Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα OTSALAN. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων
Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα OTSALAN. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων

Δευτέρα 6 Φεβρουαρίου 2023

Αντί επιλόγου, θα παραθέσουμε ένα απόσπασμα από άρθρο του βουλευτή του ΠΑΣΟΚ Γιάννη Καψή....

«Να θυμάσαι... ποτέ μην εμπιστευτείς Τούρκο και Κούρδο»
Αραβικό γνωμικό ...


 -  (δημοσιεύτηκε στην εφημερίδα "ΤΑ ΝΕΑ" στις 15 Φλεβάρη, μόλις έγινε γνωστό ότι οι Τούρκοι άρπαξαν τον Οτσαλάν, όταν μεταφερόταν από την ελληνική πρεσβεία της Κένυας στο αεροδρόμιο του Ναϊρόμπι), ο οποίος σημείωνε: "Εμείς ευχαριστούμε τους Αμερικανούς (για τα Ιμια), οι Αμερικανοί ευχαριστούν τους Τούρκους (για το Ιντσιρλίκ), οι Τούρκοι ευχαριστούν την Ελλάδα (για τον Οτσαλάν)...".

- Πιστεύουμε πως το παραπάνω απόσπασμα από το άρθρο του Γ. Καψή, αποδίδει με τον πιο γλαφυρό τρόπο τον ολισθηρό μονόδρομο της πολιτικής τους "γιες μεν" που ακολουθεί η κυβέρνηση Σημίτη απέναντι στις ΗΠΑ, το ΝΑΤΟ, την ΕΕ και τους άλλους "εταίρους" και "συμμάχους". Το ίδιο απόσπασμα, δίνει απάντηση σε όλους εκείνους (και στον ίδιο τον Γιάννη Καψή, που το... γύρισε το καλαματιανό), οι οποίοι, υποταγμένοι στη λογική τού "σφάξε με αγά μ' ν' αγιάσω", θα ήθελαν να ακούσουν τόσο τις τρεις Κούρδισσες (όσο και τον ελληνικό λαό) να μην καταλογίζουν ευθύνες για την παράδοση του Οτσαλάν στους Τούρκους, αλλά να λένε... "ευχαριστώ"

Λάμπρος ΤΟΚΑΣ .


Κυριακή 5 Φεβρουαρίου 2023

Περί "προδοσίας" του Οτσαλάν και "αχαριστίας" των Κούρδων!

Πως η κυβέρνηση Σημίτη και οι κάθε είδους "Σημιτάνθρωποι", πέρασαν στην αντεπίθεση κατηγορώντας τους Κούρδους για "αχαριστία", επειδή δεν είπαν "ευχαριστώ"..

επιλογη φωτο Λ.Ι

- Τα γεγονότα, γύρω από τον τρόπο που ο ηγέτης των Κούρδων Αμπντουλάχ Οτσαλάν κατέληξε από την ελληνική πρεσβεία της Κένυας στις τουρκικές φυλακές, είναι λίγο ως πολύ γνωστά. Μέχρι και το Σάββατο το μεσημέρι της 27ης Φλεβάρη, κανείς δεν τα αμφισβητούσε. Ολοι, μικροί και μεγάλοι, ανεξαρτήτως πολιτικής τοποθέτησης, ήξεραν πως μεταξύ άλλων και η ελληνική κυβέρνηση ενεχόταν - άμεσα ή έμμεσα, ακούσια ή εκούσια - στο να καταλήξει ο ηγέτης των Κούρδων στα χέρια των πρακτόρων της Τουρκίας και να οδηγηθεί στη φυλακή. Εκεί που συνεχίζει να βρίσκεται μέχρι σήμερα και να βασανίζεται ανηλεώς με... επιστημονικές μεθόδους και μέσα τελευταίας τεχνολογίας, ενώ οι ηγέτες του "πολιτισμένου" κόσμου αξιώνουν "δίκαια και έντιμη δίκη". Ολα αυτά, όμως, μέχρι το Σάββατο, το μεσημέρι, της 27ης Φλεβάρη.

Από το απόγευμα εκείνης της μέρας όμως, το σκηνικό άλλαξε άρδην. Αφορμή η συνέντευξη Τύπου που έδωσε η γραμματέας του Οτσαλάν, Σελσί Ντιλάν, η οποία κατέθεσε τις προσωπικές της μαρτυρίες για το "πώς φτάσαμε στη σύλληψη του Κούρδου ηγέτη" από τους Τούρκους και καταλόγισε το μερίδιο ευθυνών - που κατά τη γνώμη της ανήκει - στην ελληνική κυβέρνηση. Δυο ώρες μετά τη συνέντευξη της γραμματέα του Οτσαλάν, η κυβέρνηση και προσωπικά ο πρωθυπουργός Κ. Σημίτης, νιώθοντας την καρέκλα της εξουσίας να τρίζει κάτω από τα πόδια τους - καθώς η λαϊκή οργή που προκάλεσε η υπόθεση Οτσαλάν δε μειώθηκε με τον ανασχηματισμό, αλλά συνεχιζόταν και εντεινόταν - πέρασε στην αντεπίθεση. Αρωγός στην εκστρατεία αντεπίθεσης που επιχειρεί από η κυβέρνηση Σημίτη, ο Μίκης Θεοδωράκης και η πλειοψηφία των μεγαλοεπιχειρηματιών, που ελέγχουν τα Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης.


Στην προσπάθειά της αυτή, να δικαιολογήσει τα αδικαιολόγητα, η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ με τους κάθε είδους συνοδοιπόρους της προς το Μάαστριχτ και την ΟΝΕ - όλοι αυτοί που ενδιαφέρονται μόνο να πάει καλά ο τζόγος στο Χρηματιστήριο, τα ποσοστά κέρδους των μεγαλοεπιχειρηματιών και τα "πιστοποιητικά νομιμοφροσύνης" στις ΗΠΑ και την πολιτική της ΠΑΞ ΑΜΕΡΙΚΑΝΑ - επιχειρούν να εμφανίσουν τα θύματα σαν θύτες. Με αστήρικτα και εξωπραγματικά επιχειρήματα η κυβέρνηση Σημίτη και οι κάθε είδους "Σημιτάνθρωποι", προσπαθούν να βγάλουν "λάδι" τον εαυτό τους και να αποσείσουν τις κυβερνητικές πολιτικές ευθύνες, ενώ παράλληλα κατηγορούν σαν "ανθέλληνες" τους ανώνυμους και επώνυμους Ελληνες, που με τον ένα ή τον άλλο τρόπο συνεχίζουν να συμπαραστέκονται στο δίκαιο αγώνα των Κούρδων και ζητούν την απελευθέρωση του ηγέτη τους από τις τούρκικες φυλακές. Σαν δεν ντρέπονται.


Η εξέλιξη της διεθνούς συνωμοσίας

Και είναι πολλοί εκείνοι που ενώ γνωρίζουν μια σειρά πραγματικά γεγονότα και έχουν υπόψη τους μια σειρά ενδείξεις και μαρτυρίες των πρωταγωνιστών, επιμένουν να υποστηρίζουν ότι η ελληνική κυβέρνηση είναι άμοιρη ευθυνών. Πολλοί από εκείνους που ενώ καταλόγιζαν στην κυβέρνηση ευθύνες, ότι πρόδωσε ή κατέδωσε ή δε χειρίστηκε σωστά το θέμα Οτσαλάν, μετά τη συνέντευξη της Ντιλάν έκαναν ξαφνικά στροφή 180 μοιρών και τώρα τα βάζουν με τους Κούρδους. Και πάλι σα δεν ντρέπονται...


Για να μην τρελαθούμε, θα παραθέσουμε μερικά από τα σημαντικότερα γεγονότα, γύρω από την αποκαλούμενη "υπόθεση Οτσαλάν".


- Πρώτον, ο Αμπντουλάχ Οτσαλάν, εκδιώχθηκε τον περασμένη Οκτώβρη από τη Συρία και άρχισε να αναζητά πολιτικό άσυλο σε διάφορες χώρες. Αποτελεί, δε, κοινό μυστικό, ότι η κυβέρνηση της Συρίας δέχτηκε σοβαρές πιέσεις - τουλάχιστον από τις κυβερνήσεις των ΗΠΑ και της Τουρκίας - για να εκδιώξει τον Οτσαλάν από τη χώρα της, πράγμα που τελικά έκανε, υποκύπτοντας σ' αυτές τις πιέσεις.


- Δεύτερον, ο Οτσαλάν φυγαδεύεται στη Ρωσία, όπου και αναζητά καταφύγιο. Ομως η ρωσική κυβέρνηση, που δέχτηκε απειλές οικονομικού κυρίως χαρακτήρα (π.χ. πιέσεις για άμεση αποπληρωμή χρεών, απειλές για διακοπή της δραστηριότητας εκατοντάδων τουρκικών επιχειρήσεων που δραστηριοποιούνται στη Ρωσία, μη χορήγηση νέου δανείου από το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο κλπ.), κατά τα φαινόμενα, υποχώρησε.


- Τρίτον, διωγμένος και από τη Ρωσία - την πρώην μητρόπολη του σοσιαλισμού - ο Οτσαλάν καταφεύγει στην Ιταλία, όπου και συλλαμβάνεται από τις ιταλικές αρχές. Ο "αριστερός" πρωθυπουργός Μάσιμο Ντ' Αλέμα, προσπαθεί να τον "ξεφορτωθεί" και να τον παραδώσει στη Γερμανία, όπου εκκρεμούσε ένταλμα σύλληψης του Οτσαλάν (είχε εκδοθεί από γερμανικές αρχές επί καγκελαρίας Χέλμουτ Κόλ). Ομως ο σοσιαλδημοκράτης καγκελάριος Γκ. Σρέντερ (που ασκούσε και καθήκοντα προεδρεύοντα της Ευρωπαϊκής Ενωσης) ζήτησε από το "σύντροφό" του Ιταλό πρωθυπουργό Ντ' Αλέμα να κρατήσει όσο μπορεί στην Ιταλία τον Κούρδο ηγέτη. Και, φυσικά, βρήκε τη δέουσα κατανόηση...


Ακολουθούν οι απειλές που εκτόξευσε η Τουρκία ενάντια στην Ιταλία και η ενεργοποίηση οικονομικών πιέσεων (π.χ. εμπάργκο στα ιταλικά προϊόντα, ματαίωση συμβολαίων, προειδοποιήσεις για αποκλεισμό ιταλικών εταιριών στην εκτέλεση μεγάλων έργων την Τουρκία κλπ.), που είχαν ως συνέπεια την εκδίωξη του ηγέτη των Κούρδων και από την "αριστερή" κυβέρνηση της Ιταλίας.


- Τέταρτον, μετά την εκδίωξη του Οτσαλάν από την Ιταλία, η κυβέρνηση της Τουρκίας αποθρασύνεται. Αρχίζει τις πιέσεις σε 29 χώρες (μεταξύ αυτών και η Ελλάδα), οι οποίες υπέθετε ότι ίσως παραχωρούσαν άσυλο ή έστω χρησιμοποιούνταν ως μεταβατικός σταθμός από τον Οτσαλάν και όπως αποδείχτηκε, πέτυχε το σκοπό της. Ετσι, την ώρα που όλοι μιλούν για την περίφημη "παγκοσμιοποίηση", την ίδια ώρα, ο Οτσαλάν - αναζητώντας πολιτικό άσυλο στις χώρες - μέλη της Ευρωπαϊκής Ενωσης - βρίσκει ΟΛΕΣ τις πόρτες κλειστές. Στο αίτημά του για πολιτικό άσυλο, οι κυβερνήσεις των "πολιτισμένων" χωρών της Ευρώπης, μεταχειρίζονται τον Κούρδο ηγέτη - ενός λαού περίπου 40 εκατομμυρίων ψυχών - σαν "μπαλάκι" του πινγκ-πονγκ!.


Οι ευθύνες της κυβέρνησης Σημίτη

- Πέμπτον, όταν ο Οτσαλάν βρίσκει παντού "κλειστές τις πόρτες" - από "φίλους" και "εχθρούς" - ρισκάρει να έρθει στην Ελλάδα. Κι αυτό, παρά το γεγονός ότι η ελληνική κυβέρνηση και ο ίδιος ο πρωθυπουργός - υπακούοντας στα κελεύσματα των "συμμάχων" (ΗΠΑ, ΝΑΤΟ) και των "εταίρων" της ΕΕ - δήλωναν δημόσια ότι δεν προτίθενται να του χορηγήσουν πολιτικό άσυλο. Με βάση τα όσα έχουν ανακοινωθεί επίσημα, η είσοδος του ηγέτη των Κούρδων στην Ελλάδα - τη χώρα του "φιλόξενου Δία" - έγινε "παράνομα", ενώ η κυβέρνηση περιβάλλει με πέπλο σιωπής την επίσκεψή του και κρύβει ή κάνει πως κρύβει την παρουσία του Οτσαλάν στην Αθήνα. Στην προσπάθειά της όμως να τον ξαποστείλει έξω από τα ελληνικά σύνορα μια ώρα νωρίτερα, εμπλέκει στην υπόθεση την ΕΥΠ, οι υπηρεσίες της οποίας αποτελούν στην ουσία "θυγατρική" της CIA (είναι σαν να ενημερώνει δημόσια τις μυστικές υπηρεσίες των Αμερικανών, των Ευρωπαίων "εταίρων" και της Τουρκίας, ότι ο Οτσαλάν βρίσκεται προσωρινά στην Ελλάδα) και στη συνέχεια τον φυγαδεύει στην Κένυα.


- Εκτον, ο Αμπντουλάχ Οτσαλάν - που ήταν φιλοξενούμενος στην ελληνική πρεσβεία της Κένυας - αναχωρεί στις 15 Φλεβάρη για να μεταφερθεί σε άλλο... "ασφαλές μέρος", που του έχει εγγυηθεί η ελληνική κυβέρνηση. Ομως στην πορεία προς το αεροδρόμιο του Ναϊρόμπι "χάνεται" το αυτοκίνητο που τον μετέφερε και αντί για τη μεταφορά του με "ασφάλεια" σε κάποια άλλη χώρα (μάλλον της Αφρικής) - όπως του είχε υποσχεθεί η κυβέρνηση Σημίτη, όταν τον έδιωχνε από την πρεσβεία της Κένυας - ο Οτσαλάν καταλήγει στις φυλακές της Τουρκίας!


Αυτά είναι τα γεγονότα. Γεγονότα, τα οποία γνωρίζαμε όλοι μας και τα οποία, απλά, επανεπιβεβαίωσε με τη συνέντευξη Τύπου της 27ης Φλεβάρη και η γραμματέας του Οτσαλάν, προκαλώντας την οργή της κυβέρνησης και στη συνέχεια τη στροφή 180 μοιρών των ΜΜΕ. Και αποτελεί κοινό μυστικό ότι στη σύλληψη του Οτσαλάν συνέβαλαν καθοριστικά με τη συνεργασία τους οι μυστικές υπηρεσίες της CIA (ΗΠΑ), της ΜΟΣΑΝΤ (Ισραήλ), της ΜΙΤ (Τουρκία) και άλλων χωρών της Ευρώπης. Οι κυβερνήσεις της Συρίας, της Ρωσίας, της Ιταλίας, της Κένυας και της Ελλάδας - χώρες από τις οποίες πέρασε ο Οτσαλάν και άρα ενεπλάκησαν άμεσα - καθώς και η κυβέρνηση της Γερμανίας (απέσυρε το ένταλμα για τη σύλληψη του Οτσαλάν για ευνόητους λόγους), έχουν κάθε μια το δικό της μερίδιο ευθύνης. Με την άρνησή τους να χορηγήσουν πολιτικό άσυλο στον ηγέτη των Κούρδων, επιτάχυναν τις διαδικασίες για την παράδοση του Οτσαλάν στα χέρια των Τούρκων.Ευθύνες, βέβαια, έχουν και οι κυβερνήσεις των άλλων χωρών της ΕΕ - και όχι μόνο - στις οποίες απευθύνθηκε ο Οτσαλάν και ζήτησε πολιτικό άσυλο, αλλά άκουσε ένα ξερό "ΟΧΙ".


Αρμόδιος να κρίνει την ελληνική κυβέρνηση, αν δηλαδή ο ηγέτης των Κούρδων προδόθηκε, καταδόθηκε ή έπεσε στα χέρια των Τούρκων από κατά συρροή λάθη και κακούς χειρισμούς, είναι πρώτα και κύρια ο ελληνικός λαός. Το ίδιο ισχύει και για τις κυβερνήσεις των άλλων χωρών που ενεπλάκησαν άμεσα ή έμμεσα στην παράδοση Οτσαλάν. Αυτό, βέβαια, δε σημαίνει ότι η γραμματέας του Σεσλί Ντιλάν και οι δύο άλλες Κούρδισσες - που έζησαν μαζί του τις τελευταίες τραγικές στιγμές στην ελληνική πρεσβεία της Κένυας - δεν έχουν δικαίωμα να κρίνουν τους χειρισμούς της ελληνικής κυβέρνησης.


Από αυτή την άποψη, προκαλούν εντύπωση και εύλογα ερωτηματικά, ορισμένα γεγονότα, όπως:


Γιατί ενοχλήθηκε τόσπο πολύ η κυβέρνηση για τη συνέντευξη που έδωσαν οι τρεις Κούρδισσες, σχετικά με το "πώς φτάσαμε στη σύλληψη του Οτσαλάν"; Αν οι τρεις γυναίκες έπρεπε να "καταπιούν" - για... το "καλό του κουρδικού λαού" - τα όσα γνωρίζουν γύρω από τις συνθήκες σύλληψης του Οτσαλάν, τότε γιατί κλήθηκαν να καταθέσουν στα ελληνικά δικαστήρια;

Γιατί η κυβέρνηση κρατούσε σαν εφτασφράγιστο μυστικό την έκθεση του Ελληνα πρέσβη στην Κένυα Γ. Κωστούλα- που στην ουσία επιβεβαιώνε αυτά που είπαν οι 3 κούρδισες και άρα τις κυβερνητικές ευθύνες για την σύλληψη του ηγέτη των Κούρδων από τους Τούρκους- και όταν αυτή η έκθεση είδε το φώς της δημοσιότητας από τα "ΝΕΑ" το περασμένο Σάββατο γιατί οι κυβερνώντες το'ριξαν το ψάξιμο της "διαρροής" και δε λένε κουβέντα για την ταμπακιέρα;

Το γεγονός ότι δεν υιοθετήθηκε η πρόταση του πρώην υπουργού Εσωτερικών Αλ. Παπαδόπουλου- να συλληφθεί ο Οτσαλάν και να κρατηθεί στην Ελλάδα μέχρι να εκδικαστεί η αίτησή του για πολιτικό άσυλο στην Ιταλία - αποτελεί ή όχι ενέργεια που επιτάχυνε τις διαδικασίες παράδοσης του ηγέτη των Κούρδων στα χέρια των Τούρκων;

Αντί επιλόγου, θα παραθέσουμε ένα απόσπασμα από άρθρο του βουλευτή του ΠΑΣΟΚ Γιάννη Καψή (δημοσιεύτηκε στην εφημερίδα "ΤΑ ΝΕΑ" στις 15 Φλεβάρη, μόλις έγινε γνωστό ότι οι Τούρκοι άρπαξαν τον Οτσαλάν, όταν μεταφερόταν από την ελληνική πρεσβεία της Κένυας στο αεροδρόμιο του Ναϊρόμπι), ο οποίος σημείωνε: "Εμείς ευχαριστούμε τους Αμερικανούς (για τα Ιμια), οι Αμερικανοί ευχαριστούν τους Τούρκους (για το Ιντσιρλίκ), οι Τούρκοι ευχαριστούν την Ελλάδα (για τον Οτσαλάν)...".


Πιστεύουμε πως το παραπάνω απόσπασμα από το άρθρο του Γ. Καψή, αποδίδει με τον πιο γλαφυρό τρόπο τον ολισθηρό μονόδρομο της πολιτικής τους "γιες μεν" που ακολουθεί η κυβέρνηση Σημίτη απέναντι στις ΗΠΑ, το ΝΑΤΟ, την ΕΕ και τους άλλους "εταίρους" και "συμμάχους". Το ίδιο απόσπασμα, δίνει απάντηση σε όλους εκείνους (και στον ίδιο τον Γιάννη Καψή, που το... γύρισε το καλαματιανό), οι οποίοι, υποταγμένοι στη λογική τού "σφάξε με αγά μ' ν' αγιάσω", θα ήθελαν να ακούσουν τόσο τις τρεις Κούρδισσες (όσο και τον ελληνικό λαό) να μην καταλογίζουν ευθύνες για την παράδοση του Οτσαλάν στους Τούρκους, αλλά να λένε... "ευχαριστώ".Και επειδή τα πράγματα δεν εξελίχθηκαν όπως θα ήθελαν - παρά τις "φιλότιμες προσπάθειες" που κατέβαλαν για να ακούσουν αυτό το ποθούμενο "ευχαριστώ", από τις συνεργάτριες του Οτσαλάν, για τη "φιλοξενία τους στην Ελλάδα" και όχι το "κατηγορώ" για την παράδοσή του στις τουρκικές φυλακές, τις κατηγορούν (και μαζί τους τον ελληνικό λαό, που συνεχίζει να αντιστέκεται στη "νέα τάξη πραγμάτων"), για... "αχαριστία"!


Ελεος. Τι άλλο θα ακούσουμε και θα δούμε...


Λάμπρος ΤΟΚΑΣ


Επειδή τα πράγματα δεν εξελίχθηκαν όπως θα ήθελαν - παρά τις "φιλότιμες προσπάθειες" που κατέβαλαν για να ακούσουν αυτό το ποθούμενο "ευχαριστώ", από τις συνεργάτριες του Οτσαλάν, για τη "φιλοξενία τους στην Ελλάδα" και όχι το "κατηγορώ" για την παράδοσή του στις τουρκικές φυλακές, τις κατηγορούν (και μαζί τους τον ελληνικό λαό, που συνεχίζει να αντιστέκεται στη "νέα τάξη πραγμάτων"), για... "αχαριστία"!







Σάββατο 4 Φεβρουαρίου 2023

Υπόθεση Οτσαλάν: Το θρίλερ της απαγωγής που άρχισε στην Αθήνα και τέλειωσε στο Ίμραλι ..

 https://www.protothema.gr/

- Στις αρχές Οκτωβρίου του 1998, ο Άπο φτάνει κρυφά στην Ελλάδα και ξεκινάει το πολιτικό-κατασκοπευτικό κυνηγητό μέχρι το Ναϊρόμπι της Κένυα


Υπόθεση Οτσαλάν: Το θρίλερ της απαγωγής που άρχισε στην Αθήνα και τέλειωσε στο Ίμραλι

Το πρωινό της 9ης Οκτωβρίου του 1998, ο άνδρας που παραδίδει το διαβατήριό του για έλεγχο στο γκισέ του αεροδρομίου της Δαμασκού, είναι ήρεμος, σχεδόν χαμογελαστός. Ο αστυνομικός ελέγχει το όνομα Αμπντουλάχ Σαρικούρτ που αναγράφεται στο ταξιδιωτικό έντυπο και συγκρίνει την φωτογραφία με τον άνδρα που στέκεται μπροστά του.

Το σφραγίζει, του το δίνει και ο τελευταίος απομακρύνεται για την αίθουσα αναχωρήσεων και την πύλη από όπου θα αναχωρήσει η πτήση Δαμασκός-Στοκχόλμη με ενδιάμεσο σταθμό την Αθήνα.


Χωρίς να το γνωρίζει ο Σύριος αστυνομικός «σφραγίζει» ταυτόχρονα με την βίζα εξόδου και την μοίρα του Αμπντουλάχ Σαρικούρτ, το διαβατήριο του οποίου είναι πλαστό  όπως και το επίθετο που αναγράφεται σε αυτό.

Ο άνδρας που λίγες ώρες αργότερα προσγειώνεται στην Αθήνα, μαζί με άλλα τρία άτομα είναι ο κυνηγημένος ηγέτης του ΠΚΚ, Αμπντουλάχ Οτσαλάν.


Εκεί, στις αίθουσες του παλιού Ανατολικού αεροδρομίου, αρχίζει θρίλερ που τελείωσε τον Φεβρουάριο του 1999, σε ένα άλλο αεροδρόμιο, αυτό του Ναϊρόμπι, όταν ο Οτσαλάν «επιβιβάζεται» σε ένα μικρό lear jet, που περίμενε με τις μηχανές αναμμένες.


Μόλις μπήκε μέσα, ένα κλιμάκιο πρακτόρων της ΜΙΤ έπεσε πάνω του και ο ταγματάρχης Αμπντουλάχ Σοϊλουόγλου που ήταν ο επικεφαλής του είπε την περίφημη φράση «Καλώς ήρθες πίσω στην πατρίδα».



Ο κυνηγημένος


Όμως εκείνο το πρωί του Οκτώβρη στην Αθήνα, ο Οτσαλάν ήταν ένας «κυνηγημένος», που προσγειώθηκε σαν βραδυφλεγής βόμβα στα χέρια της ΕΥΠ.  Ο τότε αρχηγός της Χαράλαμπος Σταυρακάκης ήταν αυτός που ενημέρωσε τον αποσπασμένο στην Υπηρεσία ταγματάρχη Σάββα Καλεντερίδη, ότι ο Οτσαλάν έρχεται στην Αθήνα.


Οι δύο άνδρες πάνε μαζί στο αεροδρόμιο και ο Καλεντερίδης που ήξερε προσωπικά τον Οτσαλάν τον αναγνωρίζει στην αίθουσα αφίξεων, μιλάει για λίγα λεπτά μαζί του και ενημερώνει τον αρχηγό του.


Ο ηγέτης του PKK μαζί με την συνοδεία του οδηγούνται σε ειδικό δωμάτιο που «στεγανοποιείται» από στελέχη της ΕΥΠ και εκεί αρχίζει ένα σκληρό διαπραγματευτικό παζάρι ανάμεσα στον Άπο και τον Σταυρακάκη.

Ο πρώτος λέει ότι ήρθε με την έγκριση της ελληνικής κυβέρνησης-κάτι που δεν ήταν αλήθεια-και ο αρχηγός της ΕΥΠ του ξεκαθαρίζει ότι η παρουσία του προκαλεί μείζον πρόβλημα για την ηγεσία της χώρας.

Η Μετά από ώρες έντονων συζητήσεων οι Κούρδοι συνοδοί του που αναζητούσαν εναλλακτικές κανονίζουν να ταξιδέψει ο Οτσαλάν στην Ρωσία χάρη σε μια πρόσκληση του Αλεξέι Μιτροφάνοφ της Ρωσικής Δούμας.

Ο Καλεντερίδης τον ακολουθεί σε αυτό το ταξίδι μετά από αίτημα του Άπο στο οποίο συναινεί ο Σταυρακάκης και δένει έκτοτε την μοίρα του με αυτήν του Κούρδου ηγέτη.

Ο τελευταίος θα παραμείνει για λίγο μόνο διάστημα στην Ρωσία και μετά θα μεταβεί στην Ιταλία, όμως τελικά ούτε εκεί θα βρει ησυχία, αφού οι Τούρκοι πιέζουν αφόρητα την κυβέρνηση Νταλέμα να τον διώξει.

Ο τότε υπουργός προεδρίας της κυβέρνησης Σημίτη, Αλέκος Παπαδόπουλος του στέλνει μέσω του καθηγητή της Παντείου Χριστόφορου Γιαλουρίδη ένα πολύ σημαντικό μήνυμα.


Σύμφωνα με τον Παπαδόπουλο ο Οτσαλάν δεν έπρεπε να φύγει επ' ουδενί από την Ιταλία αφού κατά την γνώμη του και σύμφωνα με την πληροφόρηση που είχε από την CIA, όποιο αεροπλάνο σηκωθεί από την Ρώμη θα καταλήξει στην Άγκυρα.


Μετά από ένα μήνα παραμονής στην Μόσχα και δύο μήνες στην Ιταλία, ο Οτσαλάν πετάει ξανά για την Μόσχα και μετά στην Αγία Πετρούπολη αλλά οι Ρώσοι πλέον δεν επιθυμούν την παραμονή του.

Έτσι, παίρνει την απόφαση να έρθει ξανά στην Ελλάδα.


Από την Αθήνα στο Ναϊρόμπι των πρακτόρων

«Η αντίστροφη μέτρηση για το τέλος μόλις έχει αρχίσει»




-Την Παρασκευή 29 Ιανουαρίου του 1999, το αεροπλάνο που μεταφέρει τον Οτσαλάν και την συνοδεία του από την Αγία Πετρούπολη, προσγειώνεται ξανά στο Ανατολικό αεροδρόμιο.

Μετά τις πρώτες ώρες και την προσωρινή εγκατάσταση του ηγέτη των Κούρδων  στο σπίτι του Αντώνη Ναξάκη ο οποίος έπαιξε σημαίνοντα ρόλο στην δεύτερη άφιξή του, αρχίζουν ξανά οι πιέσεις από τον Σταυρακάκη να φύγει ο Οτσαλάν από την Ελλάδα.

Την ίδια στιγμή η ΜΙΤ ενημερώνεται πιθανότατα από τον σταθμό της CIA στην Αθήνα, ότι ο Οτσαλάν βρίσκεται στην Ελλάδα και παρακολουθεί πλέον στενά τις καταιγιστικές εξελίξεις.


Όταν ο Χαράλαμπος Σταυρακάκης προτείνει στον ηγέτη των Κούρδων να πετάξει για την Κένυα, ξεκινάει πλέον το κατασκοπευτικό θρίλερ με τις πολιτικές προεκτάσεις που σημάδεψε την χώρα.


Οι απονενοημένες ενέργειες της πολιτικής ηγεσίας στέλνουν αρχικά τον Οτσαλάν πίσω στην Ρωσία που δεν τον δέχεται στο έδαφός της. Μαζί με τον πράκτορα της ΕΥΠ Σάββα Καλεντερίδη και τους ανθρώπους του επιστρέφει στην Αθήνα στις τρεις και μισή τα ξημερώματα της 1ης Φεβρουαρίου.

Μετά από δύο ώρες αναχωρεί ξανά με εντολή του αρχηγού της ΕΥΠ και προσγειώνεται στην Κέρκυρα με τον Καλεντερίδη να μην ρωτάει τίποτε και απλά να εκτελεί εντολές.

Με ένα αυτοκίνητο οδηγούνται στον σταθμό της ΕΥΠ που υπάρχει στο νησί, ενώ το νέο έχει ήδη αρχίζει να κυκλοφορεί σε κανάλια και εφημερίδες.


Παρά τις συνεχείς πιέσεις να μεταβεί στην Κένυα, ο Οτσαλάν το σκέφτεται, αφού η συγκεκριμένη χώρα είναι άντρο πρακτόρων της CIA και του FBI, λόγω τρομοκρατικών ενεργειών κατά των ΗΠΑ που είχαν λάβει χώρα.


Όταν ο Σταυρακάκης λέει στον Καλεντερίδη να πείσει τον Άπο τονίζει στον ταγματάρχη ότι το ελληνικό κράτος εγγυάται για την ζωή του και έτσι ο Οτσαλάν λέει το ναι.

Εν τω μεταξύ οι δημοσιογράφοι και τα κανάλια σπεύδουν στην Κέρκυρα για το μεγάλο λαβράκι, και o αποσπασμένος στην ΕΥΠ αστυνόμος Τζοβάρας που βρίσκεται στο νησί διατάζει συσκότιση  του αεροδρομίου, με αποτέλεσμα το περίφημο τροχαίο στο φτερό του Falcon.

Τελικά η απογείωση θα γίνει λίγες ώρες αργότερα από τον Άραξο με άλλο αεροσκάφος, το οποίο στις 2 Φεβρουαρίου του 1999, προσγειώνεται στο αεροδρόμιο Jomo Kenyata του Ναϊρόμπι.

Η αντίστροφη μέτρηση για το τέλος μόλις έχει αρχίσει.


Έγκλημα και τιμωρία


Ο πρέσβης της Ελλάδας στην Κένυα είναι ο Γιώργος Κωστούλας, ο οποίος περιμένει σύμφωνα με τα όσα του έχει πει γραμματέας της πρεσβείας, περιμένει κάποιον υψηλό Σέρβο αξιωματούχο για ολιγοήμερη φιλοξενία κατά παράκληση του Θεόδωρου Πάγκαλου, τότε υπουργού Εξωτερικών.

ΠΤο πρώτο σοκ έρχεται όταν αντικρίζει τον Έλληνα πράκτορα που του συστήνεται: «Καλεντερίδης Σάββας, ταγματάρχης του Ελληνικού Στρατού αποσπασμένος στην Εθνική Υπηρεσία Πληροφοριών». Πριν προλάβει να συνέλθει ο μυστακοφόρος πράκτορας του συστήνει τον Αμπντουλάχ Οτσαλάν.


Από εκείνη την στιγμή ξεκινάει ένα αλλοπρόσαλλο δράμα, στο οποίο εμπλέκονται άμεσα οι δύο διπλωμάτες και ο πράκτορας της ΕΥΠ, με κύριους πρωταγωνιστές τον Πάγκαλο, τον αρχηγό της ΕΥΠ και κάποιους επιτελικούς, που δίνουν εντολές από την Αθήνα.

Παρά το γεγονός ότι οι πρώτες δύο ημέρες κυλούν ήρεμα, σύντομα αρχίζουν τα όργανα. Οι Κενυάτες ζητούν από τον Κωστούλα να δει τον γραμματέα του Υπουργείου Εξωτερικών Καθουρίμα, ενώ ο γραμματέας της Αμερικάνικης πρεσβείας τηλεφωνεί στον Διακοφωτάκη και του ζητάει συνάντηση.

Ο Καλεντερίδης μεταβαίνει στο αεροδρόμιο για να πετάξει προς Νότιο Αφρική, αλλά παρεμποδίζεται ευγενικά και με συνεχείς ελέγχους, χάνει τελικά το αεροπλάνο.

Η πίεση εντείνεται όταν ο Παπαιωάννου-στενός συνεργάτης του Πάγκαλου-ζητάει από τον Καλεντερίδη να πει στον Οτσαλάν να εγκαταλείψει την πρεσβευτική κατοικία χωρίς καμία εγγύηση για την ζωή του και να πάει όπου θέλει.


Ο Κούρδος ηγέτης αναφερόμενος στην Ελλάδα κάνει λόγο για κράτος-κωμωδία και ζητάει επίσημα πολιτικό άσυλο, προκαλώντας πανικό στην κυβέρνηση.


Με εξαίρεση το σαββατοκύριακο 6-7 Φεβρουαρίου και τις δύο επόμενες ημέρες η ένταση ανεβαίνει συνεχώς για να κορυφωθεί στις 13 Φεβρουαρίου.


Ο Σταυρακάκης είναι εκτός εαυτού. Ζητάει τηλεφωνικά από τον Καλεντερίδη να πετάξει έξω τον Οτσαλάν και την συνοδεία του και όταν ο πράκτορα; της ΕΥΠ επικαλείται αδυναμία εκτέλεσης της εντολής του ξεσπάει λέγοντάς του ότι δεν εφαρμόζει και δεν εκτελεί τις εντολές.                    


Τρεις υπουργοί και ο αστυνόμος Μιχάλης Τζοβάρας ουρλιάζουν για άμεση εκδίωξη του Άπο από την πρεσβεία, χρησιμοποιώντας ένας από αυτούς ακόμη και φράσεις πεζοδρομίου.

Όταν ο Παπαιωάννου ζητάει από τον Κωστούλα να προσλάβει ντόπιους μπράβους για να γίνει η δουλειά, ο τελευταίος μένει άφωνος και αρνείται κατηγορηματικά να κάνει κάτι τέτοιο.

Η ΕΥΠ θα στείλει τελικά τέσσερις άνδρες της εν είδη «θιάσου» για να προχωρήσουν στην εκδίωξη του Οτσαλάν από την  ελληνική πρεσβεία, με επικεφαλής τον αστυνόμο Μπόμπο..




Η απαγωγή του Άπο

«Κάποια στιγμή σε ένα φανάρι, το αυτοκίνητο με τον Άπο εξαφανίζεται»




Ο τελευταίος θα διαπιστώσει αμέσως μόλις φτάνει και μετά την ενημέρωσή του από τον Καλεντερίδη, ότι μια τέτοια επιχείρηση θα είχε ολέθρια αποτελέσματα, ενώ ενημερώνει τον πρέσβη ότι θα πρέπει να του βρει όπλα και λεφτά.


Ενημερώνει άμεσα τον Σταυρακάκη και αποχωρεί με τους άνδρες του για το ξενοδοχείο του. Τελικά θα συλληφθεί από τις Κενυατικές αρχές ασφαλείας μαζί με τους υπόλοιπους του «θιάσου» και θα περάσουν κάποια δύσκολα 24ωρα στην φυλακή.


Την ίδια στιγμή οι Κενυάτες διαβεβαιώνουν ότι επιθυμούν να βοηθήσουν στο να εγκαταλείψει ο Οτσαλάν την χώρα σε συνεργασία με την Ελλάδα και δίνουν τελεσίγραφο μέχρι τις πέντε και μισή το απόγευμα.


Τονίζουν ότι αν δεν γίνει αυτό, την ευθύνη για τα όσα θα συμβούν την νύχτα θα έχουν η Ελλάδα και ο Άπο, ο οποίος όταν ενημερώνεται και παρά τις αντιρρήσεις των δικών του δέχεται την μοιραία λύση.


Το κονβόι των αυτοκινήτων ετοιμάζεται αλλά οι Κενυάτες δεν επιτρέπουν στους Κωστούλα και Καλεντερίδη να μπουν στο αυτοκίνητο που επιβιβάζεται ο Κούρδος ηγέτης.


Τελικά μπαίνουν σε άλλο και η διαδρομή για το αεροδρόμιο ξεκινάει.

Κάποια στιγμή σε ένα φανάρι, το αυτοκίνητο με τον Άπο εξαφανίζεται και όταν οι Καλεντερίδης-Κωστούλας φτάνουν όλα έχουν πια δρομολογηθεί.


Οι συνεργάτες του Οτσαλάν λένε στον Έλληνα πράκτορα, ότι το αυτοκίνητο με τον ηγέτη τους μπήκε σε μια πύλη που οδηγεί στο εσωτερικό του αεροδρομίου.


Ακολουθούν στιγμές απόγνωσης για όλους, ενώ ο πρέσβης που είχε μπει μέσα στο κτήριο βγαίνει λέγοντας στον Καλεντερίδη «Σάββα δεν υπάρχει τίποτε. Καλύτερα να μην ρωτάμε κανένα και εξευτελιζόμαστε».

Όταν επικοινωνεί με την Αθήνα, η εντολή είναι να εξαφανιστούν και να παρατήσουν τους συντρόφους του Κούρδου ηγέτη εκεί, στην μέση του πουθενά.


Προς τιμή τους δεν θα το κάνουν, αλλά θα επιστρέψουν μαζί τους στην πρεσβευτική κατοικία. Λίγο πριν απομακρυνθούν από το αεροδρόμιο ο Καλεντερίδης βλέπει ένα μικρό αεροπλάνο να απογειώνεται. Η ώρα είναι εννιά το βράδυ, γυρίζει προς τον Κωστούλα και του λέει: «Αυτό το αεροπλάνο μεταφέρει τον Άπο. Ας ελπίσουμε να μην καταλήξει στην Άγκυρα».

Την ίδια στιγμή οι πράκτορες της MIT με τις μπαλακλάβες βιντεοσκοπούσαν τον δεμένο Οτσαλάν, ο οποίος φαινόταν ήρεμος. 


Όπως έγινε γνωστό του είχαν χορηγήσει ηρεμιστικά χάπια, στο πιο πικρό ταξίδι της ζωής του, που συνεχίζεται έκτοτε πίσω από τα σίδερα ενός κελιού στο νησάκι Ίμραλι.


Εκεί που τέλειωσε το θρίλερ που άρχισε τον Οκτώβρη του 1998, σε μια αίθουσα αφίξεων του Ανατολικού Αερολιμένα της Αθήνας.

1999…. Ο ηγέτης του κουρδικού PKK, Αμπντουλάχ Οτσαλάν, φεύγει από την ελληνική πρεσβεία στην Κένυα,

 αλλά συλλαμβάνεται από Κενυάτες αστυνομικούς και παραδίδεται στους Τούρκους διώκτες του.

- Σα σήμερα, 15 Φεβρουαρίου 2019, πριν από είκοσι (20) χρόνια, σκάει σα βόμβα στην Αθήνα, η είδηση ότι ο Κούρδος ηγέτης Αμπντουλάχ Οτσαλάν, ο οποίος φιλοξενούνταν… για δεκαπέντε μέρες στην Ελληνική πρεσβεία στο Ναϊρόμπι της Κένυας, υποχρεώθηκε να εγκαταλείψει την πρεσβεία και η επίσημη ανακοίνωση ανέφερε ότι τα ίχνη του χάθηκαν, όταν το αυτοκίνητο που τον μετέφερε στο αεροδρόμιο εξαφανίστηκε… κάτω από αδιευκρίνιστες συνθήκες. Λίγες ώρες αργότερα, τα Τουρκικά Τηλεοπτικά Δίκτυα μετέδιδαν βίντεο με τις αποτρόπαιες εικόνες από τη μεταφορά του Οτσαλάν στην Άγκυρα, μετά από επιχείρηση ανδρών των μυστικών υπηρεσιών στο Ναϊρόμπι.

-  Ωστόσο, κάτω από τη λαϊκή πίεση, ο πρωθυπουργός Κ. Σημίτης,  θα δεχτεί ότι έγιναν «…λάθος χειρισμοί» και θα αποπέμψει από την κυβέρνηση τους υπουργούς Εξωτερικών Θ. Πάγκαλο, Εσωτερικών Αλ. Παπαδόπουλο και Δημόσιας Τάξης Φ. Πετσάλνικο........

Κυριακή 6 Φεβρουαρίου 2022

ΔΙΚΗ ΟΤΣΑΛΑΝ .

Προκλητικός ο Θ. Πάγκαλος
Νιώθει υπερηφάνεια ο πρώην ΥΠΕΞ για το χειρισμό της υπόθεσης, που κατέληξε στην παράδοση του Κούρδου ηγέτη στην Τουρκία


 Από διαμαρτυρία Κούρδων

https://www.rizospastis.gr/

- «Είμαι υπερήφανος για τον τρόπο που χειρίστηκα το ζήτημα, γιατί απάλλαξα τη χώρα από μία τρομακτική περιπέτεια». Την προκλητική αυτή δήλωση έκανε χθες, αναφερόμενος στην υπόθεση Οτσαλάν, ο πρώην υπουργός Εξωτερικών Θ. Πάγκαλος, ο οποίος κατέθεσε ως μάρτυρας στη δίκη των 13 κατηγορουμένων για την παράνομη είσοδο στην Ελλάδα, το Γενάρη του 1999, του Κούρδου ηγέτη. Κι ενώ ο Θ. Πάγκαλος νιώθει υπερηφάνεια, που, από τους χειρισμούς τους δικούς του και της κυβέρνησης Σημίτη, ο Αμπντουλάχ Οτσαλάν παραδόθηκε στα χέρια της Τουρκίας, ένας άλλος συνάδελφός του υπουργός, ο τότε υπουργός Εσωτερικών Αλέκος Παπαδόπουλος, όταν ρωτήθηκε από το συνήγορο του Οτσαλάν Θ. Θεοδωρόπουλο «πώς έγινε και κατέληξε ο Κούρδος ηγέτης στα χέρια των Τούρκων, τη στιγμή που η ελληνική κυβέρνηση διατείνεται πως φρόντιζε για την προστασία του;», δήλωσε με νόημα: «Δε θ' αναφερθώ σ' αυτό το θέμα». Τη δήλωση Πάγκαλου κλήθηκε να σχολιάσει και ο τρίτος μάρτυρας που κατέθεσε στη δίκη, ο πρώην βουλευτής του ΠΑΣΟΚ και δραστήρια εμπλακείς στην υπόθεση Οτσαλάν, Κ. Μπαντουβάς, ο οποίος με αποδοκιμαστικό τρόπο είπε χαρακτηριστικά: «Προτιμώ να μη σχολιάσω».

Πάγκαλου ομολογίες και ...σιωπές

Στην κατάθεσή του, ο Θ. Πάγκαλος ισχυρίστηκε ότι η Ελλάδα δεν μπορούσε να χορηγήσει πολιτικό άσυλο στον Αμπντουλάχ Οτσαλάν, διότι η Τουρκία είχε απειλήσει με πόλεμο τη χώρα εκείνη που καθ' οιονδήποτε τρόπο θα δεχόταν τον Κούρδο ηγέτη. Στη συνέχεια, όμως, παραδέχτηκε ότι πόλεμος δε θα γινόταν, αλλά η χώρα θα έμπαινε σε περιπέτειες. «Το μισό στρατό τους - είπε χαρακτηριστικά - αν κινούσαν προς τα σύνορά μας, θα έπρεπε να κάνουμε επιστράτευση». Πρόσθεσε, δε, ότι θα ήμασταν υπό κατηγορία στην Ευρώπη και στον κόσμο, γιατί δεν παραδίδουμε τον Οτσαλάν στην Τουρκία. Ακόμη, ισχυρίστηκε ότι αν έμενε στην Ελλάδα ο Οτσαλάν οι Αμερικανοί θα μετέτρεπαν τη χώρα σε ένα είδος Ιράκ, διότι θέση τους ήταν ότι ο Κούρδος ηγέτης είναι τρομοκράτης και το ΡΚΚ τρομοκρατική οργάνωση.

-Αναφερόμενος πολλές φορές στις Ηνωμένες Πολιτείες, ο πρώην υπουργός Εξωτερικών είπε πως ασκούσαν ισχυρότατες πιέσεις στις ευρωπαϊκές χώρες να μη δώσουν άσυλο στον Οτσαλάν και πρόσθεσε ότι η πλειοψηφία των χωρών της Ευρώπης είχε δεχτεί τη θέση των ΗΠΑ, αποφεύγοντας, όμως, επιμελώς να αναφερθεί στο βαθμό προσχώρησης της ελληνικής κυβέρνησης και του ιδίου σ' αυτήν τη θέση. Για να ισχυροποιήσει, πάντως, την ελληνική άρνηση χορήγησης ασύλου στον Οτσαλάν, ισχυρίστηκε, ψευδώς, πως όταν εξετάστηκε στη Βουλή η υπόθεση Οτσαλάν κανένα κόμμα δεν υποστήριξε πως έπρεπε να του δοθεί πολιτικό άσυλο. Η αποκατάσταση της αλήθειας ήρθε λίγη ώρα αργότερα με την κατάθεση του Αλέκου Παπαδόπουλου, ο οποίος διευκρίνισε ότι κατά της χορήγησης ασύλου ήταν τα δύο μεγάλα κόμματα.

-Ο Θ. Πάγκαλος αναρωτήθηκε επίσης, γιατί ο Οτσαλάν ήρθε στην Ελλάδα και δεν έμεινε στην Ιταλία, όπου είχε καταθέσει αίτηση χορήγησης ασύλου. Δεν μπήκε, όμως, στον πειρασμό να απαντήσει, γιατί η ελληνική κυβέρνηση δε διέταξε τη σύλληψή του στο ελληνικό έδαφος και την επαναπροώθησή του στην Ιταλία με το ίδιο σκεπτικό, ότι δηλαδή εκεί εκκρεμούσε αίτημά του για άσυλο.

-Ο πρώην υπουργός παραδέχτηκε πως ο Οτσαλάν βρισκόταν υπό τον ελληνικό έλεγχο, από τη στιγμή που μπήκε παράνομα στο έδαφος της χώρας και έως τη σύλληψή του από τους Αμερικανούς - και στη συνέχεια από τους Τούρκους πράκτορες στην Κένια. Ετσι, αν και προφανώς δεν το ήθελε, παραδέχτηκε πως η ευθύνη για τη σύλληψη του Οτσαλάν, αν όχι για την παράδοσή του, είναι καθαρά ελληνική.

-Ο Θ. Πάγκαλος επιβεβαίωσε την ευθύνη της ελληνικής κυβέρνησης και μ' έναν άλλο τρόπο. Οταν ρωτήθηκε από το συνήγορο του Κούρδου ηγέτη Θ. Θεοδωρόπουλο, αν υπήρχε κυβερνητική εντολή να πετάξουν τον Οτσαλάν έξω από την ελληνική πρεσβεία στο Ναϊρόμπι, απάντησε φανερά εκνευρισμένος: «Αυτά δεν είναι του κατηγορητηρίου. Αυτά είναι για τη Βουλή. Οταν μπείτε στη Βουλή και θελήσετε ν' ανοίξετε το θέμα, να με ρωτήσετε και θα σας απαντήσω καταλλήλως».

-Για τους κατηγορούμενους, ο πρώην υπουργός Εξωτερικών ήταν πλήρως αθωωτικός, πλην του Αμπντουλάχ Οτσαλάν, για τον οποίο είπε πως δεν έπρεπε να έρθει στην Ελλάδα, αφού ήξερε ότι δε θα του χορηγούνταν άσυλο.

-Κατά τ' άλλα, για τον Αντώνη Ναξάκη είπε πως έπαιξε τεχνικό ρόλο στη μεταφορά του Οτσαλάν στην Ελλάδα, πως δεν ήταν δική του πρωτοβουλία, αλλά του ανατέθηκε από άλλους αυτός ο ρόλος, πως διακρίνεται για τη δημοκρατικότητά του και τον πατριωτισμό του, πως πάντα ενεργούσε στο πλαίσιο της επίσης πολιτειακής πολιτικής και πως ό,τι έκανε δεν το έκανε για να προκαλέσει ζημιά στην πατρίδα του.

-Για την Βούλα Δαμιανάκου και την κόρη της Ελ. Βασιλοπούλου, που φιλοξένησαν τον Οτσαλάν στο σπίτι τους, είπε πως το έκαναν από ανθρωπιστικά αισθήματα και δημοκρατική ευαισθησία και πως άδικα ταλαιπωρούνται στα δικαστήρια. Επίσης, για τον πιλότο που μετέφερε τον Οτσαλάν στην Ελλάδα, σημείωσε πως είναι ένα τυχαίο πρόσωπο, εκτός κι αν κάποιος αποδείξει πως επιλέχτηκε επί τούτου.

- Αλ. Παπαδόπουλος: Εγώ είπα να τον συλλάβουμε

Στη δική του κατάθεση, ο τότε υπουργός Εσωτερικών Αλ. Παπαδόπουλος είπε πως όταν ενημερώθηκε για την είσοδο του Οτσαλάν στην Ελλάδα είχε τη θέση να γίνουν άμεσες συλλήψεις και να τεθούν σε διαθεσιμότητα όσοι από τους κρατικούς υπαλλήλους ενέχονταν στην υπόθεση, αλλά τελικά επιλέχτηκε από την κυβέρνηση να γίνει πολιτικός χειρισμός του θέματος, γιατί αυτό εξυπηρετούσε το εθνικό συμφέρον. Αναφερόμενος στον Οτσαλάν, ο πρώην υπουργός σημείωσε πως ήταν ένας άνθρωπος κυνηγημένος, στον οποίον οι ευρωπαϊκές χώρες είχαν κατεβάσει τα ρολά, με αποτέλεσμα να έχει πραγματική ανάγκη να βρει ένα ασφαλές καταφύγιο.

-Αναφερόμενος στον Αν. Ναξάκη, υποστήριξε πως ήταν σφάλμα του που συμμετείχε στην παράνομη είσοδο του Οτσαλάν στην Ελλάδα, αλλά δεν το έπραξε με σκοπό να βλάψει το εθνικό συμφέρον. Εξίσου αθωωτικός ήταν ο Αλ. Παπαδόπουλος και για την Β. Δαμιανάκου και την κόρη της, λέγοντας ότι κακώς ταλαιπωρούνται στα δικαστήρια.

-Τελευταίος, κατά τη χθεσινή ημέρα της δίκης, κατέθεσε ο πρώην βουλευτής και υπουργός του ΠΑΣΟΚ Κ. Μπαντουβάς, ο οποίος υποστήριξε πως η υπόθεση Οτσαλάν μόνο εθνική διάσταση είχε για την Ελλάδα και πως η κατάληξή της έπληξε τα εθνικά συμφέροντα άμεσα και μακροπρόθεσμα. Ο Κ. Μπαντουβάς ισχυρίστηκε ακόμη πως η διαχείριση της υπόθεσης Οτσαλάν από την ελληνική κυβέρνηση ήταν τραγικά εσφαλμένη «λόγω σύγχυσης και πανικού». Πρόσθεσε, δε, πως αν ο Κούρδος ηγέτης είχε συλληφθεί από τις ελληνικές αρχές και στελνόταν στην Ιταλία όπου εκκρεμούσε αίτησή του για άσυλο, θα γλίτωνε και τώρα δε θα βρισκόταν στα χέρια των Τούρκων.

-Η δίκη θα συνεχιστεί την Παρασκευή, όπου, μεταξύ άλλων, έχουν κληθεί να καταθέσουν ο γραμματέας του Υπουργικού Συμβουλίου Σωκ. Κοσμίδης και ο περιβόητος πρώην αξιωματικός της ΕΥΠ Σ. Καλεντερίδης.