Από τον Μανώλη Κοττάκη
Έχω σήμερα ενδιαφέροντα νέα για την αξιότιμη Πρόεδρο της Δημοκρατίας Κατερίνα Σακελλαροπούλου.
Νέα που θα της αρέσουν. Νέα από τη φιλελεύθερη και δημοκρατική Αμερική, η οποία όρκισε χθες τον τεσσαρακοστό έκτο πρόεδρό της.
Τα μάθατε τα νέα μήπως, κυρία Πρόεδρε; Πόσο σημαντικό είναι να σεβόμαστε τα εθνικά σύμβολα, τη σημαία, την παράδοση, τους εκπροσώπους της θρησκείας, την Ιστορία, τον εθνικό ύμνο;
Δεν φοβούνται οι φιλελεύθεροι Αμερικανοί μήπως τους χαρακτηρίσουν «εθνικιστές», «εθνολαϊκιστές», «ακραίους» και τα τοιαύτα.
Την αγαπούν την πατρίδα τους. Ορκισαν τον πρόεδρό τους μέσα σε ένα πέλαγος από χιλιάδες ανεμίζουσες αστερόεσσες οι οποίες «αντικατέστησαν» τους πολίτες. Κάθε σημαία εκπροσωπούσε έναν πολίτη. Κάθε αστέρι ένα κομμάτι της Ιστορίας της.
Οι Αμερικανοί όρκισαν επίσης τον πρόεδρό τους χωρίς να φοβηθούν μήπως τίποτε ημέτεροι κοσμοπολίτες της ελληνικής συμφοράς τούς αποκαλέσουν «Αμερική Αμερικανών Χριστιανών» κατά το «Ελλάς Ελλήνων» που διαρκώς αναμηρυκάζουν οι κομπλεξικοί των Αθηνών.
Δίπλα στον πρόεδρο Μπάιντεν στέκονταν, μεταξύ άλλων, οι πάστορες και η Βίβλος. Και όταν αντήχησε το «God bless America», κανείς ανόητος δεν τόλμησε να χαρακτηρίσει τις ΗΠΑ «Ιράν», κράτος θεοκρατικό και ουχί ουδετερόθρηκο. Ενώ ο ίδιος ο πρόεδρος εκκλησιάστηκε στον καθολικό ναό του Αγίου Ματθαίου πριν την ορκωμοσία.
Και το ωραιότερο, κυρία Πρόεδρε, ιδού το ωραιότερο: Η αναφορά Μπάιντεν στην ψυχή του έθνους, λέξη που δεν αρέσει πολύ στην Ελλάδα και η ανάκρουση του εθνικού τους ύμνου. Ο οποίος αποδόθηκε στεντορεία τη φωνή των συμμετεχόντων συλλαβή συλλαβή. Όχι ξέπνοα.
Λοιπόν, κυρία Πρόεδρε, τα βλέπετε μήπως;
Αυτοί που θαυμάζετε τα κάνουν. Γιατί ξέρουν άριστα ότι οι εθνικοί ύμνοι, οι σημαίες, η ένοια του έθνους, η Βίβλος, οι θρησκείες, τα σύμβολα γενικότερα δεν είναι εθνικισμός. Είναι πατριωτισμός.
Γνωρίζουν επίσης άριστα και κάτι άλλο: ότι η πιστή τήρηση του πρωτοκόλλου ενός αρχηγού κράτους δεν αποτελεί τυπολατρία. Το πρωτόκολλο εκπέμπει ισχύ, αίγλη, δύναμη. Στέλνει μηνύματα σε εχθρούς και φίλους, διότι, ναι, υπάρχουν εχθροί και φίλοι, ο κόσμος δεν είναι αγγελικός.
Εσείς βεβαίως μπορείτε και να συνεχίσετε να κάνετε τα δικά σας.
Οι αναφορές που μου έρχονται μέσα από το Προεδρικό είναι διαρκείς:
Τις προάλλες δεχθήκατε πρέσβεις στην αίθουσα διαπιστευτηρίων με ένα μουσικό σύνολο από τρομπέτες οι οποίες απέδωσαν τον εθνικό ύμνο με ένα ντροπαλό sotto voce – ας πούμε καθ’ υπερβολήν. Λες και το μήνυμά μας είναι «σσσσσστ, ησυχία, δεν θέλουμε να ενοχλούμε». Ενώ οι Εύζωνες απεβλήθησαν από την κυρίως αίθουσα και τοποθετήθησαν πέριξ αυτής. Δεν γράψαμε τίποτε για να μην πείτε ότι δεν σας συμπαθούμε -στην Ισπανία τους πρέσβεις τούς πάνε με άμαξα στον βασιλέα για να επιδώσουν τα διαπιστευτήρια-, το αναφέρουμε σήμερα λόγω Αμερικής.
Προχθές επίσης την ημέρα του εορτασμού του προστάτη Αγίου Γεωργίου της Προεδρικής Φρουράς από όσο έμαθα δεν είπατε λέξη για τη σχέση Εκκλησίας – Πολιτείας όταν επισκεφθήκατε τους Ευζώνους. Σκεφτείτε να μην εορτάζαμε και τα διακόσια χρόνια από την Ανεξαρτησία μας, κυρία Πρόεδρε, ίσως και να μην πηγαίνατε και καθόλου. Με τα τσαρούχια, τη φέρμελη και τους παπάδες θα ασχολούμαστε τώρα; Μπανάλ!
Κοιτάξατε όμως, κυρία Σακελλαροπούλου, ξανά τις εικόνες από τις ΗΠΑ. Και αναλογιστείτε: Εάν ο φιλελεύθερος Μπάιντεν ορκίζεται μέσα σε ένα πέλαγος σημαιών, τότε μπορείτε κι εσείς να εορτάστε δημοκρατία και ανεξαρτησία διακοσίων ετών μέσα σε ένα πέλαγος ελληνικών σημαιών. Αντί να τις εξαφανίζετε στις γωνιές κάθε τρεις και λίγο από τον φόβο μη σας πουν εθνικίστρια. Μια ιδέα καταθέτουμε, βεβαίως, δεν έχουμε και αυταπάτες. Αλλά η δημοκρατία τέτοιο πολίτευμα είναι: Σχεδιασμένο για την πειθώ. Δεν θα εγκαταλείψουμε την προσπάθεια να σας πείσουμε.
Αναρτήσεις
