Αναρτήσεις
- Πασοκοποιημένη η ΝΔ -
- Αποκαλύψεις για υπουργικά του ΣΥΡΙΖΑ
Συμφωνία Πρεσπών..
- Ο Πάνος Καμμένος τάχθηκε υπέρ της επιστροφής του Αλέξη Τσίπρα ..
Όλοι βρέθηκαν στο στόχαστρο του Πάνου Καμμένου…
Ο Κυριάκος Μητσοτάκης που έχει πασοκοποιήσει τη ΝΔ .....
Η στάση του Ελευθερίου Βενιζέλου για τα Δωδεκάνησα και την Κύπρο - Τα «Οκτωβριανά» του 1931: Οι πρώτες μεγάλες διαδηλώσεις των Κυπρίων για ένωση με την Ελλάδα - Πώς και γιατί οι εγκληματίες Βρετανοί σκότωσαν τον επτάχρονο Δημητράκη Δημητριάδη το 1956
Κύπρος: Τα «Οκτωβριανά» του 1931 και η δολοφονία του 7χρονου Δημητράκη Δημητριάδη από τους Βρετανούς το 1956
Ελευθέριος Βενιζέλος
Οι Βρετανοί όμως δεν έδιναν καμία σημασία σε όλα αυτά. Όπως παραδέχτηκαν επίσημα, το 1904 η Κύπρος ήταν η περιοχή με το υψηλότερο ποσοστό φορολόγησης παγκοσμίως. Μάλιστα ήταν η μόνη αποικία που συνεισέφερε στον προϋπολογισμό της Μ. Βρετανίας κατά 27%. Όταν το 1914 η Οθωμανική Αυτοκρατορία εισήλθε στον Α΄ Παγκόσμιο Πόλεμο στο πλευρό των Κεντρικών Αυτοκρατοριών, η Βρετανία κήρυξε άκυρη τη Συνθήκη του 1878 και προσάρτησε την Κύπρο (05/11/1914). 13.000 Κύπριοι πολέμησαν στο πλευρό των Βρετανών στο μακεδονικό μέτωπο. Οι Κύπριοι πρόσφεραν στους Βρετανούς χιλιάδες ζώα και τόνους γεωργοκτηνοτροφικών προϊόντων.
Στη Μεγαλόνησο δημιουργήθηκε από τους Βρετανούς ένα στρατόπεδο αιχμαλώτων και ένα ακόμα για εκπαίδευση των Αρμενίων. Μετά τη λήξη του Α’ Π.Π. ο Βενιζέλος δεν συμπεριέλαβε την Κύπρο στις ελληνικές διεκδικήσεις για να μην δυσαρεστήσει τους Βρετανούς, στη στήριξη των οποίων στο μικρασιατικό ζήτημα υπολόγιζε. Με τη Συνθήκη της Λωζάνης (1923), η Τουρκία ως διάδοχο κράτος της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας αναγνώρισε την προσάρτηση της Κύπρου στη Μεγάλη Βρετανία και παραιτήθηκε από κάθε αξίωσή της επί της Μεγαλονήσου. Από τότε, το Λονδίνο σκλήρυνε τη στάση του εφαρμόζοντας αποικιοκρατική πολιτική.
Τον Μάρτιο του 1925 η Κύπρος ανακηρύχθηκε αποικία του βρετανικού Στέμματος. Το 1926 το Λονδίνο διόρισε νέο Κυβερνήτη τον ως τότε περιφερειακό διοικητή της Ιερουσαλήμ και της Ιουδαίας Ρόναλντ Στορς. Αυτός επιχείρησε κάποιες μεταρρυθμίσεις ενέπλεξε όμως και τους Μουσουλμάνους σαν αντίβαρο στη συντριπτική πλειοψηφία των Ελλήνων του νησιού.
Κύπρος: Τα «Οκτωβριανά» του 1931 και η δολοφονία του 7χρονου Δημητράκη Δημητριάδη από τους Βρετανούς το 1956
Η βρετανική σημαία υψώνεται στην Κύπρο το 1878
Τα Οκτωβριανά του 1931
Το 1928 οι Βρετανοί οργάνωσαν εκδηλώσεις για τα 50 χρόνια της παρουσίας τους στην Κύπρο, τις οποίες οι Ελληνοκύπριοι αγνόησαν επιδεικτικά. Αντίθετα, πλήθαιναν τα υπομνήματα και οι ενέργειες των Κυπρίων προς το Λονδίνο για ένωση με την Ελλάδα. Πρωτεργάτης τους ήταν ο Αρχιεπίσκοπος Κύριλλος Γ'. Δυστυχώς, ο Ελευθέριος Βενιζέλος που επανήλθε στο πολιτικό προσκήνιο κερδίζοντας με συντριπτική πλειοψηφία τις εκλογές του Αυγούστου 1928 δεν συμμεριζόταν τα αιτήματα των Κυπρίων και όχι μόνο… Στη διάρκεια ταξιδιού του στη Ρώμη δήλωσε σε δημοσιογράφο ότι «ουδένα δωδεκανησιακό ζήτημα υφίστατο μεταξύ Ελλάδος και Ιταλίας, όπως ακριβώς δεν υπήρχε κυπριακό ζήτημα μεταξύ Ελλάδας και Αγγλίας».
Κύπρος: Τα «Οκτωβριανά» του 1931 και η δολοφονία του 7χρονου Δημητράκη Δημητριάδη από τους Βρετανούς το 1956
ΟΚΤΩΒΡΙΑΝΑ
Λίγο αργότερα δήλωσε σε αυστριακή εφημερίδα ότι δεν ασχολείτο με την Κύπρο, «γιατί οι Κύπριοι ήταν σε θέση να λύσουν μόνοι τους τα προβλήματά τους με τους Βρετανούς!». Σε συναντήσεις του με αντιπροσωπείες των Κυπριών είχε συστήσει πολλές φορές μετριοπάθεια και συνεργασία με τις Βρετανικές αρχές. Τον Μάιο του 1930 μάλιστα εξήρε τη σημασία της βρετανικής φιλίας για την Ελλάδα και τόνισε το άριστο επίπεδο των διμερών σχέσεων. Οι Κύπριοι αντιλήφθηκαν πλέον ότι έπρεπε να δράσουν μόνοι τους…
Το 1930 συστάθηκε η Εθνική Οργάνωσις Κύπρου με μοναδικό σκοπό την ένωση με την Ελλάδα. Γενικός Γραμματέας της ορίστηκε ο Αχιλλέας Αιμιλιανίδης (1903-1978). Η επέτειος της 25ης Μαρτίου εορτάστηκε με λαμπρότητα και συγκεντρώθηκαν υπογραφές σε ψήφισμα υπέρ της ένωσης. Στις 9 Ιουνίου 1930 έγιναν τα αποκαλυπτήρια των Κυπρίων μαρτύρων του 1821 στο προαύλιο του Ιερού ναού της Φανερωμένης.
Κύπρος: Τα «Οκτωβριανά» του 1931 και η δολοφονία του 7χρονου Δημητράκη Δημητριάδη από τους Βρετανούς το 1956
Ο Αχιλλέας Αιμιλιανίδης
Τα γεγονότα αυτά προβλήθηκαν έντονα από τον αντιβενιζελικό Τύπο και προκάλεσαν το ζωηρό ενδιαφέρον της ελληνικής κοινής γνώμης. Όμως ο Βενιζέλος εξακολουθούσε να συνιστά μετριοπάθεια… Τον Οκτώβριο του 1930 ο Βρετανός Υφυπουργός Αποικιών σερ Ντράμοντ Στιλς επισκέφθηκε την Αμμόχωστο. Ο Δήμαρχος της πόλης Θεμιστοκλής Δέρβης καλωσόρισε μεν τον Στιλς, εξέφρασε όμως την επιθυμία για σύντομη απόδοση της νήσου στην Ελλάδα. Ο Στιλς δεινοπάθησε από τις εκδηλώσεις των Κυπρίων υπέρ της ένωσης και δήλωσε χαρακτηριστικά: «Δεν ζητάμε από τους Έλληνες να απαρνηθούν τον ελληνικό πολιτισμό τους, τις παραδόσεις, τη γλώσσα και τη θρησκεία τους, για τα οποία είναι υπερήφανοι, αλλά μόνον να εξακολουθούν να τα καλλιεργούν στην Κύπρο ως συστατικό τμήμα της Βρετανικής Αυτοκρατορίας».
Κύπρος: Τα «Οκτωβριανά» του 1931 και η δολοφονία του 7χρονου Δημητράκη Δημητριάδη από τους Βρετανούς το 1956
Το Κυβερνείο πριν και μετά την πυρπόλησή του
Κύπρος: Τα «Οκτωβριανά» του 1931 και η δολοφονία του 7χρονου Δημητράκη Δημητριάδη από τους Βρετανούς το 1956
- Μικρά παιδιά στην Κύπρο διαδηλώνουν το 1956 Ερνέστο Τσε Γκεβάρα
Ο Ερνέστο Τσε Γκουεβάρα (ισπαν.Ernesto Guevara , Ροσάριο, Αργεντινή, 14 Ιουνίου[15] 1928 – Λα Ιγκέρα, Βολιβία, 9 Οκτωβρίου 1967), γνωστός ως Τσε Γκεβάρα (ισπανική προφορά: [ˈtʃe ɣeˈβaɾa]), ήταν Αργεντινός γιατρός, κομμουνιστής Μαρξιστής-Λενινιστής επαναστάτης, ένας από τους αρχηγούς των ανταρτών στην Κούβα και πολιτικός. Συμμετείχε στο κίνημα της 26ης Ιουλίου που πέτυχε την ανατροπή του δικτατορικού του Φουλχένσιο Μπατίστα στην Κούβα, αρχικά προσφέροντας τις ιατρικές γνώσεις του και αργότερα ως διοικητής των ανταρτών, ενώ υπήρξε μέλος της επαναστατικής κουβανικής κυβέρνησης προωθώντας ριζικές μεταρρυθμίσεις. Το 1965, πιστός στη νίκη της επανάστασης στην Κούβα, έφυγε με στόχο την οργάνωση νέων επαναστατικών κινημάτων στο Κονγκό και αργότερα στη Βολιβία, όπου τραυματίστηκε, συνελήφθη και δολοφονήθηκε.
Όπως και ο Μάο Τσε Τούνγκ, ο Ερνέστο Γκεβάρα ανέπτυξε θεωρίες πάνω στη στρατηγική και την τακτική του μοντέρνου ανταρτοπολέμου και προσπάθησε να εφαρμόσει τις θεωρίες στην πράξη.
.jpg)
ΜΕΣΗ ΑΝΑΤΟΛΗ
Γιώργος Τσιάρας
Μια ματιά «από μέσα» στο δυσώδες «Συμβούλιο της Ειρήνης» των Τραμπ και Μπλερ ● Πώς ο πρώην πρωθυπουργός της Βρετανίας βγήκε από τη... βαθιά κατάψυξη και προτείνεται ως ρυθμιστής της επόμενης ημέρας στη Γάζα.
Ακόμη και ο πιο καλοπροαίρετος άνθρωπος του κόσμου σίγουρα θα έφριξε ακούγοντας τον Τραμπ να λέει ότι ο Τόνι Μπλερ, of all people, (αυτο)προορίζεται για... Υπατος Αρμοστής της Νέας Γάζας. Ενας πολιτικά ξοφλημένος και εξευτελισμένος εδώ και σχεδόν δύο δεκαετίες -στον τόπο του και διεθνώς- πρώην πρωθυπουργός και εγκληματίας πολέμου, που, αφού πρόδωσε ένα ένα όλα τα ιδανικά και τις αρχές του Εργατικού Κόμματος και συνέδεσε για πάντα το όνομά του με τα ψέματα περί «όπλων μαζικής καταστροφής» που οδήγησαν στην άδικη και παράνομη εισβολή και τον θάνατο εκατοντάδων χιλιάδων αμάχων στο Ιράκ, έρχεται τώρα να ξανασώσει την άμοιρη Μέση Ανατολή! Αν και στην πραγματικότητα, όπως θα δούμε παρακάτω, το μόνο που τον ενδιαφέρει στα 72 του χρόνια είναι η τσέπη του... και η διαρκής εξυπηρέτηση του Μεγάλου Σιωνιστικού Σχεδίου.
Πώς προέκυψε η επανεμφάνιση του «Βρόμικου Τόνι»; Ο Μπλερ δεν είναι απλώς ένας από τους «τεχνοκράτες» που θα αναλάβει να «τρέξει» το νέο κατάπτυστο σχέδιο, αλλά ένας από τους βασικούς εγκεφάλους του. Το «πλαίσιο των 20 σημείων» στηρίζεται εν πολλοίς σε ιδέες που ανέπτυξε το προσωπικό του think tank, το Tony Blair Institute for Global Change, με περισσότερους από 1.000 συνεργάτες σε όλο τον κόσμο και ετήσιο τζίρο που ξεπερνά τα 150 εκατομμύρια δολάρια.
Για τον Μπλερ, το στρατηγικό αδιέξοδο που αντιμετωπίζουν ΗΠΑ και Ισραήλ έπειτα από σχεδόν δύο χρόνια γενοκτονίας και η έμπρακτη αδυναμία τους να συντρίψουν την παλαιστινιακή αντίσταση και να αδειάσουν τη Γάζα για να τη μετατρέψουν σε... «Ριβιέρα της Ανατολής» είναι μια τεράστια ευκαιρία πλουτισμού – ένα εν δυνάμει χρυσωρυχείο. Κομβικό ρόλο σε αυτό έπαιξε και ο δαιμόνιος Τζάρεντ Κούσνερ, ο Αμερικανοεβραίος γαμπρός του Τραμπ και γόνος της ομώνυμης οικογένειας μεγιστάνων του real estate, ο οποίος είχε πρωταγωνιστήσει και στην προώθηση των «Συμφωνιών του Αβραάμ» ανάμεσα στο Ισραήλ και τις πιο «πρόθυμες» να προδώσουν τον παλαιστινιακό λαό αραβικές μοναρχίες. Τώρα έφερε τον Μπλερ στην «αυλή» του προέδρου.
Το κόλπο είναι πως, αντί για Παλαιστίνιους, ακόμη και τους πιο «ενδοτικούς» -μην πω τίποτε βαρύτερο- της Παλαιστινιακής Αρχής, το νέο «Διοικητικό Συμβούλιο της Ειρήνης», όπως το βάφτισε ο Τραμπ, θα διαθέτει «ισχυρή εκπροσώπηση μουσουλμάνων, ώστε να διασφαλιστεί η περιφερειακή νομιμοποίηση και η πολιτισμική αξιοπιστία». Θα περιλαμβάνει δηλαδή μουσουλμάνους με «μακροχρόνια επιχειρηματική αξιοπιστία», που «ιδανικά θα έχουν την πολιτική στήριξη» των χωρών τους. Αυτοί θα «προτείνονται από τα συνεισφέροντα κράτη, θα επικυρώνονται μέσω διαδικασίας που θα συντονίζεται από τον ΟΗΕ» και θα λογοδοτούν στο Συμβούλιο Ασφαλείας του ΟΗΕ, όπου φυσικά τον τελευταίο λόγο θα έχουν οι ΗΠΑ με το βέτο τους, σε στενή συνεργασία με το Ισραήλ και με την Αίγυπτο.
Ως «φύλλο συκής» θα συμμετέχει, λέει, στο συμβούλιο και «τουλάχιστον ένας καταρτισμένος Παλαιστίνιος εκπρόσωπος» από τον «επιχειρηματικό κόσμο ή τον κλάδο ασφάλειας», ενώ πολύ πιο κάτω στην ιεραρχία θα συμμετέχουν και κάποιοι «πολιτικά ουδέτεροι Παλαιστίνιοι αξιωματούχοι», που θα αναλάβουν τη βρόμικη δουλειά της... Βάρκιζας, δηλαδή του αφοπλισμού των ανταρτών και της «αποριζοσπαστικοποίησης» (sic) του πληθυσμού.
Ανάμεσα στα ονόματα που ήδη «παίζουν» ως παρτενέρ του Μπλερ είναι -σύμφωνα με τη Haaretz- ο Αιγύπτιος δισεκατομμυριούχος Ναγκίμπ Σαουίρις, ο επίσης δισεκατομμυριούχος Αμερικανοεβραίος ιδιοκτήτης hedge fund Μαρκ Ρόουαν και ο... ραβίνος μπίζνεσμαν Αριε Λάιτστοουν, διευθυντής του Ινστιτούτου Ειρήνης των Συμφωνιών Αβραάμ (!) και, το κυριότερο, ο πρώην πρεσβευτής των ΗΠΑ στο Ισραήλ, κονσιλιέρε του Τραμπ και φανατικός σιωνιστής Ντέιβιντ Φρίντμαν.
Λάιτστοουν και Φρίντμαν, για όσους (κάνουν ότι) δεν θυμούνται, υποστήριξαν με λύσσα τους παράνομους εβραϊκούς εποικισμούς στη Δυτική Οχθη και την προκλητική μεταφορά της πρεσβείας των ΗΠΑ στην Ιερουσαλήμ. Ο Λάιτστοουν συμμετείχε ενεργά στη δημιουργία τού δήθεν ανθρωπιστικού αμερικανο-ισραηλινού μηχανισμού Gaza Humanitarian Foundation, που αντί για τρόφιμα διανέμει θάνατο σε χιλιάδες λιμοκτονούντες Παλαιστίνιους. Ολοι αυτοί δεν θα πατήσουν καν το πόδι τους στη Γάζα, ενώ το πραγματικό κουμάντο στα διάφορα συνέδρια δωρητών και τις διπλωματικές επαφές θα το έχει ο Μπλερ.
Αλλά βέβαια η προσωπική διαδρομή του Τόνι Μπλερ, τόσο ως πρωθυπουργού της ξεπεσμένης αυτοκρατορίας που ευθύνεται ιστορικά περισσότερο από οποιαδήποτε άλλη για το Μεσανατολικό πρόβλημα, όσο και στη συνέχεια ως ειδικού απεσταλμένου του ΟΗΕ για τη Μέση Ανατολή (άλλη φοβερή επιτυχία αυτή) και ως «ιδιωτικού συμβούλου και μεσολαβητή», φθάνει και περισσεύει για να καταλάβουμε τα βαθύτερα κίνητρά του ως απολογητή και συνεργάτη του σιωνισμού.
Ως πρωθυπουργός, και παρά την ψευδεπίγραφη υποστήριξή του στη «λύση των δυο κρατών», αρνήθηκε πεισματικά να πράξει αυτό που τελικά έκανε μόλις την περασμένη εβδομάδα ο Κιρ Στάρμερ, δηλαδή να αναγνωρίσει επίσημα τα παλαιστινιακά εδάφη ως κυρίαρχο κράτος. Αλλά και στην οκταετία που ήταν απεσταλμένος του ΟΗΕ και του αξέχαστου «Κουαρτέτου» του, που είχε επιφορτιστεί να εφαρμόσει τον θνησιγενή «οδικό χάρτη» για τη δημιουργία παλαιστινιακού κράτους, το μόνο που έκανε ουσιαστικά ο Μπλερ ήταν να «θάψει» το σχέδιο που δήθεν «έτρεχε» και να κερδίζει χρόνο για λογαριασμό των σιωνιστικών σχεδίων – χρόνο που το Ισραήλ χρησιμοποίησε για να επεκτείνει γεωμετρικά τους παράνομους οικισμούς στη Δυτική Οχθη και για να βομβαρδίσει τη Γάζα τέσσερις φορές...
Οι Παλαιστίνιοι, ακόμη και αυτοί της Φατάχ, τα ξέρουν καλά όλα αυτά και δεν θέλουν ούτε ν’ ακούσουν για την επιστροφή του δολοφόνου στον τόπο του εγκλήματος. Αλλά τα συνεταιράκια της γενοκτονίας, το Ισραήλ και οι ΗΠΑ, χρειάζονταν έναν πειθήνιο συνεργό για να τελειώσει τη δουλειά που δεν μπόρεσαν να πετύχουν με τα όπλα – και ομολογουμένως βρήκαν τον... χειρότερο!
https://www.efsyn.gr/
Η ανθρωπιστική τραγωδία που, τα τελευταία δύο χρόνια, εξελίσσεται στη Γάζα είναι φυσικό να προκαλεί έντονες συναισθηματικές αντιδράσεις σε σημαντική μερίδα της ελληνικής, αλλά και της διεθνούς κοινής γνώμης. Αυτές τις συναισθηματικές αντιδράσεις εκμεταλλεύονται όσοι είναι εναντίον, ακόμη και της ύπαρξης, του κράτους του Ισραήλ.
Όμως, το ανθρώπινο μακελειό στη Γάζα δεν ξεκίνησε από το Ισραήλ, αλλά από την επίθεση της Χαμάς, την 7η Οκτωβρίου 2023, που προκάλεσε περίπου 1.200 νεκρούς και τη σύλληψη δεκάδων ομήρων.
-
Jewish fascists ...
ORIGINAL ..... REAL VIRUS ...
- ΑΦΑΝΙΖΟΥΝ ΛΑΟΥΣ << ΓΕΝΟΚΤΟΝΊΑ >>
- ΔΟΛΟΦΟΝΟΥΝ ΠΑΙΔΑΚΙΑ - ΒΟΜΒΑΡΔΙΖΟΥΝ ΟΠΟΙΑ ΧΩΡΑ ΓΟΥΣΤΑΡΟΥΝ ....
- ΚΑΤΑΠΑΤΟΥΝ - ΠΡΟΣΑΡΤΟΥΝ ΕΔΑΦΗ ..
- ... ΜΑ ΕΙΝΑΙ ΜΟΥΣΟΥΛΜΑΝΟΙ ΑΡΑΒΕΣ .....
..... Α! ΤΟΤΕ ... ΕΝΤΑΞΕΙ ...... Λ.Ι
Στο χώρο των πολιτικών και διανοουμένων της ευρύτερης Αριστεράς το Ισραήλ θεωρείται ως βραχίονας του δυτικού ιμπεριαλισμού στην περιοχή της Μ. Ανατολής. Η θεώρηση αυτή έχει την αφετηρία της από την εποχή του Ψυχρού Πολέμου, τις δεκαετίες του ’60 και του ΄70, όταν η τότε Σοβιετική Ένωση υποστήριζε τα αραβικά αντιαποικιακά – εθνικιστικά καθεστώτα (Νάσερ στην Αίγυπτο, Κόμματα Μπαάθ σε Συρία και Ιράκ κ.α.). Οι ΗΠΑ, από την πλευρά τους, υποστήριζαν το Ισραήλ. Επρόκειτο τότε για μια, δι’ αντιπροσώπων, αντιπαράθεση των δύο Μεγάλων Δυνάμεων.
Από εκείνη την περίοδο «πολύ νερό έχει τρέξει στο αυλάκι» αλλά οι ιδεολογικές αγκυλώσεις για τους περισσότερους εκπροσώπους της ευρύτερης Αριστεράς παραμένουν αναλλοίωτες. Το Ισραήλ διεξήγαγε τρεις πολέμους με τα συνορεύοντα αραβικά κράτη, έναν πρόσφατο πόλεμο με το Ιράν και πολλές συγκρούσεις με ένοπλες αραβικές οργανώσεις για να μπορέσει να επιβιώσει.
Σήμερα, η αντιπαράθεση του Ισραήλ δεν είναι με κάποια προοδευτικά αραβικά καθεστώτα, αλλά με ισλαμικά – θεοκρατικά καθεστώτα και τζιχαντιστικές οργανώσεις. Αυτό δεν θέλουν να κατανοήσουν όσοι καταφέρονται κατά του Ισραήλ και υποστηρίζουν το Ιράν, τη Χαμάς, τη Χεσμπολάχ ή τους Χούθι. Αυτές οι χώρες και οργανώσεις είναι το πρότυπο των δήθεν προοδευτικών; Η ένθερμη υποστήριξη της νεο-οθωμανικής Τουρκίας στην παλαιστινιακή υπόθεση και οι σκληρές ρητορικές επιθέσεις της κατά του Ισραήλ είναι χαρακτηριστικό του ποιες δυνάμεις αντιπαρατίθενται και τι διακυβεύεται.
Αυτό το διακύβευμα είναι ποια κρατική οντότητα θα καταστεί περιφερειακή ηγεμονική δύναμη της Εγγύς και Μέσης Ανατολής και ποιος θα ελέγξει την, πλούσια σε υδρογονάνθρακες, Α. Μεσόγειο. Κάποιοι προτιμούν αυτή η δύναμη να είναι η Τουρκία, παλαιότερα φαντάζονταν ότι θα ήταν το Ιράν, αλλά, με κανέναν τρόπο δε θέλουν να είναι το Ισραήλ. Δικαίωμα του καθενός βεβαίως είναι να επιλέγει το Ισλάμ.
Πριν δύο χρόνια το γεωπολιτικό περιβάλλον ήταν διαφορετικό. Ο «Άξονας της Αντίστασης» φάνταζε ισχυρός. Στη Συρία κυβερνούσε ο Μπασάρ αλ Άσαντ, οι σιιτικές πολιτοφυλακές στο έδαφός της ήταν εξοπλισμένες από τους Ιρανούς και υπό τον έλεγχό τους, η Χεσμπολάχ που θεωρείτο πανίσχυρη ήλεγχε μεγάλο τμήμα του Λιβάνου και οι μαχητές της Χαμάς μόλις είχαν πραγματοποιήσει μια αιφνιδιαστική επιδρομή στο έδαφος του σιωνιστικού εχθρού.
Δύο χρόνια μετά ο «Άξονας της Αντίστασης» έχει ουσιαστικά διαλυθεί. Ο Άσαντ ανατράπηκε από τις συνδυασμένες ενέργειες της Τουρκίας και των Μοναρχιών του Κόλπου. Το Ιράν αναδιπλώθηκε στα σύνορά του. Η Χεσμπολάχ εξουδετερώθηκε. Έχουν μείνει μόνο τα υπολείμματα της Χαμάς να εξακολουθούν να αντιστέκονται, κρατώντας περί τους 25 ζωντανούς ισραηλινούς ομήρους, μέσα στα ερείπια της Γάζας.
Η απάντηση του Ισραήλ, όπως ήταν αναμενόμενο, υπήρξε συντριπτική προς όλες τις κατευθύνσεις. Μόνο στη Γάζα, σύμφωνα με στοιχεία της Χαμάς, έχουν σκοτωθεί πάνω από 65.000 Παλαιστίνιοι, η συντριπτική πλειοψηφία των οποίων ήταν άμαχοι. Αυτό όμως ήταν αναπόφευκτο αφού οι μάχες γίνονται μέσα σε πυκνοκατοικημένες περιοχές με τους άνδρες της Χαμάς να έχουν ως μοναδική κάλυψη, απέναντι στην ισραηλινή υπεροπλία, τους αμάχους.
Τί μας λένε τώρα, εκμεταλλευόμενοι το ανθρωπιστικό δράμα, οι διάφοροι αντίπαλοι του Ισραήλ; Πρέπει λένε, να καταδικαστεί για τα εγκλήματα της εθνοκάθαρσης και της γενοκτονίας, αποτελεί ένα τρομοκρατικό –ναζιστικό κράτος, ο Νετανιάχου πρέπει να συλληφθεί, σύμφωνα με το ένταλμα του Διεθνούς Ποινικού Δικαστηρίου (ίδιο ένταλμα έχει εκδοθεί και για τον Πούτιν, θέλουν να συλληφθεί και αυτός;). Η Ελλάδα και η Κυπριακή Δημοκρατία πρέπει να καταδικάσουν το Ισραήλ, να διακόψουν τις στρατηγικές συνεργασίες με το «κράτος-δολοφόνο» και να αναγνωρίσουν το Παλαιστινιακό Κράτος.
Όμως οι διακρατικές σχέσεις, σ’ όλη την ιστορική διαδρομή της ανθρωπότητας, δεν καθορίζονται ούτε από συναισθηματικούς, ούτε από ανθρωπιστικούς παράγοντες. Οι διακρατικές σχέσεις καθορίζονται πάντοτε από το εθνικό συμφέρον και το ένστικτο αυτοσυντήρησης κάθε κρατικής οντότητας.
Το Ισραήλ είναι μια μικρή, αλλά πανίσχυρη στρατιωτικά χώρα. Έχει ανεπτυγμένη αμυντική βιομηχανία, ικανότατες μυστικές υπηρεσίες και πυρηνικά όπλα. Είναι η μόνη μη μουσουλμανική χώρα της Α. Μεσογείου. Είναι ο στενότερος σύμμαχος των ΗΠΑ. Ποιο είναι το εθνικό συμφέρον της Ελλάδας και της Κύπρου, να ταχθούν ενάντια στο Ισραήλ και στο πλευρό των ισλαμικών χωρών και ιδιαίτερα της Τουρκίας που αποτελεί διαχρονική απειλή για το σύνολο του Ελληνισμού;
Θυμίζουμε απλώς για να μην ξεχνιόμαστε.
Το Ισραήλ αναγνωρίζει την Κυπριακή Δημοκρατία ως εκπροσωπούσα το σύνολο της νήσου. Η Τουρκία δεν αναγνωρίζει την Κυπριακή Δημοκρατία, τη θεωρεί εκλιπούσα και την αποκαλεί «Ελληνοκυπριακή Διοίκηση του Νότου». Αντίθετα, αναγνωρίζει ως ανεξάρτητο κράτος την κατεχόμενη ζώνη και την αποκαλεί «Τουρκική Δημοκρατία της Βόρειας Κύπρου (ΤΔΒΚ)».
Το Ισραήλ έχει οριοθετήσει ΑΟΖ με την Κυπριακή Δημοκρατία με βάση τη μέση γραμμή. Η Τουρκία δεν αναγνωρίζει ότι τα νησιά δικαιούνται ΑΟΖ. Θεωρεί ότι μεγάλο τμήμα της κυπριακής ΑΟΖ ανήκει στην τουρκική υφαλοκρηπίδα και άλλο τμήμα της στην υφαλοκρηπίδα της «ΤΔΒΚ». Πολλές φορές έχει παραβιάσει με ερευνητικά πλοία και γεωτρύπανα την κυπριακή ΑΟΖ.
Η Τουρκία διατηρεί ισχυρές δυνάμεις και στρατιωτικές βάσεις στην κατεχόμενη Κύπρο. Το Ισραήλ προμήθευσε πρόσφατα την Κυπριακή Δημοκρατία μ’ ένα αποτελεσματικό αντιαεροπορικό-αντιβαλλιστικό σύστημα, το Barak MX. Θυμίζουμε ότι το 1997 η Λευκωσία αγόρασε από τη Ρωσία δύο συστοιχίες αντιαεροπορικών πυραύλων S-300. Τότε η Τουρκία απείλησε με πόλεμο και ναυτικό αποκλεισμό της Κύπρου. Η ελληνική και η κυπριακή κυβέρνηση υποχώρησαν στις απειλές και τελικά οι S-300 μεταφέρθηκαν το 1998 στην Κρήτη. Σήμερα, παρά την τουρκική αντίδραση, το ισραηλινό Barak MX έχει ήδη μεταφερθεί στην Κύπρο. Πώς αλλάζουν οι συσχετισμοί όταν υπάρχει ένας εταίρος που δεν καταλαβαίνει από τουρκικές απειλές.
Το Ισραήλ θεωρεί την Κυπριακή Δημοκρατία και την Ελλάδα ως τα κράτη που του εξασφαλίζουν στρατηγικό βάθος. Γι’ αυτό πουλάει και στις δύο χώρες προηγμένα οπλικά συστήματα όπως π.χ. τα κατευθυνόμενα βλήματα Spike NLOS και συνεργάζεται σε πολλούς τομείς των αμυντικών εξοπλισμών.
Πρόσφατα, λόγω της επέκτασης της τουρκικής επιρροής στη Συρία, εμφανίστηκαν πολλά δημοσιεύματα και αναλύσεις στο Ισραήλ που επισημαίνουν την αναγκαιότητα απελευθέρωσης της Βόρειας Κύπρου. Είναι ένας στόχος που δεν τολμούν ούτε να ψελλίσουν οι έλληνες πολιτικοί. Ποιο, αλήθεια, εθνικό συμφέρον θα εξυπηρετούσε μια ρήξη των σχέσεων με το Ισραήλ;
Βέβαια δεν περιμένει κανείς από το εβραϊκό κράτος να πολεμήσει για τα συμφέροντα του Ελληνισμού όταν αυτός δεν είναι διατεθειμένος να αγωνιστεί για να τα προασπίσει. Αποτελεί όμως το Ισραήλ σημαντικό παράγοντα «εξωτερικής εξισορρόπησης» έναντι της τουρκικής απειλής.
Η πρόσφατη αναγνώριση του παλαιστινιακού κράτους από ορισμένες σημαντικές χώρες (Βρετανία, Γαλλία, Καναδάς, Αυστραλία) και άλλες μικρότερες (Πορτογαλία, Βέλγιο, Ιρλανδία κλπ) δεν πρέπει να παρασύρει προς την ίδια κατεύθυνση τις κυβερνήσεις Αθήνας και Λευκωσίας. Οι χώρες αυτές δεν βρίσκονται αντιμέτωπες με την απέραντη τουρκική απειλή και γι’ αυτές το Ισραήλ δεν αποτελεί σημαντικό στρατηγικό εταίρο.
Ας μην ξεχνάμε: «Οι σύμμαχοι αξίζουν όσο αξίζουμε εμείς γι’ αυτούς», δηλαδή, η υποστήριξη του Ισραήλ προς τον Ελληνισμό θα είναι ανάλογη αυτής του Ελληνισμού προς το Ισραήλ. Τίποτα λιγότερο ή περισσότερο.
Υ.Γ. Η δημιουργία ενός ανεξάρτητου Παλαιστινιακού Κράτους είναι μια ουτοπία που καλλιεργείται ως δήθεν λύση του προβλήματος. Το εδαφικό μέγεθος είναι τόσο μικρό και χωρισμένο σε δύο τμήματα (Δυτική Όχθη και Γάζα) που το κράτος αυτό δεν θα είναι βιώσιμο και πολύ σύντομα θα καταστεί προτεκτοράτο μιας ισχυρής μουσουλμανικής χώρας όπως η Τουρκία, ή η Σ. Αραβία, ή η Αίγυπτος, ή το Ιράν, ή κάποια άλλη. Γι’ αυτό το Ισραήλ δε θα αποδεχτεί ποτέ, για λόγους ασφαλείας, τη δημιουργία του.
Πηγή : www.ellinikiantistasi.gr
Ο Διεθνής Οργανισμός Μετανάστευσης αναζητά κατοικίες προς μίσθωση σε όλη την Ελλάδα
Mε το πρόγραμμα HELIOS μπορείς να νοικιάσεις το σπίτι σου σε αναγνωρισμένους πρόσφυγες, που θα λαμβάνουν επιδότηση ενοικίου από το πρόγραμμα.
O Διεθνής Οργανισμός Μετανάστευσης (ΔΟΜ) αναζητά διαμερίσματα και κατοικίες προς μίσθωση σε όλη την Ελλάδα, στο πλαίσιο της υλοποίησης του προγράμματος HELIOS. Οι κατοικίες θα φιλοξενήσουν αποκλειστικά αναγνωρισμένους πρόσφυγες που έχουν πάρει άσυλο στην χώρα.
Τι είναι το πρόγραμμα HELIOS;
.jpg)
.jpg)
Νίκος Καραγιάννης
12.10.2023
Στα 85 εκατ. ευρώ θα φτάσει τελικά ο λογαριασμός για την αποζημίωση του σχήματος “ΘΕΡΜΑΙΚΗ ΟΔΟΣ” για το έργο-φάντασμα για την υποθαλάσσια αρτηρία Θεσσαλονίκης. Ο διαγωνισμός που ξεκίνησε στα μέσα της δεκαετίας του 2000 και σταμάτησε άδοξα λόγω προσφυγών συνεχίστηκε με το αίτημα αποζημίωσης του σχήματος “ΘΕΡΜΑΙΚΗ ΟΔΟΣ”, και στα χρόνια που ακολούθησαν ακούστηκαν απαιτήσεις που άγγιζαν ακόμα και τα 160 εκατ. ευρώ.
Τελικά με απόφαση του υπουργείου Υποδομών και Μεταφορών, δεσμεύτηκαν 85 εκατ. ευρώ, τα οποία θα αποδοθούν στην ΘΕΡΜΑΙΚΗ ΟΔΟΣ., ως ακολούθως: ποσό 67,88 εκατ.ευρώ για το σύνολο των επιδικασθέντων ποσών και καθυστέρησης και 17,11 εκατ. ευρώ για τόκους. Την ΘΕΡΜΑΙΚΗ ΟΔΟ αποτελούσαν οι εταιρείες Ελληνική Τεχνοδομική ΤΕΒ Α.Ε., Άκτωρ Α.Ε. (που ανήκουν πλέον στον Όμιλο Ελλάκτωρ), Boskalis International B.V. και ΑΡΧΙΡΟΔΟΝ.
Πληρώσαμε 85 εκατ. ευρώ για ένα έργο που δεν έγινε ποτέ
- Η υποθαλάσσια σήραγγα στη Θεσσαλονίκη έμεινε τελικά στα χαρτιά, αλλά το Δημόσιο κατέβαλε αποζημίωση για την ακύρωση του έργου.
https://www.4troxoi.gr/
-----------------------------------------
Θεσσαλονίκη: Πεταμένα στον βυθό του Θερμαϊκού 85 εκατ. ευρώ για χατίρι της υποθαλάσσιας!
https://www.voria.gr/
Γράφει η ΑΜΑΛΙΑ (και δίνει πόνο στα ελληνόφωνα ανθελληνικά σταλινοκαθάρματα...)
🔴Πρωτοσέλιδο «Ριζοσπάστη» 19ης Σεπτεμβρίου 1932: «Προκήρυξη προς τον μακεδονικό λαό που ζει κάτω από την ελληνική κυριαρχία».
🔴Η Ιστορία της αριστεράς στην Ελλάδα, είναι στην πραγματικότητα ποινικό μητρώο, που περιέχει φρικτά εγκλήματα και αναρίθμητες προδοσίες. Μια απ’ αυτές τις προδοσίες σας παρουσιάζω σήμερα, που έγινε το 1932. Δεν έχει σημασία ο χρόνος, διότι ουδέποτε η αριστερά άλλαξε απόψεις ή αποκήρυξε κάποια απ’ αυτές που εξέφρασε στο παρελθόν.
🔴Λίγο πριν το κραυγαλέα προδοτικό αυτό πρωτοσέλιδο, στις 5 Μαρτίου 1932, το -κατά Γεώργιο Παπανδρέου- «κόμμα του εγκλήματος και της προδοσίας», εξέδωσε ένα μανιφέστο, με τίτλο «Απόφαση πάνω στην οικονομική και πολιτική κατάσταση της Ελλάδας, στην κατάσταση και στα καθήκοντά του κόμματος».
🔴Δείτε τι ανέφερε αυτή η κατάπτυστη απόφαση:
«Η Ελλάδα είναι κράτος ιμπεριαλιστικό που κατέκτησε δια της βίας ολόκληρες περιφέρειες κατοικημένες από άλλες εθνότητες (Μακεδονία και Θράκη),που τις καταπιέζει και τις υποβάλλει σε μια αποικιακή εκμετάλλευση. Το ΚΚΕ διακηρύττει εν ονόματι των βασικών αρχών του μπολσεβικισμού, για τη Μακεδονία και Θράκη, το σύνθημα του δικαιώματος αυτοδιάθεσης μέχρι πλήρους αποχωρισμού από το ελληνικό κράτος, του δικαιώματος για μια ανεξάρτητη Μακεδονία και Θράκη και υποστηρίζει δραστήρια την επαναστατική πάλη του πληθυσμού των περιφερειών αυτών για την εθνική τους απελευθέρωση...».
🔴Δύο μήνες δε, μετά το επαίσχυντο πρωτοσέλιδο, στις 24 και 25 Νοεμβρίου 1932, το δημοσιογραφικό όργανο των σύγχρονων Εφιαλτών του ελληνισμού, δημοσίευσε σε δύο συνέχειες, ένα εξίσου επαίσχυντο άρθρο με τίτλο «Με τους Μακεδόνες στη Μακεδονία», στο οποίο περιέγραφε την «καταπίεση» των «Μακεδόνων» από το ελληνικό κράτος.
🔴Θα παραθέσω κάποια μικρά σχετικά αποσπάσματα, χωρίς δικά μου σχόλια, καθώς σε τέτοιες περιπτώσεις, τα σχόλια είναι περιττά. Απόσπασμα πρώτο:
«Ποια είναι η κατάσταση, η ζωή της μακεδονικής μειονότητας; Τρισάθλια. Από κάθε άποψη. Θα αναφέρουμε μόνο ορισμένα στοιχεία της πνευματικής και πολιτικής καταπίεσης για να δούνε οι εργαζόμενοι της Ελλάδας τι μαρτύρια τραβούν οι δύστυχοι Μακεδόνες. Ας ξεκινήσουμε απ’ το σχολείο. Λοιπόν: Απαγορεύεται στα παιδάκια, που υποχρεωτικά φοιτούν στο σχολείο για να μάθουν τα ελληνικά κλπ. να μιλάν τη μητρική τους, τη μακεδονική γλώσσα. Άμα συμβεί ένα τέτοιο, το παιδάκι κλείνεται απ’ το δάσκαλο στο μπουντρούμι του σχολείου για μια μέρα και πολλές φορές για ένα εικοσιτετράωρο. Άμα συναντήσει στο δρόμο ο χωροφύλακας κάνα εργατόπαιδο που να μιλάει τη γλώσσα του το σαπίζει στο ξύλο. Το ίδιο γίνεται και σε βάρος των ηλικιωμένων. Για απόδειξη τούτο το χαρακτηριστικό γεγονός: Στο Νεστράμι της Καστοριάς ο αστυνόμος απείλησε με ξύλο τον ίδιο το δάσκαλο γιατί μιλούσε μακεδονικά μ’ ένα αγρότη. Ο επιθεωρητής των σχολείων της περιφερείας έχει στείλει μυστικές εγκυκλίους και συνιστά να παρθούν αυστηρότερα μέτρα, κυρίως δε στους μαθητές των πατεράδων που έχουν εθνικοεπαναστατικές ιδέες».
🔴Απόσπασμα δεύτερο:
«Όμως εκεί που η καταπίεση έχει φτάσει στο απροχώρητο είναι τα χωριά της Φλώρινας και τα Κορέστια. Οι μαθητές των σχολείων καλούνται κάθε μέρα σ’ ανάκριση για να τα κάνουν να “ομολογήσουν” αν και πότε δέχτηκαν οι πατεράδες τους οπλισμένους ανθρώπους στο σπίτι τους, ποια γλώσσα μιλούν κλπ. κλπ. Τους υποχρεώνουν μάλιστα όλους τους εργαζόμενους να μιλάν ελληνικά και στα σπίτια τους για να τους εξελληνίσουν. Σημειωτέον πως ούτε μια γυναίκα δεν ξέρει ελληνικά. Ο νομάρχης Μπάλκος, ένας απ’ τους αιμοβορώτερους ανθρώπους, πρώην οπλαρχηγός, καλεί ταχτικά τους δασκάλους για να μαθαίνει την κίνηση στα χωριά και να τους δίνει διάφορες συμβουλές για την εθνική τους αποστολή, για την ωμότερη καταπίεση των Μακεδόνων».
🔴Αυτοί είναι που μας κουνάνε το δάχτυλο, υποστηρίζοντας ότι...
το 1941-44 έκαναν «εθνική αντίσταση» και που χαρακτηρίζουν «δωσίλογους» (!!!), όλους εκείνους που αντιστάθηκαν με κάθε τρόπο στα σχέδιά τους, για απόσχιση της Μακεδονίας και της Θράκης από την Ελλάδα!
🔴Τα σχόλια, δικά σας!
Πηγή:
📍«ΚΚΕ-Επίσημα Κείμενα», τόμος 3ος, 1929-1933.
Η εκτενέστατη ανάρτηση του υπουργού Υγείας με αφορμή την «πολύ μεγάλη πόλωση λόγω του πολέμου στη Γάζα», όπως γράφει
Ανάρτηση Άδωνι Γεωργιάδη: Γιατί θαυμάζω το Ισραήλ - Μακάρι να τους μοιάσουμε
Ο Αδωνις Γεωργιάδης έκανε μια μεγάλη ανάρτηση στα social media με αφορμή την «πολύ μεγάλη πόλωση λόγω του πολέμου στη Γάζα», όπως γράφει. Ο υπουργός Υγείας αναλύει γιατί «θαυμάζει το Ισραήλ», ανατρέχει σε ιστορικά στοιχεία και παραδείγματα και καταλήγει «Ε ναι λοιπόν με το Ισραήλ και μακάρι να τους μοιάσουμε!».
Μεταξύ άλλων αναφέρει πως το Ισραήλ είναι «η μόνη Δημοκρατία στη μέση Ανατολή με σεβασμό στα ανθρώπινα δικαιώματα, ότι είναι ένα κράτος που προσφέρει μέχρι σήμερα απέραντη πρόοδο στην επιστήμη, έχοντας τους περισσότερους νομπελίστες από κάθε άλλο Κράτος στον κόσμο, ότι είναι ένα Κράτος που μάχεται για την επιβίωση του, καθώς οι εχθροί του δε ζητούν απλώς την ήττα του στον πόλεμο αλλά την ολοκληρωτική του εξαφάνιση από τον χάρτη».
Ο κ. Γεωργιάδης αναφέρει επίσης πως «το Ισραήλ το υποστηρίζω διότι το θαυμάζω! θαυμάζω το Κράτος τους, θαυμάζω τον Εβραϊκό Λαό, είμαι δε πεπεισμένος πλέον ότι η κυριότερη πηγή του αντισημιτισμού διαχρονικά ήταν και τώρα είναι ο φθόνος, για έναν αρχαίο λαό, που αν και έχει περάσει τις μεγαλύτερες κακουχίες παντός άλλου, στέκεται σήμερα στο σημείο που είναι και θριαμβεύει και θα σας δώσω δύο συγκεκριμένα παραδείγματα για να καταλάβετε γιατί το θαυμάζω τόσο».
Τζέιμς Γκάρφιλντ
Γεννήθηκε στο Μόρλαντ Χιλς του Οχάιο το 1831. Καταγόταν από οικογένεια γαιοκτημόνων και ήταν καθηγητής των γερμανικών σε πανεπιστήμιο του Οχάιο.
Βιογραφία
Αμερικανός στην υπηκοότητα, ήταν πολιτικός και πρόεδρος των ΗΠΑ. Πολέμησε κατά τον Αμερικανικό εμφύλιο πόλεμο (1861-65) στον στρατό των Βορείων και έφτασε στον βαθμό του αντιστρατήγου. Αργότερα παραιτήθηκε από τον στρατό και εξελέγη στη Βουλή των Αντιπροσώπων. Το 1876 έγινε αρχηγός του Ρεπουμπλικανικού Κόμματος και εξελέγη στις προεδρικές εκλογές του 1880. Στις 7 Μαρτίου 1881 ανέλαβε καθήκοντα πρόεδρου των ΗΠΑ.
Πέθανε στις 19 Σεπτεμβρίου 1881, λίγους μήνες μετά από επιπλοκές σοβαρού τραυματισμού του, μετά από απόπειρα δολοφονίας του στον σιδηροδρομικό σταθμό της Βαλτιμόρης, στις 2 Ιουλίου του ιδίου έτους.
Δολοφονία του Γκάρφηλντ ....
Ο ορισμός του πολιτικού καιροσκοπισμού
Γ.Π.
Η πολιτική διαδρομή της νέας... μεταγραφής της Νέας Δημοκρατίας από τα... αριστερά του ΚΚΕ στα δεξιά του ΠΑΣΟΚ και στην απίστευτη διαπόμπευση των οροθετικών γυναικών.
Στην πολιτική υπάρχουν πολλές συμπεριφορές. Και οι μετακινήσεις από κόμμα σε κόμμα ή οι αλλαγές θέσεων με ταχύτητα υαλοκαθαριστήρα δεν είναι κάτι το μη συμβαίνον. Εντούτοις κάποιοι πολιτικοί διακρίνονται γιατί οδηγούν αυτές τις πρακτικές στα άκρα, ταυτίζονται απόλυτα μαζί τους και τελικά καταλήγουν να γίνονται ένα με αυτές. Υπό αυτή την έννοια το όνομά τους υποδηλώνει μια ολόκληρη σχολή πρακτικής πολιτικής συμπεριφοράς, η οποία δεν μπορεί να αποδοθεί καλύτερα παρά μόνο με την αναφορά στους ίδιους. Μια τέτοια σχολή λέγεται «Ανδρέας Λοβέρδος». Ας την παρακολουθήσουμε στους μεγάλους σταθμούς της.
Ο Ανδρέας Λοβέρδος ξεκίνησε την πολιτική του διαδρομή από τις γραμμές της ΚΝΕ, καθώς στα φοιτητικά του χρόνια ήταν στέλεχος της οργάνωσης στη Νομική Θεσσαλονίκης. Από εκεί διαγράφτηκε για συμμετοχή σε φράξια, η οποία μάλιστα αρχικά ονομαζόταν «Λενινιστική τάση της ΚΝΕ» και στη συνέχεια «Αριστερά του ΚΚΕ».
Αυτός λοιπόν ο συνεπής λενινιστής και γνήσιος αριστερός -που προφανώς θεωρούσε το ΚΚΕ δεξιό κόμμα της Αριστεράς- διατήρησε για ένα διάστημα τις προοδευτικές του ιδέες τις οποίες και αποτύπωσε ώς έναν βαθμό και στη διδακτορική διατριβή του με τίτλο «Τρομοκρατία και πολιτικό έγκλημα. Μελέτη των φαινομένων από την πλευρά του Δικαίου», όπου θεωρούσε την τρομοκρατία πολιτικό έγκλημα. Τη θέση αυτή- δημόσια- την αναίρεσε πλήρως κατά τη διάρκεια της δίκης της «17 Νοέμβρη».
Τη στροφή όμως προς τα δεξιά την είχε πραγματοποιήσει πολύ νωρίτερα. Την πολιτική του καριέρα την ξεκίνησε με το σημιτικό ΠΑΣΟΚ, ενώ από τον Νοέμβριο του 1997 με άρθρο του στα ΝΕΑ είχε ταχθεί υπέρ της επαναφοράς της θανατικής ποινής. Οχι προφανώς από λενινιστικές θέσεις και θέσεις αριστερότερα του ΚΚΕ.
Μια παρόμοια, ακροδεξιού-ρατσιστικού χαρακτήρα, θέση είχε πάρει το 2012 όταν ως υπουργός Υγείας εξέδωσε υγειονομική διάταξη που ανάγκαζε τις οροθετικές ιερόδουλες σε υποχρεωτική υγειονομική εξέταση, νοσηλεία και θεραπευτική αγωγή.
Στο ΠΑΣΟΚ ο Ανδρέας Λοβέρδος παρέμεινε με μια σταθερότητα από την εποχή Σημίτη έως το 2012. Από εκεί και μετά μπαινόβγαινε ιδρύοντας, όταν ήταν εκτός, θνησιγενή πολιτικά σχήματα, ενώ στις γενικότερες πολιτικές του θέσεις ήταν ακραίος μνημονιακός την εποχή των μνημονίων και φυσικά δεξιός στη γενικότερη πολιτική του τοποθέτηση.
Θα μπορούσε να πει κανείς ότι τα τελευταία 12-13 χρόνια κράτησε μια σχέση με το ΠΑΣΟΚ και επανερχόταν σε αυτό με κύριο στόχο να καταλάβει την ηγεσία του και να το στρέψει όσο πιο δεξιά γινόταν. Για να το καταφέρει αυτό δεν δίστασε να υποστηρίξει πράγματα και θέσεις τις οποίες ουδέποτε πίστεψε.
Επίσης είχε τοποθετηθεί απέναντι στη σημερινή κυβέρνηση και για το έγκλημα των Τεμπών και για το σκάνδαλο των υποκλοπών. Χθες προσχώρησε στη Ν.Δ. Τέλος, πριν από τις ευρωεκλογές του 2024 δήλωνε πως αν αποτύγχανε σε εκείνη την εκλογική αναμέτρηση, θα τελείωνε τον πολιτικό του βίο. Χθες προσχώρησε στη Ν.Δ. για να τον συνεχίσει. Γιατί η παρουσία του πολιτικού τυχοδιωκτισμού και καιροσκοπισμού δεν πρόκειται να εκλείψει ποτέ. Και γιατί ο κ. Λοβέρδος διεκδικεί ηγετικό ρόλο σε αυτές τις πρακτικές. Δεν θα τις παραχωρήσει ποτέ σε κάποιον άλλον.
https://www.efsyn.gr/
