρκία κατέλαβε το 36% των εδαφών της Κυπριακής Δημοκρατίας και εκτόπισε 180 χιλιάδες Κύπριους (άλλες 20.000 παρέμειναν εγκλωβισμένοι), ενώ συνολικά σκοτώθηκαν περίπου 3.000 ελληνοκύπριοι.[9]

Ο Αρχιεπίσκοπος Μακάριος επέστρεψε στην Κύπρο τον Δεκέμβρη του 1974. Έδωσε "κλάδο ελαίας" (απονομή χάριτος) στους πραξικοπηματίες και στα μέλη της ΕΟΚΑ Β[10][11]'- οι οποίοι υπολογίζονται γύρω στις πέντε χιλιάδες ενεργά μέλη[12] [13]. Από το 1974 μέχρι σήμερα συνεχίζονται συνομιλίες για ειρηνική και δίκαιη επίλυση του Κυπριακού Προβλήματος.

 - https://el.wikipedia.org/

🔴Ζαχαριάδης: Είμαστε υπέρ της διχοτόμησης της Κύπρου! Να πάρουν οι 🇹🇷Τούρκοι το 1/5 του νησιού!

απο - Αμαλία🇬🇷

@4fABkkc5xTv2aek

🔴Εχθές, παρουσίασα την αποκάλυψη (προδοσία!) της πραγματικής ταυτότητας του "Διγενή", από τον Ζαχαριάδη, σε εκπομπή του κουκουέδικου ραδιοσταθμού "Φωνή της Αλήθειας", στις 25 Απριλίου 1955. Ωστόσο, στην ομιλία του αυτή, ο Ζαχαριάδης δεν περιορίστηκε στην προδοσία του Γ. Γρίβα, αλλά εξέφρασε & την θέση του ΚΚΕ, για μια συνολική λύση του Κυπριακού.

🔴Όπως υποστήριξε, εφόσον οι Ελληνοκύπριοι έχουν το δικαίωμα της αυτοδιάθεσης, το ίδιο δικαίωμα, της "αυτοδιάθεσης μέχρι και αποχωρισμού", πρέπει να έχουν & οι Τουρκοκύπριοι. Δηλαδή, εφόσον προέκυπτε Ένωση της Κύπρου με την Ελλάδα, θα έπρεπε & οι Τουρκοκύπριοι να πάρουν το κομμάτι του νησιού που τους αναλογούσε (το υπολόγιζε σε 1/5) και να ενωθούν με την Τουρκία!!!

🔴Το κατάπτυστο άρθρο του Ζαχαριάδη, που διαβάστηκε απ' τον ίδιο, στον ραδιοσταθμό, δημοσιεύθηκε στην "Αυγή" των Αθηνών της 26ης Απριλίου 1955. Επίσης, αποσπάσματα απ' το άρθρο, δημοσιεύθηκαν & στην εφημερίδα του ΑΚΕΛ "Νέος Δημοκράτης", στις εκδόσεις της 30ης Απριλίου και της Πρωτομαγιάς του 1955.

🔴Ιδού το επίμαχο απόσπασμα του άρθρου Ζαχαριάδη, που αφορά τους Τουρκοκυπρίους, στο οποίο διατηρείται η σταλινική "ορθογραφία" - κακοποίηση της ελληνικής γλώσσας:

↪️"Το λαϊκό κίνημα στην Κύπρο αντιμετωπίζει και άλλο πρόβλημα, πιο δύσκολο, πιο περίπλοκο. Στην Κύπρο το 1/5 σχεδόν του πληθυσμού είνε τούρκοι στα 95% τους εργαζόμενοι. Ο εγγλέζικος ιμπεριαλισμός με τη γνωστή ταχτική του «διαίρει και βασίλευε», δηλαδή, χώριζε τους εχθρούς σου για να τους καταφέρνει όλους, καθώς και με τη βοήθεια των προσκυνημένων της Αθήνας προσπαθεί να χτυπήσει το ελληνικό κίνημα στο νησί στρέφοντας ενάντια του τους τούρκους. Όμως η απελεφθέρωση του λαού της Κύπρου δεν μπορεί νάνε πραγματική παρά μόνο σαν απελφθέρωση και των τούρκων. Η ένωση της Κύπρου με την Ελλάδα δεν μπορεί να σημαίνει διατήρηση ή χειροτέρεψη της υποδούλωσης των τούρκων μα απελφθέρωση και για την τουρκική μειονότητα του νησιού με βάση την πλήρη εθνική αφτονομία της. Διεκδικώντας το δικαίωμα της αφτοδιάθεσης μέχρι και αποχωρισμού για τους έλληνες δε μπορούμε να αρνηθούμε αφτό το δικαίωμα στην τουρκική μειονότητα. Αλλιώς θα χαντακώναμε και την όλη υπόθεση της απελεφθέρωσης της Κύπρου. Δεν μπορείς νάσαι λέφτερος όταν κρατά άλλο σκλάβο που σε πολεμά να λεφτερωθεί. Αφτό διακήρυξε και ο Μεγάλος Λένιν που τις μέρες αφτές τον τιμά όλη η προοδεφτική ανθρωπότητα. Η εγγύηση λοιπόν της επιτυχίας της αντι-ιμπεριαλιστικής πάλης του κυπριακού λαού, βρίσκεται στον κοινό αγώνα των ελλήνων και των τούρκων ενάντια στους άγγλους ιμπεριαλιστές και ενάντια στους λακέδες των αγγλοαμερικανών ιμπεριαλιστών, τόσο στην Αθήνα και στην Άγκυρα, όσο και στην Κύπρο. Και η κοινότητα αφτή στον αγώνα, η συμμαχία αφτή μπορεί να πραγματοποιηθεί μόνον όταν αναγνωριστεί στους τούρκους το δικαίωμα της εθνικής αφτονομίας και η πολιτική αφτοδιοίκηση τους"↩️

🔴Συμπέρασμα: μια φορά προδότες, για πάντα προδότες!

 

ΨΟΦΟΣ... Εγκληματίας πολέμου κυκλοφορούσε ελεύθερος...

https://www.philenews.com/

 Κώστας Βενιζέλος

 2 Δεκεμβρίου 2023

Τον Μάιο του 1974 ο  Χένρι Κίσινγκερ βρέθηκε στην Κύπρο για να συναντήσει τον Σοβιετικό ομόλογό του, Αντρέι Γκρομύκο. Είχε επιλεγεί η Κύπρος για να συζητήσουν οι εκπρόσωποι των δυο υπερδυνάμεων το Μεσανατολικό. Οι συζητήσεις διεξήχθησαν στο Προεδρικό Μέγαρο.  Όταν  ο Μακάριος αποχαιρετούσε τον Αμερικανό αξιωματούχο, εξέφρασε την ελπίδα ότι η επίσκεψη αυτή του Υπουργού Εξωτερικών στη Λευκωσία δεν θα ήταν η τελευταία. Ο  Χένρι Κίσινγκερ απάντησε ότι θα «είναι πολύ ευτυχής να επισκεφθεί εκ νέου την Κύπρο».  Δεν το έπραξε αν και μετά την εισβολή, την πρώτη περίοδο, είχε αναφερθεί πως ήταν ένα ενδεχόμενο. Σίγουρα με το κλίμα που υπήρχε για τις ΗΠΑ και ειδικά για τον  Κίσινγκερ δεν θα μπορούσε να έλθει στο νησί.

Τον Μάιο είχε εικόνα που θα οδηγούνταν οι εξελίξεις στην Κύπρο. Οι Τούρκοι είχαν έτοιμα τα σχέδια της εισβολής από τον Φεβρουάριο του 1974. Η CIA γνώριζε και για τους τουρκικούς σχεδιασμούς και για τόσα προετοίμαζε η χούντα των Αθηνών.

Ο Κίσινγκερ, οπαδός του «ρεαλισμού», επέβαλε δικτατορίες και οδήγησε αντιπαραθέσεις σε πολέμους. Ήταν ο άνθρωπος που τιμήθηκε με το Νόμπελ Ειρήνης και την ίδια ώρα κατηγορήθηκε ως εγκληματίας πολέμου. Και ήταν. Και δεν το λέμε μόνο εμείς στην Κύπρο, την Ελλάδα, αλλά και στην Ασία, στην Λατινική Αμερική.

Ο  Χένρι Κίσινγκερ διέπραξε έγκλημα κατά της Κύπρου. Γνώριζε, τουλάχιστον από τον Ιούνιο του 1974, ότι η χούντα θα διενεργούσε πραξικόπημα κατά του Μακαρίου.

«Οι ΗΠΑ συμμετείχαν ενεργά στη λήψη της απόφασης για την ανατροπή του Αρχιεπισκόπου Μακαρίου, διαβεβαιώνοντας τον Ιωαννίδη ότι δεν θα επενέβαινε η Τουρκία και γι’ αυτές ήταν επιθυμητή η απομάκρυνση του Μακαρίου από την Προεδρία της Κυπριακής Δημοκρατίας, επειδή ήταν επικίνδυνος για την ασφάλεια της Δύσης, αφού ο ίδιος ο Κίσινγκερ τον είχε αποκαλέσει ‘’Κάστρο της Μεσογείου’’» (ΓΕΕΦ: ΣΤΡΑΤΙΩΤΙΚΑ ΔΙΔΑΓΜΑΤΑ ΤΩΝ ΕΠΙΧΕΙΡΗΣΕΩΝ ΣΤΗΝ ΚΥΠΡΟ, 20 ΙΟΥΛΙΟΥ – 17 ΑΥΓΟΥΣΤΟΥ 1974,  σελίδα 53)

Ο Αμερικανός αξιωματούχος δεν έστειλε τον Υφυπουργό Τζόζεφ Σίσκο για να σταματήσει τουρκική εισβολή στην Κύπρο. Τον έστειλε για να αποτρέψει ενδεχόμενο ελληνοτουρκικό πόλεμο, στην περίπτωση που οι χουντικοί, οι οποίοι είχαν συμφωνήσει να πάρει έδαφος της Κύπρου η Τουρκία ( αυτό που κατέλαβε στον πρώτο γύρο), «τρελαίνονταν» και κήρυσσαν πόλεμο.

Ο Αμερικανός υπουργός γνώριζε ότι οι Τούρκοι θα προχωρούσαν στη δεύτερη φάση της στρατιωτικής επιχείρησης, που είχαν ονομάσει «ΑΤΤΙΛΑΣ ΙΙ» και δεν ήθελε να τους σταματήσει. Ο Κίσινγκερ ήταν απόλυτος στο θέμα αυτό. Μνημόνιο είχε παρουσιάσει και η CIA, ημερομηνίας 13 Αυγούστου, στο οποίο περιγραφόταν η δεύτερη φάση της εισβολής. Ο ίδιος, άλλωστε, είχε αναφέρει με κυνικότητα πως «δεν υπάρχει αμερικανικός λόγος να μην κατέχει η Τουρκία το ένα τρίτο της Κύπρου».

Ο καθηγητής Θάνος Βερέμης, που είχε συναντήσει τον Κίσινγκερ σε συνέδριο το 1999, έγραψε στην «Καθημερινή» των Αθηνών, ότι κάθισαν για μεσημεριανό γεύμα στο ίδιο τραπέζι μαζί με τον αείμνηστο Γιάννο Κρανιδιώτη. Ο Αμερικανός πρώην ΥΠΕΞ, αναφέρει ο Θ. Βερέμης, «άσκησε κριτική στον Κωνσταντίνο Καραμανλή επειδή μετά την τουρκική εισβολή στην Κύπρο δεν δέχτηκε ‘’τη μόνη λύση για το Κυπριακό που ήταν η διχοτόμηση της νήσου’’». Κι όταν Κρανιδιώτης και Βερέμης τον κάλεσαν στην Ελλάδα για ομιλία αρνήθηκε λέγοντας πως δεν είχε αποφασίσει να τελειώσει τη ζωή του!

Ο Κίσινγκερ δεν καταδικάστηκε από κανένα διεθνές δικαστήριο, αλλά ήταν διεθνής εγκληματίας και καταδικασμένος στη συνείδηση των λαών που δολοφόνησε, κατέστρεψε. «Κράτησε» εν ζωή όσο μπορούσε τη χούντα, «έκλεισε» το μάτι στον Ετζεβίτ για να εισβάλει και μετά «μεσολαβούσε» για νομιμοποίηση της κατοχής. Στη συνάντηση, που είχε με τον Ντενκτάς, 20 Νοεμβρίου 1975, υπέδειξε στον κατοχικό ηγέτη πως «μπορείς να επιτύχεις ένα διζωνικό σύστημα και μία κεντρική κυβέρνηση με περιορισμένες εξουσίες. Εάν θα έχεις συμμετοχή 50%, όπως ζητάς, δεν είναι σαφές. Αλλά εάν υπάρχει μία αδύναμη κεντρική κυβέρνηση δεν είναι ίσως τόσο σημαντικό».

Με όλα αυτά, βέβαια, δεν προσφέρεται άλλοθι σε όσους ελληνόφωνες πρόδωσαν την Κύπρο. Άλλωστε ήταν όλοι στο κόλπο.

ΨΟΦΟΣ «Με διχοτομημένο νησί γλυτώνουμε από Σοβιετικούς»

https://www.philenews.com/ 

 

Κώστας Βενιζέλος

 5 Δεκεμβρίου 2023

Πολλά έχουν γραφτεί για τον Χένρι Κίσινγκερ διαχρονικά, ειδικά όμως τώρα που έφυγε από τη ζωή, επιχειρήθηκε μια αποτίμηση της πολιτικής τους, της εν γένει συμπεριφοράς του.. Πολλές αναφορές εξυμνούν τον Αμερικανό πρώην υπουργό Εξωτερικών για την πολιτική που άσκησε όταν ήταν αξιωματούχος των ΗΠΑ, αλλά και για τις τοποθετήσεις του στη συνέχεια. Σε Ελλάδα και Κύπρο δύσκολα θα εντοπίσει κανείς αναφορές, οι οποίες τον εξυμνούν, κυρίως λόγω του 1974. Εκφράσθηκε, βεβαίως, η εκτίμηση ότι «φορτώνονται» όλα στον Κίσινγκερ για αποφευχθούν ευθύνες της δικής μας πλευρά.

Ο Κίσινγκερ έχει βαριές ευθύνες γιατί γνώριζε, ενθάρρυνε, δεν απέτρεψε τα γεγονότα. Ευθύνεται επειδή διά των όσων έγιναν θεωρούσε πως εξυπηρετούνταν τα γεωπολιτικά συμφέροντα των ΗΠΑ και των Συμμάχων τους. Την ίδια ώρα, ευθύνες έχουν και όσοι είτε ευθέως είτε εμμέσως συνεργάσθηκαν για την προώθηση και υλοποίηση αυτών των σχεδιασμών. Η χούντα των Αθηνών και οι εδώ συνεργάτες της, η ηγεσία της ΕΟΚΑ Β΄. Γράφονται όλα αυτά επειδή διαπιστώνεται μια προσπάθεια να μειωθούν οι ευθύνες του Κίσινγκερ αλλά και σε ό,τι αφορά τις «δικές μας», να  παρουσιασθούν ως λάθη. Ένα είναι το λάθος, ο κακός χειρισμός και διαφορετικό η προδοσία.

Ένας Αμερικανός αναλυτής, με προσβάσεις στο Στέιτ Ντιπάρτμεντ, ο Τζάκ Άντερσον, είχε περιγράψει την τότε αμερικανική στάση. Σε άρθρο του, που αναδημοσίευσε στις 11 Αυγούστου 1974 η αθηναϊκή εφημερίδα «Ακρόπολη», σημείωνε πως αντιθέτως με το τι πιστεύει η διεθνής κοινή γνώμη, ότι δηλαδή ο υπουργός Εξωτερικών κ. Χένρι Κίσινγκερ ρύθμισε την κατάπαυση του πυρός στην Κύπρο, οι υφιστάμενοι του ψιθυρίζουν ότι  γενικώς έχει πολύ άσχημα χειριστεί το θέμα.  Ένας ειδικός του Στέιτ Ντιπάρτμεντ, είπε καθαρά ότι «η κατάσταση στην Κύπρο είναι χάλια». Τα μυστικά τηλεγραφήματα από τη Λευκωσία δείχνουν π.χ. ότι οι Τούρκοι επιτίθενται στα ελληνοκυπριακά χωριά και στις πόλεις, χωρίς να υπολογίζουν  τη συμφωνία για κατάπαυση του πυρός. Την ίδια ώρα αναφέρεται ότι ο Κίσινγκερ πιέζει σοβαρά τους Τούρκους όπως σταματήσουν την προέλαση τους.

Ο Τζάκ Άντερσον επιχειρεί να ανατρέψει την εντύπωση αυτή.  «Μερικές από τις πηγές μας, εν τούτοις, λέγουν ότι  ‘’ο Κίσινγκερ  επίτηδες γέρνει προς την μεριά των Τούρκων, ώστε κατά αυτόν τον τρόπο να καταστεί το νησί μονίμως διχοτομημένο’’. Μια μόνιμη παρουσία των Τούρκων, πιστεύει ο Κίσινγκερ θα έβγαζε την Κύπρο από τα χέρια της Μόσχας». Σύμφωνα με τον Αμερικανό αναλυτή, αυτό δεν θα υπονόμευσε μόνο την ανεξαρτησία της Κύπρο την οποία οι Ηνωμένες Πολιτείες υποτίθεται θέλουν, αλλά επίσης θα ζημίωνε τη νέα δημοκρατική κυβέρνηση της Ελλάδος.

Σύμφωνα με το κείμενο, «τόσο ο Κύπριος πρέσβης εδώ στην Ουάσινγκτον κ. Νίκος Δημητρίου, όσον και ο σύμβουλος της ελληνικής πρεσβείας κ. Αντώνιος Νομικός επισκέφθηκαν  πολλές φορές το Στέιτ Ντιπάρτμεντ  παρακαλώντας να κάνουν ό,τι μπορούν, ώστε να σταματήσει η τουρκική προέλαση στο νησί. Οι πηγές μας στο Στέιτ Ντιπάρτμεντ λέγουν ότι ο κ. Δημητρίου είπε στον υφυπουργό Σίσκο ότι η ελληνική Κύπρος απειλείται με εξαφάνιση. Ο Έλληνας σύμβουλος έδωσε παρόμοιο μήνυμα στον βοηθό υφυπουργό κ. Στάμλερ. Από ό,τι μου λέγουν οι πηγές μας κατόπιν οδηγιών της Αθήνας  ο σύμβουλος  διαμαρτυρήθηκε για τις τουρκικές παραβιάσεις και ζήτησε από τους Αμερικανούς να συγκρατήσουν τους Τούρκους». Ο προϊστάμενος του Στάμλερ, ο βοηθός υφυπουργός Εξωτερικών, Άρθρουρ Χάρτμαν, ήταν στη Λευκωσία και  λάμβανε τα ίδια μηνύματα από τον Κληρίδη. Ο αρθρογράφος αναφέρει ότι όσα διαμήνυαν οι υφιστάμενοι στον Κίσινγκερ δεν εισακούονταν. Ο αναλυτής σημειώνει ότι από τον Ιανουάριο του 1974 οι Κύπριοι αξιωματούχοι είχαν προειδοποιήσει τους Αμερικανούς για το  πραξικόπημα. Τις πληροφορίες επιβεβαίωσε η CIA, που είχε σχέση με τον χουντικό καθεστώς. Τους Αμερικανούς είχαν ενημερώσει σχετικά και οι Σοβιετικοί.

Τίποτε δεν έγινε. Γιατί έτσι έπρεπε να γίνει. Να ανατραπεί ο Μακάριος, τον οποίο θεωρούσαν αγκάθι, να εισβάλει η Τουρκία στην Κύπρο να καταλάβει έδαφος και να διχοτομηθεί η Κύπρος. Έτσι, κατά τον Κίσινγκερ, θα γλύτωναν από τους Σοβιετικούς, που είχαν επιρροή στο νησί. Αυτά για όσοι ζουν με τους μύθους.

Μας έδιναν την Κύπρο και πήραμε ουδετερότητα…

ΕΝΤΥΠΗ ΕΚΔΟΣΗ

Ξενοφών Α. Μπρουντζάκης

https://www.topontiki.gr/

Μας έδιναν την Κύπρο και πήραμε ουδετερότητα…

Δημοσιεύτηκε στο ΠΟΝΤΙΚΙ

τεύχος 2302

5/10/2023

07.10.2023

- Υψώνοντας τη βρετανική σημαία στη Λευκωσία, στην Πύλη της Πάφου, στις 12 Ιουλίου 1878, από την εφημερίδα «Illustrated London News»

Οι ιστορικές ευκαιρίες, αν δεν γίνονται αποδεκτές εν τη γενέσει τους, συνήθως εξελίσσονται σε μελλοντικές τραγωδίες. Αυτό φαίνεται ότι συνέβη το 1914 με την Κύπρο, όταν η Ελλάδα αρνήθηκε να την ενσωματώσει στην κυριαρχία της, προκειμένου ο βασιλιάς Κωνσταντίνος να εξυπηρετήσει τα γερμανικά συμφέροντα, προτείνοντας την ουδετερότητα της Ελλάδας…

Αυτή υπήρξε η αρχή μιας μοιραίας εξέλιξης τόσο για την Κύπρο όσο και για την Ελλάδα. Εκτός από την απώλεια της Κύπρου και τη Μικρασιατική καταστροφή, η χώρα χρεώθηκε και έναν εθνικό διχασμό, ο οποίος απεδείχθη εντυπωσιακά ανθεκτικός και φτάνει μετεξελιγμένος ώς τις μέρες μας.

Ωστόσο, εμείς σήμερα θα σταθούμε στην αγγλική πρόταση που έγινε το 1914, σε συγκεκριμένη ιστορική συγκυρία, που δυστυχώς όχι μόνο δεν εκμεταλλευτήκαμε, αλλά τη στρέψαμε εναντίον μας.

Ας πάρουμε όμως τις εξελίξεις από την αρχή. Αμέσως μετά την έναρξη του ρωσοτουρκικού πολέμου το 1878, οι Οθωμανοί παραχώρησαν στους Βρετανούς τη διοίκηση της Κύπρου, προκειμένου να εξασφαλίσουν τη βρετανική προστασία έναντι της Ρωσίας. Στη Μεγαλόνησο αρχικά οι Κύπριοι υποδέχτηκαν τη βρετανική διοίκηση με ευνοϊκά συναισθήματα, διότι εξέλαβαν αυτήν την εξέλιξη ως βήμα για την τελική ένωση της νήσου με την Ελλάδα, στο πρότυπο των Επτανήσων. Όσο οι ελπίδες τους δεν ευοδώνονταν τόσο αναπτυσσόταν το εθνικό κίνημα των Ελλήνων Κυπρίων.

Χαρακτηριστικό είναι το παρακάτω παγκύπριο υπόμνημα της 26ης Ιουλίου 1895 προς τη βρετανική κυβέρνηση:

«Από των πρώτων ημερών της επ’ αγαθαίς επαγγελίαις αγγλικής κατοχής, ο ελληνικός πληθυσμός της νήσου εξεδήλωσεν ον απ’ αιώνων έτρεφε μύχιον πόθον υπέρ της εθνικής αυτού αποκαταστάσεως. Τον πόθον τούτον δεν έλειψε να δηλώση και εις πάντα τα μετά ταύτα υποβληθέντα υπομνήματα, διακηρύξας, ότι την εκπλήρωσιν δικαιώματος τοσούτον νομίμου εδικαιούτο να βασίση και επί της εύνοιας του γενναιόφρονος αγγλικού έθνους. Και εν τη παρούση περιστάσει ο ελληνικός λαός, ο αποτελών τα τέσσαρα πέμπτα του όλου πληθυσμού της νήσου, από άκρου εις άκρον εξέπεμψε φωνήν ότι έναν και μόνον έχει πόθον, την μετά της μητρός αυτού Ελλάδος ένωσιν, απόφασιν έχων διά πάντων και αυτών των εσχάτων μέσων ν’ αντιστή εις πάσαν ετέραν λύσιν του κυπριακού ζητήματος».

Φίλιος Ζαννέτος,«Ιστορία της νήσου Κύπρου από της αγγλικής κατοχής μέχρι σήμερον», Φιλοκαλία, Λάρνακα 1911, ο. 853.

Με την έναρξη του Πρώτου Παγκοσμίου Πολέμου, η Οθωμανική Αυτοκρατορία επέλεξε να συστρατευθεί στο πλευρό των Γερμανών και εναντίον της Αγγλίας. Η απόφαση αυτή δεν ενθουσίασε καθώς φαίνεται τους Άγγλους, οι οποίοι έσπευσαν να κηρύξουν άκυρη τη Συμφωνία του 1878 με την οποία ενοικίαζαν την Κύπρο από τους Οθωμανούς. Έτσι, στις 5 Νοεμβρίου του 1914, οι Βρετανοί, δίχως πολλά λόγια, προσάρτησαν την Κύπρο. Περίπου έναν χρόνο αργότερα, στις 16 Οκτωβρίου 1915, η Μεγάλη Βρετανία προσφέρει την Κύπρο στην Ελλάδα με αντάλλαγμα τη συμμετοχή της στον Πρώτο Παγκόσμιο Πόλεμο εναντίον των Γερμανών, των Τούρκων και των Βουλγάρων!

Η Ελλάδα τότε είχε στραμμένη την προσοχή της στον Εθνικό Διχασμό και δίχως χρονοτριβή η κυβέρνηση Ζαΐμη (24 Σεπτεμβρίου – 25 Οκτωβρίου 1915) απέρριψε την επομένη κιόλας τη βρετανική προσφορά προς χάριν της ουδετερότητας. Τη φιλοβασιλική πολιτική εξέφραζαν τότε ο Ίων Δραγούμης και ο Ιωάννης Μεταξάς μαζί με το στρατιωτικό επιτελείο. Τότε αυτοί που υποστήριζαν τον γερμανο-αυστριακό άξονα φρόντισαν να εξαναγκάσουν τον Ελευθέριο Βενιζέλο, ένθερμο υποστηρικτή της Αντάντ, σε παραίτηση.

Τον Βενιζέλο αντικατέστησε στην πρωθυπουργία ο Ζαΐμης. Έτσι, προς χάριν της «ουδετερότητας» που εξυπηρετούσε ο βασιλιάς Κωνσταντίνος για λογαριασμό του Κάιζερ, του οποίου η αδελφή ήταν σύζυγός του, χάθηκε η ένωση της Κύπρου με την Ελλάδα… Πρόκειται για μια τραγωδία ανείπωτη και ταυτόχρονα άκλαυτη, ένα έγκλημα της βασιλείας προς χάριν του Γερμανού κουμπάρου.

Το θέμα αναζωπυρώθηκε μαζί με τις ελπίδες του κυπριακού ελληνισμού όταν τελικά η Ελλάδα προσχώρησε στον πόλεμο στο πλευρό της Αντάντ, ιδιαίτερα όταν ο Ελευθέριος Βενιζέλος, στις 9 Ιανουαρίου 1918, δήλωνε στον Άγγλο πρέσβη στην Αθήνα, λόρδο Γκράνβιλ, πως είναι απόλυτα πεπεισμένος ότι, όταν τελειώσει ο πόλεμος, η κυβέρνηση της Βρετανίας δεν μπορεί παρά να παραχωρήσει τη Μεγαλόνησο στην Ελλάδα, επικαλούμενος μάλιστα τις διακηρύξεις που είχε κάνει η Βρετανία υπέρ της αυτοδιάθεσης των λαών, υπέρ της διακυβέρνησης σύμφωνα με την αρχή των εθνοτήτων και με τη συναίνεση των διοικουμένων.

«Το ταξίδι της πρεσβείας»

Παρ’ ότι είχε χαθεί, φευ, αμετάκλητα η ευκαιρία της ένωσης, οι εξελίξεις στο μέτωπο του Πρώτου Παγκοσμίου Πολέμου φαίνονταν ευνοϊκές για το Κυπριακό. Μάλιστα, υπήρξε μεγάλη διπλωματική κινητικότητα. Αμέσως μετά τη λήξη του Μεγάλου Πολέμου, αντιπροσωπεία Κυπρίων, αποτελούμενη από τον αρχιεπίσκοπο Κύριλλο Γ’ και όλους τους Έλληνες Κύπριους βουλευτές του νησιού, μετέβη στο Λονδίνο προκειμένου να προωθήσουν τα εθνικά ζητήματα. «Το ταξίδι της πρεσβείας», όπως ονομάστηκε, περιλάμβανε ακόμα έναν σταθμό στο Παρίσι, όπου λάμβανε χώρα η Διάσκεψη Ειρήνης (1919-1920).

Οι ελπίδες του ελληνισμού αναπτερώθηκαν όταν στις 13 Μαΐου 1919, στο Συνέδριο της Ειρήνης, ο πρωθυπουργός της Αγγλίας Λόυντ Τζωρτζ δήλωσε: «Επιθυμία μου είναι να δώσω το νησί της Κύπρου στην Ελλάδα». Όπως ήταν φυσικό επόμενο, ο πρωθυπουργός της Ελλάδας Ελευθέριος Βενιζέλος έσπευσε να αποδεχτεί την προσφορά, εκφράζοντας μάλιστα και την ευγνωμοσύνη της χώρας του, αλλά και διαβεβαιώνοντας τον Άγγλο πρωθυπουργό ότι η αποδοχή αυτή ισχύει ακόμη και στην περίπτωση που οι Βρετανοί θα ήθελαν να διατηρήσουν την επικυριαρχία τους σε κάποιο από τα λιμάνια του νησιού και σε έκταση ανάλογη για ένα ή δύο αεροδρόμια, έπειτα από δική τους επιλογή.

Κι ακόμη, δήλωσε ότι σε περίπτωση πολέμου η Βρετανία θα είχε την εξουσιοδότηση να χρησιμοποιήσει «ολόκληρο το νησί σαν βάση για τις στρατιωτικές, ναυτικές και αεροπορικές επιχειρήσεις της».

Ωστόσο, όταν έφτασαν το 1920 πια στο Παρίσι, στο περιθώριο της Διάσκεψης βρήκαν την ευκαιρία να συναντηθούν και με τον πρωθυπουργό της Ελλάδας Ελευθέριο Βενιζέλο. Ο εθνάρχης τότε, τον Αύγουστο του 1920, τους ανακοίνωσε την οριστική απόφαση του Λονδίνου για μη παραχώρηση της Κύπρου στην Ελλάδα.

-  Το επίσημο ανακοινωθέν εξεδόθη από το σχετικό Αγγλικό Υπουργείο των Αποικιών στις 26 Οκτωβρίου 1920.

Σαν σήμερα 23 Μαΐου – 1878: Η Κύπρος προσαρτάται στην Αγγλία

23-05-2023 | 00:01

1878: Η Κύπρος προσαρτάται στην Αγγλία. Υπογράφεται η μυστική αγγλοτουρκική συμφωνία της 23ης Μαΐου 1878 (παλαιό ημερολόγιο).

 

1 Απριλίου 1955 Στην Κύπρο, η ΕΟΚΑ ξεκινάει τον ένοπλο αγώνα ενάντια στην αγγλική κυριαρχία.

tzafnews  01/04/2023

Ο Γεώργιος Γρίβας με αγωνιστές της ΕΟΚΑ

 Ο Απελευθερωτικός Αγώνας της Κύπρου

Την 1η Απριλίου 1955 οι Ελληνοκύπριοι ξεσηκώθηκαν για να αποτινάξουν τον βρετανικό ζυγό, με στόχο την «Ένωσιν» με τη μητέρα – πατρίδα Ελλάδα…

- Την 1η Απριλίου 1955 οι Ελληνοκύπριοι ξεσηκώθηκαν για να αποτινάξουν τον βρετανικό ζυγό, με στόχο την «Ένωσιν» με τη μητέρα-πατρίδα Ελλάδα. Ο αγώνας τους έληξε με τις «Συμφωνίες Λονδίνου – Ζυρίχης» (19 Φεβρουαρίου 1959), με τις οποίες η Κύπρος ανακηρύχθηκε ανεξάρτητο κράτος.

- Το αίτημα των Ελληνοκυπρίων για την αποτίναξη της βρετανικής κατοχής στη Μεγαλόνησο και την ένωση με την Ελλάδα ήρθε δυναμικά στο προσκήνιο το 1950, με το δημοψήφισμα της 15ης Ιανουαρίου (το διοργάνωσε η Εκκλησία της Κύπρου και το 95,7% των ψηφισάντων τάχθηκε υπέρ της ένωσης με την Ελλάδα) και την εκλογή του Μακαρίου Γ’ ως Αρχιεπισκόπου Κύπρου στις 20 Οκτωβρίου. Ήταν η εποχή που η αποικιοκρατία έπνεε τα λοίσθια και η μία μετά την άλλη οι κατακτημένες χώρες επιζητούσαν δυναμικά την ανεξαρτησία τους.

- Οι κυβερνήσεις των Αθηνών, με την προτροπή της ελληνοκυπριακής ηγεσίας και υπό την πίεση των οργανώσεων του Κυπριακού Αγώνα στην Αθήνα, κατέβαλλαν προσπάθειες για τη διεθνοποίηση του θέματος, με διαδοχικές προσφυγές στον ΟΗΕ. Στις 10 Νοεμβρίου 1954 ο απόστρατος συνταγματάρχης Γεώργιος «Διγενής» Γρίβας (1897-1974) φθάνει στο νησί και συγκροτεί την Εθνική Οργάνωση Κυπρίων Αγωνιστών (ΕΟΚΑ), η οποία την 1η Απριλίου 1955 αναλαμβάνει δράση κατά των Βρετανών αποικιοκρατών, σηματοδοτώντας την έναρξη του απελευθερωτικού αγώνα των Κυπρίων. Ο γεννημένος στην Κύπρο Γρίβας είχε διατελέσει αξιωματικός του ελληνικού στρατού και κατά τη διάρκεια της γερμανικής κατοχής είχε ιδρύσει την αντικομουνιστική οργάνωση «Χ», ενώ είχε λάβει ενεργό μέρος στον Εμφύλιο Πόλεμο. Πολιτικός αρχηγός της ΕΟΚΑ ήταν ο Αρχιεπίσκοπος Μακάριος (1913-1977), μετέπειτα πρώτος πρόεδρος της Κυπριακής Δημοκρατίας.

- Η έναρξη του αγώνα, όπως προαναφέρθηκε, ξεκίνησε τις βραδινές ώρες της 31ης Μαρτίου προς την 1η Απριλίου 1955, με επιθέσεις σε κυβερνητικά κτίρια, αστυνομικούς σταθμούς, τον ραδιοσταθμό και σε βρετανικό στρατόπεδο της Αμμοχώστου. Κατά τη διάρκεια του αγώνα, στο στόχαστρο της ΕΟΚΑ βρέθηκαν εκτός από τους Άγγλους δυνάστες, οι Ελληνοκύπριοι συνεργάτες τους, οι Τουρκοκύπριοι της οργάνωσης «Ταξίμ» που επιζητούσαν «ένωση» της Κύπρου με την Τουρκία, αλλά και μέλη του ΑΚΕΛ, που οι «εθνικόφρονες» της ΕΟΚΑ τούς κατηγορούσαν ως συνεργάτες των Άγγλων. Η διαμάχη «δεξιών» και «αριστερών» στην Κύπρο για τον ρόλο του ΑΚΕΛ στον εθνικοαπελευθερωτικό αγώνα καλά κρατεί μέχρι σήμερα.

- Παρά το αίμα που χύθηκε και τους αγωνιστές που έδωσαν τη ζωή τους (Καραολής, Δημητρίου, Παλληκαρίδης, Αυξεντίου κ.ά.), ο στόχος της «Ένωσης» δεν επιτεύχθηκε. Με τις συμφωνίες του Λονδίνου και της Ζυρίχης (19 Φεβρουαρίου 1959, η Κύπρος έγινε ανεξάρτητο κράτος την 1η Οκτωβρίου 1960.

- © SanSimera.gr

Ψηφίσματα, αιτήματα, δημοσιεύματα, έθεταν συνεχώς στην Αγγλική Κυβέρνηση το αίτημα της Αυτοδιάθεσης – Ενωσης.

  Η κυβέρνηση Παπάγου το έθεσε ανεπιτυχώς και στον ΟΗΕ. Εάν η Αγγλία είχε συναινέσει θέτοντας ζήτημα παραχώρησης στρατιωτικών βάσεων και άλλων διευκολύνσεων, ήταν πάνω από βέβαιο πως η Ελλάδα και η Εθναρχία θα το δέχονταν. Η κυβέρνηση, όμως, του Λονδίνου τήρησε σκληρή και προσβλητική στάση. Έτσι πλέον ωρίμασε η ιδέα του ένοπλου αγώνα της ΕΟΚΑ, του αναφαίρετου δικαιώματος του Κυπριακού Ελληνισμού να διεκδικήσει την Ελευθερία του και την Ενωση με την Ελλάδα.

Η κυβέρνηση της Αυτής Μεγαλειότητος μετά τη διάψευση όλων των υποσχέσεων κατά τον Β΄Π.Π., φτύνοντας το αίμα μας που χύθηκε μαζί με αυτό των τέκνων του βρετανικού λαού, πρόσθεσε στη διπροσωπία τη βαρβαρότητα. Σκότωσε πολλούς πατριώτες, απαγχόνισε εννέα, φυλάκισε και βασάνισε χιλιάδες, προσεκάλεσε πονηρά και ερέθισε ως «μέτοχο» της Κύπρου την Τουρκία, χρησιμοποίησε την τουρκοκυπριακή μειονότητα ως όργανο καταστολής κατά της αγωνιζόμενης ελληνοκυπριακής πλειονότητας, εξεβίασε τον Μακάριο για να δεχθεί ανεξαρτησία αντί Ενωσης και υποστήριξε στρατιωτικά και πολιτικά την τουρκική εισβολή στην Κύπρο το 1974. Οι αποκαλυφθέντες διάλογοι Κίσινγκερ – Κάλαχαν είναι μνημείο κυνισμού και βαρβαρότητας. 

10 Μαΐου 1956: Απαγχονίζονται στην Κύπρο από τις αρχές της αγγλικής κατοχής ο Μιχαλάκης Καραολής και ο Ανδρέας Δημητρίου

Ο Μιχαλάκης Καραολής και ο Ανδρέας Δημητρίου υπήρξαν οι πρώτοι αγωνιστές του Κυπριακού Αγώνα που καταδικάσθηκαν σε θάνατο και εκτελέστηκαν από τους άγγλους δυνάστες.

 

10 Μαΐου 1956: Απαγχονίζονται στην Κύπρο από τις αρχές της αγγλικής κατοχής ο Μιχαλάκης Καραολής και ο Ανδρέας Δημητρίου

 

1957: Πεφτει υπερ πατρίδος ο Γρηγόριος Αυξεντίου, αγωνιστής της Κυπριακής Ανεξαρτησίας.

 «Παραδοθείτε» φώναξαν οι άγγλοι, χωρίς να λάβουν καμία απάντηση. 

Βγείτε έξω προστάζει τους συντρόφους του ο Αυξεντίου. «Μέχρι σήμερα μαθαίνατε πώς πολεμούν οι Έλληνες. Σήμερα θα μάθετε και πως πεθαίνουν», τους είπε και τους διατάζει να βγουν από το κρησφύγετο!

Σύμφωνα με τον ιστορικό Πέτρο Παπαπολυβίου, «πρώτος επιχείρησε να ανατινάξει το κρησφύγετο του Αυξεντίου, ο λοχαγός του βασιλικού μηχανικού Ντένις Σάτλγουορθ. Ήταν συνομήλικος του Αυξεντίου και βετεράνος διεθνής παίκτης της Εθνικής Αγγλίας στο ράγκμπυ. Δεν γνωρίζουμε αν ο διεθνής ποδοσφαιριστής έχει αφήσει πίσω του κάποια γραπτή μαρτυρία, ωστόσο σίγουρα, η ιστορία που προκαλεί ανατριχίλα είναι εκείνη που μοιράστηκαν και τα ξένα έντυπα, για τον ερασιτέχνη ποδοσφαιριστή που απάντησε στον επαγγελματία διεθνή παίκτη: Μολών Λαβέ.

1957: Πεφτει υπερ πατρίδος ο Γρηγόριος Αυξεντίου, αγωνιστής της Κυπριακής Ανεξαρτησίας.

 Ο ήλιος είχε δύσει για τα καλά, όταν έφθανε στη Λύση το μαύρο μαντάτο. Το κατοχικό βρετανικό ραδιόφωνο μεταδίδει:

«… Δυνάμεις Ασφαλείας, που ενεργούσαν κατόπιν πληροφοριών, εφόνευσαν σήμερον την μεσηβρίαν εις περιοχήν παρά την Μονή Μαχαιρά, τον επικηρυγμένο δια ποσού 5.000 λιρών γνωστό Υπαρχηγό της Ε.Ο.Κ.Α. και πρώην αξιωματικό του Ελληνικού Στρατού, τρομοκράτη Γρηγόριο Αυξεντίου.

Σαν σήμερα 10 Οκτωβρίου 1931: Ξεσπά επανάσταση στην Κύπρο. Οι Άγγλοι θα την «πνίξουν» στο αίμα.

 Με τον όρο Οκτωβριανά αναφέρεται η εξέγερση που έγινε τον Οκτώβριο του 1931 στην Κύπρο κατά του αποικιακού καθεστώτος.

1931: Ξεσπά επανάσταση στην Κύπρο, που βρίσκεται υπό βρετανική κυριαρχία. Τα βρετανικά στρατεύματα την πνίγουν στο αίμα. Τα σκληρά οικονομικά και πολιτικά μέτρα των Άγγλων δίνουν αφορμή στους Έλληνες της Κύπρου να ξεσηκωθούν. Οι Ελληνοκύπριοι βουλευτές παραιτούνται και ο μητροπολίτης Κιτίου ζητά την Ένωση με τη μητέρα Ελλάδα.

1996 Δολοφονείται απο του Γκρίζους Λύκους στην Κύπρο ο Τάσος Ισαάκ

 Ερντογάν: «Ξέρουν οι Έλληνες τι τους περιμένει;»

-  Ερντογάν: Μην ασχολείστε μαζί μας και δεν θα σας συμβεί το παραμικρό..

- ΟΙ ΕΘΝΟΣΩΤΗΡΕΣ ΜΟΥΓΚΑ ..

 

9 Αυγούστου 1956: Απαγχονίζονται οι αγωνιστές της ΕΟΚΑ Ανδρέας Ζάκος, Χαρίλαος Μιχαήλ και Ιάκωβος Πατάτσος ..

https://cognoscoteam.gr/

Ο Ανδρέας Ζάκος, ετών 25, ο Ιάκωβος Πατάτσος 22 χρόνων και ο Χαρίλαος Μιχαήλ 21 ετών, το πρωί της 9η Αυγούστου του 1956, βάδισαν μαζί αγέρωχοι προς το ικρίωμα της αγχόνης, αψηφώντας το θάνατο, ψάλλοντας δυνατά και περήφανα τον Εθνικό Ύμνο.

Ανδρέας Ζάκος

- Γεννήθηκε στο χωριό Λινού, της επαρχίας Λευκωσίας, στις 12 Νοεμβρίου 1931. Σε νεαρή ηλικία μετοίκισε με την οικογένειά του στη Λεύκα.

παγχονίστηκε στις 9 Αυγούστου 1956 στις Κεντρικές Φυλακές Λευκωσίας.

Ο Ανδρέας Ζάκος φοίτησε στο δημοτικό σχολείο Λεύκας και στο Παγκύπριο Γυμνάσιο Λευκωσίας και αποφοίτησε από την Ελληνική Σχολή Σολέας. Από παιδί του άρεσε να μελοποιεί στίχους, εκφράζοντας έτσι το πηγαίο μουσικό αίσθημα που τον διέκρινε.

Ήταν αγνός και ενθουσιώδης ιδεολόγος. Φιλοσοφούσε τη ζωή, λέγοντας ότι, αν είναι να προσφέρει ο άνθρωπος τη ζωή του για τα πιστεύω του, αξίζει να το κάνει ενόσω είναι νέος.

Εργαζόταν ως σχεδιαστής στην Κυπριακή Μεταλλευτική Εταιρεία. Αγωνίστηκε σκληρά για τα δίκαια των εργαζομένων και πέτυχε, με τις προσπάθειές του, να συντονίσει τις δραστηριότητες των εθνικοφρόνων σωματείων των γύρω χωριών για εθνική δράση. Η εθνική του προσφορά ξεκίνησε αμέσως μετά το 1950 με ενέργειες που αποσκοπούσαν στην τόνωση του εθνικού φρονήματος του λαού.

Ο μεγαλύτερός του αδελφός Γεώργιος υπήρξε ένας από τους πυρήνες της ΠΕΟΝ, μια από τις προεπαναστατικές ενέργειες της οποίας ήταν και η δολιοφθορά στα ηλεκτροφόρα καλώδια της Αρχής Ηλεκτρισμού, με αποτέλεσμα τη συσκότιση της Λευκωσίας και τη διάλυση των εορταστικών εκδηλώσεων για τη στέψη της βασίλισσας Ελισάβετ στο Κυβερνείο το Μάιο 1953.

Ο Γιώργος προσπαθούσε να κρατήσει μακριά από τα μυστικά της Οργάνωσης το φλογερό αδελφό του Ανδρέα, ο οποίος όμως εντάχθηκε στην ΕΟΚΑ με το ξεκίνημα του αγώνα και όργωσε την περιοχή Λεύκας-Πύργου, ετοίμασε κρησφύγετα και στρατολόγησε άνδρες ως μέλη της ΕΟΚΑ. Για να μπορεί απερίσπαστα να προσφέρει τις υπηρεσίες του στον αγώνα, ο Ανδρέας κατέφυγε σε ανταρτική ομάδα στην περιοχή της Γαληνής, όπου επιδόθηκε σε αναγνωρίσεις στόχων για μελλοντικές επιθέσεις και δολιοφθορές, σύμφωνα με οδηγίες του Αρχηγού Διγενή. Στην επίθεση της 15ης Δεκεμβρίου 1955 στην τοποθεσία Μερσινάκι, κατά την οποία έπεσε ο Χαράλαμπος Μούσκος, ο Ανδρέας Ζάκος συνελήφθη πληγωμένος μαζί με το Χαρίλαο Μιχαήλ, καταδικάστηκαν σε θάνατο και απαγχονίστηκαν στις Κεντρικές Φυλακές Λευκωσίας μαζί με τον Ιάκωβο Πατάτσο.

Ως τελευταία χάρη, πριν από τον απαγχονισμό του, ζήτησε και άκουσε μουσική Μπαχ και Μπετόβεν. Γράφει σχετικά στον αδελφό του Γιώργο:

«Η ώρα του θανάτου πλησιάζει, μα στην ψυχή μας φωλιάζει ηρεμία. Τη στιγμή αυτή ακούμε την Ηρωική Συμφωνία του Μπετόβεν. Στη θέση που βρισκόμαστε τώρα ούτε με το μικροσκόπιο δεν μπορούμε να ανακαλύψουμε πού υπάρχει τραγωδία στο θάνατο…».

Χαρίλαος Μιχαήλ

Η δήλωση του Χαρίλαου Μιχαήλ μετά την ετυμηγορία του δικαστηρίου προς τον δικηγόρο του, έμεινε στην ιστορία:

«Είχα το φόβο, κύριε Μαρκίδη, μήπως ο δικαστής μού χάριζε τη ζωή επειδή είμαι νεαρός. Πώς θα αντίκριζα τότε τον Ζάκο;».

Ο Ιάκωβος Πατάτσος, συνελήφθη μετά από την απόπειρα εκτέλεσης κάποιου αστυνομικού, συνεργάτη των Βρετανών.

Ο Τουρκοκύπριος που αποπειράθηκε αρχικά να τον συλλάβει, έπεσε νεκρός από τα πυρά συναγωνιστή του, τον οποίο ο Ιάκωβος δεν πρόδωσε ποτέ, με αποτέλεσμα να καταδικαστεί εκείνος σε θάνατο. Στις φυλακές, ο Ιάκωβος δίδασκε σε συγκρατούμενούς του, την Αγία Γραφή.

Στο τελευταίο του γράμμα προς τον αδελφό του, ο Ανδρέας Ζάκος γράφει:

«Αγαπητέ αδελφέ, όταν θα πάρεις το γράμμα μου αυτό θα έχω φύγει για πάντα. Υπάρχει κανείς που θα μείνει;

Η ώρα του θανάτου πλησιάζει, μα στην ψυχή μας φωλιάζει η ηρεμία.

Τη στιγμή αυτή ακούμε την ηρωϊκή συμφωνία του Μπετόβεν…

Νομίζω όμως ότι μόνο με την εκτέλεση θα μπορέσω να μείνω πάντα νέος κι αθάνατος…».

Πατάτσος Ιάκωβος

Ο Ιάκωβος Πατάτσος, ένας ακόμα ήρωας του απελευθερωτικού αγώνα της ΕΟΚΑ, γεννήθηκε την 1η Ιουλίου 1934 στη Λευκωσία και πέθανε στις 9 Αυγούστου 1956. Τελείωσε το δημοτικό σχολείο «Ελένειο» στη Λευκωσία και ήταν απόφοιτος της Σχολής Σαμουήλ. Οργανωμένος στην ΟΧΕΝ Λευκωσίας, αποτέλεσε ένα από τα πρώτα στελέχη της πρωτεύουσας, σχεδιάζοντας και εκτελώντας πληθώρα επιχειρήσεων. Με την έναρξη του αγώνα κατατάχθηκε σε ομάδες ρίψης βομβών και αργότερα στο εκτελεστικό Λευκωσίας.

Συνελήφθη στις 23 Απριλίου 1956, στον τουρκικό τομέα της Λευκωσίας, για τον φόνο του τούρκου αστυνομικού Νιχάτ Βασίφ. Τρεις μήνες αργότερα, καταδικάστηκε σε θάνατο, χωρίς ποτέ να αποδειχθεί η ενοχή του, αφού δεν υπήρχαν αποδείξεις.

Κατά τη διάρκεια της ολιγόμηνης κράτησής του στα κελιά των μελλοθανάτων τόνωνε με τη θρησκευτική του πίστη τους άλλους κατάδικους, δημιουργώντας ατμόσφαιρα κατάνυξης και πνευματικής ανάτασης.

Ο Ιάκωβος Πατάτσος, σαν γνήσιος Έλληνας της Κύπρου, βάδισε προς τον θάνατο με ψηλά το κεφάλι. Κοινώνησε από τα χέρα του ιερέα Αντωνίου Ερωτοκρίτου και έψαλλε, ενώ του περνούσαν τη θηλιά στο λαιμό το «Τη Υπερμάχω Στρατηγώ». Ήταν μόλις 22 χρονών.

Μαύρες μέρες περιμένουν την Κύπρο... - Το Μνημόνιο απειλεί να υποδουλώσει την Κύπρο στην Τουρκία.

 CYPRUS

Πηγή: ΓΙΩΡΓΟΣ ΔΕΛΑΣΤΙΚ  - Πέμπτη, 23 Μαΐου 2013

- Ωμά έθεσε το θέμα ο Τούρκος πρωθυπουργός Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν στον Αμερικανό πρόεδρο Μπαράκ Ομπάμα, κατά τη διάρκεια της συνάντησής τους στον Λευκό Οίκο την Πέμπτη: «Υπάρχει μεγάλη ευκαιρία για να βρεθεί λύση στο Κυπριακό» του είπε.  Ζήτησε μάλιστα «άμεση επανέναρξη των συνομιλιών και γρήγορη διαδικασία διαπραγματεύσεων» με φόρμουλα την τετραμερή διάσκεψη για το θέμα - συνομιλίες δηλαδή Ελλάδας, Τουρκίας, Ελληνοκυπρίων και Τουρκοκυπρίων, όπως διευκρίνισαν τουρκικές πηγές.

Στόχος των Αμερικανών, των Αγγλων και των υπόλοιπων Ευρωπαίων που κατέχουν σημαντικά διεθνή αξιώματα και συγκαταλέγονται μεταξύ των εχθρών της Κυπριακής Δημοκρατίας είναι να ξεκινήσουν τις συνομιλίες γύρω στον Οκτώβρη, και μέχρι τον Δεκέμβρη (!) να έχουν κλείσει το θέμα.  Να έχει υπάρξει δηλαδή συμφωνία Αγκυρας - Αθήνας, η οποία στη συνέχεια να επιβληθεί στους Ελληνοκυπρίους, εν ανάγκη και με το ζόρι- κατά το πρότυπο των «προδοτικών» όπως δικαίως είχαν αποκληθεί τότε, συμφωνιών της Ζυρίχης και του Λονδίνου, το 1959, τις οποίες επέβαλε ο Κωνσταντίνος Καραμανλής στον Αρχιεπίσκοπο Μακάριο.  Εννοείται, χωρίς δημοψηφίσματα και άλλες «δημοκρατικές ανοησίες»!  Εχοντας την Κύπρο οικονομικά εξανδραποδισμένη μετά τη λεηλασία των καταθέσεων στις τράπεζές της και επιπροσθέτως με τον Νίκο Αναστασιάδη προσφάτως εκλεγέντα Πρόεδρο της Κυπριακής Δημοκρατίας, ο οποίος τυγχάνει φανατικός υποστηρικτής του σχεδίου Ανάν, θα ήταν όντως ηλίθιοι οι Αμερικανοευρωπαίοι αν δεν επεδίωκαν τώρα να εκμεταλλευτούν τη συγκυρία και να επιβάλουν τουρκική λύση στο Κυπριακό, υποδουλώνοντας ουσιαστικά τους Ελληνοκυπρίους στην Αγκυρα.

Σε επίπεδο δημόσιων δηλώσεων υψηλού επιπέδου, την αρχή την έκανε ο γ.γ. του ΝΑΤΟ, ο δεξιός Δανός Αντερς Φογκ Ράσμουσεν στις 6 Μαΐου. «Καλώ επειγόντως όλες τις πλευρές στην Κύπρο να προχωρήσουν προς την εξεύρεση λύσης επανένωσης του νησιού» δήλωσε αυτός.  Δύο 24ωρα αργότερα, στις 8 Μαΐου, ήταν η σειρά τού επίσης δεξιού Φινλανδού επιτρόπου Ολι Ρεν.  Μιλώντας με θέμα το Μνημόνιο που επιβλήθηκε στην Κύπρο και απευθυνόμενος προς τα μέλη της επιτροπής Οικονομικών Υποθέσεων της Ευρωβουλής, ο Ρεν υποστήριξε ότι «η επανένωση της Κύπρου θα δώσει οικονομική και κοινωνική ώθηση στην Κύπρο γι' αυτό και εμείς πρέπει να δώσουμε ώθηση στη διαδικασία» της επανένωσης!   Ο γ.γ. του ΝΑΤΟ προκάλεσε μάλιστα πανικό στα κυπριακά κόμματα, καθώς προσπάθησε να εκβιάσει τη Λευκωσία.  «Μετά την επίλυση του προβλήματος της Κύπρου, θα μπορούν να αρθούν τα εμπόδια για τις έρευνες και την εξόρυξη φυσικού αερίου και πετρελαίου» δήλωσε χαρακτηριστικά σε συνέντευξη Τύπου, υπονοώντας ουσιαστικά ότι αν δεν λυθεί το Κυπριακό, η Κυπριακή Δημοκρατία δεν θα αφεθεί να προχωρήσει σε εκμετάλλευση των κοιτασμάτων φυσικού αερίου που βρίσκονται μέσα στην Αποκλειστική Οικονομική Ζώνη (ΑΟΖ) της!

Οι Αμερικανοί έκαναν κάτι πολύ πιο επικίνδυνο. Εβαλαν τον Αυστραλό Αλεξάντερ Ντάουνερ, ειδικό σύμβουλο του γ.γ. του ΟΗΕ για το Κυπριακό, να αποστείλει έγγραφο 77 σελίδων τόσο στον πρόεδρο της Κύπρου Νίκο Αναστασιάδη όσο και στον Τουρκοκύπριο ηγέτη Ντερβίς Ερογλου. Ενα έγγραφο στο οποίο καταγράφονται τόσο τα σημεία σύγκλισης όσο και τα σημεία διαφωνίας κατά τις συνομιλίες που διεξήχθησαν την πενταετία 2008-2012 μεταξύ του Κύπριου Προέδρου Δημήτρη Χριστόφια από τη μία μεριά και των Τουρκοκυπρίων ηγετών Ταλάτ και Ερογλου από την άλλη. Η ύπουλη αυτή αμερικανική κίνηση αποσκοπεί στο να κατοχυρώσει ως δήθεν κεκτημένα τα σημεία σύγκλισης και να επικεντρώσει τις νέες διαπραγματεύσεις στα σημεία διαφωνίας, παραβιάζοντας έτσι τη θεμελιώδη διπλωματική αρχή ότι δεν ισχύει ποτέ οποιαδήποτε συμφωνία σε επιμέρους θέμα, αν δεν υπάρξει συνολική συμφωνία.

Πέρα όμως από τα σχέδια των Αμερικανών, θύελλα αντιδράσεων ξεσήκωσε στην Κύπρο το γεγονός ότι ο Πρόεδρος Αναστασιάδης -ο οποίος, επαναλαμβάνουμε, είναι φανατικός υποστηρικτής του σχεδίου Ανάν- απέκρυψε (!) την ύπαρξη του εγγράφου αυτού από όλα τα άλλα κυπριακά κόμματα επί 15 ημέρες.  Ενώ το έγγραφο του επιδόθηκε στις 30 Απριλίου, ο Νίκος Αναστασιάδης μέχρι και τη συνεδρίαση της 15ης Μαΐου του Εθνικού Συμβουλίου δεν ανέφερε τίποτα στους Κύπριους πολιτικούς ηγέτες.  Ενδεχομένως δεν θα μάθαιναν ποτέ τίποτα αν δεν «κάρφωνε» την ύπαρξη του επίμαχου εγγράφου ο Τουρκοκύπριος πολιτικός Ιζέτ Ιστζιάν στον γ.γ. του ΑΚΕΛ Αντρο Κυπριακού. Μαύρες μέρες περιμένουν την Κύπρο...

Πηγή: ΓΙΩΡΓΟΣ ΔΕΛΑΣΤΙΚ -