Αναρτήσεις
Όλα τα σχόλια
.jpg)
Αδ. Γεωργιάδης: Κίνδυνος για τη χώρα αν χαθεί η πολιτική σταθερότητα που προσφέρει η ΝΔ
"Έχουμε καλό πρωθυπουργό και η Ελλάδα πηγαίνει καλά σε όλους τους δείκτες. Η Νέα Δημοκρατία είναι η μόνη που προσφέρει πολιτική σταθερότητα και ουαί κι αλίμονο αν χαθεί η πολιτική σταθερότητα, διότι τότε θα υπάρξει κίνδυνος για τη χώρα", τόνισε ο υπουργός Υγείας, Άδωνις Γεωργιάδης, κατά την ομιλία του εκδήλωση με τίτλο "η Θεσσαλονίκη αλλάζει", πού οργάνωσε στην αίθουσα του ΤΕΕ η ΔΕΕΠ Α' Θεσσαλονίκης της Ν.Δ., ενόψει της παρουσίας του πρωθυπουργού, Κυριάκου Μητσοτάκη, στην πόλη για τα εγκαίνια της 89ης ΔΕΘ το Σάββατο.
"Μην μας πιάνει μαύρη απελπισία, βρισκόμαστε στο μέσον της δεύτερης θητείας. Όλες οι κυβερνήσεις στα κοινοβουλευτικά καθεστώτα στο μέσον της δεύτερης θητείας έχουν πολύ μεγάλο πρόβλημα, όλες, μηδεμίας εξαιρουμένης, σε καμία χώρα του κόσμου, για τον πολύ απλό λόγο διότι υπάρχει φυσική κόπωση του εκλογικού σώματος, την οποία υφίσταται και ο κ. Μητσοτάκης. Παρά ταύτα έχουμε όλη τη δυνατότητα να κερδίσουμε τις εκλογές και όχι μόνο να είμαστε πρώτο κόμμα αλλά να έχουμε και αυτοδυναμία.
ΑΠΕ - ΜΠΕ
- Τσίπρας: Από τη μια η πατρίδα μας, από την άλλη τα πλούτη τους
- «Χρειαζόμαστε έναν νέο πατριωτισμό», είναι το μήνυμα που στέλνει ο πρώην πρωθυπουργός Αλέξης Τσίπρας, με νέα του ανάρτηση στα κοινωνικά δίκτυα.
- Ο Αλ. Τσίπρας συνεχίζει τις παρεμβάσεις του πριν από την ομιλία του στο συνέδριο του Economist την Παρασκευή, χρησιμοποιώντας αποσπάσματα από την ομιλία του στη 2η Διεθνή Διάσκεψη για τη Δημοκρατία και την Κοινωνική Δικαιοσύνη (που έγινε στις 10 Ιουνίου του 2025).
- Μέσα από τις αναρτήσεις του, ο Αλ. Τσίπρας αφενός αποδομεί την πολιτική της κυβέρνησης Μητσοτάκη αφετέρου καταγράφει τις μεγάλες αλλαγές που θα πρέπει να γίνουν στη χώρα και την ελληνική κοινωνία. Πρόκειται για παρεμβάσεις που προκαλούν αμηχανία στην κυβέρνηση Μητσοτάκη και στο Μαξίμου.
.jpg)
? Χθες, ο Αλ. Τσίπρας έκανε σύντομη αναφορά στο κράτος δικαίου, τη διαφθορά, τη Δικαιοσύνη, το κοινωνικό κράτος κ.ά., υπογραμμίζοντας καυστικά πως «ο όρος "Βαλκανοποίηση", που χρησιμοποίησα τις προάλλες, είναι μάλλον επιεικής». Τις προηγούμενες ημέρες, ο πρώην πρωθυπουργός χτύπησε την κυβέρνηση εκεί που πονάει: στην οικονομική της πολιτική.
efsyn.gr
Πήρε την πρωτιά στον όμιλο, με νίκη στο θρίλερ με την Ισπανία ..
ΜΠΑΣΚΕΤ
Η Ελλάδα θα αντιμετωπίσει το Ισραήλ στη φάση των νοκ-άουτ του Ευρωμπάσκετ • Εκτός διοργάνωσης οι Ισπανοί
https://www.efsyn.gr
Σοφία Πουλοπούλου*
Η 3η του Σεπτέμβρη δεν είναι μια απλή ανάμνηση. Είναι μνήμη ζωντανή, που εμπνέει και ταυτόχρονα βαραίνει ως χρέος.
Είναι το σημείο εκκίνησης μιας μεγάλης πολιτικής και κοινωνικής διαδρομής, που άλλαξε την Ελλάδα, έδωσε φωνή στους μη προνομιούχους, στήριξε τις γυναίκες, τους εργαζόμενους, τον αγρότη, τον συνταξιούχο, τους φοιτητές και καθιέρωσε κοινωνικό κράτος, πρόνοια και δικαιώματα, που σήμερα θεωρούνται αυτονόητα.
Δεν είναι τυχαίο πως το ΠΑΣΟΚ είναι βαθιά ριζωμένο στη συνείδηση του λαού. Γιατί άγγιξε τις ζωές εκατομμυρίων Ελλήνων, γιατί εξέφρασε τη συλλογική ανάγκη για προκοπή, δικαιοσύνη, αξιοπρέπεια. Οι μνήμες αυτές, δεν μας γυρίζουν στο παρελθόν με νοσταλγία, μας σπρώχνουν μπροστά. Είναι οι μνήμες που τροφοδοτούν τις νέες διεκδικήσεις μας. Οι αγώνες και τα λάθη, που μας δίδαξαν και μας όπλισαν με αντοχή και σοφία.
Σήμερα, 51 χρόνια μετά, η χώρα μας χρειάζεται ξανά μια μεγάλη Αλλαγή. Γιατί η Ελλάδα βυθίζεται στη διπλή παρακμή:
- δημογραφική, καθώς οι νέοι φεύγουν, τα χωριά ερημώνουν, οι γεννήσεις μειώνονται επικίνδυνα,
- ηθική και πολιτική, καθώς η κυβέρνηση Μητσοτάκη έχει μετατρέψει το κράτος σε λάφυρο εξουσίας, με σκάνδαλα, υποκλοπές, αλαζονεία και παρακμιακές πρακτικές, που τραυματίζουν τη Δημοκρατία.
Κι όμως, οι ανάγκες του σήμερα είναι πιο επιτακτικές από ποτέ. Ο χαμηλοσυνταξιούχος που μετρά το ευρώ, ο νέος που αδυνατεί να βρει σπίτι λόγω εξωφρενικών ενοικίων, ο εργαζόμενος και ο μικρομεσαίος επιχειρηματίας που ζουν σε καθεστώς επισφάλειας, η οικογένεια που λυγίζει κάτω από την ακρίβεια, ο αγρότης και ο κτηνοτρόφος που αγωνιά για το μέλλον του με το τεράστιο σκάνδαλο του ΟΠΕΚΕΠΕ.. Και όλοι αυτοί, είναι οι σύγχρονοι μη προνομιούχοι. Αυτοί είναι η ψυχή της νέας κοινωνικής συμμαχίας, που καλείται να εκφράσει το ΠΑΣΟΚ.
Η επέτειος της 3ης του Σεπτέμβρη μάς καλεί λοιπόν σε δύο πράγματα:
Να θυμόμαστε: για να αντλούμε δύναμη από την Ιστορία, αλλά και για να μην επαναλάβουμε λάθη.
Να δράσουμε: να κάνουμε τη μνήμη αφετηρία νέων αγώνων, νέων οραμάτων, μιας νέας Μεγάλης Αλλαγής.
Η χώρα χρειάζεται μια νέα ηθική επανάσταση στη διακυβέρνηση. Μια νέα σχέση εμπιστοσύνης του κράτους με τον πολίτη. Χρειάζεται σχέδιο παραγωγικής ανασυγκρότησης, ισχυρή δημόσια παιδεία και υγεία, πολιτική που να στηρίζει τους νέους να μείνουν και να δημιουργήσουν εδώ. Χρειάζεται μια Ελλάδα πιο δίκαιη, πιο δυνατή, πιο ανθρώπινη.
Κι αυτό μπορεί να το εγγυηθεί μόνο η Δημοκρατική Παράταξη. Γιατί κουβαλά ιστορία, γιατί έχει σχέδιο, γιατί ξέρει να μετατρέπει τα οράματα σε πράξεις.
Η 3η του Σεπτέμβρη δεν είναι μουσείο.
Είναι προμετωπίδα αγώνα.
Είναι το ραντεβού μας με το χρέος απέναντι στη χώρα και στις επόμενες γενιές.
Είναι η στιγμή να ξαναπιάσουμε το νήμα της μεγάλης αλλαγής και να το υφάνουμε με τα υλικά του σήμερα, με πίστη στη Δημοκρατία, με όραμα Κοινωνικής Δικαιοσύνης, με θάρρος απέναντι στην παρακμή.
Δεν μιλάμε απλώς για μια επέτειο.
Μιλάμε για μια μεγάλη πρόσκληση που απευθύνεται σε όλους μας.
Για ένα ραντεβού ευθύνης με την Ιστορία, που εγγυάται τόσο το ΠΑΣΟΚ όσο και ο Πρόεδρός του, Νίκος Ανδρουλάκης.
«Γιατί τα όνειρά μας, είναι μεγαλύτερα από τις αναμνήσεις μας» όπως έλεγε η Φώφη Γεννηματά.
*Πολιτεύτρια Ά Αθήνας ΠΑΣΟΚ - Κινήματος Αλλαγής, Αναπλ. Γραμματέας Ειδικής Αγωγής Τομέα Παιδείας, Διδάκτωρ Πανεπιστημίου Θεσσαλίας .
Λ.Ι
-----------------------------------
- Λοιπόν, παραθέτω σε εικόνες την τρομακτική πραγματικότητα, μπας κι αυτός ο μαζοποιημένος συρφετός, που “αυνανίζεται” πίσω από μια “χαροκαμένη” και περιμένει να σωθεί απ’ αυτή που φέρεται να είναι στημμένη για να αποπροσανατολίζει τον ραγιά, μήπως και ξυπνήσει και δράσει πριν να είναι αργά…
Είναι πρωτοφανές στα παγκόσμια χρονικά, ένας λαός που φτωχοποιήθηκε βίαια από τους εβραίους σιωνιστές τραπεζίτες, να ταϊζει, να στεγάζει, να περιθάλπτει και να εκπαιδεύει τους ΛΑΘΡΟΕΙΣΒΟΛΕΙΣ, ΠΟΥ ΕΙΣΒΑΛΟΥΝ ΣΤΗΝ ΠΑΤΡΙΔΑ ΤΟΥ ΜΕ ΕΝΤΟΛΗ ΚΑΙ ΥΠΟΓΡΑΦΗ ΤΟΥ ΕΒΡΑΙΟΥ ΠΟΥ ΤΗΝ ΚΥΒΕΡΝΑ ΜΑΖΙ ΜΕ ΤΟ ΣΙΩΝΙΣΤΙΚΟ ΚΕΝΤΡΙΚΟ ΙΣΡΑΗΛΙΤΙΚΟ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟ (ΚΙΣ) ΚΑΙ ΣΤΟΧΟ ΕΧΟΥΝ ΝΑ ΚΑΤΑΣΤΡΕΨΟΥΝ ΤΟΝ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟ, ΤΙΣ ΑΞΙΕΣ, ΤΗΝ ΘΡΗΣΚΕΙΑ ΤΟΥ ΚΑΙ ΣΤΟ ΤΕΛΟΣ ΝΑ ΤΟΝ ΣΚΟΤΩΣΟΥΝ.
Το πρωί της 2ας Σεπτεμβρίου 1944, μια διμοιρία του ΕΛΑΣ με επικεφαλής το Βάιο Ρικούδη, που ανήκε στο λόχο του Αντώνη Καζάκου (Καπετάν Φλωριά), χτύπησε στη θέση «Καμάρα», έξω από το χωριό Χορτιάτης, δύο αυτοκίνητα που κατευθύνονταν σ' αυτό. Πρώτα χτυπήθηκε ένα αυτοκίνητο που ανήκε στον Οργανισμό Ύδρευσης Θεσ/νίκης και λίγο αργότερα ένα γερμανικό αυτοκίνητο που ακολουθούσε.
Οι επιβαίνοντες στα δύο αυτοκίνητα και η τύχη τους
Για τον αριθμό των επιβαινόντων στα δύο αυτοκίνητα, την εθνικότητά τους και τον αριθμό νεκρών και τραυματιών υπάρχουν διάφορες εκδοχές:
Κατά μια εκδοχή, στο πρώτο αυτοκίνητο επέβαιναν τουλάχιστον 3 ή 4 Έλληνες, υπάλληλοι του Οργανισμού, [1]:331 που πήγαιναν στο Χορτιάτη για την απολύμανση της δεξαμενής του υδραγωγείου, από το οποίο έπαιρνε νερό ένα μεγάλο μέρος της Θεσ/νίκης, και τη χλωρίωση του νερού. Ο Ιωάννης Ταμιωλάκης, ανώτερος υπάλληλος του Ο.Υ.Θ, αναφέρει στο βιβλίο του "Η ιστορία της ύδρευσης της Θεσσαλονίκης", ότι στο αυτοκίνητο του Οργανισμού επέβαιναν πέντε Έλληνες: ο εργοδηγός Σιδερίδης, τρεις τεχνίτες και ο Αλ. Σωτηρχόπουλος που ήταν υπεύθυνος για τη χλωρίωση του νερού. [3]
Όσον αφορά το δεύτερο αυτοκίνητο, που ήταν Γερμανικό, υπάρχουν οι εξής εκδοχές: σ’ αυτό επέβαιναν α) τρεις Γερμανοί και δυο Έλληνες, ο ένας εργοδηγός και ο άλλος υπάλληλος του Ο.Υ.Θ [2]:534 ή β) δύο άνδρες της Στρατιωτικής Αστυνομίας (Γκεστάπο), ένας Αυστριακός χημικός και δύο Έλληνες υπάλληλοι του Ο.Υ.Θ, ο Α. Σωτηρχόπουλος και ο Γ. Τρώντσιος[1]:332 ή γ) ο αυστριακός χημικός, ένα αξιωματικός της Γκεστάπο, δύο στρατιώτες και ο οδηγός.[3]Ο Κώστας Πασχαλούδης, που ήταν καθοδηγητής της λεγόμενης «Υποδειγματικής Ομάδας της Νεολαίας της ΕΠΟΝ», που αποτελούσε μέρος του λόχου του καπετάν Φλωριά, ανέφερε τρεις Γερμανούς, μέλη της Γκεστάπο[1]:321.
Από την επίθεση των ανταρτών στο πρώτο αυτοκίνητο τραυματίστηκαν ο οδηγός Κλεάνθης Τερζόπουλος και ο εργοδηγός Γεώργιος Σιδερίδης, ο οποίος αργότερα υπέκυψε στα τραύματά του[2]:534[1]:336. Ο Ταμιωλάκης αναφέρει ότι σκοτώθηκε και ο οδηγός[3].
Από την επίθεση στο γερμανικό αυτοκίνητο (κατά την οποία οι επιβαίνοντες ανταπάντησαν στα πυρά) [2]:534 υπήρξε ένας νεκρός (πιθανόν ο Αυστριακός χημικός). Οι αντάρτες έπιασαν έναν από τους Γερμανούς που επέβαιναν στο αυτοκίνητο (υπάρχει και η εκδοχή ότι παραδόθηκε ο ίδιος) ενώ ο άλλος που ίσως και αυτός είχε τραυματιστεί, κατάφερε να διαφύγει και έφτασε στο Ασβεστοχώρι όπου ειδοποίησε τις γερμανικές αρχές. Υπάρχει και η εκδοχή ότι οι τραυματίες Γερμανοί που κατάφεραν να ξεφύγουν ήταν δυο [1]:336. Σύμφωνα με άλλη εκδοχή, από την επίθεση στο δεύτερο αυτοκίνητο δεν υπήρχαν νεκροί αλλά μόνο δύο Γερμανοί τραυματίες εκ των οποίων ο ένας, μαζί με τον τρίτο Γερμανό που δεν είχε τραυματιστεί, μπόρεσε να διαφύγει και να φτάσει στο Ασβεστοχώρι [2]:534. Κατά τον Ταμιωλάκη, από την επίθεση στο δεύτερο αυτοκίνητο σκοτώθηκε ο χημικός και τραυματίστηκε ένας από τους Γερμανούς, που κατάφερε να ξεφύγει και να ειδοποιήσει τις γερμανικές αρχές. Επίσης αναφέρει ότι οι Γερμανοί που αιχμαλωτίστηκαν από τους αντάρτες εκτελέστηκαν.[3]
Η σφαγή
Μετά τις δύο αυτές επιθέσεις των ανταρτών οι κάτοικοι του Χορτιάτη ζήτησαν τη συμβουλή του Καζάκου ως προς το αν έπρεπε να φύγουν από το χωριό, φοβούμενοι αντίποινα των Γερμανών. Εκείνος όμως τους καθησύχασε, διαβεβαιώνοντάς τους ότι δεν είχαν να φοβηθούν τίποτα. Έτσι κι η πλειοψηφία των κατοίκων που ήταν τότε στο χωριό παρέμειναν στα σπίτια τους (ήταν κυρίως γυναικόπαιδα, καθώς οι περισσότεροι από τους άντρες είχαν φύγει από νωρίς για να πάνε στις δουλειές τους). Έπειτα οι αντάρτες έφυγαν προς το Λιβάδι και την Πετροκέρασα, παίρνοντας μαζί τους τους αιχμαλώτους.[2]:534-535
Λίγο αργότερα, έφτασαν στο Χορτιάτη περίπου είκοσι φορτηγά με Γερμανούς στρατιώτες και άντρες του Αποσπάσματος Καταδίωξης Ανταρτών του Φριτς Σούμπερτ (Jagdkommando Schubert) και περικύκλωσαν το χωριό. Αφού συγκέντρωσαν στην κεντρική πλατεία του χωριού τους κατοίκους που βρήκαν, άρχισαν να λεηλατούν και να πυρπολούν τα σπίτια.
Στη συνέχεια οδήγησαν τους κατοίκους που βρισκόνταν στην πλατεία στο σπίτι του Ευάγγελου Νταμπούδη και τους έκαψαν ζωντανούς ενώ όσους βρίσκονταν μπροστά στο καφενείο της πλατείας τους έκλεισαν στο φούρνο του Στέφανου Γκουραμάνη. Κατά τη μεταφορά τους στο φούρνο του Γκουραμάνη ένας από τους άντρες του Σούμπερτ έπαιζε ένα χαρούμενο σκοπό στο βιολί. Αφού τους έκλεισαν στο φούρνο οι άντρες του Σούμπερτ έστησαν ένα πολυβόλο και άρχισαν να τους πυροβολούν από ένα μικρό παραθυράκι της πόρτας. Κατόπιν έβαλαν φωτιά για να κάψουν ζωντανούς όσους δεν είχαν σκοτωθεί από τις ριπές του πολυβόλου. Από τους εγκλωβισμένους όσοι προσπάθησαν να διαφύγουν από το κτίριο που καιγόταν μαχαιρώθηκαν από τους στρατιώτες που περίμεναν έξω. Μόνο δύο άνθρωποι κατάφεραν να γλυτώσουν από το φούρνο του Γκουραμάνη.
Εκτός από τους κατοίκους που δολοφονήθηκαν στα δύο προαναφερθέντα σημεία του χωριού, άλλοι φονεύθηκαν έξω από τα σπίτια τους και έντεκα καταδιώχθηκαν και εκτελέστηκαν έξω από το χωριό ενώ προσπαθούσαν να διαφύγουν. Επίσης γυναίκες κάτοικοι του Χορτιάτη έπεσαν θύματα βιασμού πριν δολοφονηθούν από τους άντρες του Σούμπερτ. Συνολικά σκοτώθηκαν εκείνη την ημέρα 149 κάτοικοι του Χορτιάτη, ανάμεσά τους 109 γυναίκες και κορίτσια και κάηκαν περίπου 300 σπίτια. Εξ αιτίας του φόβου ότι οι Γερμανοί θα επέστρεφαν αλλά και της δυσοσμίας από τα καμένα πτώματα που είχαν μείνει άταφα, οι κάτοικοι που κατάφεραν να σωθούν επέστρεψαν αρκετές μέρες αργότερα στο χωριό. Στις 4 Σεπτεμβρίου οι άντρες του Σούμπερτ επέστρεψαν για να ολοκληρώσουν τη λεηλασία των σπιτιών που είχαν ξεκινήσει δυο μέρες πριν. Εκπρόσωποι του Ερυθρού Σταυρού έμαθαν για τη σφαγή του Χορτιάτη στις 5 Σεπτεμβρίου και κατάφεραν να εξασφαλίσουν άδεια για να μπουν στο χωριό μόλις στις 7 Σεπτεμβρίου.
Μετά τον πόλεμο
Ο Φριτς Σούμπερτ μετά τον πόλεμο δικάστηκε και εκτελέστηκε στο Επταπύργιο. Το 1960 στήθηκε μνημείο για τη σφαγή στο κέντρο της κωμόπολης του Χορτιάτη και το 1998 ονομάστηκε «μαρτυρική» με το υπ. αριθμ. 399 Προεδρικό Διάταγμα.[4]
Οι πρωταγωνιστές από την πλευρά του ΕΛΑΣ, Βάιος Ρικούδης και Αντώνιος Καζάκος προσπάθησαν μεταπολεμικά να δικαιολογήσουν τη σκοπιμότητα της ενέδρας ......
https://el.wikipedia.org
- ΔΗΛΑΔΗ ΥΠΗΡΧΕ ΠΕΡΙΠΤΩΣΗ ΚΑΤΑΔΙΚΗΣ ??
ΤΕΜΠΗ
- ΠΟΤΕ ΠΛΗΡΩΣΕ ΚΑΠΟΙΟΣ ΑΠΟ ΕΣΑΣ ΡΕ ΚΑΘΙΚΙΑ ?
- ΓΙΑ ΤΙΣ ΔΟΛΟΦΟΝΙΕΣ ΣΑΣ ??
- ποτε πληρωσατε ρε ΕΦΙΑΛΤΕΣ ??
- ποτε ΛΟΓΟΔΟΤΗΣΑΤΕ ΡΕ ??
- ποτε ρε ξεφτιλες πληρωσατε για τις μιζες σας ??
- για τις λαμογιες της ατασθαλιες τα ρουσφετια της προδοσιες ποτε ρε ??
Σε ανάλογο συμπέρασμα είχε καταλήξει και πραγματογνωμοσύνη καθηγητή του ΕΜΠ, που εντόπισε ότι οι αλλοιώσεις οφείλονταν σε σύγκρουση και όχι σε έκρηξη.
TEMPH .
ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΑΤΥΧΗΜΑ . ΕΓΚΛΗΜΑ- ΔΟΛΟΦΟΝΙΑ ΕΙΝΑΙ -ΟΠΩΣ ΜΑΤΙ Κ.Λ .Π
ΦΑΤΕ ΕΚΡΗΞΗ ....
- ΡΕ ΦΛΟΥΦΛΗΔΕΣ ΟΛΟΙ ΣΕ ΕΝΤΕΤΑΛΜΕΝΗ ΥΠΗΡΕΣΙΑ ΕΙΝΑΙ ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΡΟΣΤΑΣΙΑ ΤΗΣ ΚΑΡΕΚΛΑΣ ΤΟΥ ΚΩΛΟΣΟΓΟΥ ....
ΑΝ ΔΕΝ ΥΠΗΡΧΕ ΣΥΓΚΡΟΥΣΗ ΔΕΝ ΘΑ ΥΠΗΡΧΕ ΕΚΡΗΞΗ ...
Λ.Ι
--------------------------------------
- ΨΗΦΙΣΤΕ ΡΕ ... ΨΗΦΙΣΤΕ ....
ΠΟΥ ΤΑ ΒΡΗΚΕ ΤΑ ΡΟΥΒΛΙΑ ΡΕ ΑΘΛΙΕ ΤΟ BORDELLO Η ΒΟΥΛΗ ....???
- ΚΑΙ ΤΟΝ ΑΕΡΑ ΠΟΥ ANAΠNEETE ΕΜΕΙΣ ΤΟΝ ΠΛΗΡΩΝΟΥΜΕ ....
- ΑΛΛΑ BORDELLO ΔΕΝ ΕΙΜΑΣΤΕ .. ΟΧΙ ΡΕ ΔΕΝ ΕΙΜΑΣΤΕ ..
- ΠΛΗΡΩΝΕ ΑΘΛΙΕ ΦΟΡΟΛΟΓΟΥΜΕΝΕ ΡΟΥΣΦΕΤΟΛΟΓΕ ΨΟΦΟΦΟΡΕ .
1922 – Τα Αναπάντητα Ερωτήματα της Καταστροφής: Πώς ξεκίνησε η τραγωδία στην προκυμαία της Σμύρνης
- Οι τελευταίοι Ελληνες της Σμύρνης στην προκυμαία, περιμένοντας τις βάρκες που θα τους μεταφέρουν στα πλοία. Από τις 16 Σεπτεμβρίου έως την 1η Οκτωβρίου 1922, έλαβε χώρα μία από τις μεγαλύτερες ανθρωπιστικές επιχειρήσεις στην Ιστορία, αρχικά από πλοία άλλων χωρών και μετά την 23η Σεπτεμβρίου και από ελληνικά.
Φωτ. ΚΕΝΤΡΟ ΜΙΚΡΑΣΙΑΤΙΚΩΝ ΣΠΟΥΔΩΝ, ΑΘΗΝΑ
ΣΑΚΗΣ ΙΩΑΝΝΙΔΗΣ, ΒΑΣΙΛΗΣ ΜΗΝΑΚΑΚΗΣ - https://www.kathimerini.gr/
«Οταν μπήκαν τα τουρκικά στρατεύματα μέσα στη Σμύρνη και άρχισαν και σκοτώναν και λεηλατούσαν, στα Ταμπάχανα επαρουσιάσθη μια πυρκαγιά. Ετρεξαν οι αντλίες να την σβήσουν αλλά, δυστυχώς, αντί να τη σβήσουν την άναβαν περισσότερο· έριχναν πετρέλαια και βενζίνες.
»Η φωτιά προχωρούσε. Ο κόσμος, που ήταν χωμένος μέσα στα σπίτια, εξαναγκάστηκε και βγήκε στους δρόμους και τραβήξαν όλοι στην παραλία. Στο λεγόμενο Κορδόνι συγκεντρώθηκε όλος ο πληθυσμός. Και εκεί έφταξε η φωτιά.
»Από τη μια μεριά και την άλλη του δρόμου είχαν βάλει φωτιές. Οταν έφταξε η φωτιά κι εκεί, ο κόσμος προσπαθούσε να βγει όξω από την πόλη, πηγαίνοντας στην φρουρά κοντά. Οι φρουροί τούς σκοτώναν και δεν τους άφηναν να σπάσουν την ζώνη, να βγούνε όξω και να φύγουν από κει.
»Από την άλλη μεριά ήταν η φωτιά, δεν μπορούσαν να περάσουν, να φύγουν. Τότε όσοι ξέραν μπάνιο πέφταν στην θάλασσα. Αν τους βλέπαν οι Τούρκοι, τους σκότωναν μέσα εκεί. Εάν δεν τους βλέπαν, έφταναν στα συμμαχικά πολεμικά καράβια που ήταν αραγμένα και υποστήριζαν τους Ελληνες. Τους άφηναν και σκαρφάλωναν απάνω στα καράβια και μόλις μπαίναν μέσα, τους ξανάριχναν στη θάλασσα. Αλλοι πνιγόντουσαν κι άλλοι έβγαιναν πάλι όξω. Οι Αγγλοι, οι Γάλλοι και Ιταλοί καθόντουσαν στα καφενεία και γλεντούσαν» («Η έξοδος», τόμ. Α΄, Κέντρο Μικρασιατικών Σπουδών, 2016, σ. 11-12).
Αυτή είναι η μαρτυρία του Παν. Μαρσέλου για όσα έγιναν στην προκυμαία της Σμύρνης. Τη συμπληρώνει η αφήγηση του Εϊσα Τζένιγκς, του Αμερικανού πάστορα που πίεσε ώστε να σχηματιστεί ένας στολίσκος πλοίων ο οποίος θα παραλάμβανε όσους βρίσκονταν συγκεντρωμένοι στην προκυμαία της Σμύρνης αναζητώντας διαφυγή. Ξημερώνοντας η 24η Σεπτεμβρίου, ο στολίσκος έφτανε στο λιμάνι της πόλης: «Ισα μπροστά μας φάνταζαν οι σκελετοί των κάποτε θαυμάσιων οικοδομών, που υψώνονταν μέσα από τα μαυρισμένα ερείπια, τα σπαρμένα στο έδαφος. Ηταν η πιο απελπιστική, η πιο φοβερή σκηνή που είδα ποτέ μου. Και στην άκρη της θάλασσας, απλωμένο μίλια ολόκληρα, ήταν κάτι που έμοιαζε με μαύρο σύνορο. Και όμως, ήξερα ότι δεν ήταν σύνορα θανάτου μα σύνορα από ζωντανά πλάσματα που υπέφεραν, πρόσμεναν, έλπιζαν και προσεύχονταν για πλοία, πλοία, πλοία! Καθώς πλησιάζαμε και η παραλία ξετυλιγόταν μπροστά στα μάτια μας, λες και κάθε πρόσωπο της προκυμαίας αυτής ήταν γυρισμένο καταπάνω μας, κάθε χέρι απλωνόταν για να μας τραβήξει μέσα στο λιμάνι. Συλλογίστηκα στ’ αλήθεια ότι η παραλία ολόκληρη κινούνταν για να μας αρπάξει. Ο αέρας πλημμύρισε από τις κραυγές των χιλιάδων αυτών ανθρώπων, κραυγές τέτοιας υπέρτατης χαράς, ώστε ο αχός τους διαπέρασε όλα τα κόκαλά μου, ώς το μεδούλι» (M. Housepian Doblin, «Σμύρνη 1922 – Η καταστροφή μιας πόλης», Παπαδόπουλος, 2014, σ. 279).
Πώς ξεκίνησε η τραγωδία στην προκυμαία της Σμύρνης;
Το οδυνηρό τίμημα των πολιτικών χειρισμών
Του Σταύρου Ανεστίδη
1922 – Τα Αναπάντητα Ερωτήματα της Καταστροφής: Πώς ξεκίνησε η τραγωδία στην προκυμαία της Σμύρνης-1
Η καταστροφή της Σμύρνης άρχισε με την αποχώρηση και του τελευταίου ελληνικού στρατιωτικού τμήματος από τη Μικρά Ασία και την είσοδο του τουρκικού στρατού στην πόλη. Υπήρξε λανθασμένα η εντύπωση ότι τα τουρκικά στρατεύματα θα είχαν επιτηρηθεί από το συμμαχικό ναυτικό. Στην απερίγραπτη σύγχυση που επικράτησε προστέθηκε και η φρίκη της πυρκαγιάς, που εκδηλώθηκε στην αρμενική συνοικία και εντέλει κατέκαψε την πρωτεύουσα της Ιωνίας, εκτός από τη μουσουλμανική και την εβραϊκή περιοχή. Οσοι προσπάθησαν να γλιτώσουν από τις φλόγες δεν είχαν άλλη επιλογή από το να στραφούν προς την προκυμαία της Σμύρνης, η οποία μετατράπηκε σε αυτοσχέδιο προσφυγικό καταυλισμό υπό συνθήκες εξαθλίωσης.
Το Αρχείο Προφορικής Παράδοσης του Κέντρου Μικρασιατικών Σπουδών πιστοποιεί πως το ξερίζωμα του μικρασιατικού Ελληνισμού είχε αρχίσει αμέσως μετά τους Βαλκανικούς Πολέμους και συνεχίστηκε με βιαιότερες μεθόδους στη διάρκεια του Α΄ Παγκοσμίου Πολέμου, ως απόρροια της νεοτουρκικής εθνικιστικής πολιτικής.
Η αιματηρή τραγωδία και ο βίαιος αφανισμός συνθέτουν τη μοίρα των ελληνορθοδόξων πληθυσμών στις δυτικές περιοχές της μικρασιατικής χερσονήσου, που βρέθηκαν στον κυκεώνα της ελληνοτουρκικής πολεμικής αναμέτρησης και πλήρωσαν οδυνηρό τίμημα, όπως εξιστορούν οι μαρτυρίες. Με τη μορφή και τη συγκινησιακή φόρτιση με τις οποίες τις παρέδωσε η προφορική παράδοση, οι μαρτυρίες αυτές δεν καταγράφουν απλώς τις συνθήκες και τα περιστατικά του δράματος, αλλά συνιστούν τεκμήρια του ψυχολογικού κλίματος που σημάδευσε την έλευση των Μικρασιατών προσφύγων στην Ελλάδα. Μέσα από το πρίσμα αυτής της εμπειρίας διαθλάται η ανάμνηση της καταστροφής και του ξεριζωμού, αλλά και η νοσταλγία του ειρηνικού παρελθόντος στις χαμένες πατρίδες. Αυτή η διάσταση άλλωστε προσδίδει στις μαρτυρίες τον χαρακτήρα του μνημείου της Ιστορίας του μικρασιατικού Ελληνισμού. Οι αφηγήσεις των ανθρώπων που βίωσαν τα γεγονότα αναδεικνύουν την άλλη πλευρά, την πλευρά αυτών που δέχθηκαν τον άμεσο αντίκτυπο. Οι αφηγητές πλήρωσαν τις τραγικές συνέπειες των πολιτικών χειρισμών και αυτοί περισσότερο από κάθε άλλον είναι σε θέση να περιγράψουν αυθεντικά αυτόν τον αντίκτυπο. Η ιστορική αξία των κειμένων αυτών οφείλεται στο ότι κανένας μεταγενέστερος δεν μπορεί να αναλάβει με ίση αρμοδιότητα και αυθεντικότητα το έργο του μάρτυρα. Στο είδος της κάθε μαρτυρία είναι και ένα unicum.
Παραθέτουμε, ενδεικτικά, δύο μαρτυρίες. Πρώτα αυτή του Αλέξη Αλεξίου:
«Τα πρώτα μηνύματα της καταστροφής μάς ήρθαν με την οπισθοχώρηση του στρατού μας. Είδα αξιωματικούς στο δρόμο που ξήλωναν και πετούσαν τα γαλόνια τους και τα παράσημά τους.
Ενα μεσημέρι έγινε μεγάλη φασαρία και κακό, μαθεύτηκε ότι οι Τούρκοι βάλαν φωτιά στη συνοικία της Αρμενίας.
Είχα ένα προαίσθημα. Μια κατάθλιψη μου βάραινε την ψυχή και δεν μπορούσα να το εξηγήσω. Δεν αργήσαμε να δούμε τους πρώτους καπνούς της φωτιάς.
Δεν θυμούμαι αν την ίδια μέρα ή έπειτα από μερικές μέρες ο κόσμος άρχισε να φεύγει από τη Σμύρνη, γιατί η φωτιά όλο μεγάλωνε. Από κει φύγαμε· πήγαμε και μείναμε στο σπίτι της αδελφής της νενές μου, που ήταν στην Πούντα, γιατί εκείνη ήταν παντρεμένη με έναν Ιταλό και βέβαια η οικογένειά της σαν ιταλική που ήταν, ήταν εξασφαλισμένη.
Τη μέρα του Σταυρού, 14 Σεπτεμβρίου, μέρα σημαδιακιά, μας πήρε ο πατέρας, περπατήσαμε κάμποσο και μπήκαμε στο μπουλούκι για να μπαρκάρουμε. Μόλις περάσαμε τα συρματοπλέγματα –ήταν μαζί μας τούτη τη φορά η νενέ και ο παππουλής– οι Τούρκοι χώριζαν τα γυναικόπαιδα από τους άνδρες. Στο σημείο αυτό ήταν και στρατιωτικοί ξένης υπηκοότητας, όχι Τούρκοι. Πιάσαν τον μπαμπά μου και τον παππουλή μου και τους χώρισαν από μας. Εγινα έξαλλος, αγανάκτησα και τράβηξα τον πατέρα μου να τον φέρω μαζί μας. Εκεί ένας Αμερικάνος ναύτης –τους γνώριζα από το καπελάκι που φορούσαν– δεν πρόκανα και μου ‘δωσε μια στο λαιμό μ’ ένα σιδερένιο μπαστούνι που κρατούσε, από κείνα που χρησίμευαν για ν’ αλλάζουν τις ράγες των τραμ. Τελικά ο πατέρας μου κι ο παππουλής μείναν, κι εμείς τα παιδιά με τη μητέρα μας και τη νενέ μας μπήκαμε στο βαπόρι “Ισμίντι”.
Μόλις ξεκίνησε το βαπόρι, η μητέρα μου από την απελπισία της ήθελε να πέσει στη θάλασσα και τη συγκράτησαν οι άλλοι πρόσφυγες. Εμένα πρήστηκε ο λαιμός μου και πονούσα αβάσταχτα· και μ’ όλα αυτά έβλεπα τη φλεγόμενη Σμύρνη μέσα από το καράβι που σιγά σιγά απομακρυνόταν».
Ακολουθεί η μαρτυρία της Ελένης Καραντώνη:
«Εμείς βρισκόμασταν στη Σμύρνη. Πλημμύρα οι μαχαλάδες στο αίμα. Βάλανε φωτιά οι Τούρκοι, μια ώρα μακριά. “Μη φοβούστε, είναι μακριά”, μας είπε ο νοικοκύρης του σπιτιού που μέναμε. Σ’ ένα τέταρτο η φωτιά είχε έρθει σ’ εμάς. Ρίχνανε βενζίνη και προχωρούσε. Βγήκαμε στο δρόμο· φωτιά από τη μια, θάλασσα από την άλλη. Βρισκόμασταν στη μέση. Και οι Τσέτες βρίσκονταν στη μέση και σφάζαν και σκότωναν.
Εβγαλαν μετά ιταλικά και ελληνικά πλοία και μας πήραν. Πόσους; Ούτε ένα 20% δεν επήραν.
Τέτοια καταστροφή δεν είδαν τα μάτια μου! Και την είχε προβλέψει ο πατέρας μου. Οταν βγήκε ο ελληνικός στρατός στη Σμύρνη, κατάλαβαν το Διοικητήριο. Ενας τσολιάς πείραξε μια Τουρκάλα. Ο Ελληνας αξιωματικός του διέταξε να τον σκοτώσουν παραδειγματικά. Τον σκότωσαν. Ο πατέρας μου που το είδε, μας είπε στενοχωρημένος: “Είδατε τι έγινε; Με το ίδιο τους το αίμα βάψανε το σπαθί τους. Τώρα να δεις τι θα γίνει. Δε θα πάμε καλά. Θα καταστραφούμε. Πάλι, ας περιμένομε. Ισως μας λυπηθεί ο Θεός”. Δε μας λυπήθηκε. Η καταστροφή μας ήταν φανερή».
* Ο κ. Σταύρος Θ. Ανεστίδης είναι υποδιευθυντής του Κέντρου Μικρασιατικών Σπουδών. 
Εκατοντάδες Ελληνες στην προκυμαία της φλεγόμενης Σμύρνης με ό,τι μπόρεσαν να περισώσουν από τα υπάρχοντά τους. Φωτ. ΚΕΝΤΡΟ ΜΙΚΡΑΣΙΑΤΙΚΩΝ ΣΠΟΥΔΩΝ, ΑΘΗΝΑ
Εικόνα πλήρους καταστροφής στην αρμενική συνοικία της Σμύρνης. Η φωτιά που κατέκαψε την πρωτεύουσα της Ιωνίας ξεκίνησε από εκεί. Φωτ. ALAMY/VISUAL HELLAS.GR
- Χιλιάδες εγκλωβισμένοι δίχως νερό και φαγητό
Του Ιάκωβου Δ. Μιχαηλίδη
1922 – Τα Αναπάντητα Ερωτήματα της Καταστροφής: Πώς ξεκίνησε η τραγωδία στην προκυμαία της Σμύρνης-6
Το απόγευμα της Τετάρτης 13 Σεπτεμβρίου 1922, ο ηγέτης των Τούρκων εθνικιστών Μουσταφά Κεμάλ αναπαυόταν σε ένα από τα πλέον αριστοκρατικά προάστια της Σμύρνης, στο Κορδελιό, στο σπίτι μιας από τις ευπορότερες τουρκικές αστικές οικογένειες της πόλης. Το σκηνικό ήταν κινηματογραφικό. Στη βεράντα της λευκής έπαυλης, με συντροφιά τη γοητευτική Λατιφέ χανούμ, κόρη της οικογένειας, ο Κεμάλ απολάμβανε το ποτό του ενώ στο βάθος η «αρχόντισσα της Ιωνίας» καιγόταν. Ηταν εμφανές ότι οι μέρες της αμφισβήτησης και της ταλαιπωρίας είχαν περάσει γι’ αυτόν. Μακριά από την αποπνικτική ατμόσφαιρα που δημιουργούσαν τα πυκνά σύννεφα καπνού και από τη δυσοσμία των εκατοντάδων πτωμάτων που καίγονταν, ο Μουσταφά ρώτησε τη Λατιφέ αν υπήρχαν και σπίτια που ανήκαν στην οικογένειά της στις περιοχές όπου μαινόταν η φωτιά. Η Λατιφέ αποκρίθηκε θετικά, εκφράζοντας όμως ταυτόχρονα τη λατρεία της για τον ίδιο με τα εξής λόγια: «Πασά μου, ας καούν όλα, αρκεί που είστε εσείς καλά στην υγεία σας. Τι αξία έχει η ιδιοκτησία για τους ανθρώπους αυτές τις μέρες της ευτυχίας; Η χώρα μας είναι ελεύθερη. Αργότερα θα ξαναχτίσουμε όλα αυτά τα κτίρια και θα είναι ομορφότερα». Η απάντησή της ικανοποίησε τον Κεμάλ. «Ναι! Ας καούν κι ας γκρεμιστούν τα πάντα», είπε, «όλα αυτά μπορούν να αντικατασταθούν».
Οι μεταβολές που υπαινίχθηκε η Λατιφέ και επιβεβαίωσε ο Κεμάλ, είχαν ξεκινήσει λίγες ημέρες νωρίτερα με πρωτοβουλία των Ελλήνων. Το απόγευμα της Παρασκευής 26 Αυγούστου / 8 Σεπτεμβρίου εγκατέλειψαν τη Σμύρνη όλες οι ελληνικές στρατιωτικές και πολιτικές αρχές. Τελευταίος αναχώρησε, υπό τις αποδοκιμασίες του πλήθους, ο ύπατος αρμοστής Αριστείδης Στεργιάδης. Ετσι ο χριστιανικός πληθυσμός, που διαβιούσε στην πόλη ή είχε προσφυγοποιηθεί εκεί μετά την κατάρρευση του μετώπου, βρέθηκε εξ ολοκλήρου έκθετος. Μοναδική του παρηγοριά είχε απομείνει ο μητροπολίτης Χρυσόστομος, ο οποίος είχε αρνηθεί να εγκαταλείψει το ποίμνιό του.
«Σ’ ένα τέταρτο η φωτιά είχε έρθει σ’ εμάς. Ρίχνανε βενζίνη και προχωρούσε. Βγήκαμε στον δρόμο· φωτιά από τη μια, θάλασσα από την άλλη. Βρισκόμασταν στη μέση. Και οι Τσέτες βρίσκονταν στη μέση και σφάζαν και σκότωναν».
Μια ημέρα μετά, το Σάββατο 9 Σεπτεμβρίου, οι πρώτες τουρκικές δυνάμεις εισήλθαν στη Σμύρνη. Επρόκειτο για άντρες του τουρκικού ιππικού, ντυμένους στα μαύρα. Στο πέρασμά τους οι χριστιανοί της πόλης πανικοβλήθηκαν. Αντίθετα, στην τουρκική συνοικία σήμανε γενικός ξεσηκωμός. Στις 5.00 το απόγευμα της Κυριακής 10 Σεπτεμβρίου 1922 ο Μουσταφά Κεμάλ μπήκε στην πόλη της Σμύρνης. Πλήθος κόσμου είχε ξεχυθεί στους δρόμους για να τον υποδεχτεί. Ο Κεμάλ κατευθύνθηκε πρώτα στο Διοικητήριο, το Κονάκι, όπου είχε συνεργασία με τον Νουρεντίν πασά, φρούραρχο της πόλης.
Σχεδόν ταυτόχρονα στις γειτονιές της Σμύρνης, και παρά τις αρχικές διαβεβαιώσεις των κεμαλικών πως δεν επρόκειτο να συμβεί το παραμικρό, ξεκίνησαν οι σφαγές και οι λεηλασίες πρώτα στην αρμενική συνοικία και ακολούθως στην ελληνική. Και σαν να μην έφτανε αυτό, ξαφνικά ξέσπασαν εστίες φωτιάς στην αρμενική γειτονιά. Τα πρώτα λεπτά κανείς δεν ανησύχησε. Επρόκειτο για συνηθισμένο φαινόμενο, ιδιαίτερα τους ζεστούς καλοκαιρινούς μήνες. Ομως, μέχρι το απόγευμα η φωτιά είχε δυναμώσει. Το μήκος της ξεπερνούσε ήδη το ενάμισι χιλιόμετρο, ενώ νέες εστίες άναψαν και στις ελληνικές συνοικίες. Οσο περνούσε η ώρα γινόταν αντιληπτό ότι εκείνη η φωτιά δεν είχε καμία σχέση με τις προηγούμενες, καθώς έτεινε να γίνει ανεξέλεγκτη. Ανθρωποι έβγαιναν έντρομοι από τα σπίτια τους, απειλούμενοι από τις φλόγες που διαρκώς πλησίαζαν και μαζί με τους πρόσφυγες, που κατά χιλιάδες συνέρρεαν από το εσωτερικό, κατευθύνονταν προς τη θάλασσα. Η προκυμαία της Σμύρνης πρόβαλε ως η μοναδική διέξοδος σωτηρίας για τους χριστιανούς, αφού στα σοκάκια οι δολοφονίες, οι βιασμοί και οι λεηλασίες από τα άτακτα σώματα Τσετών είχαν πολλαπλασιαστεί. Εκεί στο κοσμοπολίτικο «Quay» μήκους περίπου τριών χιλιομέτρων, το οποίο άλλοτε έσφυζε από ζωή, οι ναύτες από τα πολεμικά πλοία των Μεγάλων Δυνάμεων είχαν ήδη ξεκινήσει την επιχείρηση απομάκρυνσης των υπηκόων τους. Ο ήλιος πάνω από τη Σμύρνη είχε χαθεί μέσα σε ένα πέπλο μαύρου καπνού, που διαρκώς μεγάλωνε.
Σύμφωνα με αξιόπιστα στοιχεία, στην προκυμαία της Σμύρνης κατέφυγαν εκατοντάδες χιλιάδες πρόσφυγες αναζητώντας σωτηρία στη θάλασσα. Και όταν η φωτιά γιγάντωσε καίγοντας ακόμη και τα παραλιακά καταστήματα, τα ξενοδοχεία και τα αρχοντόσπιτα, σε μια στενή λωρίδα της προκυμαίας, σε συνθήκες αφόρητης ζέστης, εγκλωβίστηκαν χιλιάδες άνθρωποι δίχως φαγητό και νερό –καθώς οι Τούρκοι είχαν κλείσει τους φούρνους και είχαν διακόψει την παροχή νερού– εκλιπαρώντας τους ναύτες των ξένων πολεμικών και εμπορικών πλοίων να τους σώσουν. Κάποιοι έπεφταν απελπισμένοι στη θάλασσα προκειμένου να σωθούν, υπό τους πυροβολισμούς Τούρκων στρατιωτών που δεν τους άφηναν να διαφύγουν. Αλλοι ούρλιαζαν και θρηνούσαν, την ίδια στιγμή που Τούρκοι ιππείς περνούσαν ανάμεσά τους ληστεύοντάς τους και αρπάζοντας νεαρές κοπέλες. Αρκετοί έφτασαν στα όρια της παραφροσύνης. Οι πύλες της κολάσεως είχαν ανοίξει. Ποτέ δεν θα μάθουμε πόσοι ακριβώς έχασαν τη ζωή τους στην προκυμαία της Σμύρνης. Πόσοι αποσπάστηκαν από τις οικογένειές τους, αφού, σύμφωνα με τις εντολές του Κεμάλ, όλοι οι άντρες ηλικίας 18 έως 50 χρονών διαχωρίστηκαν και στάλθηκαν σε πορείες θανάτου στο εσωτερικό. Στο ιστορικό «Quay» ξεδιπλώθηκαν αναρίθμητα ανθρώπινα δράματα, που κατατάσσονται στις πιο μελανές σελίδες της Ιστορίας του 20ού αιώνα. Διαπράχθηκαν εγκλήματα και ιστορίες βίαιου αποχωρισμού. Σημειώθηκαν όμως και σπουδαίες πράξεις ηθικού μεγαλείου από άντρες και γυναίκες ξένων φιλανθρωπικών οργανώσεων, οι οποίοι με κίνδυνο της ζωής τους διέσωσαν πάμπολλους πρόσφυγες, όπως ο Αμερικανός μεθοδιστής πάστορας Εϊσα Τζένιγκς και η Εστερ Πολ Λάβτζοϊ, επικεφαλής της αμερικανικής Ενωσης Νοσοκομειακών Γιατρών.
Απέναντι, από τα καταστρώματα των πολεμικών πλοίων των Μεγάλων Δυνάμεων, οι ναύτες κοιτούσαν αποσβολωμένοι όσα διαδραματίζονταν στην προκυμαία. Την ίδια στιγμή ανάμεσα στους αξιωματικούς πραγματοποιούνταν συζητήσεις, συχνά έντονες, για το τι έπρεπε να πράξουν. Κάποιοι από αυτούς παρέμεναν ασυγκίνητοι, επικαλούμενοι λόγους ουδετερότητας, ενώ κάποιοι άλλοι ήθελαν να αναλάβουν δράση μπροστά στο συντελούμενο έγκλημα. Βρετανοί, Σουηδοί και Ιάπωνες ξεκίνησαν πρώτοι να διασώζουν πρόσφυγες ενώ οι Αμερικανοί παρέμειναν αρχικά αμήχανοι, αλλά λίγο αργότερα ανέλαβαν και αυτοί δράση. Υστερα από τρεις ολόκληρες ημέρες και αφού η φωτιά είχε κατακαύσει μεγάλο μέρος της πόλης, στις 16 Σεπτεμβρίου, οι Τούρκοι ήρθαν σε συμφωνία με αξιωματούχους των Μεγάλων Δυνάμεων, επιτρέποντας την απομάκρυνση των προσφύγων από την προκυμαία της Σμύρνης έως την 1η Οκτωβρίου 1922. Τότε ξεκίνησε μία από τις μεγαλύτερες ανθρωπιστικές επιχειρήσεις στην Ιστορία της ανθρωπότητας, αρχικά από πλοία άλλων χωρών και μετά την 23η Σεπτεμβρίου και από ελληνικά.
* Ο κ. Ιάκωβος Δ. Μιχαηλίδης είναι καθηγητής Νεότερης και Σύγχρονης Ιστορίας στο Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης.
«Κάθε νύχτα τα μεσάνυχτα οι γυναίκες ούρλιαζαν»
Του Θάνου Μ. Βερέμη
1922 – Τα Αναπάντητα Ερωτήματα της Καταστροφής: Πώς ξεκίνησε η τραγωδία στην προκυμαία της Σμύρνης-7
Με την τουρκική γενική επίθεση στις 26 Αυγούστου 1922 κατά των ελληνικών δυνάμεων της Μικράς Ασίας, οι επιτιθέμενοι διέσπασαν το μέτωπο και ανάγκασαν τους αμυνόμενους να υποχωρήσουν. Οι ελληνικές μονάδες, άλλες συντεταγμένες και άλλες σε κατάσταση διάλυσης, έφτασαν στις δυτικές ακτές της Τουρκίας και από εκεί, όσοι κατάφεραν να επιβιβαστούν στα πλοία, μεταφέρθηκαν στην Ελλάδα. Ετσι οι Ελληνες του Αϊδινίου και της Σμύρνης εγκαταλείφθηκαν στην τύχη τους.
Η πρόταση του Ιωάννη Μεταξά προς τον πρωθυπουργό Δημήτριο Γούναρη και τον υπουργό Στρατιωτικών Νικόλαο Θεοτόκη το 1921 να οχυρώσουν τη Σμύρνη για να προστατέψουν τον ελληνικό πληθυσμό, δεν εισακούσθηκε ούτε τότε ούτε αργότερα. Αντ’ αυτού σχηματίστηκε ένα μέτωπο με συνολική έκταση 713 χιλιόμετρα. Το βόρειο άκρο στηριζόταν στην Προποντίδα, από εκεί έφτανε στην περιοχή του Εσκί Σεχίρ, περνώντας από αυτό ανατολικά, κάλυπτε νότια το Αφιόν Καραχισάρ και εκτεινόταν έως τον άνω ρου του Μαιάνδρου ποταμού, καταλήγοντας στις εκβολές του. Είναι φανερό ότι το τεράστιο σε έκταση αυτό μέτωπο ήταν δυνατό να υποστεί διάσπαση στα πιο αδύνατα σημεία του.
Η απόσταση του μετώπου από τη Σμύρνη ήταν περίπου 400 χιλιόμετρα. Τα φτωχά δίκτυα συγκοινωνιών και επικοινωνιών έκαναν τις αργοπορημένες ειδήσεις ξεπερασμένες από τις εξελίξεις στα πεδία των μαχών. Οταν ο στρατηγός Ν. Τρικούπης κυκλώθηκε και παραδόθηκε στις τουρκικές δυνάμεις, τα νέα έφτασαν στη Σμύρνη αφού το κέντρο πήρε την αρχιστρατηγία από τον Γεώργιο Χατζανέστη και την έδωσε στον Τρικούπη.
Οταν η πόλη πέρασε στην κατοχή των Τούρκων, ο στρατιωτικός διοικητής Νουρεδίν πασάς παρέδωσε τον μητροπολίτη της Σμύρνης, Χρυσόστομο, σε εξαγριωμένο όχλο. Λέγεται ότι από το φρικτό του μαρτύριο τον έβγαλε ένας Τουρκοκρητικός με πυροβολισμούς. Η χειρότερη πράξη του διοικητή ήταν η συγκέντρωση όλων των ανδρών της πόλης και η αποστολή τους σε καταναγκαστικά έργα στα βάθη της Ανατολής. Από 120.000-150.000 ομήρους, λίγοι επέστρεψαν από τη δοκιμασία. Ο ίδιος ο Κεμάλ βρέθηκε εκείνο τον καιρό στη Σμύρνη, αλλά δεν αναμείχθηκε στο έργο των υφισταμένων του, ούτε καν εμφανίστηκε.
Το μαρτύριο των γυναικών, που υπέστησαν τα πάνδεινα στην προκυμαία της Σμύρνης, περιγράφει με τον δικό του τρόπο ο γνωστός Αμερικανός λογοτέχνης Ερνεστ Χέμινγουεϊ, ο οποίος βρέθηκε εκεί ανταποκριτής εφημερίδων. Στο άρθρο του με τον τίτλο «Στην εποχή μας», έγραφε:
«Κάθε νύχτα τα μεσάνυχτα ούρλιαζαν. Δεν ξέρω γιατί ούρλιαζαν εκείνη την ώρα. Εμείς βρισκόμασταν στο λιμάνι και αυτοί όλοι στην αποβάθρα και τα μεσάνυχτα άρχιζαν να ουρλιάζουν. Ρίχναμε από τη θάλασσα επάνω τους προβολείς για να τους ησυχάσουμε. Αυτό έκανε πάντοτε τη δουλειά του». Πρέπει να εξηγηθεί ότι οι περισσότεροι στην προκυμαία ήταν γυναίκες και παιδιά. Οι άντρες είχαν κρατηθεί για τα τάγματα εργασίας. Και συνεχίζει ο Χέμινγουεϊ: «Στην παραλία δεν πρόσεχες πια τις γυναίκες με τα πεθαμένα μωρά, αλλά εκείνες που γεννούσαν. Τις σκεπάζαμε με κάτι και αυτές προχωρούσαν στη γέννα. Πολλές έβρισκαν το πιο σκοτεινό μέρος για να γεννήσουν. Φαινόταν σαν να μην τους ένοιαζε τίποτα άλλο […]».
Η Μάρτζορι Χουσεπιάν Ντόμπκιν, στο βιβλίο αναφοράς για τη φωτιά της Σμύρνης («Σμύρνη 1922 – Η καταστροφή μιας πόλης», Παπαδόπουλος, 2014), περιγράφει πολλές αγριότητες, αλλά και κάποιους από τους Τούρκους στρατιώτες με μπιτόνια βενζίνης να τρέχουν στις γειτονιές των Αρμενίων και των Ελλήνων. Ανάλογη περιγραφή προέρχεται και από τη Μίνι Μιλς, κοσμήτορα του Αμερικανικού Κολεγιακού Ινστιτούτου. Είδε τους στρατιώτες να έχουν μπει μέσα στα σπίτια και αμέσως μετά τις φλόγες να πετάγονται από τα παράθυρα. Η φλεγόμενη Σμύρνη ανάγκασε τον πληθυσμό όσων απόμειναν στην πόλη να συγκεντρωθεί στην προκυμαία για να σωθεί. Πολλοί έπεφταν στο νερό και πνίγονταν.
Ο Βρετανός πλοίαρχος Μπέρτραμ Θέσιγκερ του πλοίου «Γεώργιος V» διηγήθηκε την προσπάθειά του να σώσει κάποιους, συνήθως γυναίκες με μικρά παιδιά, αλλά πολύ λίγους σε σχέση με όσους έμεναν μέρες στην προκυμαία έχοντας υποφέρει τα μαρτύρια από τους Τούρκους.
Ο πραγματικός ευεργέτης όσων έμεναν στην προκυμαία ήταν ο Αμερικανός πάστορας Εϊσα Τζένιγκς, επικεφαλής της ΧΑΝ Σμύρνης. Με δική του πρωτοβουλία έλαβε την άδεια να κινητοποιήσει ελληνικά πλοία για να μεταφέρουν τους τελευταίους επιζήσαντες στην Ελλάδα. Και όχι μόνο από τη Σμύρνη.
* Ο κ. Θάνος Μ. Βερέμης είναι ομότιμος καθηγητής του Εθνικού και Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών.
Αλ. Τσίπρας – Le Monde: 7 χρόνια μετά την Ιθάκη της ελληνικής κρίσης ήρθε η ώρα να πω την αλήθεια μου
Συνέντευξη του Αλ.Τσίπρα στην εφημερίδα Le Monde με αφορμή τη συμπλήρωση 7 χρόνων από την έξοδο από τα μνημόνια.
.jpg)
- EURO ΠΕΗ ΘΥΜΑΣΤΕ ?? ΞΕΡΕΤΕ ?? ΓΝΩΡΙΖΕΤΕ ??
- ΤΑ ΕΚΑΝΕ ΟΛΑ ΓΙΑ ΕΝΑ ΣΤΡΙΝΓΚ κ ΜΙΑ ΓΡΑΒΑΤΑ ...
- ΤΣΙΠΡΑΣ .. ΣΥΓΚΕΚΡΙΜΕΝΩΝ ΣΥΜΦΕΡΟΝΤΩΝ ...
- AYTO ... XOXOXO ... ΘΥΜΑΣΤΕ ??
Λ.Ι .
-----------------------------------------------------
Συνέντευξη του Αλ.Τσίπρα στην εφημερίδα Le Monde με αφορμή τη συμπλήρωση 7 χρόνων από την έξοδο από τα μνημόνια.
– Η Ελλάδα οδηγήθηκε στην κρίση για τρεις βασικούς λόγους: δυσλειτουργικό παραγωγικό μοντέλο, γενικευμένη διαφθορά και πελατειακό κράτος. Η κρίση αυτή ήταν μια σύγχρονη Οδύσσεια για τον ελληνικό λαό. Όπως η επιστροφή του Οδυσσέα στην Ιθάκη μετά από ένα μακρύ και δύσκολο ταξίδι, η έξοδος από τα διεθνή οικονομικά προγράμματα το 2018 σηματοδοτεί την είσοδο της Ελλάδας σε μια νέα εποχή. Ωστόσο, η συντηρητική κυβέρνηση δεν εκμεταλλεύτηκε τις ευκαιρίες που προσέφερε το τέλος της χρηματοδοτικής στήριξης της χώρας.
–Ηρθε η ώρα να αποκαλύψω την αλήθεια και να διορθώσω ορισμένους μύθους που κυκλοφορούν για το 2015.Είναι αλήθεια ότι, σε αντίθεση με πολλούς άλλους, οι οποίοι δεν συμμετείχαν όλοι στις διαπραγματεύσεις, δεν μίλησα για αυτή τη δραματική περίοδο για την Ελλάδα, αν και ήμουν ο κύριος πρωταγωνιστής. Γι’ αυτό και γράφω ένα βιβλίο, το οποίο θα εκδοθεί μέχρι το τέλος του έτους.
-Έχουμε επιστρέψει σε μία γενικευμένη διαφθορά. Το σκάνδαλο των ευρωπαϊκών γεωργικών επιδοτήσεων που ξέσπασε πρόσφατα είναι αρκετά ενδεικτικό.
-Η τρέχουσα ανάπτυξη ωφελεί μόνο μία μειοψηφία. Σύμφωνα με τις τελευταίες έρευνες, που πραγματοποιήθηκαν στις αρχές του έτους, μόνο ένας στους πέντε Έλληνες ζει καλά, το 45% του πληθυσμού έχει οικονομικές δυσκολίες και το 35% είναι χρεωμένο .
-Ας θυμηθούμε ότι το 2015 καταφέραμε να αναδιαρθρώσουμε το χρέος και να επωφεληθούμε από χαμηλά επιτόκια μέχρι το 2032. Αυτό δεν θα ισχύει πλέον μετά και, για να μπορέσει η Ελλάδα να συνεχίσει να αποπληρώνει το χρέος της, θα χρειαστεί υψηλούς ρυθμούς ανάπτυξης. Με το παρόν παραγωγικό μοντέλο, θα είναι δύσκολο.
-Το πρόγραμμα που εφάρμοσα μεταξύ 2015 και 2019 οδήγησε σε δημοσιονομικές περικοπές και φόρους ύψους 8,1 δισεκατομμυρίων ευρώ, έναντι 44 δισεκατομμυρίων για τα δύο προηγούμενα. Το 84 % του βάρους της λιτότητας επιβλήθηκε κατά τη διάρκεια των δύο πρώτων διεθνών οικονομικών προγραμμάτων. Και παρά την πολύ ισχυρή πίεση των πιστωτών, η κυβέρνησή μου επέλεξε να επιβαρύνει τους πλουσιότερους με το βάρος της λιτότητας και μείωσε τις ανισότητες. Υπό την συντηρητική κυβέρνηση του Κυριάκου Μητσοτάκη, που βρίσκεται στην εξουσία από το 2019, οι ανισότητες αυξάνονται.
– Η νεοφιλελεύθερη δεξιά του κ. Μητσοτάκη ή του κ. Bayrou θέλει να προστατεύσει τις ελίτ με κάθε κόστος. Αυτή είναι μία από τις μεγάλες διαφορές με την Αριστερά, η οποία, αντιθέτως, ενδιαφέρεται για την ευημερία των πολλών, των πιο αδύναμων και της μεσαίας τάξης.
– Όταν ανέλαβα την ηγεσία της κυβέρνησης, τα δύο πρώτα προγράμματα ενίσχυσης είχαν αποτύχει να διορθώσουν την κατάσταση. Η συντηρητική κυβέρνηση μας είχε αφήσει ένα χρέος που αντιπροσώπευε το 180% του ΑΕΠ, και άδεια ταμεία.
– Με αυτό το δημοψήφισμα, ήθελα να επιτύχω ένα καλύτερο αποτέλεσμα για τον ελληνικό λαό. Ήταν ένας τρόπος, μέσω μιας μορφής δραματοποίησης, να επιτύχω παραχωρήσεις από τους πιστωτές. Και το πετύχαμε εν μέρει, η Ελλάδα μπόρεσε να αναδιαρθρώσει το δημόσιο χρέος της, γεγονός που της επέτρεψε να βγει από το διεθνές πρόγραμμα τον Αύγουστο του 2018 και να ανακτήσει την οικονομική της αυτονομία.
-Χάρη σε αυτό που οι πολιτικοί μου αντίπαλοι αποκαλούν «κωλοτούμπα», η Ελλάδα είναι σήμερα μια κανονική χώρα που δεν βρίσκεται πλέον υπό διεθνή εποπτεία και δεν αφήνει τους υπαλλήλους του ΔΝΤ να της υπαγορεύουν τις πολιτικές της. Είμαι λοιπόν περήφανος που έκανα αυτή την επιλογή.
-Ποτέ δεν διψούσα για εξουσία. Αλλά μου λείπει η ενεργός πολιτική και η επαφή με τους ψηφοφόρους.
Αναλυτικά όλη η συνέντευξη του Αλ.Τσίπρα στην εφημερίδα Le Monde και στην δημοσιογράφο Marina Rafenberg
Φωτογραφία: LOUIZA VRADI – LE MONDE
https://www.lemonde.fr/economie/article/2025/08/21/alexis-tsipras-la-croissance-economique-de-la-grece-ne-profite-qu-a-une-minorite_6633129_3234.html
Αλέξης Τσίπρας: Η οικονομική ανάπτυξη της Ελλάδας ωφελεί μόνο μία μειοψηφία
Δέκα χρόνια μετά τη συμφωνία που υπογράφηκε μεταξύ της Ελλάδας και των πιστωτών της για ένα τρίτο διεθνές οικονομικό πρόγραμμα με αντάλλαγμα δραστικές μεταρρυθμίσεις, ο πρώην πρωθυπουργός της Ελλάδας (2015-2019) της ριζοσπαστικής αριστεράς (ΣΥΡΙΖΑ) επανέρχεται στο πρόγραμμα λιτότητας που αναγκάστηκε να επιβάλει στη χώρα και στην έξοδο από την κρίση.
Πριν από ακριβώς επτά χρόνια, στις 21 Αυγούστου 2018, η Ελλάδα εξήλθε από το τελευταίο διεθνές οικονομικό πρόγραμμα που είχε υπογραφεί τρία χρόνια νωρίτερα από τον Αλέξη Τσίπρα και τους πιστωτές της «Τρόικας», η οποία αποτελείτο από την Ευρωπαϊκή Επιτροπή, το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο (ΔΝΤ) και την Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα, με σκοπό να αποφευχθεί η χρεοκοπία της Ελλάδας.
Η Ελληνική Δημοκρατία βγήκε έτσι από οκτώ χρόνια λιτότητας που της επέβαλαν οι πιστωτές της με αντάλλαγμα τη χρηματοδοτική τους βοήθεια (συνολικά 240 δισεκατομμύρια ευρώ σε δάνεια) μετά την κρίση του ελληνικού χρέους το 2009.
Όταν υποδέχτηκε την le Monde την Πέμπτη 7 Αυγούστου στο γραφείο του στο κέντρο της Αθήνας, όπου μια βιογραφία του Πάπα Φραγκίσκου βρίσκεται δίπλα σε έναν σύγχρονο πίνακα με τα πρόσωπα του Τσε και του Φιντέλ Κάστρο, ο πρώην ηγέτης της Ριζοσπαστικής Αριστεράς (ΣΥΡΙΖΑ), ο οποίος έχει αποσυρθεί από την πολιτική σκηνή εδώ και αρκετούς μήνες, δήλωσε «περήφανος» που πήρε τη δύσκολη απόφαση να υπογράψει τη συμφωνία με τους πιστωτές το 2015, η οποία επέτρεψε στη χώρα να ανακτήσει την οικονομική της αυτονομία.
-Δεν ακούσαμε πολλά από εσάς σχετικά για το μπρα-ντε-φερ που συνόδευσε τις διαπραγματεύσεις για το τρίτο διεθνές οικονομικό πρόγραμμα το 2015 μεταξύ της κυβέρνησής σας και των πιστωτών, ιδίως σχετικά με το δημοψήφισμα του Ιουλίου 2015 για το πρόγραμμα λιτότητας, το οποίο προκάλεσε πολλές συζητήσεις. Γιατί κάνατε το δημοψήφισμα;
-Είναι αλήθεια ότι, σε αντίθεση με πολλούς άλλους, οι οποίοι δεν συμμετείχαν όλοι στις διαπραγματεύσεις, δεν μίλησα για αυτή τη δραματική περίοδο για την Ελλάδα, αν και ήμουν ο κύριος πρωταγωνιστής της. Γι’ αυτό και γράφω ένα βιβλίο, το οποίο θα εκδοθεί μέχρι το τέλος του έτους. Μετά από δέκα χρόνια, ήρθε η ώρα να αποκαλύψω την αλήθεια και να καταρρίψω ορισμένους μύθους που κυκλοφορούν για το 2015.
Προχωρησα σε αυτό το δημοψήφισμα τον Ιούλιο του 2015, επειδή οι Ευρωπαίοι ηγέτες είχαν αδιάλλακτη στάση απέναντι στη νέα κυβέρνηση που είχε αναλάβει τον Ιανουάριο και η οποία δεν έφερε καμία ευθύνη για τη δημοσιονομική κατάρρευση και τη διαφθορά που είχαν προκαλέσει την κρίση. Η ελληνική κρίση δεν ξεκίνησε το 2015, το πρώτο πρόγραμμα χρηματοδοτικής ενίσχυσης της Ευρωπαϊκής Ένωσης (ΕΕ) και του ΔΝΤ χρονολογείται από το 2010. Όταν ανέλαβα την ηγεσία της κυβέρνησης, τα δύο πρώτα προγράμματα ενίσχυσης είχαν αποτύχει να διορθώσουν την κατάσταση. Η συντηρητική κυβέρνηση μας είχε αφήσει ένα χρέος που αντιπροσώπευε το 180% του ΑΕΠ, και άδεια ταμεία.
Με αυτό το δημοψήφισμα, ήθελα να επιτύχω ένα καλύτερο αποτέλεσμα για τον ελληνικό λαό. Ήταν ένας τρόπος, μέσω μιας μορφής δραματοποίησης, να επιτύχω παραχωρήσεις από τους πιστωτές. Και το πετύχαμε εν μέρει, η Ελλάδα μπόρεσε να αναδιαρθρώσει το δημόσιο χρέος της, γεγονός που της επέτρεψε να βγει από το διεθνές πρόγραμμα τον Αύγουστο του 2018 και να ανακτήσει την οικονομική της αυτονομία.
-Υπογράφοντας συμφωνία με τους πιστωτές τον Αύγουστο του 2015, παρά τη μεγάλη νίκη του «Όχι» στο δημοψήφισμα, κατηγορηθήκατε ότι κάνατε στροφή 180 μοιρών (τη γνωστή «κωλοτούμπα») και προδώσατε τους ψηφοφόρους σας. Τι απαντάτε σε αυτό;
-Οι ψηφοφόροι μου, μου έδειξαν ξανά την εμπιστοσύνη τους τον Σεπτέμβριο στις βουλευτικές εκλογές, όπου ο ΣΥΡΙΖΑ έλαβε σχεδόν το ίδιο ποσοστό ψήφων με τον Ιανουάριο του 2015, δηλαδή 36%. Και στις βουλευτικές εκλογές του Ιουλίου 2019, που κέρδισαν οι συντηρητικοί, μετά από τέσσερα χρόνια εφαρμογής δύσκολων μεταρρυθμίσεων, χάσαμε μόνο 4 μονάδες [περίπου 145.000 ψηφοφόρους]. Χάρη σε αυτό που οι πολιτικοί μου αντίπαλοι αποκαλούν «κωλοτούμπα», η Ελλάδα είναι σήμερα μια κανονική χώρα που δεν βρίσκεται πλέον υπό διεθνή εποπτεία και δεν αφήνει τους υπαλλήλους του ΔΝΤ να της υπαγορεύουν τις πολιτικές της. Είμαι λοιπόν περήφανος που έκανα αυτή την επιλογή.
-Τώρα που το βλέπετε με απόσταση, ήταν απαραίτητες ορισμένες μεταρρυθμίσεις που ελήφθησαν κατά τη διάρκεια αυτού του τρίτου διεθνούς οικονομικού προγράμματος για την οικονομική ανάκαμψη της χώρας;
-Τα μέτρα λιτότητας ήταν μια εμμονή του ΔΝΤ και της ΕΕ, κυρίως της Γερμανίας. Χωρίς αυτά, θα μπορούσαμε να βγούμε πιο γρήγορα από την κρίση. Ωστόσο, ορισμένες μεταρρυθμίσεις ήταν χρήσιμες, όπως η ενοποίηση των ασφαλιστικών ταμείων. Χωρίς αυτό, το συνταξιοδοτικό σύστημα θα είχε καταρρεύσει. Σήμερα, η Ελλάδα έχει ένα από τα καλύτερα ποσοστά αναπλήρωσης σε ολόκληρη την Ευρωπαϊκή Ένωση [πρόκειται για το ποσοστό του εισοδήματος της περιόδου δραστηριότητας που διατηρείται κατά τη συνταξιοδότηση, το οποίο στην Ελλάδα ανέρχεται σε πάνω από 80%, έναντι 61% κατά μέσο όρο στην ΕΕ, σύμφωνα με τον ΟΟΣΑ].
-Το 2018, χαλάρωσε η πίεση στην Ελλάδα, η οποία μπόρεσε να χρηματοδοτηθεί εκ νέου από τις χρηματοπιστωτικές αγορές και να επιστρέψει στην ανάπτυξη (1,9 %). Έκτοτε, η ανάπτυξη της χώρας είναι υψηλότερη από αυτή πολλών ευρωπαϊκών χωρών (2,3 % το 2024, σύμφωνα με τις Βρυξέλλες) και η ανεργία μειώθηκε τον Μάιο στο 8 %, έναντι 25 % το 2015. Η Ελλάδα έχει πραγματικά βγει από την κρίση και έχει απαλλαγεί από τα δεινά που την οδήγησαν στο χείλος της χρεοκοπίας;
-Η Ελλάδα οδηγήθηκε στην κρίση για τρεις βασικούς λόγους: δυσλειτουργικό παραγωγικό μοντέλο, γενικευμένη διαφθορά και πελατειακό κράτος. Η κρίση αυτή ήταν μια σύγχρονη Οδύσσεια για τον ελληνικό λαό. Όπως η επιστροφή του Οδυσσέα στην Ιθάκη μετά από ένα μακρύ και δύσκολο ταξίδι, η έξοδος από τα διεθνή οικονομικά προγράμματα το 2018 σηματοδοτεί την είσοδο της Ελλάδας σε μια νέα εποχή. Ωστόσο, η συντηρητική κυβέρνηση δεν εκμεταλλεύτηκε τις ευκαιρίες που προσέφερε το τέλος της χρηματοδοτικής στήριξης της χώρας.
Με τη χαλάρωση των δημοσιονομικών κανόνων στην Ευρώπη κατά τη διάρκεια της πανδημίας του Covid-19 και τα κονδύλια ανάκαμψης που διανεμήθηκαν από τις Βρυξέλλες μετά την υγειονομική κρίση, η συντηρητική κυβέρνηση είχε την ευκαιρία να αλλάξει την οικονομία της χώρας, η οποία βασίζεται σε μεγάλο βαθμό στον τουρισμό και την αγορά ακινήτων. Ωστόσο, για να γίνει αυτό, θα έπρεπε να επενδύσει σε ανθρώπινο κεφάλαιο, πράσινη ενέργεια, νέες τεχνολογίες ή ποιοτικά γεωργικά προϊόντα.
Η τρέχουσα ανάπτυξη ωφελεί μόνο μία μειοψηφία. Σύμφωνα με τις τελευταίες έρευνες, που πραγματοποιήθηκαν στις αρχές του έτους, μόνο ένας στους πέντε Έλληνες ζει καλά, το 45% του πληθυσμού έχει οικονομικές δυσκολίες και το 35% είναι χρεωμένο [σε δημόσιους φορείς και τράπεζες]. Ας θυμηθούμε ότι το 2015 καταφέραμε να αναδιαρθρώσουμε το χρέος και να επωφεληθούμε από χαμηλά επιτόκια μέχρι το 2032. Αυτό δεν θα ισχύει πλέον μετά και, για να μπορέσει η Ελλάδα να συνεχίσει να αποπληρώνει το χρέος της, θα χρειαστεί υψηλούς ρυθμούς ανάπτυξης. Με το παρόν παραγωγικό μοντέλο, θα είναι δύσκολο…
Κυρίως, έχουμε επιστρέψει σε μία γενικευμένη διαφθορά. Το σκάνδαλο των ευρωπαϊκών γεωργικών επιδοτήσεων που ξέσπασε πρόσφατα είναι αρκετά ενδεικτικό [η Ευρωπαϊκή Εισαγγελία ξεκίνησε έρευνα για «ένα σύστημα οργανωμένης απάτης» σε σχέση με τα κονδύλια της κοινής γεωργικής πολιτικής που είχε «συστηματικό» χαρακτήρα μεταξύ 2019 και 2024, υπό την κυβέρνηση των συντηρητικών].
-Πώς βλέπετε τις δηλώσεις του Francois Bayrou, ο οποίος, για να δικαιολογήσει τις δημοσιονομικές προσπάθειες που πρέπει να γίνουν στη Γαλλία, υπενθύμισε την κατάσταση της Ελλάδας το 2015;
-Πιστεύω ότι η Ελλάδα χρειαζόταν δημοσιονομική εξισορρόπηση εκείνη την εποχή, όπως και η Γαλλία σήμερα. Το πρόγραμμα που εφάρμοσα μεταξύ 2015 και 2019 οδήγησε σε δημοσιονομικές περικοπές και φόρους ύψους 8,1 δισεκατομμυρίων ευρώ, έναντι 44 δισεκατομμυρίων για τα δύο προηγούμενα. Το 84 % του βάρους της λιτότητας επιβλήθηκε κατά τη διάρκεια των δύο πρώτων διεθνών οικονομικών προγραμμάτων.
Και παρά την πολύ ισχυρή πίεση των πιστωτών, η κυβέρνησή μου επέλεξε να επιβαρύνει τους πλουσιότερους με το βάρος της λιτότητας και μείωσε τις ανισότητες. Υπό την συντηρητική κυβέρνηση του Κυριάκου Μητσοτάκη, που βρίσκεται στην εξουσία από το 2019, οι ανισότητες αυξάνονται. Μεταξύ 2015 και 2019, τα εισοδήματα του 10% των φτωχότερων αυξήθηκαν κατά 45%, ενώ μειώθηκαν κατά 2,7% για το 10% των πλουσιότερων [σύμφωνα με τα στοιχεία της ΕΛΣΤΑΤ]. Αντίθετα, μεταξύ 2019 και 2023, τα εισοδήματα του 10% των φτωχότερων μειώθηκαν κατά 8,1%, ενώ τα εισοδήματα του 10% των πλουσιότερων αυξήθηκαν κατά 13%.Η γαλλική κυβέρνηση θα μπορούσε να αποφασίσει να κατανείμει με δίκαιο τρόπο το βάρος της λιτότητας. Ο Γάλλος οικονομολόγος Gabriel Zucman προτείνει, για παράδειγμα, να φορολογηθούν με 2% οι περιουσίες άνω των 100 εκατομμυρίων ευρώ, οι οποίες αντιπροσωπεύουν μόνο περίπου 1.800 νοικοκυριά. Ωστόσο, η κυβέρνηση Bayrou φαίνεται να αντιτίθεται σε αυτό. Η νεοφιλελεύθερη δεξιά του κ. Μητσότακη ή του κ. Bayrou θέλει να προστατεύσει τις ελίτ με κάθε κόστος. Αυτή είναι μία από τις μεγάλες διαφορές με την Αριστερά, η οποία, αντιθέτως, ενδιαφέρεται για την ευημερία των πολλών, των πιο αδύναμων και της μεσαίας τάξης.
-Γιατί αποφασίσατε το 2023 να αποχωρήσετε από την ηγεσία του ΣΥΡΙΖΑ και παραμείνατε αθόρυβος για μήνες, ενώ το κόμμα σας βυθιζόταν στην κρίση;
-Επειδή δεν πρόταξα το προσωπικό μου συμφέρον. Θεώρησα ότι έπρεπε να δοθεί μια ώθηση, αρχής γενομένης από μία αλλαγή στην ηγεσία. Ο τρόπος με τον οποίο εξελίχθηκαν τα γεγονότα δεν φαίνεται να ανταποκρίθηκε στις προσδοκίες μου… Η Αριστερά, τόσο στην Ελλάδα όσο και στην Ευρώπη, πρέπει να βρει ξανά τον προσανατολισμό της και να εμπνεύσει εκ νέου τους πολίτες, διότι σήμερα το σχέδιό μας για κοινωνική δικαιοσύνη και πρόοδο είναι πιο αναγκαίο από ποτέ, σε έναν κόσμο όπου οι ανισότητες διευρύνονται και η ακροδεξιά κερδίζει έδαφος.
-Τα μέσα ενημέρωσης στην Ελλάδα ανακοινώνουν τη μεγάλη επιστροφή σας και πιστεύουν ότι θα δημιουργήσετε ένα νέο κόμμα…
-Προς το παρόν, γράφω το βιβλίο μου. Δεν σκέφτομαι τίποτα άλλο.
-Αλλά σας λείπει η εξουσία;
-Όχι, ποτέ δεν διψούσα για εξουσία. Αλλά μου λείπει η ενεργός πολιτική και η επαφή με τους ψηφοφόρους.
LE MONDE, Αλέξης Τσίπρας
- ΜΟΥΓΚΑ ΓΙΑ ΤΑ ..... ΕΓΚΛΗΜΑΤΑ ΠΟΛΕΜΟΥ .. ΓΕΝΟΚΤΟΝΙΑ ΚΑΙ ΠΡΟΣΑΡΤΗΣΗ ΤΗΣ ΠΑΛΑΙΣΤΙΝΗΣ ..
- Ο ΚΑΚΟΣ ΠΟΥΤΙΝ -
- KAI Ο TRUMP Η ΗΛΙΚΙΩΜΕΝΗ ΓΕΛΟΙΑ ΡΟΜΠΑ ..
- Η ΠΟΡΝΗ ΤΩΝ .....
.jpg)
- Jewish fascists ...
ORIGINAL ..... REAL VIRUS ...
- ΕΙΣΤΕ ΙΚΑΝΟΠΟΙΗΜΕΝΟΙ με αυτο που κανει ο ΦΑΣΙΣΤΑΣ ΝΕΤΑΝΙΑΧΟΥ ?? - ΔΕΝ Σκοτωνει πολυ κοσμο EEEE ??
Μας έδιναν την Κύπρο και πήραμε ουδετερότητα…
Δημοσιεύτηκε στο ΠΟΝΤΙΚΙ
τεύχος 2302
5/10/2023
07.10.2023
- Υψώνοντας τη βρετανική σημαία στη Λευκωσία, στην Πύλη της Πάφου, στις 12 Ιουλίου 1878, από την εφημερίδα «Illustrated London News»
Οι ιστορικές ευκαιρίες, αν δεν γίνονται αποδεκτές εν τη γενέσει τους, συνήθως εξελίσσονται σε μελλοντικές τραγωδίες. Αυτό φαίνεται ότι συνέβη το 1914 με την Κύπρο, όταν η Ελλάδα αρνήθηκε να την ενσωματώσει στην κυριαρχία της, προκειμένου ο βασιλιάς Κωνσταντίνος να εξυπηρετήσει τα γερμανικά συμφέροντα, προτείνοντας την ουδετερότητα της Ελλάδας…
Αυτή υπήρξε η αρχή μιας μοιραίας εξέλιξης τόσο για την Κύπρο όσο και για την Ελλάδα. Εκτός από την απώλεια της Κύπρου και τη Μικρασιατική καταστροφή, η χώρα χρεώθηκε και έναν εθνικό διχασμό, ο οποίος απεδείχθη εντυπωσιακά ανθεκτικός και φτάνει μετεξελιγμένος ώς τις μέρες μας.
Ωστόσο, εμείς σήμερα θα σταθούμε στην αγγλική πρόταση που έγινε το 1914, σε συγκεκριμένη ιστορική συγκυρία, που δυστυχώς όχι μόνο δεν εκμεταλλευτήκαμε, αλλά τη στρέψαμε εναντίον μας.
Ας πάρουμε όμως τις εξελίξεις από την αρχή. Αμέσως μετά την έναρξη του ρωσοτουρκικού πολέμου το 1878, οι Οθωμανοί παραχώρησαν στους Βρετανούς τη διοίκηση της Κύπρου, προκειμένου να εξασφαλίσουν τη βρετανική προστασία έναντι της Ρωσίας. Στη Μεγαλόνησο αρχικά οι Κύπριοι υποδέχτηκαν τη βρετανική διοίκηση με ευνοϊκά συναισθήματα, διότι εξέλαβαν αυτήν την εξέλιξη ως βήμα για την τελική ένωση της νήσου με την Ελλάδα, στο πρότυπο των Επτανήσων. Όσο οι ελπίδες τους δεν ευοδώνονταν τόσο αναπτυσσόταν το εθνικό κίνημα των Ελλήνων Κυπρίων.
Χαρακτηριστικό είναι το παρακάτω παγκύπριο υπόμνημα της 26ης Ιουλίου 1895 προς τη βρετανική κυβέρνηση:
Στην κηδεία της Λένας Σαμαρά ήταν παρόντες ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας Κώστας Τασούλας, ο πρωθυπουργός Κυριάκος Μητσοτάκης, οι πρώην πρωθυπουργοί Κώστας Καραμανλής και Λουκάς Παπαδήμος, ο πρώην Πρόεδρος της Δημοκρατίας Προκόπης Παυλόπουλος, ο πρόεδρος της Βουλής Νικήτας Κακλαμάνης, ο αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης Νίκος Ανδρουλάκης, από τον ΣΥΡΙΖΑ ο αναπληρωτής εκπρόσωπος Τύπου Στέργιος Καλπάκης και οι Νίνα Κασιμάτη, Συμεών Κεδίκογλου και Γιάννης Ματζουράνης, η Διαμάντω Μανωλάκου από το ΚΚΕ, ο Νάσος Ηλιόπουλος από τη Νέα Αριστερά, η πρόεδρος της Πλεύσης Ελευθερίας Ζωή Κωνσταντοπούλου, σχεδόν όλοι οι υπουργοί, βουλευτές από όλα τα κόμματα, φίλοι, γνωστοί και πολίτες.
- ΓΙΑ ΑΥΤΑ ΤΑ ΔΩΡΑ ΜΟΥΓΚΑ ???
8 Ιουλίου 2025
⋯
Τουρκία: Αρχίζει ο αφοπλισμός της κουρδικής οργάνωσης PKK
documentonews image caption
Τα μέλη του Εργατικού Κόμματος του Κουρδιστάν (PKK) θα αρχίσουν να καταθέτουν τα όπλα τους στην πόλη Σουλεϊμανίγια του Βόρειου Ιράκ την Παρασκευή, στο πλαίσιο της απόφασης που έλαβε το συνέδριο του κόμματος τον περασμένο Μάιο, μεταδίδουν τα τουρκικά μέσα ενημέρωσης.
Το ενημερωτικό δίκτυο NTV μετέδωσε ότι ο φυλακισμένος στο νησί Ιμραλί ηγέτης του ΡΚΚ, Αμπντουλάχ Οτσαλάν, πρόκειται να στείλει ένα μαγνητοσκοπημένο μήνυμα στο όρος Καντίλ του Βορείου Ιράκ, όπου βρίσκεται η κύρια βάση των ανταρτών της οργάνωσης, με το οποίο θα ζητά τη δημιουργία του απαραίτητου μηχανισμού και την προώθησή της διαδικασίας αφοπλισμού. Θα είναι το πρώτο βίντεο στο οποίο θα εμφανίζεται το πρόσωπό του και θα ακούγεται η φωνή του από τη φυλάκισή του το 1999.
- ΕΒΡΑΙΟΙ ΦΑΣΙΣΤΕΣ ΑΠΟΙΚΙΟΚΡΑΤΕΣ ΓΕΝΟΚΤΟΝΟΙ ....
- ΑΠΟΙΚΙΟΚΡΑΤΕΣ - ΚΑΤΑΖΗΤΟΥΜΕΝΟΙ AΠΟ ΤΟ ΔΙΕΘΝΕΣ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΤΗΣ ΧΑΓΗΣ ...
- Jewish fascists ...
ORIGINAL ..... REAL VIRUS ...
Όλη η Ελλάδα την Κυριακή στον αγώνα κατά του γενοκτονικού σχεδίου του Νετανιάχου
10 Αυγούστου μέρα δράσης αλληλεγγύης στην Παλαιστίνη
efsyn.gr
Ηχηρή αντιπολεμική κινητοποίηση σε όλη τη χώρα • Οι ώρες των συγκεντρώσεων ανά περιοχή
Ημαζική κινητοποίηση αλληλεγγύης στην Παλαιστίνη την Κυριακή συγκεντρώνει υποστηρικτές σε όλη Ελλάδα, «την ώρα που ο Νετανιάχου με τη στήριξη του Τραμπ και του Μητσοτάκη προχωρά στο σχέδιο εισβολής στη Γάζα για την πλήρη εξόντωση των Παλαιστινίων», όπως σημειώνει χαρακτηριστικά η ΚΕΕΡΦΑ.
-------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
Το κάλεσμα της πρωτοβουλίας March To Gaza για δράσεις αλληλεγγύης «σε κάθε πόλη, σε κάθε νησί, σε κάθε τουριστικό προορισμό» βρίσκει μεγάλη ανταπόκριση και η παρουσία των πολιτών αναμένεται να στείλει ξεκάθαρο μήνυμα ενάντια στα γενοκτονικά σχέδια της Δύσης.
Ενδεικτικά, την ειρηνική, αντιπολεμική δράση στηρίζουν οι οργανώσεις: BDS, March to Gaza, Παλαιστινιακή Παροικία στην Ελλάδα, Συμμαχία Σταματήστε τον Πόλεμο, ΚΕΕΡΦΑ και δεκάδες συλλογικότητες σε νησιά και πόλεις.
Το κάλεσμα της ΚΕΕΡΦΑ:
Τα σημεία συγκέντρωσης σε κάθε πόλη
Η ΚΕΕΡΦΑ καλεί σε συμμετοχή στη μέρα δράσης για την Παλαιστίνη στις 10 Αυγούστου
4η Αυγούστου: Πώς ο Ιωάννης Μεταξάς κατέλυσε τη δημοκρατία - ΤΟ ΒΗΜΑ
4η Αυγούστου: Πώς ο Ιωάννης Μεταξάς κατέλυσε τη δημοκρατία
.jpg)
