
ΑΝ ΔΕΝ ΕΙΣΑΙ ΔΙΚΟΣ ΤΟΥΣ ΔΕΝ ΘΑ ΕΙΣΑΙ ΕΚΕΙ . ΔΕΝ ΘΑ ΕΙΣΑΙ ΠΟΥΘΕΝΑ ...
- Τσίπρας: «Ακραίοι Όσοι Διαδηλώνουν Κατά Των Πρεσπών» – «Δεν Σας Επιτρέπω Να Μας Λέτε Προδότες Και Μειοδότες»
Ο Αλέξης Τσίπρας περιγράφει τις δύσκολες στιγμές των αρχών του 2019, όταν οι μεγάλες συγκεντρώσεις διαμαρτυρίας σε Αθήνα και Θεσσαλονίκη έφεραν αντιδράσεις ακόμα και στο στενό του περιβάλλον. Όπως αποκαλύπτει:
«Θυμάμαι χαρακτηριστικά πως, όταν έγιναν οι δύο μεγάλες συγκεντρώσεις διαμαρτυρίας σε Αθήνα και Θεσσαλονίκη στις αρχές του 2019, κάποιοι από τους γύρω μου δείλιασαν. Μερικοί συνεργάτες μου με συμβούλεψαν να παρατήσω το ζήτημα. Να μην επιχειρήσω να το λύσω. Και στην ανάγκη να καταφύγω σε εκλογές πριν από την επίλυσή του, για να δώσω την καυτή πατάτα στον επόμενο, σε περίπτωση που έχανα. Ένας βουλευτής μας, μάλιστα, με πλησίασε στη διάρκεια κάποιας περιοδείας, με απομόνωσε και μου είπε: ”Δηλαδή, θα πέσει η κυβέρνηση για ένα κωλοόνομα;”.»
Ο πρώην πρωθυπουργός παραδέχεται πως η φράση αποτελούσε σαφή αναφορά στη γνωστή ρήση του Βαγγέλη Γιαννόπουλου, «θα πέσει η κυβέρνηση για ένα κωλοσπίτι;». Στη συνέχεια, όμως, ξεκαθάρισε τη θέση του, τονίζοντας το βάρος της ευθύνης:
«Γέλασα αυθόρμητα. Γρήγορα, όμως, σοβάρεψα. Του εξήγησα ήρεμα πως αυτό το ζήτημα δεν ήταν ούτε αστείο ούτε εύκολο. Δεν προσφερόταν για εκλογικό κυνισμό ή μικροκομματικό συμψηφισμό. Απαιτούσε αίσθημα ευθύνης, γιατί αφορούσε την ειρήνη, τη σταθερότητα, τη γεωπολιτική ισορροπία στην ευρύτερη περιοχή».
- ΖΑΙΙΚΗ ΑΡΙΣΤΕΡΑ ΕΙΝΑΙ,ΝΑ ΔΙΑΜΕΛΙΖΕΙ ΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ, ΝΑ ΤΗΝ ΞΕΠΟΥΛΑΕΙ..
- Go back mr Σόιμπλε !!! Go back mrs Μέρκελ ..
Ένα εκατ. υπογραφές για να κλονιστεί η συμφωνία σύνδεσης ΕΕ - Ισραήλ
ΕΥΡΩΠΗ ....
25.11.25
Μαρία Ψαρά
Οι διοργανωτές έχουν στη διάθεσή τους έξι μήνες για να ανοίξουν την περίοδο συγκέντρωσης υπογραφών.
HΕυρωπαϊκή Επιτροπή καταχώρησε την Ευρωπαϊκή Πρωτοβουλία Πολιτών (ΕΠΠ) με τίτλο «Απαιτούμε την πλήρη αναστολή της συμφωνίας σύνδεσης Ε.Ε. - Ισραήλ, λόγω των παραβιάσεων των ανθρωπίνων δικαιωμάτων από το Ισραήλ».
Ύστερα από διεξοδική νομική ανάλυση του παραδεκτού της, η Επιτροπή θεωρεί ότι η Ευρωπαϊκή Πρωτοβουλία Πολιτών πληροί τις τυπικές προϋποθέσεις που ορίζονται στον κανονισμό για την Ευρωπαϊκή Πρωτοβουλία Πολιτών. Η Επιτροπή δεν έχει αναλύσει την ουσία των προτάσεων στο παρόν στάδιο.
Μετά τη σημερινή εγγραφή, οι διοργανωτές έχουν στη διάθεσή τους έξι μήνες για να ανοίξουν τη δωδεκάμηνη περίοδο συγκέντρωσης υπογραφών. Εάν η Πρωτοβουλία λάβει τουλάχιστον ένα εκατομμύριο δηλώσεις υποστήριξης κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου, με τον ελάχιστο αριθμό να έχει επιτευχθεί σε τουλάχιστον επτά κράτη μέλη, η Επιτροπή υποχρεούται να αντιδράσει και να αποφασίσει ποια, ενδεχομένως, μέτρα θα λάβει ως απάντηση στην πρωτοβουλία, αιτιολογώντας την απόφασή της.
Η καταχώριση δεν επηρεάζει την τελική απόφαση της Επιτροπής επί της ουσίας ούτε τυχόν ενέργειες στις οποίες μπορεί να προβεί. Η Επιτροπή θα λάβει απόφαση σχετικά με την πρωτοβουλία, μόνο εάν συγκεντρώσει τουλάχιστον ένα εκατομμύριο υπογραφές από πολίτες της Ε.Ε.
Αναζήτηση
Οι ισχυρισμοί περί συμμετοχής
Εβραίων ελεύθερων σκοπευτών στα γεγονότα του Πολυτεχνείου το 1973 αποτελούν αναπόδεικτους ισχυρισμούς που δεν τεκμηριώνονται από ιστορικές πηγές ή δικαστικές αποφάσεις. Αντίθετα, θεωρούνται μέρος αντισημιτικών αφηγημάτων ή θεωριών συνωμοσίας.
Σύμφωνα με τα ιστορικά στοιχεία και τις επίσημες μαρτυρίες:
Οι πυροβολισμοί και οι θάνατοι έξω από το Πολυτεχνείο το Νοέμβριο του 1973 προήλθαν από δυνάμεις καταστολής της Χούντας των Συνταγματαρχών, οι οποίες περιλάμβαναν αστυνομία, στρατό και ακροβολισμένους σκοπευτές σε γύρω κτίρια.
Τα θύματα, μεταξύ των οποίων και ο 17χρονος Διομήδης Κομνηνός, έπεσαν νεκρά από τα πυρά αυτών των δυνάμεων.
Οι έρευνες και οι δίκες που ακολούθησαν τη μεταπολίτευση κατέδειξαν την εγκληματική δράση των οργάνων της δικτατορίας, τα οποία και καταδικάστηκαν.
Δεν υπάρχουν αξιόπιστες μαρτυρίες, ντοκουμέντα ή επίσημες αναφορές που να επιβεβαιώνουν την παρουσία ή τη δράση οποιωνδήποτε ξένων, πόσο μάλλον Εβραίων, ελεύθερων σκοπευτών.
Οι ιστορικοί και οι δημοσιογραφικές έρευνες τεκμηριώνουν ότι οι νεκροί και οι τραυματίες ήταν αποτέλεσμα της βίαιης καταστολής της εξέγερσης από το δικτατορικό καθεστώς.
- Οι απαντήσεις AI μπορεί να περιλαμβάνουν λάθη.
ΘΥΜΑΣΤΕ ?? ΞΕΡΕΤΕ ?? ΓΝΩΡΙΖΕΤΕ ??
- Με την πλούσια πείρα που απέκτησε η Μαρία Δαμανάκη ως εκφωνήτρια του Ρ/Σ του Πολυτεχνείου, ως στέλεχος του ΚΚΕ, ως βουλευτίνα του ΚΚΕ, του Συνασπισμού και του ΠΑΣΟΚ και ως Επίτροπος της ΕΕ, αρμόδια για θέματα Ναυτιλίας και Αλιείας, κρίθηκε από τον πρίγκιπα Αλβέρτο Β΄ του Μονακό ότι είναι ο κατάλληλος άνθρωπος για την κατάλληλη θέση: μέλος του διοικητικού συμβουλίου του νεοσύστατου φιλοπεριβαλλοντικού ιδρύματος που φέρει τον εξής πρωτότυπο και διόλου προσωποπαγή τίτλο: «Πρίγκιπας Αλβέρτος Β΄του Μονακό». Με τη σεμνότητα που τον διακρίνει, ο πρίγκιπας προτίμησε να μην έχει το ίδρυμα το πλήρες όνομά του, δηλαδή Αλβέρτος Αλέξανδρος Λουδοβίκος Πέτρος Γκριμάλντι.
06.07.2016 -
- Ίσως στα νιάτα της η Μαρία να τραγούδησε «…συθέμελα ρίχτε παλάτια και θρόνους, βαριές αλυσίδες, πορφύρες και νόμους», όμως τώρα έρχεται να στηρίξει παλάτια, καζίνο και οικονομικούς θρόνους.
https://www.alfavita.gr/
και ποτέ δεν ακολούθησαν διαψεύσεις.
Διαβάστε το πρώτο απόσπασμα:
«Στην εποχή του διαδικτύου και όχι των εκδοτών – συνεργατών της χούντας και μετά της δημοκρατίας, καμμία αλήθεια δεν μπορεί να κρυφτεί. Η συγκλονιστική μαρτυρία του γιατρού για τη νύχτα εκείνη, τα λέει όλα.
Κάπως έτσι, μετά από χρόνια, θα ανοίξουν τα στόματα και για τον Δεκέμβρη του 2008, που έφερε τη νέα χούντα, το νέο ξεπούλημα της πατρίδας από τον άλλο “Γιώργο”. Τον νεώτερο.
“Μαρτυρία: «Από σφαίρες ελεύθερων σκοπευτών τα θύματα του Πολυτεχνείου»”Μιλώντας στο Pheme.gr ο κ. Χαρώνης προβαίνει σε μια μεγάλη αποκάλυψη. Όπως αναφέρει στα γεγονότα του Πολυτεχνείου, το ’73, έδρασαν ελεύθεροι σκοπευτές, οι οποίοι χτυπούσαν από ψηλά στο ψαχνό.
«Τα πρώτα θύματα και οι πιο βαριά τραυματίες είχαν βληθεί από ψηλά. Πιθανώς από μπαλκόνια και ταράτσες παρακείμενων πολυκατοικιών», επισημαίνει ο κ. Χαρώνης.
Στο συμπέρασμα αυτό έχει καταλήξει ο γιατρός, έπειτα από «πλήρη μελέτη τροχιάς», όπως
αναφέρει, την οποία διενήργησε.
Σύμφωνα με τα συμπεράσματα των ερευνών που πραγματοποίησε, «οι πρώτοι και βαριά τραυματίες είχαν βληθεί από πάνω προς τα κάτω».
Σε ορισμένες περιπτώσεις, μάλιστα, οι ελεύθεροι σκοπευτές χτύπησαν πισώπλατα, όπως αναφέρει. «Είδα θύματα που εβλήθησαν στην πλάτη, πλάτη προς καρδιά και σπονδυλική στήλη».
Ο τότε Διευθυντής της Γ’ Χειρουργικής Κλινικής του Γενικού Κρατικού Νοσοκομείου, ο οποίος βρέθηκε για 36 συνεχείς ώρες στο χειρουργικό τραπέζι, είναι πεπεισμένος ότι «οι ελεύθεροι σκοπευτές ήθελαν να αιματοκυλίσουν την Αθήνα».
Όπως αναφέρει ο κ. Χαρώνης «σημάδευαν για σκοτωμό, και το ερώτημα μου, βεβαίως είναι ένα: Είναι δυνατόν αυτοί οι άνθρωποι να ήταν Έλληνες; Εύχομαι και ελπίζω να μην ήταν Έλληνες, αλλά πράκτορες ξένης δύναμης που ήθελε να αιματοκυλίσει την Αθήνα, να την μετατρέψει σε σφαγείο για να δικαιολογήσει την μετέπειτα δράση του Ιωαννίδη».
Παρ’ ότι έχουν περάσει 39 χρόνια από τα αιματηρά γεγονότα του Πολυτεχνείου, ο κ. Χαρώνης θυμάται με λεπτομέρειες τα θλιβερά γεγονότα που διαδραματίστηκαν στο χώρο του νοσοκομείου, όπου της άφιξης εκατοντάδων τραυματιών ακολούθησε η βίαιη επέμβαση αστυνομικών, στρατιωτικών των ΕΑΤ-ΕΣΑ, και πρακτόρων της χούντας στο χώρο του νοσοκομείου.
«Γινόταν το σώσε. Για να προφυλάξουμε τους τραυματίες, τους αλλάζαμε τα ονόματα για να μην μπορούν να τους βρουν», σημειώνει ο κ. Χαρώνης. «Βεβαίως η ενέργεια μας αυτή αργότερα τους δημιούργησε μεγάλο πρόβλημα, γιατί ενώ ήθελαν να καταθέσουν τα χαρτιά τους για τη χορήγηση μιας συνταξούλας, δεν μπορούσαν να βρουν τα ονόματά τους»!
Θέτουμε υπόψιν του κ. Χαρώνη, την αμφισβήτηση των νεκρών του Πολυτεχνείου από την πλευρά της Χρυσής Αυγής.
Δείχνει να απορεί και να θυμώνει. «Είναι δυνατόν; Είναι δυνατόν;», επαναλαμβάνει με απορία. «Ας έρθουν σε μένα να τους εξηγήσω, να τους πω για τα δυο παιδιά που ξεψύχησαν στα χέρια μου, τα οποία δεν θα ξεχάσω ποτέ. Ο ένας, νεαρός, είχε δεχθεί σφαίρα στην κάτω κοίλη φλέβα και ο άλλος είχε βληθεί στο κρανίο»!
Και το δεύτερο που λέει πολλά:
ΟΙ ΑΘΕΑΤΕΣ ΠΛΕΥΡΕΣ ΤΟΥ ΠΟΛΥΤΕΧΝΕΙΟΥ. 17 ΝΟΕΜΒΡΙΟΥ 1973.
«Τη νύχτα στις 14 Νοεμβρίου 1973, ο ισραηλινός στρατηγός Μωσέ Νταγιάν έφθασε στην Αθήνα.
Εγκαταστάθηκε στο σπίτι του γαμπρού του Δημ. Ιωαννίδη , του γιατρού Αλαζράκη .
Από εκεί έστειλε μήνυμα στον Ιωαννίδη να είναι έτοιμος : «η ώρα έφθασε . Όλα είναι έτοιμα».
Την επομένη 15 Νοεμβρίου , το γιώτ «Απόλλων» , ιδιοκτησίας της εταιρίας ΟΤC , η οποία τότε ήταν ιδιοκτησίας της CIA , έφθασε στον Πειραιά .
Το γιώτ πριν τη μετατροπή του , ήταν μονάδα του βρετανικού πολεμικού ναυτικού .
Ήταν εξοπλισμένο με πανίσχυρο ασύρματο , τέλεια εργαστήρια και αναρίθμητους φακέλους .
Είκοσι κομάντος συμπλήρωναν το ειδικό πλήρωμα του σκάφους .
Από τον Πειραιά έπλευσε προς τα ανοιχτά του Σουνίου , όπου και περίμενε ανενόχλητο.
Στο μεταξύ έκαναν τις ανάλογες επαφές τους , κυρίως με το στρατηγό Νταγιάν
, ο οποίος ήταν σε συνεχή επαφή με Έλληνες πολίτες για την υπόθεση του ΠΟΛΥΤΕΧΝΕΙΟΥ.
Η κύρια επαφή Νταγιάν , εκτός από τον Ιωαννίδη – Αραπάκη -Μπονάνο , ήταν με τον Γιάγκο Πεσματζόγλου ,ο οποίος τότε ήταν μέλος της Λέσχης Μπίλντεμπεργκ για την Ελλάδα.
Είχε αναλάβει το πολιτικό σκέλος της εξέγερσης του Πολυτεχνείου.
Ήταν ο ενδιάμεσος μεταξύ των επί κεφαλής των φοιτητών ,του Στρατηγού Νταγιάν και της Λέσχης Μπίλντεμπεργκ.
Ο Πεσματζόγλου είχε άμεση επαφή , κυρίως με τρία πρόσωπα , από τους φοιτητές της εξέγερσης :Η μία είναι σήμερα {1993} αρχηγός αριστερού κόμματος και οι άλλοι δυο στελέχη και βουλευτές της αξιωματικής αντιπολίτευσης.
Με την ελπίδα και την ευχή , πως θα βγουν και θα καταγγείλουν δημόσια τα γεγονότα εκείνης της νύχτας από την πλευρά τους όπως εκείνοι τα έζησαν , υπόσχομαι , αν δεν μιλήσουν οι ίδιοι , να δημοσιεύσω στο επόμενο βιβλίο μου τα ονόματα τους …;.
Τα χαράματα της 16 Νοεμβρίου , έφθασαν χίλιοι κομάντος από τις Βρυξέλλες , με εντολή να συμμετάσχουν στην εξέγερση του πολυτεχνείου.
Όλοι μεταφέρθηκαν από τη βάση του ελληνικού στη γεωγραφική υπηρεσία Στρατού στο πεδίο του Άρεως .
Τους μοιράστηκαν Ελληνικές στρατιωτικές και αστυνομικές στολές και περίμεναν διαταγή να επέμβουν.
Εκτός από όπλα , είχαν στην κατοχή τους ασύρματο , συγχρονισμένο με εκείνον του γιωτ «Απόλλων» , απ΄ όπου και περίμεναν την διαταγή για επέμβαση …;..
Ο στρατιωτικός που είχε αναλάβει την εποπτεία όλων των ανδρών , ήταν ο υποστράτηγος Χουήζερ του ΝΑΤΟ , αλλά και έμπιστος της τριμερούς Επιτροπής .
Την νύχτα της 16ης Νοεμβρίου , οι κομάντος του ΝΑΤΟ διατάχθηκαν από τον υποστράτηγο Χουήβερ , να ακροβολιστούν στο Πεδίο του Άρεως και να περιμένουν διαταγές ..
Οι είκοσι κομάντος που περίμεναν στο γιωτ, διατάχθηκαν να πάνε με λέμβους στη στεριά , να καταλάβουν το σπίτι του Γεωργίου Παπαδόπουλου , να κόψουν τα τηλεφωνά του και να απαγορεύσουν στο δικτάτορα κάθε επαφή με τον έξω κόσμο.
Να συνεννοηθούν μετά με τους Έλληνες «συναδέλφους» τους και να περιμένουν διαταγή για να αποχωρίσουν.
Όταν νύχτωσε οι κομάντος έφθασαν στην ακτή και από εκεί με στρατιωτικά τζιπ κατευθύνθηκαν προς το σπίτι του δικτάτορα Παπαδόπουλου.
Οι άλλοι έφυγαν «κατά ομάδες» από τη Γεωγραφική Υπηρεσία ΚΑΙ ΑΚΡΟΒΟΛΙΣΤΗΚΑΝ στο πεδίο του Άρεως .
Αργότερα , όταν το τανκ έσπασε την πόρτα του πολυτεχνείου , οι κομάντος βρίσκονταν ήδη μέσα.
Στις εφιαλτικές στιγμές που ακολούθησαν , οι Νατοϊκοί κομάντος χτυπούσαν αδιάκριτα.
Σκότωσαν , έσφαξαν έσπασαν ωμοπλάτες και όταν πια ο «εχθρός» είχε νικηθεί ένα στρατιωτικό σφύριγμα του επικεφαλής τους επανέφερε στην τάξη.
Ανασυντάχθηκαν , και όπως είχαν έρθει , έφυγαν αθόρυβα.
Σε μια ώρα απογειώνονταν από τη βάση του Ελληνικού , με προορισμό τις Βρυξέλλες .
Χίλια δολάρια μπόνους πήρε ο καθένας , για εκείνη τη βραδιά …;
Το ίδιο έγινε και με τους είκοσι .
Διατάχθηκαν να επιστρέψουν στο γιωτ .
Ξημερώματα στις 18 Νοεμβρίου 1973 , το γιωτ «Απόλλων» έπλεε ανοιχτά , με προορισμό τη Βαρκελώνη ..
Ο Στρατηγός Νταγιάν αφού ενέκρινε τον κατάλογο των νέων Υπουργών , τακτοποίησε και άλλες μικρές λεπτομέρειες , και αναχώρησε αθόρυβα για το Ισραήλ, όπως είχε έρθει …;..»
Από βιβλίο του δημοσιογράφου Διακογιάννη
Δευτέρα 16 Νοεμβρίου 2015
Δ. ΤΟ «ΠΟΛΥΤΕΧΝΕΙΟ» ΚΑΙ ΟΙ ΕΒΡΑΙΟΙ
ΟΙ ΜΕΓΑΛΟΙ «ΕΛΛΗΝΕΣ ΠΟΛΙΤΙΚΟΙ» ΤΗΣ ΓΕΝΙΑΣ ΤΟΥ ΠΟΛΥΤΕΧΝΕΙΟΥ
Είναι συνωμοσιολογία το παρακάτω κείμενο που κυκλοφορεί χρόνια στο διαδίκτυο και αποδίδεται στον ερευνητή Στριγά;
- ΠΟΤΕ ΔΕΝ ΔΙΑΨΕΥΘΗΚΕ.
- ΟΙ ΑΘΕΑΤΕΣ ΠΛΕΥΡΕΣ ΤΟΥ«ΠΟΛΥΤΕΧΝΕΙΟΥ» ΤΟ 1973
Ο ΕΒΡΑΙΟΣ ΚΙΣΣΙΝΓΚΕΡ ΑΝΑΤΡΕΠΕΙ ΤΟΝ ΕΝΟΧΛΗΤΙΚΟ ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟ.
Την νύχτα στις 14 Νοεμβρίου 1973, ο ισραηλινός στρατηγός Μωσέ Νταγιάν έφθασε στην Αθήνα. Εγκαταστάθηκε στο σπίτι του γαμπρού του Δημ. Ιωαννίδη, του γιατρού Αλασδράκη.
Από εκεί έστειλε μήνυμα στον Ιωαννίδη να είναι έτοιμος :
«η ώρα έφθασε . Όλα είναι έτοιμα».
-Την επομένη 15 Νοεμβρίου , το γιώτ «Απόλλων» , ιδιοκτησίας της εταιρίας ΟΤC, η οποία τότε ήταν ιδιοκτησίας της CIA, έφθασε στον Πειραιά . Το γιώτ πριν την μετατροπή του, ήταν μονάδα του βρετανικού πολεμικού ναυτικού. Ήταν εξοπλισμένο με πανίσχυρα ηλεκτρονικά μέσα και τέλεια δίκτυα επικοινωνιών. Είκοσι κομάντος συμπλήρωναν το ειδικό πλήρωμα του σκάφους. Από τον Πειραιά έπλευσε προς τα ανοιχτά του Σουνίου, όπου και περίμενε ανενόχλητο.
Στο μεταξύ «Έλληνες πολίτες» έκαναν τις ανάλογες επαφές τους με το στρατηγό Νταγιάν, ο οποίος συντόνιζε μαζί με τον Ιωαννίδη και τον εκδότη – δημοσιογράφο Λαμπράκη την «λαϊκή» εξέγερση στο ΠΟΛΥΤΕΧΝΕΙΟ. Η κύρια επαφή Νταγιάν, εκτός από τον Ιωαννίδη – Αραπάκη – Μπονάνο, ήταν με τον Γιάγκο Πεσματζόγλου ,ο οποίος τότε ήταν μέλος της Λέσχης Μπίλντεμπεργκ για την Ελλάδα. Είχε αναλάβει το πολιτικό σκέλος της εξέγερσης του Πολυτεχνείου. Ήταν ο ενδιάμεσος μεταξύ των επί κεφαλής των «φοιτητών», του Στρατηγού Νταγιάν και της Λέσχης Μπίλντεμπεργκ.

"Λέγεται ότι ο «έλληνας» Χαραλαμπόπουλος και ο ιουδαίος Νταγιάν ήταν στενοί φίλοι από το 1943, όταν υπηρετούσαν μαζί στην Μέση Ανατολή, στα βρεττανικά στρατεύματα. Ο Νταγιάν προξένεψε στον Χαραλαμπόπουλο την εβραία που παντρεύτηκε μετά. Η κύρια επαφή Νταγιάν , εκτός από τον Ιωαννίδη – Αραπάκη – Μπονάνο , ήταν με τον Γιάγκο Πεσματζόγλου ,ο οποίος τότε ήταν μέλος της Λέσχης Μπίλντεμπεργκ για την Ελλάδα. Είχε αναλάβει το πολιτικό σκέλος της εξέγερσης του Πολυτεχνείου. Ήταν ο ενδιάμεσος μεταξύ των επί κεφαλής των «φοιτητών» , του Στρατηγού Νταγιάν και της Λέσχης Μπίλντεμπεργκ".
Τα χαράματα της 16 Νοεμβρίου , έφθασαν 200 αμερικανοί κομάντος από τις Βρυξέλλες , με εντολή να συμμετάσχουν στην εξέγερση του πολυτεχνείου.
(Το φύλλο των φοιτητών του Κ.Κ.Ε. "Πανσπουδαστική", στο τεύχος του Νο 8, κάνει λόγο, για 350 πράκτορες της ΚΥΠ, που κατέλαβαν το Πολυτεχνείο, στις 14/11/1973, με σκοπό να εκτρέψουν, σε άλλη κατεύθυνση, τον αγώνα, που γινόταν εκείνη την εποχή. Το κείμενο αυτό, που αναφέρεται στους φοιτητές της Νομικής Σχολής, που διέκοψαν την δική τους συνέλευση και από την Σόλωνος, πήγαν στο Πολυτεχνείο, ουδέποτε, μέχρι τώρα, το έχει ανακαλέσει, επισήμως, το Κ.Κ.Ε. Έγραφε επί λέξει ότι: «το Πολυτεχνείο ήταν έργο 350 πρακτόρων του Ρουφογάλη» τότε αρχηγού της ΚΥΠ).
Όλοι μεταφέρθηκαν από τη βάση του ελληνικού στη γεωγραφική υπηρεσία Στρατού, στο πεδίο του Άρεως . Τους μοιράστηκαν Ελληνικές στρατιωτικές και αστυνομικές στολές και περίμεναν διαταγή να επέμβουν. Εκτός από όπλα , είχαν στην κατοχή τους ασύρματο , συγχρονισμένο με εκείνον του γιωτ «Απόλλων» , απ΄ όπου και περίμεναν την διαταγή για επέμβαση. Ο στρατιωτικός που είχε αναλάβει την εποπτεία όλων των ανδρών , ήταν ο υποστράτηγος Χουήζερ του ΝΑΤΟ, αλλά και έμπιστος της τριμερούς Επιτροπής .
Την νύχτα της 16ης Νοεμβρίου , οι κομάντος του ΝΑΤΟ διατάχθηκαν από τον υποστράτηγο Χουήβερ , να ακροβολιστούν στο Πεδίο του Άρεως και να περιμένουν διαταγές . Οι είκοσι κομάντος που περίμεναν στο γιωτ, διατάχθηκαν να πάνε με λέμβους στη στεριά , να καταλάβουν το σπίτι του Γεωργίου Παπαδόπουλου, να κόψουν τα τηλεφωνά του και να του απαγορεύσουν κάθε επαφή με τον έξω κόσμο. Να συνεννοηθούν μετά με τους Έλληνες «συναδέλφους» τους και να περιμένουν διαταγή για να αποχωρίσουν. Όταν νύχτωσε οι κομάντος έφθασαν στην ακτή και από εκεί με στρατιωτικά τζιπ κατευθύνθηκαν προς το σπίτι του Παπαδόπουλου. Οι άλλοι έφυγαν «κατά ομάδες» από τη Γεωγραφική Υπηρεσία ΚΑΙ ΑΚΡΟΒΟΛΙΣΤΗΚΑΝ στο πεδίο του Άρεως .
Αργότερα , όταν το τανκ έσπασε την πόρτα του πολυτεχνείου , πολλοί κομάντος με πολιτικά βρίσκονταν ήδη μέσα. Στις εφιαλτικές στιγμές που ακολούθησαν , οι Νατοϊκοί κομάντος δημιούργησαν τεταμένη ατμόσφαιρα στο πολυτεχνείο και στους δρόμους της Αθήνας, σαν ελεύθεροι σκοπευτές, όπου πυροβολούσαν κατά το δοκούν. Όταν πια ο «εχθρός» είχε νικηθεί ένα στρατιωτικό σφύριγμα του επικεφαλής τους επανέφερε στην τάξη. Ανασυντάχθηκαν, και όπως είχαν έρθει , έφυγαν αθόρυβα. Σε μια ώρα απογειώνονταν από τη βάση του Ελληνικού , με προορισμό τις Βρυξέλλες. Χίλια δολάρια μπόνους πήρε ο καθένας , για εκείνη τη βραδιά. Το ίδιο έγινε και με τους είκοσι. Διατάχθηκαν να επιστρέψουν στο γιωτ . Ξημερώματα στις 18 Νοεμβρίου 1973 , το γιωτ «Απόλλων» έπλεε ανοιχτά , με προορισμό τη Βαρκελώνη ..
Ο Στρατηγός Νταγιάν αφού ενέκρινε τον κατάλογο των νέων Υπουργών της «Ελληνικής κυβερνήσεως» πού του παρουσίασε ο Ιωαννίδης, ΠΑΡΟΥΣΙΑ ΤΟΥ ΑΛΑΣΔΡΑΚΗ ΚΑΙ ΤΟΥ ΛΑΜΠΡΑΚΗ, τακτοποίησε και άλλες μικρές λεπτομέρειες , και αναχώρησε αθόρυβα την 27/11/1973 για το Ισραήλ…
ΠΗΓΕΣ
• Σταύρος Ψυχάρης, Τα παρασκήνια της αλλαγής, Αθήνα 1975.
• Αθανάσιος Στριγάς, Οι τυμπανιστές του Πενταγώνου, Αθήνα 1988.
• Κωσταντίνος Μπάρμπης, Κ. Καραμανλής – Εθνάρχης ή εθνικός εφιάλτης, Αθήνα 1997, σελ. 194.
• «Το Πολυτεχνείο, η χούντα και ο Κίσινγκερ – επιστολή του Αντ.Κοραντή»
- εφημ. Το Βήμα φ.3 Ιουλίου 2011 σελ.Α50/66.
https://autochthonesellhnes.blogspot.com/
Jewish fascists ...
ORIGINAL ..... REAL VIRUS ...

ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Λουκάς Αποστολίδης): Η συνάδελφος κα Δαμανάκη έχει το λόγο.
ΜΑΡΙΑ ΔΑΜΑΝΑΚΗ: Κύριε Πρόεδρε, θα αρχίσω με μια καθυστερημένη παρατήρηση, αν μου επιτρέπετε προς το Προεδρείο. Δεν ήσασταν εσείς στην ‘Εδρα, αλλα πριν από λίγη ώρα ο κ. Καρατζαφέρης μιλώντας εδώ στη Βουλή αποκάλεσε το συνάδελφο κ. Ροζάκη “κύριο Ροζενστάιν”.
ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ ΑΝΔΡΕΟΥΛΑΚΟΣ: Τι σας ενδιαφέρει;
ΜΑΡΙΑ ΔΑΜΑΝΑΚΗ: Τι με ενδιαφέρει, κύριε συνάδελφε; Είμαι Εβραία γι’ αυτό μ’ ενδιαφέρει. Και όσο κάνετε προσπάθεια να επικρατήσει ρατσισμός στην Αίθουσα, εγώ είμαι Εβραία. Γι’ αυτό μ’ ενδιαφέρει.
ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ ΠΑΠΑΔΟΓΓΟΝΑΣ: Δεν υπάρχει ρατσισμός, κυρία Δαμανάκη, προς Θεού!
ΜΑΡΙΑ ΔΑΜΑΝΑΚΗ: Κύριε Πρόεδρε, νομίζω ότι οι συνάδελφοι έχουν ονόματα και το Προεδρείο πρέπει να είναι πιο ευαίσθητο σ’ αυτές τις περιπτώσεις. Και ο κ. Καρατζαφέρης εν πάση περιπτώσει μπορεί να τα λέει αυτά από το κανάλι του, αλλά στο Κοινοβούλιο ας είμαστε πιο προσεκτικοί.
ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ ΑΝΔΡΕΟΥΛΑΚΟΣ: Λογοκρισία θα κάνετε;
Όταν η Μ. Δαμανάκη αποκάλυπτε στην Βουλή ότι είναι Εβραία...
ΣΤΟΧΟΣ Δεκεμβρίου 10, 2019
ΗΘΙΚΟΝ ΔΙΔΑΓΜΑ: Αυτό, δυστυχώς, είναι το Ψευτορωμέικο: Και διηγώντας τα να κλαίς…
Εφημερίδα "ΣΤΟΧΟΣ"
https://www.stoxos.gr/
ΠΟΛΥΤΕΧΝΕΙΟ: «Ο δρόμος που χάραξε ο Νοέμβρης» 💸
Στις 3/12/1996, η Μαρία Δαμανάκη από το βήμα της Βουλής, δηλώνει την Εβραϊκή της Καταγωγή
«ΕΙΜΑΙ ΕΒΡΑΙΑ!». Η Δαμανάκη είναι Εβραία εκ μητρός. Ο πατέρας της Θεόδωρος Δαμανάκης, αείμνηστος Διοικητής της Χωροφυλακής στον Άγιο Νικόλαο της Κρήτης επί Χούντας, ήταν στενός φίλος του Στυλιανού Παττακού. Ο Θεόδωρος Δαμανάκης είχε πολεμήσει γενναιότατα το 1948-49 στον Γράμμο και στο Βίτσι εναντίον των κομμουνιστοσυμμοριτών και έφθασε μέχρι το βαθμό του αντισυνταγματάρχη. Η «θρυλική εκφωνήτρια» δεν ήταν παρούσα τα ξημερώματα της 17ης Νοέμβρη 1973, όταν το τάνκ γκρέμισε την κεντρική πύλη. Την είχε παραλάβει από το Πολυτεχνείο (από την προηγούμενη ημέρα) ο ίδιος ο πατέρας της, χρησιμοποιώντας το όνομα του Παττακού.
Στις 27 Νοεμβρίου 2009 διορίστηκε εκπρόσωπος της Ελλάδας στην Ευρωπαϊκή Επιτροπή και της ανατέθηκε ο τομέας των Ναυτιλιακών Υποθέσεων και της Αλιείας. Ως επίτροπος της Ε.Ε, “ξεπούλησε” την ελληνική φέτα!
1
- Η ΕΛΛΑΔΑ .. ΚΥΠΡΟΣ .. ΕΙΝΑΙ ΜΕΛΟΣ ...
- ΤΗΣ ΕΥΡΩΠΑΙΚΗΣ ΕΝΩΣΗΣ..
- ΤΟΥ ΝΑΤΟ ..???
- ΤΟΥ ΟΗΕ..U.N..
- ΚΑΙ ΟΠΟΙΟΥΔΗΠΟΤΕ ΑΛΛΟΥ ΕΒΡΑΙΟΦΑΣΙΣΤΙΚΟΥ ΟΡΓΑΝΙΣΜΟΥ ..
- ΠΟΙΑ ΕΙΝΑΙ Η ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ????
Στις 15 Νοεμβρίου 1983, η τουρκοκυπριακή πλευρά ανακήρυξε μονομερώς την ίδρυση της «Τουρκικής Δημοκρατίας Βόρειας Κύπρου», γνωστής και ως ψευδοκράτους, σε μια κίνηση που καταδικάστηκε από την διεθνή κοινότητα και την Κυπριακή Δημοκρατία. Αυτή η πράξη ενίσχυσε την τουρκική κατοχή και παραβίασε το διεθνές δίκαιο.
Αμαλία🇬🇷
@4fABkkc5xTv2aek
🔴Ο Αλεξάντρ Φιόντοροβιτς Κερένσκι, ήταν πρωθυπουργός της Ρωσσικής Προσωρινής Κυβέρνησης (η οποία προέκυψε από την Φεβρουαριανή Επανάσταση, που ανέτρεψε τον Τσάρο Νικόλαο), από τις 20 Ιουλίου έως τις 7 Νοεμβρίου 1917, που ξέσπασε η λεγόμενη «Οκτωβριανή Επανάσταση». Ήταν το μόνο μέλος της κυβέρνησης που δεν συνελήφθη από τους μπολσεβίκους. Όλως περιέργως, μετά από λίγο καιρό βρέθηκε στο Παρίσι και αργότερα στην Αμερική, όπου έζησε το υπόλοιπο της ζωής του. Πέθανε σε βαθιά γεράματα το 1970.
🔴Κατηγορήθηκε -και δικαίως!- από τους Ρώσσους αντικομμουνιστές, ότι με την πολιτική του άνοιξε τον δρόμο προς την εξουσία στους μπολσεβίκους και πως ουσιαστικά τους την παρέδωσε. Γι’ αυτό, τον άφησαν να «διαφύγει» απ’ την χώρα.
Από το 1917 και μετά, όποιος (αστός) πολιτικός θεωρείται ότι ανοίγει τον δρόμο προς την εξουσία στην αριστερά, χαρακτηρίζεται «Κερένσκι».
🔴Εάν κάποιος με ρωτούσε ποιος είναι ο σύγχρονος «Έλληνας Κερένσκι», θα του απαντούσα ανεπιφύλακτα πως είναι ο Αντώνης Σαμαράς! Κι αυτό, το έχει αποδείξει η πολιτική του πορεία.
🔴Το 1993, ανέτρεψε την κυβέρνηση του κόμματος που τον ανέδειξε, ανοίγοντας τον δρόμο της επανόδου στην εξουσία της «πρώτης φοράς αριστερά» (ΠΑΣΟΚ), επικαλούμενος πρόθεση του τότε πρωθυπουργού, να παραδώσει το όνομα της Μακεδονίας μας στο κρατίδιο των Σκοπίων.
🔴Τι υποκριτής! Στις 27/9/2014, επί πρωθυπουργίας του «Μακεδονομάχου» Α. Σαμαρά, ο τότε αντιπρόεδρος της κυβερνήσεως και υπουργός Εξωτερικών, Ε. Βενιζέλος, από βήματος ΟΗΕ, εξέφρασε ως εξής την θέση της κυβέρνησης για την ονομασία των Σκοπίων: «Όσον αφορά το ζήτημα του ονόματος της πρώην Γιουγκοσλαβικής Δημοκρατίας της Μακεδονίας, προτείνουμε μια αμοιβαία αποδεκτή σύνθετη ονομασία (με γεωγραφικό προσδιορισμό πριν τη λέξη «Μακεδονία») για κάθε χρήση, erga omnes». Δηλαδή, αυτό ακριβώς που έκανε αργότερα ο Τσίπρας, με την Συμφωνία των Πρεσπών.
🔴Το 1995, το ΠΑΣΟΚ, εκτός από την δημοσκοπική του κατάρρευση, είχε να αντιμετωπίσει κι ένα δυσεπίλυτο πρόβλημα: δεν είχε την απαιτούμενη πλειοψηφία για την εκλογή ΠτΔ. Ενώ όλοι θεωρούσαν δεδομένη την διάλυση της Βουλής και την προκήρυξη πρόωρων εκλογών, ήρθε ως «από μηχανής θεός» για το ΠΑΣΟΚ ο τότε πρόεδρος της Πολιτικής Άνοιξης, προτείνοντας για πρόεδρο τον Κωστή Στεφανόπουλο. Το ΠΑΣΟΚ, όχι μόνο διασώθηκε από την σίγουρη ήττα, αλλά κυβέρνησε κι άλλα 9 χρόνια.
🔴Τα χρόνια πέρασαν και το 2004, ο ίδιος άνθρωπος που δήλωνε ότι «Δεν επιστρέφω στη ΝΔ, ακόμα και αν με καλέσουν για αρχηγό», επέστρεψε στην ΝΔ, το 2009 έγινε αρχηγός της και το 2012 πρωθυπουργός.
Τότε, ο ίδιος άνθρωπος που σήμερα κατηγορεί τον πρωθυπουργό ότι έχει μετατρέψει την ΝΔ σε «υβρίδιο του σημιτικού ΠΑΣΟΚ», συγκυβέρνησε όχι μόνο με το ΠΑΣΟΚ, αλλά και με την αριστερή ΔΗΜΑΡ.
🔴Κατά την διάρκεια της πρωθυπουργίας του , έκανε ό,τι ήταν ανθρωπίνως δυνατόν, για να ανοίξει τον δρόμο του ΣΥΡΙΖΑ προς την εξουσία! Το 2015 τα κατάφερε κι έχασε από τον Τσίπρα.
🔴Παρεμπιπτόντως, αυτός που σήμερα λέει πως «με τους πειρατές δεν κάνεις διάλογο» (εννοώντας τους Τούρκους), ως πρωθυπουργός είχε κάνει αρκετές φορές διάλογο μαζί τους. Σε μια από αυτές, στις 4/3/2013, στην κοινή συνέντευξη τύπου, ο «πειρατής» Ερντογάν έθεσε για πρώτη φορά επίσημα θέμα συνεκμετάλλευσης του Αιγαίου, με την έκφραση «kazan – kazan». Που σημαίνει, αγγλιστί «win-win», κι ελληνιστί «μισά-μισά». Ο Α. Σαμαράς, όχι μόνο δεν του απάντησε όπως έπρεπε, αλλά έδωσε εντολή στην ΕΡΤ να μην μεταφράσει την συγκεκριμένη έκφραση.
🔴Τώρα, ο ίδιος μοιραίος άνθρωπος, αν και άργησε κάπως, επανήλθε στις «εργοστασιακές ρυθμίσεις» και επιχειρεί να αναστήσει την πολιτικά νεκρή πλέον αριστερά. Κι αν για κάποιους ισχύουν τα γνωστά ρητά: «το δις εξαμαρτείν ουκ ανδρός σοφού» και «το τρις εξαμαρτείν ανδρός παράφρονος», για τον «Έλληνα Κερένσκι», πρέπει να βρούμε κάτι για το «εσαεί εξαμαρτείν...».~
Ο Μιχαήλ Τιμοφέγεβιτς Καλάσνικοφ (ρωσικά: Михаил Тимофеевич Калашников · 10 Νοεμβρίου 1919 – 23 Δεκεμβρίου 2013) ήταν Ρώσος ανώτατος αξιωματικός του Ρωσικού στρατού και σχεδιαστής όπλων, γνωστός για τον σχεδιασμό και την ανάπτυξη του θρυλικού τυφεκίου εφόδου AK-47. Ο Καλάσνικοφ ήταν, σύμφωνα με τον ίδιο, ένας αυτοδίδακτος μαστροχαλαστής που συνδύασε τις έμφυτες μηχανικές δεξιότητές του με τη μελέτη όπλων, ώστε να σχεδιάσει το πιο πετυχημένο όπλο για όλες τις μάχες. Ακόμα, ο Καλάσνικοφ ένιωσε θλίψη για την ανεξέλεγκτη διανομή των όπλων του, λόγω τη φήμης του για την αξιοπιστία του, τονίζοντας ότι το όπλο του είναι «ένα όπλο άμυνας» και «δεν αποτελεί όπλο για αδίκημα».
https://el.wikipedia.org/
🔴Οι Εβραίοι
Η παρουσία των Εβραίων (Ισραηλιτών) στον Λεβάντ και ειδικά στην περιοχή που αργότερα ονομάστηκε Ιουδαία και πιο μετά Παλαιστίνη, έχει πολύ βαθιές ρίζες στην ιστορία, και μπορεί να ιδωθεί μέσα από τρεις διαφορετικές οπτικές: την βιβλική/παραδοσιακή, την αρχαιολογική/ιστορική, και την αναλυτική/συγκριτική.
🕎 1. Βιβλική παράδοση.
- Σύμφωνα με την Εβραϊκή Βίβλο (Παλαιά Διαθήκη):
------------------------------------------
-Οι πρώτοι Εβραίοι θεωρούνται οι πατριάρχες — Αβραάμ, Ισαάκ και Ιακώβ.
-Ο Αβραάμ, γύρω στο 1900–1800 π.Χ., «ήλθε από την Ουρ των Χαλδαίων» (Μεσοποταμία) και εγκαταστάθηκε στη Χαναάν, δηλαδή στο Λεβάντ (σημερινό ΙΣΡΑΗΛ–Παλαιστίνη).
-Οι απόγονοι του Ιακώβ (που μετονομάστηκε «Ισραήλ») κατέληξαν στην Αίγυπτο, και μετά από αιώνες «αιχμαλωσίας» ο Μωυσής τους οδήγησε πίσω στη Χαναάν — αυτό είναι η Έξοδος, περίπου 1250 π.Χ.
-Εκεί, γύρω στο 1200–1000 π.Χ., σχηματίζονται τα ισραηλιτικά βασίλεια. Άραβες στην περιοχή ΔΕΝ υπήρχαν.
Χασάν Ταχσίν πασά: ο πασάς που παρέδωσε τη Θεσσαλονίκη στους Έλληνες το 1912 – Η ζωή και η δράση του – Οι μάχες του με τον Ελληνικό Στρατό από το Σαραντάπορο ως τη Θεσσαλονίκη – Η παράδοση της συμπρωτεύουσας στους Έλληνες, η άρνησή του να δεχτεί τις δελεαστικές προτάσεις των Βουλγάρων και η φυγάδευσή του από τον Βενιζέλο – Η συνέντευξη του γιου του Χασάν Ταχσίν πασά στον «Ελληνικό Βορρά» το 1960
Συμπληρώνονται σήμερα 113 χρόνια από την απελευθέρωση της Θεσσαλονίκης, στις 26 Οκτωβρίου 1912. Στη μεγάλη αυτή στιγμή της νεότερης ελληνικής ιστορίας έχουμε αναφερθεί εκτενώς σε δύο άρθρα μας. Θα ασχοληθούμε σήμερα και με τον Χασάν Ταχσίν πασά, άγνωστο μάλλον στους περισσότερους αλλά πολύ σημαντικό Οθωμανό Στρατηγό που παρέδωσε τη Θεσσαλονίκη στους Έλληνες και όχι στους Βουλγάρους, παρά τις επίμονες πιέσεις των τελευταίων που έφτασαν στο σημείο να επιχειρήσουν να τον δωροδοκήσουν για μία υπογραφή, με την οποία θα δεχόταν ότι η Θεσσαλονίκη παραδόθηκε και στους Βουλγάρους ταυτόχρονα με τους Έλληνες.
Ο 23χρονος τότε γιος του Ταχσίν, Κενάν, υπασπιστής του πατέρα του και γνώστης έξι γλωσσών (ελληνικά, αλβανικά, τουρκικά, αραβικά, περσικά και γαλλικά) ήταν παρών στη μακρά συνάντηση του πατέρα με τους Βούλγαρους και έγινε αποδέκτης μιας επιταγής με ιλιγγιώδες ποσό για μια απλή υπογραφή. Δεν διανοήθηκε καν να μπει σε συζήτηση με τον Βούλγαρο κομιστή της επιταγής. Ο Κενάν, πλήρες όνομα Κενάν Μεσαρέ (1889-1965) έδωσε μια αποκαλυπτική συνέντευξη στην εφημερίδα «Ελληνικός Βορράς» στις 26/10/1960, μέρος της οποίας, μαζί με άλλα στοιχεία για τον πατέρα του κυρίως, παραθέτουμε σήμερα. Ξεκινάμε με μια σύντομη βιογραφία του Ταχσίν πασά.
Χασάν Ταχσίν πασάς στους Βούλγαρους: «Από τους Έλληνες την πήραμε τη Θεσσαλονίκη, στους Έλληνες θα τη δώσουμε»
Ο Ταχσίν πασά υπογράφει την παράδοση της Θεσσαλονίκης

Η παράδοση της Θεσσαλονίκης από τον Ταχσίν στον Κωνσταντίνο
Ο Ταχσίν, ο Κενάν και οι Βούλγαροι
Το τι ακριβώς έγινε στη συνάντηση του Ταχσίν με τους απεσταλμένους του Teodorov στις 27 Οκτωβρίου 1912 περιγράφει με κάθε λεπτομέρεια σε συνέντευξη στην εφημερίδα «Ελληνικός Βορράς»(26/10/1960) ο Κενάν Μεσαρέ, υπασπιστής του πατέρα του, παρών και ως γλωσσομαθής. Να ξεχωρίσουμε από το απόσπασμα που δημοσιεύουμε, το επιχείρημα του Ταχσίν ότι από την Ελασσόνα και τον Σαραντάπορο, συνάντησε μόνο Ελληνικό Στρατό.
«Εμείς πολεμήσαμε με τους Έλληνες επί είκοσι μέρες. Βούλγαρους στρατιώτες δεν συνάντησα πουθενά. Νικήθηκα από τους Έλληνες και σε εκείνους παραδίδω την πόλη. Πώς τολμάτε να μου ζητάτε να υπογράψω πρωτόκολλο και μ’ εσάς;», ενώ φέρεται να συμπλήρωσε: «από αυτούς την πήραμε και σε αυτούς θα την παραδώσουμε».
Ο Κενάν Μεσαρέ σημειώνει:
«Όσοι θέλουν να κρίνουν ευσυνείδητως και αμερολήπτως την εποχήν εκείνην, οφείλουν να αναπολήσουν την κατάστασιν της 27ης Οκτωβρίου, όταν οι απεσταλμένοι του αρχιστρατήγου των Βουλγαρικών δυνάμεων Θεοδώρωφ επεσκέφθησαν τον πατέρα μου την βραδυάν εκείνην εις το Διοικητήριον. Ένας συνταγματάρχης του πυροβολικού, ο έφεδρος ίλαρχος Στάντσιεφ (πρεσβευτής της Βουλγαρίας εις Παρισίους) και δύο άλλοι επιτελείς, παρουσιάσθησαν την 8ην εσπερινήν φέροντες λευκήν σημαίαν.
Μετά τας εκατέρωθεν τυπικάς συστάσεις, ο κ. Στάντσιεφ, λαβών τον λόγον εξέφρασε την έκπληξιν και […] δικαίαν δυσφορίαν του Θεοδώρωφ δια την Παράδοσιν της Θεσσαλονίκης εις τους Έλληνας, δεδομένου ότι ο Βουλγαρικός στρατός είχε φθάσει […] διαρκώς μαχόμενος και με σκληράς θυσίας εις την Θεσσαλονίκην, την οποίαν και εδικαιούτο να καταλάβη εν ονόματι της Α.Μ. του Τσαρίσκου των Βουλγάρων.
Υπενθυμίσαμεν εις τους κυρίους αυτούς ότι η υπό τας διαταγάς του Πατρός μου Στρατιά, είχεν ως μοναδικόν αντίπαλον τον Ελληνικόν Στρατόν, κατά του οποίου και επολέμησεν από Ελασσώνος μέχρι Θεσσαλονίκης, δίδων σκληράς μάχας εις διάφορα μέρη, όπου ουδείς Βούλγαρος υπήρχεν. Όσον δια το ζήτημα της παραδόσεως, αυτό αφεώρα εκείνον και μόνον και δεν είχε να δώση λόγον εις ουδένα.
Ο αρχηγός της αποστολής συνταγματάρχης, λαβών γνώσιν των ανωτέρω, απήντησεν οργίλως και βροντοφωνών ότι και προ ολίγων ωρών ακόμη τα βουλγαρικά στρατεύματα είχον υποστή τα […] πυκνά και […] φθοροποιά πυρά των πέριξ υψωμάτων Δερβενίου ωχυρωμένων Τούρκων στρατιωτών (ψευδής ισχυρισμός λόγω και του αρξαμένου ήδη αφοπλισμού των στρατευμάτων μας) και ως εκ τούτου είχον εξ ίσου δικαιώματα Κατοχής επί της πόλεως, αξιώσας την άμεσον σύνταξιν ειδικού Πρωτοκόλλου, εμφαίνοντος ότι η πόλις παρεδίδετο ταυτοχρόνως και εις τους Βουλγάρους.
Με μεγάλην ψυχραιμίαν και ατάραχος, ο πατέρας μου εξέφρασε την απορίαν του δια το άτοπον της απαιτήσεως και την ελαφρότητα των προτάσεων.
Ο κ. Συνταγματάρχης εξεμάνη κυριολεκτικώς χειρονομών και απειλών μεγαλοφώνως, ότι εάν επεμέναμε εις την άρνησιν, τα Βουλγαρικά στρατεύματα θα εισήρχοντο βιαίως και δικαιωματικώς και εις πείσμα των Ελλήνων εις την Θεσσαλονίκην. Μην μπορώντας επί δύο ώρες και παρόλη τη διπλωματική δεξιοτεχνία του να μας επηρεάσει […] ο κ. Στάντσιεφ, ύστερα από σύντομη συνεννόηση με τους συναδέλφους του, εξέφρασε την επιθυμία να μου μιλήσει ιδιαιτέρως.»
Περάσαμε στη μεγάλη αίθουσα υποδοχών […] Ο κ. Πρεσβευτής με κοίταξε επί μερικά δευτερόλεπτα σιωπηλός και ταραγμένος, έπειτα με ένα μειδίαμα έβγαλε από το χαρτοφυλάκιό του μία επιταγή […] για ένα τεράστιο ποσό, μου την προσέφερε με σπασμωδικές κινήσεις και ψιθυρίζοντας μου έδωσε να καταλάβω ότι ήταν το αντίτιμο μιας απλής υπογραφής του πατέρα μου, ο οποίος θα τους αναγνώριζε το δικαίωμα συγκαταλήψεως.
Έμεινα σαν κεραυνόβλητος, έτρεμα ολόκληρος και με αργά βήματα επέστρεψα στο γραφείο […] Ο κ. Πρεσβευτής ήταν κάτωχρος. Οι άλλοι δεν είχαν πλέον ανάγκη εξηγήσεων.
Αφού πείσθηκαν ότι παρόλες τις απειλές, ύβρεις και βαναυσότητες δεν θα αποκόμιζαν τίποτε, μας παρακάλεσαν να τους παραχωρήσουμε αντίγραφο του Πρωτοκόλλου. Το οποίο ετοιμάσθηκε αμέσως".
Σύμφωνα με τον Richard C. Hall στο βιβλίο του «The Balkan Wars 1912-1913, Prelude to the First World War»(2000), το οποίο δεν έχει μεταφραστεί στα Ελληνικά, ο Ταχσίν είπε στους Βούλγαρους: «I have only one Thessaloniki, which I have surrendered» («Έχω μόνο μία Θεσσαλονίκη την οποία έχω παραδώσει»). Η φράση αυτή αναφέρεται για πρώτη φορά στο βιβλίο του D.J. Cassavetti «Hellas and the Balkan Wars», σελ. 26 (London, 1914). Τέλος, στο βιβλίο των Β. Νικόλτσιου-Β. Γούναρη: «Από το Σαραντάπορο στη Θεσσαλονίκη. Η ελληνοτουρκική αναμέτρηση του 1912 μέσα από τις αναμνήσεις του Χασάν Ταχσίν πασά», Θεσσαλονίκη 2002, στις σελίδες 17 και 76, υπάρχει η φράση του τίτλου του σημερινού άρθρου: «Από αυτούς (Έλληνες) την πήραμε και σε αυτούς θα την παραδώσουμε».
Διατηρήθηκε η ορθογραφία της συνέντευξης του Κενάν Μεσαρέ.
https://www.protothema.gr
- Για τις στρατιωτικές επιχειρήσεις χρησιμοποιήσαμε τις εξής πηγές (ενδεικτική αναφορά):
«ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΟΥ ΕΛΛΗΝΙΚΟΥ ΕΘΝΟΥΣ», τ. ΙΔ, ΕΚΔΟΤΙΚΗ ΑΘΗΝΩΝ
Δρ. Ιωάννης Σ. Παπαφλωράτος, «Η ιστορία του Ελληνικού Στρατού 1833-1949», Τόμος Ι, Εκδόσεις ΣΑΚΚΟΥΛΑ, 2014
Π. ΠΑΝΑΓΑΚΟΥ, «ΣΥΜΒΟΛΗ ΕΙΣ ΤΗΝ ΙΣΤΟΡΙΑΝ ΤΗΣ ΔΕΚΑΕΤΙΑΣ 1912-1922», ΑΘΗΝΑΙ, 1961