Ο αντισημιτισμός του Άδωνι Γεωργιάδη ... Παναγιώτης Δημητράς Τετάρτη, 28 Οκτωβρίου 2015 10:23

«Βεβήλωση» Μνημείου Ολοκαυτώματος Καβάλας από τον αντισημίτη Άδωνι Γεωργιάδη και Εβραίο οπαδό του… 

«Βεβήλωση» Μνημείου Ολοκαυτώματος Καβάλας από τον αντισημίτη Άδωνι Γεωργιάδη και Εβραίο οπαδό του…

- Υπάρχει επιχείρηση "ξεπλύματος" του υποψηφίου για την προεδρία της ΝΔ, Άδωνι Γεωργιάδη, από τις αντισημιτικές θέσεις του παρελθόντος του; Ή παραμένει αντισημίτης που, απλώς, προσπαθεί να προτάξει μια εικόνα σύγχρονου ευρωπαϊστή φιλελεύθερου; Η απάντηση είναι μία, και αποδεικνύεται: ο κ. Γεωργιάδης δεν έχει προλάβει να σβήσει όλα τα αντισημιτικά ίχνη από τη ζωή του. [ΤΒJ]

 - Στην εκπομπή του Νίκου Χατζηνικολάου «στον ενικό» στο Star, στις 5 Οκτωβρίου 2015, ο Άδωνις Γεωργιάδης δήλωσε πως «το μεγαλύτερο λάθος της πολιτικής μου καριέρας είναι ότι έδειχνα το [αντισημιτικό] βιβλίο του Κώστα Πλεύρη αλλά πάντα όταν το έδειχνα έλεγα πως διαφωνώ με το περιεχόμενό του, ποτέ δεν συμφώνησα με το περιεχόμενό του, και αν κάποιοι με χαρακτήρισαν αντισημίτη από αυτό τους ζητάω συγγνώμη γιατί αντισημίτης δεν υπήρξα ποτέ αφού οι καλύτεροί μου φίλοι στο πανεπιστήμιο ήταν από την εβραϊκή κοινότητα της Ελλάδας».{1}

Αν εννοούσε πως το λάθος ήταν ότι το πουλούσε, έλεγε ψέματα, αφού και σήμερα συνεχίζει να πουλάει το Εβραίοι: Όλη η αλήθεια {2} όπως και τα άλλα εξ ίσου ρατσιστικά 13 βιβλία του Κώστα Πλεύρη,{3} αλλά και άλλα αντισημιτικά βιβλία περιλαμβανόμενων των πλαστών Πρωτοκόλλων των Σοφών της Σιών.{4}

- Η ΦΑΣΙΣΤΟ ΣΙΩΝΙΣΤΙΚΗ ΠΡΟΠΑΓΑΝΔΑ ΟΛΟΚΑΥΤΩΜΑ ΑΟΥΣΒΙΤΣ ΗΘΕΛΕ ..ΟΛΟΚΑΥΤΩΜΑ ΑΟΥΣΒΙΤΣ ΕΚΑΝΕ ...
- ΓΛΥΨΕ ΤΑ ΑΦΕΝΤΙΚΑ ΣΟΥ RIDICOLO ...

Σίγουρα πάντως έλεγε ψέματα όταν ισχυριζόταν πως όταν το έδειχνε έλεγε πάντα πως διαφωνούσε με το περιεχόμενό του γιατί δεν είναι αντισημίτης. Ιδού η απομαγνητοφώνηση μιας παρουσίασης στις 18 Ιουλίου 2006 από τον Ιό της Ελευθεροτυπίας {5}:

Πριν από οτιδήποτε άλλο, ξεκινάω από το αγαπημένο μου βιβλίο. Ιδού. Πρέπει να σου πω ότι το βιβλίο αυτό το πήρα μαζί μου για να το διαβάσω καθοδόν στην πτήση προς την Αυστραλία. Η Αυστραλία είναι -πρέπει να ξέρεις- μια μέρα ταξίδι. Μιλάμε για το καινούριο βιβλίο του κ. Κωνσταντίνου Πλεύρη από τις εκδόσεις Ηλεκτρον. Μιλάω γι' αυτό το βιβλίο, το οποίο από την πρώτη μέρα που το δείξαμε έχει κάνει θραύση και ομολογώ -αν και είναι ένα ιδιαίτερα προκλητικό βιβλίο- από την άλλη πλευρά, διαβάζοντάς το, σελίδα σελίδα στο αεροπλάνο δεν μπορώ παρά να πω ότι ο άνθρωπος αυτός, ο γνωστός ιστορικός κ. Κωνσταντίνος Πλεύρης, έχει κάνει πραγματικά συστηματική εργασία. Κι έχει κάνει πραγματικά συστηματική εργασία, διότι οτιδήποτε γράφει μέσα, μα η παραμικρή παράγραφος, έχει την αναφορά της σε κάποια συγκεκριμένη πηγή. Και ξέρετε ότι αυτό δημιουργεί μία εντύπωση για τον συγγραφέα και το βιβλίο που δύσκολα αντιμετωπίζεται.
Φυσικά ο Νίκος Χατζηνικολάου δεν έκανε καμιά ερώτηση μετά την προφανώς ανειλικρινή «συγγνώμη» του Άδωνι Γεωργιάδη αφού προφανής στόχος του ήταν το ξέπλυμα του αντισημιτισμού του. Έτσι αναβαπτισμένος, ο υποψήφιος αρχηγός της ΝΔ ξεκίνησε την προεκλογική του περιοδεία από την Καβάλα όπου επισκέφθηκε και το Μνημείο Ολοκαυτώματος ώστε να φωτογραφηθεί και στη συνέχεια η είδηση και η φωτογραφία να διαχυθούν και από κάποιους Εβραίους που είναι σήμερα φανατικοί υποστηρικτές τους όπως ο υποψήφιος της ΝΔ (και παλαιότερη του ΠΑΣΟΚ και ακόμα παλαιότερα της Δράσης) και πρόεδρος του «Ευρωπαϊκού Φεντεραλιστικού Κόμματος» Αλφρέντο Σαλτιέλ που αναρτώντας τη καλεί «να τελειώνουμε επιτέλους με το παραμύθι πως ο Άδωνις Γεωργιάδης είναι αντισημίτης».{6} Στην ανάρτηση υπήρχε ενημέρωση από το φωτογράφο Βαγγέλη Ρασσιά που την τράβηξε πως η επίσκεψη στο Μνημείο ήταν πρωτοβουλία του δημοσιογραφικού συμβούλου του Άδωνι ΓεωργιάδηΖαν Κοέν (ο οποίος ήταν δημόσια αντίθετος με τη δίκη του Κώστα Πλεύρη).

Την ανάρτηση επαίνεσαν καμιά δεκαριά άλλοι Εβραίοι και Εβραίες αλλά επέκριναν άλλοι Εβραίοι και άλλες Εβραίες, μερικοί με εξαιρετικά έντονα κείμενα ειδικά για όσους τον υποστηρίζουν από ιδιοτέλεια {7} ή έβαλαν τα αργύρια του Άδωνι Γεωργιάδη πάνω από την αξιοπρέπεια τους και την ιστορία του λαού τους.{8} Στην ανάρτηση από τον γράφοντα των παραπάνω και άλλων κειμένων για τον αντισημιτισμό του και το ρόλο του ως μάρτυρα κατηγορίας στη δίκη του Πλεύρη κατά των μηνυτών του για το βιβλίο, ο Άδωνις Γεωργιάδης απάντησε με παραλήρημα ψευδών και απαράδεκτων χαρακτηρισμών:

Ξέρετε καλά κ. Δημητρά ότι η φράση το "αγαπημένο" μου βιβλίο είναι σε εισαγωγικά και όχι κυριολεκτικά. Και αν κάνετε απομαγνητοφώνηση κάντε όλες τις αναφορές μου στο βιβλίο αυτό. Και η προπαγάνδα έχει τα όρια της. Και όσον αφορά στη Δίκη του βιβλίου επίσης ξέρετε ότι με είχε ζητήσει ο Πλεύρης και δεν πήγα. Μάρτυρας ήμουν στη μήνυση του Πλεύρη κατά του ΚΙΣ μήνυση που απεσύρθη μετά από την δική μου παρέμβαση. Άρα να τα λέτε όλα.

-Χλεύη αξίζει για τον ισχυρισμό του ότι χρησιμοποίησε εισαγωγικά σε προφορικό λόγο [sic]. Η δε ανάρτησή μου, που αναδημοσίευσα και εδώ, είχε όλα όσα είχε πει για το βιβλίο και όχι μόνο το περί «αγαπημένου» βιβλίου. Άρα ο χαρακτηρισμός του ότι κάνω προπαγάνδα είναι συκοφαντικός, όπως και ότι δήθεν δεν τα λέω όλα για το δήθεν ρόλο του για την απόσυρση της μήνυσης του Κώστα Πλεύρη. Η απόσυρση όμως έγινε μόνο στο ακροατήριο και αφού η κατηγορούμενη ηγεσία του Κεντρικού Ισραηλιτικού Συμβουλίου διαπραγματεύθηκε την απόσυρση με τον Κώστα Πλεύρη και του κατέβαλε τα δικαστικά έξοδα για την απόσυρση.

Αφήνω για το τέλος το γεγονός ότι για να αποκρούσει το χαρακτηρισμό του ο κάθε ρατσιστής λέει πως οι καλύτεροί του φίλοι είναι Εβραίοι (ή ομοφυλόφιλοι ή Ρομά ή… ή…). Το έκανε και ο Άδωνις Γεωργιάδης στην εκπομπή του Νίκου Χατζηνικολάου.

Όσο για τη στάση των Εβραίων υποστηρικτών του Άδωνι Γεωργιάδη, αντιγράφουμε από κείμενο μιας Εβραίας:{9}

Ήταν μόλις το 1933 στην Φρανκφούρτη όταν ο ορθόδοξος εβραϊσμός καταδικάζει επίσημα με επιστολή του την διεθνή προπαγάνδα που μιλά για ωμότητες στην Γερμανία, ενώ δεν διστάζουν να εκφράσουν την ικανοποίησή τους για την απαγόρευση των μικτών γάμων…. Την ίδια χρονιά ο εβραίος μυθιστοριογράφος Feuchtwagner Lion βρίσκει καταφύγιο στην Ελβετία γράφοντας σε μια επιστολή του « ήταν πολύ αργά, ότι υπήρχε εκεί έχει χαθεί…». Δεν ήταν λιγότερο εβραίος επειδή δεν ήταν ορθόδοξος.

https://www.youtube.com/watch?v=57vq1e6UwPA&app=desktop
http://rekorno4.axiscam.net/Forms/Product.aspx?id=55370078-CBB3-43D2-B36C-7477F791E20D&redirectUrl=~%2FForms%2FProducts.aspx
http://rekorno4.axiscam.net/Forms/Product.aspx?id=30DADBEE-88C5-4AFF-8580-BCB98DE14927&redirectUrl=~%2FForms%2FProducts.aspx
http://rekorno4.axiscam.net/Forms/Product.aspx?id=EB8ADB52-20E8-484A-A91E-D2588E9EFA00&redirectUrl=~%2FForms%2FProducts.aspx
http://www.iospress.gr/extra/extra20060801.htm
https://www.facebook.com/photo.php?fbid=10153694895578675&set=a.429321153674.200095.502778674&type=3
https://abravanel.wordpress.com/2015/10/25/ιδιοτέλεια/
http://kourdistoportocali.com/post/47764/sabby
http://www.iospress.gr/extra/extra20060801.htm

Ουγγαρία – Όταν η Πολιτική Αποφασίζει να Γεννάει ..

🔹 Από το 2010, η κυβέρνηση Όρμπαν στην Ουγγαρία επενδύει με συνέπεια στη δημογραφική της ανάταξη.
🔹 Εφαρμόστηκαν φοροαπαλλαγές για οικογένειες, επιδοτήσεις στέγης, άτοκα δάνεια για νέα ζευγάρια, και μηδενικός φόρος για μητέρες με τέσσερα παιδιά.
🔹 Η γεννητικότητα ανέβηκε από 1,25 παιδιά ανά γυναίκα (2010) σε 1,59 (2020), η μεγαλύτερη άνοδος στην Ε.Ε. την τελευταία δεκαετία.
🔹 Παρά τις δυσκολίες των τελευταίων ετών, η Ουγγαρία εξακολουθεί να δαπανά άνω του 5 % του ΑΕΠ της για την οικογένεια — ποσά που ξεπερνούν τα 10 δισ. ευρώ.
—  

🇬🇷 Ελλάδα – Όταν η Πολιτική Απλώς Παρακολουθεί
🔸 Στην Ελλάδα του 2025, η υπογεννητικότητα σπάει ρεκόρ.
🔸 Οι γεννήσεις μειώνονται συνεχώς, το ισοζύγιο γεννήσεων-θανάτων είναι αρνητικό από το 2011, και ο πληθυσμός γερνά ανεξέλεγκτα.
🔸 Όμως: δεν υπάρχει καμία συνεκτική εθνική στρατηγική για τη στήριξη των νέων οικογενειών.
🔸 Οι πολιτικές που εφαρμόζονται είναι αποσπασματικές, ελάχιστες και συχνά επικοινωνιακού χαρακτήρα.
—
🧭 Καταγραφή Σκέψης
Η Ουγγαρία πήρε θέση: ήθελε να γεννηθούν παιδιά στον τόπο της, από τους ανθρώπους της.
Η Ελλάδα δεν έχει πάρει καμία.
Στην Ουγγαρία, το κράτος λειτουργεί σαν σύμμαχος στην οικογένεια.
Στην Ελλάδα, η απόκτηση παιδιών μοιάζει με τιμωρία.
Προτιμάμε να δίνουμε εκατομμύρια σε πρόχειρες καμπάνιες, αντί να σχεδιάσουμε πολιτικές ζωής.
Δεν φταίει η «κρίση». Φταίει η επιλογή να μην κάνουμε τίποτα.

—  https://www.ksipnistere.com

🔗 Πήγες
📌 Eurostat – europa.eu
📌 Financial Times – ft.com
📌 Daily News Hungary – dailynewshungary.com
📌 Oeconomus Institute – oeconomus.hu

Απίστευτες προκλήσεις των Σκοπιανών σε Φλώρινα και Αμύνταιο τορπιλίζουν τη Συμφωνία των Πρεσπών – Το ΥΠ.ΕΞ κοιμάται; Γεραπετρίτης ...

Φλώρινα  Σκοπιανοί  συμφωνία των Πρεσπών

Απίστευτες προκλήσεις των Σκοπιανών σε Φλώρινα και Αμύνταιο τορπιλίζουν τη Συμφωνία των Πρεσπών – Το ΥΠ.ΕΞ κοιμάται;
Τι κάνει το υπουργείο Εξωτερικών σε αυτές τις προκλήσεις που τορπιλίζουν ανοικτά τη Συμφωνία των Πρεσπών…

Απίστευτες είναι οι προκλήσεις στην Φλώρινα από Σκοπιανούς που ήρθαν να πάρουν μέρος στο πανηγύρι στην Μελίτη Φλώρινας για τον εορτασμό του προφήτη Ηλία.
Εκεί παραβρέθηκε και ο Ιgor Zdravkovski στέλεχος του ακροδεξιού κόμματος VMRO-DPMNE της γειτονικής μας χώρας ο οποίος ανήρτησε βίντεο λέγοντας πως αυτό συνιστά την έναρξη των εορτασμών για την επέτειο της εξέγερσης του Ίλιντεν (το 1903), που στα Σκόπια θεωρείται εθνική εορτή: «Ξεκίνησαν οι εορτασμοί του Ίλιντεν στη Μακεδονία του Αιγαίου. Χρόνια πολλά, Μακεδόνες, όπου και αν βρίσκεστε».
Στη Μελίτη το πανηγύρι γίνεται ετησίως με βάση το νέο ημερολόγιο στις 20 Ιουλίου (στην ουσία κρατά τρεις μέρες, καθώς ξεκινά στις 18), ανήμερα τη γιορτή του Προφήτη Ηλία. Αυτό το καπηλεύονται σοβινιστικοί κύκλοι ώστε να μετατρέψουν τη γιορτή σε αλυτρωτικό πανηγύρι, συνδέοντάς τη με τη βουλγαρική εξέγερση του Ίλιντεν. Πέρυσι μάλιστα σχεδόν χάθηκε ο έλεγχος με τα τραγούδια που ακούστηκαν. Και υπάρχουν φόβοι για όσα θα ακουστούν και θα συμβούν στο πανηγύρι του Αγίου Παντελεήμονα Αμυνταίου στις 27 Ιουλίου.
Η εφημερίδα «Πτολεμαίος» διά της ηλεκτρονικής της έκδοσης τόνισε πριν λίγες μέρες ότι «με ύπουλες μεθόδους μεγάλη μερίδα εθνικιστών πολιτικών από τη γείτονα χώρα προσπαθεί συστηματικά να οικειοποιηθεί τους γηγενείς Έλληνες Μακεδόνες που ζουν στον νομό Φλώρινας και να αυξήσει την επιρροή της στην περιοχή.
Χρέος όλων των φορέων αλλά και των κατοίκων είναι να στείλουν το μήνυμα ότι οι λογικές αυτές είναι ανεπιθύμητες ότι είναι ανεπίτρεπτο να συνδέονται οι πολιτιστικές εκδηλώσεις των ελληνικών χωριών με το “ Ίλιντεν” και τη “Μακεδονία του Αιγαίου”».
Όλα αυτά γίνονται ώστε οι Σκοπιανοί να εγείρουν μειονοτικό ζήτημα στην περιοχή και να το εκθέσουν στην Ε.Ε τώρα που συζητείται η ενταξιακή τους πορεία.
Το θέμα είναι τι κάνει το υπουργείο Εξωτερικών σε αυτές τις προκλήσεις που τορπιλίζουν ανοικτά τη Συμφωνία των Πρεσπών…

www.bankingnews.gr

ΝΔ και ΠΑΣΟΚ είναι δύο απολύτως διεφθαρμένα κόμματα – Χρωστάνε 1 δισ. σε τράπεζες, παράγουν συνεχώς σκάνδαλα ...

Το σκάνδαλο του ΟΠΕΚΕΠΕ είναι κατά βάση σκάνδαλο γαλαζοπράσινο

Η ΝΔ μπορεί να χάσει τη δεδηλωμένη στις προσεχείς ψηφοφορίες – Χάος σε Προανακριτική - Εξεταστική του ΟΠΕΚΕΠΕ

21/07/2025 

Ένα… φάντασμα πλανάται πάνω από το Μέγαρο Μαξίμου – Ξαφνικά φοβούνται τον Τσίπρα

Τρομερές αποκαλύψεις Ράμμου για τις υποκλοπές: Ήθελε το κουφάρι μου η υπόγα του Μαξίμου, με έβγαλαν κατάσκοπο επειδή ερευνούσα
Τρομερές αποκαλύψεις Ράμμου για τις υποκλοπές: Ήθελε το κουφάρι μου η υπόγα του Μαξίμου, με έβγαλαν κατάσκοπο επειδή ερευνούσα
18/07/2025 
Ασφαλώς δεν πέσαμε από τα σύννεφα για την υπόθεση του Λάμπρου Αντωνόπουλου του γραμματέα της Ν.Ε ΠΑΣΟΚ Ηρακλείου και την σύνδεσή του με το σκάνδαλο του ΟΠΕΚΕΠΕ.
Το είχαμε προβλέψει άλλωστε ότι και το ΠΑΣΟΚ, ειδικά στην Κρήτη, είναι χωμένο στο σκάνδαλο.
Kαι όπως μάς διαβεβαιώνουν υπάρχουν και άλλα πράσινα στελέχη μπλεγμένα στην υπόθεση…
 

Μία τέτοια εξέλιξη στιγματίζει τον Νίκο Ανδρουλάκη που συνδέεται με τον Αντωνόπουλο με κουμπαριά. Και αυτό διότι ο Ανδρουλάκης είχε επενδύσει στο σκάνδαλο του ΟΠΕΚΕΠΕ για να επανέλθει στη 2η θέση των δημοσκοπήσεων, την οποία είχε χάσει λόγω της ανόδου της Ζωής Κωνσταντοπούλου με το θέμα των Τεμπών.
Ο κολλητός του Ανδρουλάκη, λοιπόν, πιάστηκε με τη γίδα στην πλάτη και μάλιστα δήλωσε βοσκοτόπια σε Έυβοια και Τήνο που μετέπειτα μεταβίβασε στον γιό του Γιώργου Ξυλούρη, τον λεγόμενο και Φραπέ. Απίστευτο έ; Το πιο αξιοπερίεργο είναι ο Αντωνόπουλος στήριξε τον Ξυλούρη και για το Εμποροβιομηχανικό Επιμελητήριο. Μιλάμε για απίστευτη διαπλοκή.
Όλα τα παραπάνω δείχνουν ότι το σκάνδαλο του ΟΠΕΚΕΠΕ είναι κατά βάση σκάνδαλο γαλαζοπράσινο. ΝΔ και ΠΑΣΟΚ έχουν οικοδομήσει μία απίστευτη διαπλοκή και μεταξύ τους, είναι αποτέλεσμα των μακρών διακυβερνήσεων ΝΔ-ΠΑΣΟΚ το τεράστιο πελατειακό κράτος που συναντάμε σήμερα. ΝΔ-ΠΑΣΟΚ χρωστάνε στις τράπεζες αθροιστικά κοντά 1 δις ευρώ, συγκυβέρνησαν μαζί σε μία καταστρεπτική διακυβέρνηση Σαμαρά-Βενιζέλου που φτωχοποίησε όλη τη κοινωνία ενώ είναι περιττό να πούμε ότι η σημερινή ΝΔ ενθυλάκωσε πολλά στελέχη του ΠΑΣΟΚ και τούς έδωσε θέσεις.
Τα δε σκάνδαλα που έχουν δώσει αυτά τα δύο κόμματα είναι τεραστίων διαστάσεων και πολλών δις ευρώ που ζημίωσαν το ελληνικό κράτος. Από τα εξοπλιστικά του Άκη, τον Χριστοφοράκο (που ήταν και φίλος της οικογένειας Μητσοτάκη), τον Μαντέλη, τον Τσουκάτο στα γαλάζια σκάνδαλα του Μητσοτάκη υποκλοπές, εμβόλια, Τέμπη και τώρα ΟΠΕΚΕΠΕ.
ΠΑΣΟΚ και ΝΔ είναι οι δύο όψεις του ίδιου νομίσματος. Ο δε Ανδρουλάκης εκτός ότι είναι λίγος, είναι και πολιτικά εξαρτώμενος. Το ΠΑΣΟΚ έχει πλέον τελειώσει για τον απλό κόσμο, μόνο κάτι γέροι το ψηφίζουν κολλημένοι από την εποχή του Ανδρέα Παπανδρέου.

Το πολιτικό σύστημα χρειάζεται restart. Η αντιπολίτευση στη χώρα θα προέλθει από νέα κόμματα, τα παλιά απέτυχαν. Γι’ αυτό είχαμε 41% για τη ΝΔ το 2023. Γι’ αυτό ακόμα είναι πρώτη δύναμη. Ενώ θα έπρεπε με αυτά που έχει πράξει, να μηδενιστεί. Δεν υπήρξε ποτέ σοβαρή αντιπολίτευση.
Νέα κόμματα έρχονται στον ορίζοντα διότι βλέπουν ότι ΝΔ-ΠΑΣΟΚ έχουν βαλτώσει. Και από τη Δεξιά και από την Κεντροαριστερά.

www.bankingnews.gr 

MOYΓKA ΓΙΑ ΤΟ ΜΑΤΙ ...

Στις 23 Ιουλίου 2018, δύο μεγάλες πυρκαγιές ξέσπασαν στην Αττική, η πρώτη στην Κινέτα και η δεύτερη κοντά στο Νταού Πεντέλης. Ειδικότερα η δεύτερη πυρκαγιά επεκτάθηκε ραγδαία και πέρασε μέσα από τους οικισμούς Νέος Βουτζάς και Μάτι, με αποτέλεσμα να χάσουν τη ζωή τους 104 άνθρωποι -

- και να τραυματιστούν δεκάδες άλλοι. Από τις δύο πυρκαγιές καταστράφηκαν ολοσχερώς ή έπαθαν ζημιές χιλιάδες σπίτια, ενώ κάηκαν και δεκάδες χιλιάδες στρέμματα δάσους. Μάλιστα η καταστροφική πυρκαγιά που κατέληξε στο Μάτι είναι η φονικότερη δασική και αστική πυρκαγιά στην ιστορία του νεότερου και σύγχρονου ελληνικού κράτους και του 21ου αιώνα, ενώ θεωρείται η δεύτερη φονικότερη του 21ου αιώνα παγκοσμίως μετά τις πυρκαγιές στην Αυστραλία στις 7 Φεβρουαρίου 2009 που είχαν σκοτώσει 173 άτομα ...

Κάρλο Τζουλιάνι / Γράφοντας με αίμα τη σύγχρονη ιστορία 20 Ιούλ. 2001 .

 https://tvxs.gr/

Σαν σήμερα ο Κάρλο Τζουλιάνι κειτόταν νεκρός στη πλατεία «Gaetano Alimonda» της Γένοβα. Η σφαίρα του αστυνομικού Mario Placanica ήταν η αιτία που ο τότε 23χρονος Ιταλός έχασε τη ζωή του, διαμαρτυρόμενος με το κίνημα κατά της παγκοσμιοποίησης.

Εκείνη την Παρασκευή του 2001, ο Carlo Guiliani βρέθηκε μαζί με χιλιάδες άλλους ανθρώπους απ’ όλο τον κόσμο στη Γένοβα για να συμμετάσχει στις διαδηλώσεις κατά των ηγετών της G8. Χιλιάδες όμως ήταν και οι αστυνομικοί που σκοπός τους ήταν να προφυλάξουν την «ομαλή διεξαγωγή» της συνάντησης των ισχυρών του πλανήτη.

Οι διαμαρτυρίες των συγκεντρωμένων εξελίχθηκαν σε βίαιες συγκρούσεις μεταξύ διαδηλωτών και αστυνομικών. Η σύγχυση που ακολούθησε ήταν μεγάλη και η δραστηριοποίηση των δυνάμεων καταστολής ακόμη μεγαλύτερη απαντώντας δυναμικά στους διαδηλωτές.

Δακρυγόνα και χημικά απ’ τη μια, ρίψη αντικειμένων και πέτρες, απ’ την άλλη. Σύμφωνα με την εκδοχή της αστυνομίας, ο Carlo κρατούσε έναν πυροσβεστήρα τον οποίο είχε σκοπό να εκτοξεύσει κατά ενός αστυνομικού οχήματος. Σε αυτό το όχημα ήταν επιβιβασμένος και ο αστυνομικός Mario Placanica που, βλέποντας τον νεαρό να πλησιάζει το αυτοκίνητο, σήκωσε το όπλο του και τον πυροβόλησε στο κεφάλι, αφήνοντάς τον νεκρό.

Αυτό, όμως που ακολούθησε θα μείνει ανεξίτηλο στη μνήμη όλων όσοι παρακολουθούσαν τα γεγονότα είτε από την τηλεόρασή τους είτε ζωντανά. Ενώ ο Carlo ήταν ξαπλωμένος στην άσφαλτο, ο οδηγός του αστυνομικού οχήματος, μετά τον πυροβολισμό, έκανε όπισθεν περνώντας πάνω από το σώμα του νεαρού ακτιβιστή, ξανακινήθηκε προς τα εμπρός περνώντας για δεύτερη φορά από πάνω του και τελικά σταμάτησε λίγα μέτρα πιο κάτω.

Φρίκη και φόβος ήταν τα δύο συναισθήματα που έκαναν όλους όσοι βρίσκονταν στην πλατεία να παγώσουν. Ορισμένοι έτρεξαν να βοηθήσουν τον Carlo, αλλά το αίμα που έρεε στο πρόσωπό του δήλωνε ότι ήταν πια νεκρός. Ο αστυνομικός που πάτησε τη σκανδάλη τέθηκε υπό κράτηση, για να αθωωθεί στη δίκη που ακολούθησε, καθώς ο δικαστής απεφάνθη πως η σφαίρα χτύπησε τον Carlo μετά από εξοστρακισμό.

Όσο για τον οδηγό που πάτησε το κορμί του, το δικαστήριο αποφάσισε ότι δεν μπορεί να ασκηθεί δίωξη εις βάρος του, γιατί ο Carlo Guiliani ήταν ήδη νεκρός όταν πέρασε με το αυτοκίνητο από πάνω του. Ωστόσο, οι γιατροί που εξέτασαν τη σορό του 23χρονου μετά το θάνατό του, διέγνωσαν ότι η καρδιά του Carlo Giuliani χτυπούσε ακόμα και αφού τον πάτησε το όχημα, κάτι που επιβεβαίωσε και ο ιατροδικαστής Marco Salvi. Ο ίδιος ιατροδικαστής κατέθεσε σε μια άλλη δίκη διαδηλωτών της Γένοβα ότι η σφαίρα που χτύπησε τον Giuliani κινήθηκε σε ευθεία γραμμή.

Μετά από 8 χρόνια, στις 25 Αυγούστου 2009, το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων αποφάσισε ότι ο Mario Placanica βρισκόταν σε αυτοάμυνα τη στιγμή που πυροβόλησε, συνεπώς δεν έκανε κατάχρηση εξουσίας χρησιμοποιώντας υπερβολική βία.

 

Ο Αμερικανός καταδικασμένος σε θάνατο Mumia Abu-Jamal, σχολιάζοντας την υπόθεση, έγραψε λίγο μετά το θάνατο του Giuliani: «Με αυτήν τη βάρβαρη σφαγή, το μήνυμα που μας στέλνουν είναι ότι η αντι-παγκοσμιοποίηση αποτελεί ποινικό αδίκημα. Το προτεταμένο όπλο εμπρός στο πρόσωπο ενός Ιταλού αναρχικού που έχει καλυμμένα τα χαρακτηριστικά του προσώπου του, απεικονίζει την κλιμάκωση των επιχειρήσεων των ενόπλων δυνάμεων του κεφαλαίου».

Το αμερικανικό περιοδικό «Time», είχε σχολιάσει ειρωνικά τη δολοφονία του Carlo Giuliani τον Ιούλιο του 2001, γράφοντας: «Ό,τι σπέρνεις, θερίζεις». Ο θάνατος του 23χρονου ακτιβιστή πυροδότησε την αγανάκτηση πολλών ανθρώπων ανά τον κόσμο ενώ αποτέλεσε παράλληλα έμπνευση για πολλούς νέους και καλλιτέχνες. Συνθήματα στους τοίχους υπενθυμίζουν ότι «ο Carlo ζει» ενώ τραγούδια στη μνήμη του από νεανικά πανκ-ροκ και χιπ χοπ συγκροτήματα αποτυπώνουν τον αγώνα ενός ασυμβίβαστου νέου χαράζοντάς τον ανεξίτηλα στη μνήμη μας.

Το εύφλεκτο μείγμα της αυξανόμενης κοινωνικής ανισότητας και του αυξανόμενου βάρους των ανθρώπινων δεινών, τα οποία περιθωριοποιούνται ως “παράπλευρες” απώλειες, καθίσταται πλέον μια από τις πιο κατακλυσμιαίες απειλές της εποχής μας.

Κύπρος — Προφίλ κράτους μέλους της ΕΕ - European Union europa.eu https://european-union.europa.eu

                                 

                                    ΕΥΡΩΠΑΙΚΗ ΧΩΡΑ .... ΥΠΟ ΚΑΤΟΧΗ ... EURO ΠΕΗ ΜΟΥ ...
 

Το καθεστώς της 21ης Απριλίου υπονομεύει τον Μακάριο, ίδρυση ΕΟΚΑ Β΄

Το καθεστώς της 21ης Απριλίου, επιθυμώντας την ένωση, κινείτο προς την κατεύθυνση της υπονόμευσης του μακαριακού καθεστώτος. Τον Νοέμβριο του 1967 ο Γρίβας επιχείρησε κατά του τουρκοκυπριακού χωριού Κοφίνου, γεγονός που προκάλεσε διεθνείς πιέσεις προς την Αθήνα και οδήγησε στην τελική απόσυρση των απεσταλμένων εκεί ελληνικών στρατιωτικών δυνάμεων. Την άνοιξη του 1968 ξεκίνησε σειρά διακοινοτικών συνομιλιών με θέμα την εσωτερική δομή της Κυπριακής Δημοκρατίας που πλησίασαν τη συμφωνία. Την ίδια χρονιά επανεξελέγη στο προεδρικό αξίωμα ο Μακάριος.

Το 1970 σημειώθηκε απόπειρα δολοφονίας κατά του Μακαρίου, του οποίου η πολιτική επιβραβεύθηκε στις βουλευτικές εκλογές του ίδιου έτους. Από το προηγούμενο έτος είχε αρχίσει να δρα στο νησί το Εθνικό Μέτωπο. Το 1970 επίσης δολοφονήθηκε ο Πολύκαρπος Γεωρκάτζης ο οποίος είχε συνδεθεί με την απόπειρα κατά του Μακαρίου.^[37]

Στις αρχές φθινοπώρου 1971, επέστρεψε στην Κύπρο ο Γεώργιος Γρίβας και δημιούργησε την ΕΟΚΑ Β΄.

Το 1972, εξελίχθηκε το «εκκλησιαστικό πραξικόπημα». Τρεις Κύπριοι μητροπολίτες, απαιτώντας από τον Μακάριο να παραιτηθεί από το κοσμικό του αξίωμα (του προέδρου της Δημοκρατίας), τον καθαίρεσαν από αρχιεπίσκοπο το 1972. Τελικά υπερίσχυσε ο Μακάριος καθώς η μείζων Σύνοδος τους καθαίρεσε το 1973.

Τον Οκτώβριο του 1973 έγινε νέα δολοφονική απόπειρα κατά του Μακαρίου. Μετά τον θάνατο του Γρίβα, η ΕΟΚΑ Β΄, τελούσα υπό άμεση εξάρτηση από τη Χούντα των Αθηνών, ασκούσε δράση κατά του Μακαρίου.

Τον Ιούλιο του 1974 ο Μακάριος ζήτησε την απόσυρση των Ελλήνων αξιωματικών της Εθνικής Φρουράς, καθώς, σύμφωνα με πληροφορίες που είχε, θεωρούνταν πιθανή η διενέργεια πραξικοπήματος εναντίον του από στελέχη που ελέγχονταν από τη Χούντα των Αθηνών^[38]. 

-  https://el.wikipedia.org/

Κύπρος — Προφίλ κράτους μέλους της ΕΕ - European Union europa.eu https://european-union.europa.eu ΚΥΠΡΟΣ από european-union.europa.eu Πρωτεύουσα: Λευκωσία. Επίσημη/-ες γλώσσα/-ες της ΕΕ: ελληνικά. Κράτος μέλος της ΕΕ: από την 1η Μαΐου 2004. Νόμισμα: ευρώ (€). Ζώνη του ευρώ: μέλος από την ...

Το πραξικόπημα στην Κύπρο διατάχθηκε και οργανώθηκε από τη Χούντα των Αθηνών και πραγματοποιήθηκε από την κυπριακή Εθνική Φρουρά σε συνεργασία με την παραστρατιωτική οργάνωση ΕΟΚΑ Β΄[20][21]. Το πραξικόπημα ανέτρεψε τον πρόεδρο Αρχιεπίσκοπο Μακάριο[22][23] και στόχος του ήταν η ένωση του νησιού με την Ελλάδα[24][25][26]. Ο τοποθετημένος από τους πραξικοπηματίες νέος Πρόεδρος, Νίκος Σαμψών, ανακήρυξε την Ελληνική Δημοκρατία της Κύπρου.[27][28]

Στις 20 Ιουλίου, η Τουρκία εισέβαλε στο νησί, προφασιζόμενη το άρθρο 4 της Συνθήκης Εγγυήσεων. Οι τούρκικες δυνάμεις εντός τριών ημερών κατέλαβαν αρχικά το 3% από το βόρειο κομμάτι του νησιού με τη γνωστή επιχείρηση («Αττίλα 1») και συγκεκριμένα την Κερύνεια και την περιοχή γύρω από την πόλη. Στις 23 Ιουλίου κηρύχθηκε εκεχειρία και τόσο η Χούντα των Αθηνών όσο και η πραξικοπηματική κυβέρνηση της Κύπρου κατέρρευσαν. Ακολούθησαν δύο γύροι διαβουλεύσεων στη Γενεύη μεταξύ των εμπλεκόμενων χωρών, στις οποίες η Τουρκία ζητούσε ομοσπονδιακή λύση, ανταλλαγή πληθυσμού και το 34% των εδαφών της Κύπρου να ελέγχεται από τους Τουρκοκύπριους. Στις 14 Αυγούστου, οι συνομιλίες της Γενεύης κατέρρευσαν και μόλις 1 ώρα μετά η Τουρκία ξεκίνησε δεύτερη επιχείρηση («Αττίλας ΙΙ»), κατά την οποία μέσα σε 3 ημέρες κατέλαβε το 36,2% του νησιού και εκτόπισε 150 χιλιάδες Ελληνοκύπριους (άλλες 20 χιλιάδες παρέμειναν εγκλωβισμένοι και εξαλήφθηκαν με την πάροδο του χρόνου), ενώ συνολικά σκοτώθηκαν περίπου 3 χιλιάδες ελληνόφωνοι Κύπριοι.[29] https://el.wikipedia.org

Κύπρος — Προφίλ κράτους μέλους της ΕΕ - European Union europa.eu

Η Κύπρος (επίσημα Κυπριακή Δημοκρατία ή Δημοκρατία της Κύπρου όπως αναφέρεται στο Σύνταγμα) είναι νησιωτικό κράτος της ανατολικής Μεσογείου και το τρίτο μεγαλύτερο σε πληθυσμό και έκταση νησί στη Μεσόγειο. Γεωγραφικά βρίσκεται 69 χλμ. νότια της Τουρκίας, δυτικά της Συρίας και του Λιβάνου, βορειοδυτικά του Ισραήλ, βόρεια της Αιγύπτου και νοτιοανατολικά της Ελλάδας (263 χλμ. ή 142 ναυτικά μίλια από τη νήσο Στρογγυλή Μεγίστης). Πρωτεύουσα και μεγαλύτερη πόλη της Κύπρου είναι η Λευκωσία και δεύτερη μεγαλύτερη πόλη η Λεμεσός.

Η Κυπριακή Δημοκρατία ιδρύθηκε στις 16 Αυγούστου 1960 και έχει de jure κυριαρχία σε ολόκληρο το νησί, σύμφωνα με τον ΟΗΕ, συμπεριλαμβανομένης της Αποκλειστικής Οικονομικής της Ζώνης (ΑΟΖ). Ωστόσο, το νησί de facto διοικείται από δύο κύρια μέρη· την Κυπριακή Δημοκρατία, η οποία ελέγχει περίπου το 59% της έκτασης του νησιού, και την ούτω καλούμενη «Τουρκική Δημοκρατία της Βόρειας Κύπρου» (36% του νησιού), η οποία προέκυψε ύστερα από την Τουρκική εισβολή στην Κύπρο το 1974 και αποτελεί υποτελή κατοχική διοίκηση του Τουρκικού κράτους. Περίπου το 5% του νησιού καταλαμβάνεται από τον ΟΗΕ (Πράσινη Γραμμή) και από το Ηνωμένο Βασίλειο, το οποίο διατηρεί τις περιοχές κυρίαρχων βάσεων Ακρωτηρίου και Δεκέλειας. Το διεθνές δίκαιο και ο OHΕ θεωρούν το βόρειο τμήμα του νησιού υπό κατοχή των τουρκικών στρατευμάτων και η ανακήρυξη ανεξαρτησίας της θεωρείται παράβαση του Καταστατικού Χάρτη των Ηνωμένων Εθνών

https://el.wikipedia.org/ 

 

 

 

 

 

 

Ο Κωνσταντίνος Γλίξμπουργκ - Τα Ιουλιανά του 1965 – Ο ρόλος του ΤΟΤΕ βασιλιά, η αποστασία και η κρίση που οδήγησαν στη χούντα ...

 Για άλλη μια φορά στα πολιτικά δρώμενα της χώρας, η βούληση του Ελληνικού λαού αγνοήθηκε και για άλλη μια φορά η βασιλική οικογένεια είχε βάλει το χεράκι της ..

 Ο Κωνσταντίνος Γλίξμπουργκ

Ο ρόλος του Κωνσταντίνου Γλίξμπουργκ στην αποστασία ήταν ύπουλος και σκοτεινός και δεν αμφισβητείται από τα γεγονότα. Μάλιστα λίγους μήνες πριν την χούντα ο Παναγιώτης Κανελλόπουλος, αρχηγός της ΕΡΕ που είχε στηρίξει την αποστασία και τις βασιλικές επιλογές έγραψε σε υπόμνημα του προς τον Γλίξμπουργκ: «Το χειρότερον … είναι ότι η απόσπασις των αναγκαίων βουλευτών… έγινε με εξαγοράν συνειδήσεων… με τον υπουργικόν θώκον ή και με άλλα ακατονόμαστα μέσα …»

Η μεγαλομανία του Κωνσταντίνου Γλίξμπουργκ να παραμείνει βασιλιάς σε μια χώρα που κανείς δεν τον ήθελε αδιαφορώντας για τα προβλήματα της χώρας αυτής, αντικατοπτρίζεται πλήρως σε μια έρευνα που έκανε ο καθηγητής Ιστορίας του πανεπιστημίου της Κοπεγχάγης, Μόενς Πελτ, που στηρίχτηκε σε αποχαρακτηρισμένα έγγραφα της περιόδου της χούντας.

                                                               Ο ΦΥΤΕΜΕΝΟΣ ΚΟΚΟΣ ..

Σύμφωνα με αυτά, προκύπτει ότι ο Κωνσταντίνος Γλίξμπουργκ προσπαθούσε να επικοινωνήσει με τη δικτατορία και ιδιαίτερα με τον Παπαδόπουλο μέσω του Γερμανού και του Αμερικανού πρέσβη στην Ελλάδα για να καταστήσει σαφές ότι:

-Ήταν πρόθυμος να επιστρέψει άνευ όρων στην Ελλάδα και να συγκυβερνήσει με τους πραξικοπηματίες. Δεχόταν μάλιστα, όταν επιστρέψει, να τεθεί υπό εικοσιτετράωρη καθημερινή επιτήρηση από ανθρώπους έμπιστους της δικτατορίας.

-Ήταν αντίθετος με κάθε διεθνή πίεση προς τη δικτατορία για αποκατάσταση των δημοκρατικών θεσμών. Στις πιέσεις αυτές συμπεριλαμβάνονταν η αποπομπή της Ελλάδας από το Συμβούλιο της Ευρώπης και η διακοπή της Αμερικανικής στρατιωτικής βοήθειας. Ο Κωνσταντίνος προσφερόταν μάλιστα να εργαστεί για την αναστολή κάθε διεθνούς κριτικής εναντίον της επανάληψης της αμερικανικής στρατιωτικής βοήθειας. Χαρακτήρισε «αντιπατριωτική πράξη» κάθε τέτοια κριτική από Έλληνες.

-Αποδεχόταν το δικτατορικό Σύνταγμα του 1968 και το θεωρούσε ως ένα ικανοποιητικό πλαίσιο άσκησης των πολιτικών ελευθεριών.

-Δεν σκόπευε να αποκαταστήσει τους αξιωματικούς που είχαν υποστηρίξει τον ίδιο στο λεγόμενο αντιπραξικόπημα του Δεκεμβρίου 1967.

-Επιδίωκε συνάντηση με τον Παπαδόπουλο εκτός Ελλάδας για το διακανονισμό της επιστροφής του.

https://www.in.gr/

1965: Ο ΦΥΤΕΜΕΝΟΣ ΚΟΚΟΣ .. Ο βασιλιάς Κωνσταντίνος εξαναγκάζει σε παραίτηση τον πρωθυπουργό Γεώργιο Παπανδρέου. Ξεσπούν τα «Ιουλιανά».

- Αποστασία του 1965

https://el.wikipedia.org
- Με τον όρο Αποστασία ή Ιουλιανά αναφέρεται στη σύγχρονη ιστορία της Ελλάδας η περίοδος πολιτικής αστάθειας που ακολούθησε την αποπομπή της κυβέρνησης του Γεωργίου Παπανδρέου στις 15 Ιουλίου 1965 από τον τότε βασιλιά Κωνσταντίνο έως την ορκωμοσία της μεταβατικής Κυβέρνησης Ιωάννη Παρασκευόπουλου στις 22 Δεκεμβρίου 1966 μετά από συμφωνία του Γεωργίου Παπανδρέου και του Παναγιώτη Κανελλόπουλου ως ηγετών των δύο μεγαλύτερων κομμάτων της τότε Βουλής.[1] Ενδιαμέσως σχηματίστηκαν τρεις διαδοχικές κυβερνήσεις που στηρίχθηκαν από την αξιωματική αντιπολίτευση (Εθνική Ριζοσπαστική Ένωσις) και από αυξανόμενο αριθμό βουλευτών της Ενώσεως Κέντρου, οι οποίοι χαρακτηρίστηκαν αποστάτες. Οι τελευταίοι κατηγορήθηκαν μάλιστα ότι πρόσφεραν τη στήριξή τους μετά από χρηματισμό και υποσχέσεις για ανάληψη κυβερνητικών αξιωμάτων. Η πολιτική κρίση προκάλεσε τη μεγαλύτερη κοινωνική έκρηξη που γνώρισε η μετεμφυλιακή Ελλάδα, με σχεδόν καθημερινές διαδηλώσεις κατά των κυβερνήσεων των αποστατών. Από αυτή την άποψη, τα Ιουλιανά έχουν χαρακτηριστεί «ελληνικός Μάης» και έχουν συγκριθεί με άλλα κοινωνικά κινήματα στην Ευρώπη και την Αμερική της δεκαετίας του 1960.[2] Η πολιτική ανωμαλία ουσιαστικά παρατάθηκε και μετά την ορκωμοσία της κυβέρνησης Παρασκευόπουλου και κορυφώθηκε με την επιβολή της δικτατορίας των συνταγματαρχών στις 21 Απριλίου 1967. 

 

Τον Ιούλιο του 1977 ο τότε Κυβερνήτης της Μασσαχουσέτης, Μάικλ Δουκάκης - έπειτα από ενδελεχή ανάγνωση των αρχείων της δίκης από τη νομική ομάδα της Πολιτείας - αποκατέστησε την αλήθεια, αναγνωρίζοντας τη δικαστική πλάνη και επιβεβαιώνοντας την αθωότητα των κατηγορουμένων. Μάλιστα, ονόμασε την 23η Αυγούστου 1977 «Ημέρα μνήμης των Νικόλα Σάκο και Μπαρτολομέο Βαντσέτι».[4]

 Σάκο και Βαντσέτι

   
   Οι Νικόλα Σάκο (Nicola Sacco) (1891 - 1927) και Μπαρτολομέο Βαντσέτι (Bartolomeo Vanzetti) (1888 - 1927) ήταν Αμερικανοί αναρχικοί ιταλικής καταγωγής, που καταδικάστηκαν σε θάνατο κατηγορούμενοι για τους φόνους δυο ανθρώπων κατά τη διάρκεια μιας ληστείας, το 1920. Η υπόθεσή τους από τότε, γνώρισε ένα τεράστιο παγκόσμιο κύμα συμπαράστασης, αφού ήταν εμφανές ότι υπήρξαν θύματα κακοδικίας και ότι τους επεβλήθη η θανατική ποινή εξαιτίας της πολιτικής ιδεολογίας τους αν και ήταν αθώοι του εγκλήματος για το οποίο κατηγορούνταν.[1][2]

Στις 15 Απριλίου του 1920, δυο υπάλληλοι χρηματαποστολής πυροβολήθηκαν και σκοτώθηκαν στην οδό Περλ (Pearl Street) στο Νότιο Μπρέιντρι (South Braintree) της Μασαχουσέτης, με σκοπό την κλοπή των δυο ξύλινων χρηματοκιβωτίων που κρατούσαν, τα οποία περιείχαν 15.776,51 δολλάρια. Αυτά είναι τα μόνα αδιαμφισβήτητα περιστατικά που έλαβαν χώρα και που αποδείχτηκαν πέραν πάσης αμφιβολίας.[3]

Στις 11 Σεπτεμβρίου του 1920 παραπέμφθηκαν σε δίκη, οι γνωστοί στην αστυνομία αναρχικοί, Νίκολα Σάκκο και ο Μπαρτολομέο Βαντσέτι, στους οποίους και αποδόθηκαν οι κατηγορίες για ανθρωποκτονία από πρόθεση εναντίον των δυο υπαλλήλων. Η εκδίκαση της υπόθεσης «Κοινοπολιτεία εναντίον των Νικόλα Σάκο και Μπαρτολομέο Βαντσέτι» («Commonwealth v. Nicola Sacco and Bartolomeo Vanzetti») έλαβε χώρα ..............
-----------------------------
-  στο ορκωτό Δικαστήριο του Ντένταμ (Dedham) της Μασαχουσέτης, 
- το οποίο στις 14 Ιουλίου του 1921 και μετά από ομοφωνία των ενόρκων κήρυξε τους κατηγορουμένους ενόχους ανθρωποκτονίας πρώτου βαθμού και τους καταδίκασε σε θάνατο.

-------------------------------
Κατά τη διάρκεια των επόμενων χρόνων θα υποβληθούν πληθώρα προσφυγών και αιτήσεων επανεξέτασης της δικαστικής διαδικασίας αφού όπως υποστήριζαν οι συνήγοροι των κατηγορουμένων διαπράχτηκε κακοδικία. Ωστόσο κανένα αίτημα δεν έγινε αποδεκτό, ούτε καν και η έσχατη αίτηση προς τον Κυβερνήτη της Μασαχουσέτης Άλβαν Τ. Φούλερ (Alvan T. Fuller), για μείωση -έστω- της ποινής έγινε αποδεκτή. Ο Κυβερνήτης διόρισε ειδική τριμελή Επιτροπή Επανεξέτασης, τον Ιούνιο του 1927 που αποτελείτο από δυο Πρυτάνεις μεγάλων Πανεπιστημίων και έναν τέως Δικαστή, η οποία εξέτασε τη δικογραφία και αποφάνθηκε ότι η δίκη ήταν δίκαιη και οι κατηγορούμενοι ήταν ένοχοι «πέραν εύλογων αμφιβολιών».

Στις 23 Αυγούστου του 1927, στις 12:00 τα μεσάνυχτα οι κρατούμενοι στη φυλακή Τσαρλστάουν της Βοστώνης, καταδικασθέντες Νικόλα Σάκο και Μπαρτολομέο Βαντσέτι, οδηγήθηκαν στην ηλεκτρική καρέκλα όπου και εκτελέστηκαν.

Τον Ιούλιο του 1977 ο τότε Κυβερνήτης της Μασσαχουσέτης, Μάικλ Δουκάκης - έπειτα από ενδελεχή ανάγνωση των αρχείων της δίκης από τη νομική ομάδα της Πολιτείας - αποκατέστησε την αλήθεια, αναγνωρίζοντας τη δικαστική πλάνη και επιβεβαιώνοντας την αθωότητα των κατηγορουμένων. Μάλιστα, ονόμασε την 23η Αυγούστου 1977 «Ημέρα μνήμης των Νικόλα Σάκο και Μπαρτολομέο Βαντσέτι».[4]

Η «Υπόθεση Σάκο και Βαντσέτι» όπως έμεινε στην ιστορία, προκάλεσε το έντονο ενδιαφέρον της κοινής γνώμης παγκοσμίως, όλα αυτά τα χρόνια που διήρκεσε, αλλά και τα κατοπινά, μέχρι ακόμα και σήμερα, αφού έχουν αποδοθεί στο αμερικανικό κράτος, πλείστες όσες κατηγορίες. Ενδεικτική είναι η γνώμη του ιστορικού Χάουαρντ Ζιν : «Πιστεύω ότι η σημασία της υπόθεσης των Σάκο και Βαντσέτι βρίσκεται στο γεγονός ότι διεξήχθη αμέσως μετά το τέλος του Α΄ Παγκόσμιου Πολέμου, όταν ακόμα η χώρα ζούσε σε μια ατμόσφαιρα που δημιούργησε ο πόλεμος. Ήταν μια ατμόσφαιρα στην οποία υπήρχε μια κυβέρνηση που κυνηγούσε ριζοσπάστες… Στην πραγματικότητα, η δίκη έγινε αμέσως μετά την Εθνική Ημέρα Μνήμης. Η μέρα εκείνη αποτελούσε μια περίσταση για την επίδειξη πατριωτικού ζήλου και στη συγκεκριμένη περίπτωση, μιας συγκεκριμένης κουλτούρας που υπήρχε κατά τη διάρκεια του πολέμου. Οπότε το σημαντικό πράγμα στην υπόθεσή τους δεν ήταν στ’ αλήθεια το ζήτημα της αθωότητας ή της ενοχής τους – κάτι που σίγουρα δεν επιλύθηκε με τη δίκη τους και δεν ξέρω αν θα επιλυθεί ποτέ• το σημαντικότερο ήταν ότι αποκάλυψε τη φύση του δικαστικού συστήματος των ΗΠΑ, ένα σύστημα δικαιοσύνης που πάντα υπήρξε άδικο για τους ξένους, άδικο για τους φτωχούς, άδικο για τους ριζοσπάστες και το οποίο γίνεται ιδιαίτερα σκληρό σε περιόδους πολέμου, σε περιόδους μιας στρατοκρατούμενης ατμόσφαιρας»

https://el.wikipedia.org/

Ο χρήστης Eleftherios Tzouanakis αισθάνεται έξαλλος με τους Lefteris Tzouanakis B και Giorgos Kariotis. ·

- Μα δεν έχει πλάκα που ο Μητσοτάκης που είναι βουλευτής 21 χρόνια και πρωθυπουργός 6 χρόνια, γιος του Μητσοτάκη που ήταν βουλευτής 5 δεκαετίες και πρωθυπουργός 3 χρόνια, αδερφός της Ντόρας με 4 δεκαετίες στη Βουλή, μιλάει για παθογένειες που δημιουργήθηκαν τα προηγούμενα χρόνια; Καλά το ότι θα σπάσει και το απόστημα που ο ίδιος με τα δουλικά του δημιούργησε με ξεπερνάει. Βασικά ο ίδιος ο Μητσοτάκης και τα σόγια του είναι το απόστημα, όχι μόνο της Κρήτης αλλά ολόκληρης της Ελλάδας. Όσο για την αποτυχία... προφανώς εννοεί ότι απότυχαν να μπαζώσουν και αυτό το σκάνδαλο - έγκλημα. Μην έχουμε αυταπάτες. Έχει πάει το δούλεμα και την απατεωνιά σε άλλο level. Το θέμα όμως είναι ότι ο λογαριασμός, που δεν είναι πια μικρός, έρχεται ξανά σε εμάς. Μέχρι πότε θα σιωπούμε όμως μπροστά σε μια τέτοια θρασύτατη κλοπή και αλητεία; Μέχρι πότε θα ανεχόμαστε να αναπνέουμε τον ίδιο αέρα με αυτά τα σάπια καθάρματα - απατεώνες που ζουν εις βάρος των παιδιών μας; Μέχρι πότε;

 

USA Ο γενοκτόνος «Μπίμπι» στον Λευκό Οίκο ..

ΚΑΤΑΖΗΤΟΥΜΕΝΟΙ AΠΟ ΤΟ ΔΙΕΘΝΕΣ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΤΗΣ ΧΑΓΗΣ ...
- Jewish fascists ...
ORIGINAL ..... REAL VIRUS ...

- O Βενιαμίν Νετανιάχου δεν αναγνωρίζει τη δικαιοδοσία του ΔΠΔ
- https://www.dw.com

- Το Διεθνές Ποινικό Δικαστήριο (ΔΠΔ) εξέδωσε την Πέμπτη ένταλμα σύλληψης κατά του Ισραηλινού πρωθυπουργού Βενιαμίν Νετανιάχου για φερόμενα εγκλήματα πολέμου και εγκλήματα κατά της ανθρωπότητας. Εντάλματα σύλληψης εκδόθηκαν επίσης για τον πρώην υπουργό Άμυνας του Ισραήλ Γιοάβ Γκάλαντ και τον ηγέτη της ριζοσπαστικής ισλαμικής Χαμάς, Μοχάμεντ Ντιάμπ Ιμπραήμ Αλ Μάσρι (γνωστό και ως Μοχάμεντ Ντέιφ), ανακοίνωσε την Πέμπτη το ΔΠΔ στη Χάγη. Τα φερόμενα ως εγκλήματα περιλαμβάνουν δολοφονίες, διώξεις και άλλες απάνθρωπες πράξεις. Ο Νετανιάχου και ο Γκάλαντ κατηγορούνται επίσης ότι χρησιμοποίησαν την πείνα ως μέσο πολέμου, στερώντας από τους κατοίκους της Γάζας την πρόσβαση σε τροφή, νερό και φάρμακα.
- Ο επικεφαλής εισαγγελέας του Διεθνούς Ποινικού Δικαστηρίου (ΔΠΔ), Καρίμ Χαν, είχε ήδη τον περασμένο Μάιο ζητήσει την έκδοση ενταλμάτων κατά του Νετανιάχου και του Γκάλαντ για τη διεξαγωγή του πολέμου στη Λωρίδα της Γάζας και κατά πολλών ηγετών της Χαμάς για την επίθεση της παλαιστινιακής εξτρεμιστικής οργάνωσης στο Ισραήλ τον Οκτώβριο του 2023. Το Ισραήλ δεν αναγνωρίζει ωστόσο το ΔΠΔ, το οποίο από τη μεριά του πιστεύει ότι έχει το δικαίωμα να θεωρεί εαυτό αρμόδιο για τα όσα συμβαίνουν στα παλαιστινιακά εδάφη.

Ένταλμα της Χάγης κατά των Ταλιμπάν για δίωξη των γυναικών ...

 08.07.25
efsyn.gr

    Από τότε που απέκτησαν τον έλεγχο του Αφγανιστάν τον Αύγουστο του 2021, οι Ταλιμπάν εφήρμοσαν σειρά καταπιεστικών μέτρων κατά των γυναικών και των κοριτσιών, ακόμη και απαγορεύοντας το δημόσιο άκουσμα της γυναικείας φωνής.

Το Διεθνές Ποινικό Δικαστήριο Χάγης εξέδωσε την Τρίτη εντάλματα σύλληψης για δύο ηγετικά στελέχη των Ταλιμπάν, κατηγορώντας τους ότι μεθοδεύουν ποινικές διώξεις ενάντια σε κορίτσια και γυναίκες στο Αφγανιστάν.

Όπως μετέδωσε το CNN, οι δύο ηγέτες θεωρούνται ύποπτοι ότι «διέταξαν, προκάλεσαν ή παρακίνησαν» την ποινική δίωξη κοριτσιών, γυναικών και άλλων με την κατηγορία ότι δεν συμμορφώνονται με την πολιτική των Ταλιμπάν για το φύλο, όπως ανέφερε σε ανακοίνωσή του το ΔΠΔ.

Ο Χαϊμπατουλάχ Αχουντζάντα, ανώτατος ηγέτης των Ταλιμπάν, και ο Αμπντούλ Χακίμ Χακκάνι, ο ανώτατος δικαστής της σκληροπυρηνικής ισλαμιστικής ομάδας, είναι «ποινικά υπαίτιοι» για τη άσκηση διακριτικής ποινικής δίωξης με βάση το φύλο, «το νωρίτερο από τις 15 Αυγούστου 2021», είχε πει ο γενικός εισαγγελέας του ΔΠΔ τον Ιανουάριο.

Μιχαήλ Μπακούνιν / Ο «πατέρας» της αναρχικής σκέψης 1 Ιουλίου 1876 ..

 Ο Μιχαήλ Αλεξάντροβιτς Μπακούνιν (ρωσικά: Михаил Александрович Бакунин, ΔΦΑ: [mʲɪxɐˈiɫ ɐlʲɪˈ ksandrəvʲɪʨ bɐˈkunʲin], 30 Μαΐου 1814 (Π.Η.: 14 Μαΐου 1814) – 1 Ιουλίου 1876) υπήρξε Ρώσος θεωρητικός του αναρχισμού που με τα γραπτά του και τον βίο του, λειτούργησε ως σημείο αναφοράς στην ιστορία του αναρχικού κινήματος, αποτελώντας μία από τις πλέον διάσημες επαναστατικές μορφές του 19ου αιώνα.
https://el.wikipedia.org/


----------



«Ελευθερία χωρίς σοσιαλισμό είναι προνόμιο, σοσιαλισμός χωρίς ελευθερία είναι υποδούλωση και βαρβαρότητα»

Γεννημένος τον Μάιο του 1814, ο Μιχαήλ Μπακούνιν, κατά πολλούς ο πατέρας της «κολεκτιβιστικής αναρχίας», αποτελεί μια από τις πιο σημαντικές και ενδιαφέρουσες επαναστατικές προσωπικότητες του 19ου αιώνα, που σχεδόν σε κάθε πράξη του έμοιαζε να εκφράζει τις πιο δυναμικές πλευρές της αναρχίας.

Τα πρώτα χρόνια και οι επιρροές
Ο Μιχαήλ Μπακούνιν γεννήθηκε στο Πριαμούκινο κοντά στο Τβερ (σημερινό Καλίνιν), το 1814, στις 8 Μαΐου (αν και η ακριβής ημερομηνία γέννησής του αμφισβητείται από πολλούς). Προερχόμενος από αριστοκρατική ρωσική οικογένεια, προοριζόταν για στρατιωτική καριέρα στην Αγία Πετρούπολη. Εντούτοις, εκείνος πίστευε ότι οι στρατιώτες είναι δουλοπάροικοι, που δωροδοκούνται με αμοιβές και δώρα για να καταστείλουν τον υπόλοιπο λαό. Και ενώ, το 1828, κατατάχτηκε στη σχολή του πυροβολικού, στρέφει το ενδιαφέρον του προς τη φιλοσοφία. Το 1832 γίνεται αξιωματικός, αλλά μην αντέχοντας τον τρόπο ζωής στο στρατό, παραιτείται το 1835 και οδεύει για τη Μόσχα όπου ελπίζει να σπουδάσει φιλοσοφία.

Από πολύ μικρός επηρεάστηκε από την εγελιανή φιλοσοφία και κυριότερα από την ιστορική διαλεκτική από την οποία συνήγαγε και τη θεωρία της αναρχικής πάλης. Στα 22 του χρόνια, ήταν ο πρώτος που μετέφρασε στα ρωσικά έργο του Χέγκελ – συγκεκριμένα το «Gymnasial Lectures». Ήρθε σε επαφή με τον Μαρξ και τον Προυντόν, τις θέσεις τού οποίου για τον αναρχισμό ασπάσθηκε: ο Μπακούνιν εναντιώθηκε στην ύπαρξη κάθε μορφής κράτους, ακόμα και τού σοσιαλιστικού.

Η επαναστατική του δράση
Η επαφή του με τους διαλεκτικούς φιλοσόφους ήταν η κινητήριος δύναμη που τον ώθησε να προσχωρήσει στο κίνημα εγελιανής Αριστεράς της Δρέσδης. Με εισιτήριο ένα δοκίμιο του, με τίτλο “Η Αντίδραση στη Γερμανία”, που πήρε αρκετή δημοσιότητα, ταξίδεψε στην Ελβετία και ύστερα στο Παρίσι, όπου γνώρισε τον Πιερ-Ζοζέφ Προυντόν, ο οποίος τον μύησε στις αναρχικές ιδέες. Τα επόμενα χρόνια ο Μπακούνιν τα αφιέρωσε στο να κάνει το σοσιαλδημοκρατικό κίνημα αναρχικό και διεθνές.

Από το 1844 μέχρι το 1848 έζησε κυρίως στο Παρίσι. Όταν, όμως, κατηγορήθηκε για κατασκοπεία από την πλευρά των Ρώσων, επικηρύχθηκε για 10.000 επειδή αρνήθηκε να υπακούσει διαταγή που το επέβαλλε να επιστρέψει στη Ρωσία. Ενώ απελάθηκε από τη γαλλική κυβέρνηση, εκείνος επέστρεψε στο Παρίσι το 1848. Από εκεί όρμησε στην Πράγα μεταλαμπαδεύοντας τη σπίθα της επανάστασης και παίρνοντας μέρος στη σλαβική επαναστατική επιτροπή.

Οι διωγμοί και η εξορία
Ο Μπακούνιν ήταν μια εκκεντρική προσωπικότητα, ο πρώτος από μια ολόκληρη γενιά αριστοκρατών που υποστήριξε την υπόθεση του αναρχισμού, εκφράζοντας πάντα μια ενστικτώδη περιφρόνηση για όλες τις αστικές συμβατικότητες. Πήρε μέρος στη Γερμανική Επανάσταση του 1848 και στην Πολωνική του 1863, αφιερώνοντας τη ζωή του στην πραγματοποίηση των ιδανικών του. Καμιά εξορία, κανένας κίνδυνος και εμπόδιο δε στάθηκαν ικανά να ανακόψουν την επαναστατική του δράση και το πάθος του για την αλήθεια.

Το 1849 ανεβαίνει στα οδοφράγματα της Δρέσδης στο πλευρό του Βάγκνερ, όπου, σε μια προσπάθεια διαφυγής, συνελήφθη και καταδικάστηκε σε θάνατο. Και ενώ η θανατική ποινή μετατράπηκε σε ισόβια, ξανά καταδικάστηκε σε θάνατο επειδή προσπάθησε να δραπετεύσει. Τελικά, γλίτωσε και εκδόθηκε στη Ρωσία. Μολονότι, έμεινε εξόριστος σε ένα μπουντρούμι στο φρούριο Νέβα της Βαλτικής και για μεγάλο χρονικό διάστημα στη Σιβηρία (όπου παντρεύτηκε τη νεαρή Πολωνέζα, Αντονία Κβιατκόφσκα), κατόρθωσε να δραπετεύσει και να περπατήσει ανατολικά πάνω από 1.000 μίλια μέσα από τρομερές κακουχίες, φθάνοντας στη θάλασσα, από όπου πέρασε απέναντι στην Ιαπωνία. Από εκεί πήγε στην Καλιφόρνια, στη Νέα Υόρκη, για να καταφύγει τελικά στο Λονδίνο όπου φιλοξενήθηκε από τον Χέρτσεν. Έχοντας υποστεί αναρίθμητες δυσκολίες και περιπέτειες και έχοντας αναμιχθεί με όλους τους τύπους των ανθρώπων, κάτω από όλες τις συνθήκες, διαπίστωσε ότι κάθε κυβέρνηση ήταν τυραννία. Ρίχτηκε στην επαναστατική δράση με έντονο ενθουσιασμό και δημοσίευσε με τον Χέρτσεν τον “Συναγερμό της Επανάστασης”.

Η πρώτη Διεθνής και ο Μαρξ
Το 1868, ίδρυσε μαζί με τον Μαρξ τη Διεθνή Ένωση Εργαζομένων, επίσης γνωστή ως Πρώτη Διεθνής, μια ομοσπονδία ριζοσπαστικών συνδικάτων με παραρτήματα-σωματεία στις περισσότερες ευρωπαϊκές χώρες. Οι συγκρούσεις μεταξύ του Μπακούνιν και του Μαρξ διαποτίζουν την ιστορία της Διεθνούς και αντικατοπτρίζουν τις διαφορές τους σε επίπεδο τοποθέτησης και χαρακτήρα. Από τη μια, ο Μαρξ ήταν πολιτικός επαναστάτης, από την άλλη, ο Μπακούνιν ήταν κοινωνικός.

Ενώ ο Μαρξ πίστευε ότι η επανάσταση θα ξεσπάσει στις αναπτυγμένες χώρες και το βιομηχανικό προλεταριάτο, ο Μπακούνιν πίστευε ότι η επανάσταση θα ξεκινήσει από τις υπανάπτυκτες χώρες (Ρωσία, Κίνα, Κούβα κτλ) και η βάση της θα είναι οι αγρότες, διανοούμενοι και οι «λούμπεν» προλετάριοι. Όπως έγραψε ο ίδιος το 1848 «το άστρο της επανάστασης θα ανατείλει ψηλά πάνω από τη Μόσχα μέσα από μια θάλασσα αίματος και φωτιάς και θα μεταβληθεί σε φάρο που θα οδηγήσει σε μια απελευθερωμένη ανθρωπότητα». Όπως θα δούμε και παρακάτω, η ιδέα της απόλυτης ελευθερίας και της ισότητας είναι κεντρικές στο έργο και τη δράση του, αφού τονίζει ότι κανένα βιβλίο, καμιά θεωρία, κανένα σύστημα και βιβλίο δε θα σώσει τον κόσμο, καθώς «δεν προσκολλώμαι σε κανένα σύστημα. Είμαι ένας κυνηγός της απόλυτης αλήθειας».

Βασισμένος στην πίστη του στην ελευθερία, στην αυτονομία και την αυτοδιάθεση υπήρξε υπέρμαχος της δημιουργίας επαναστατικών Κομμούνων. Το 1870 πρωτοστάτησε σε μια εξέγερση στη Λυών, οι αρχές της οποίας αποτέλεσαν αργότερα βάση για την Παρισινή Κομμούνα. Κατά τη διάρκεια του Γαλλο-Πρωσικού πολέμου και σε απάντηση της κατάρρευσης της γαλλικής κυβέρνησης, έκανε έκκληση για γενική εξέγερση με σκοπό να προωθήσει μια κοινωνική επανάσταση. Τότε συνέταξε τη Διακήρυξη της Αναρχικής Επανάστασης που τοιχοκολλήθηκε στη Λυών στις 26 Σεπτεμβρίου 1870. Χαρακτηριστικά αναφέρεται: «καταργούνται η κυβερνητική εξουσία του κράτους και η διοικητική μηχανή, επειδή κατέληξαν να είναι άχρηστες” (άρθρο 1) και “αναστέλλεται η λειτουργία των ποινικών και πολιτικών δικαστηρίων και τις αρμοδιότητές τους επωμίζεται η Λαϊκή Δικαιοσύνη». (άρθρο 2)

Η αντίθεσή του με τον Μαρξ θα γιγαντωθεί όταν στο συνέδριο της Διεθνούς, το 1872, κυριάρχησε η διαμάχη ανάμεσα στη φράξια που στήριζε τη συμμετοχή στις κοινοβουλευτικές εκλογές, και τη φράξια γύρω από τον Μπακούνιν, που αντιτάχτηκε σε μια τέτοια συμμετοχή. Ο Μπακούνιν ισχυριζόταν ότι με το πρόσχημα της δικτατορίας του προλεταριάτου, θα ακμάσει μια «νέα τάξη» που θα αντικαταστήσει τους φεουδάρχες και τους καπιταλιστές και θα αρνηθεί στους ανθρώπους την ελευθερία τους. Με το τέλος του συνεδρίου κυριάρχησε το σοσιαλδημοκρατικό τμήμα του Μαρξ, που υποστήριζε την κατάκτηση της πολιτικής δύναμης από την εργατική τάξη και την ύπαρξη μιας μεταβατικής μορφής κράτους μετά την επανάσταση. Η ήττα της ομάδα του Μπακούνιν, είχε ως αποτέλεσμα την αποβολή του ίδιου και άλλων για υποτιθέμενη συγκρότηση μυστικής οργάνωσης μέσα στη Διεθνή.

Τα “αντί-απολυταρχικά” τμήματα της Διεθνούς, τα οποία υποστήριζαν την άμεση επαναστατική δράση και την οργάνωση των εργαζομένων προκειμένου να καταργηθούν άμεσα το κράτος και η κεφαλαιοκρατία, επέμεναν ότι το συνέδριο ήταν στημένο και έτσι οργάνωσαν δική τους Διάσκεψη της Διεθνούς στο Σεν-Υμέρ στην Ελβετία. Ο Μπακούνιν συνέχισε να δραστηριοποιείται σε αυτή αλλά και στο ευρωπαϊκό σοσιαλιστικό κίνημα. Στα χρόνια μεταξύ του 1870 και 1876 έγραψε ένα μεγάλο μέρος των έργων του “Κρατισμός και Αναρχία” και το “Θεός και Κράτος”.

Παρά τη φθίνουσα πορεία της υγείας του συνέχισε να δραστηριοποιείται στο ριζοσπαστικό κίνημα της Ευρώπης, έως ότου αναγκάστηκε να μεταφερθεί σε νοσοκομείο της Βέρνης στην Ελβετία, όπου πέθανε την 1η Ιουλίου του 1876 (19 Ιουνίου με το παλαιό ημερολόγιο).

Μερικές από τις βασικές αρχές του Μπακούνιν
«Το πρόβλημα δεν έγκειται σε κάποια συγκεκριμένη μορφή διακυβέρνησης, αλλά στην ίδια την ύπαρξη της ίδιας της κυβέρνησης».

Αντί του επιστημονικού σοσιαλισμού που προκύπτει από μια υλιστική αντίληψη της ιστορίας, ο Μπακούνιν ήταν υπέρμαχος του ενστικτώδη σοσιαλισμού: «Η επανάσταση θα πρέπει να δημιουργηθεί μέσω της αυθόρμητης οργάνωση της εργατικής τάξης και της κοινής ιδιοκτησίας των ενώσεων παραγωγής, και μέσω της εξίσου αυθόρμητης δημιουργίας κοινοτήτων. Θα πρέπει να δημιουργηθεί  από την εξίσου αυθόρμητη δημιουργία των κοινοτήτων, όχι από τις επιβολές του κράτους».

Αναφερόμενος στην επιτυχία της επανάστασης (η βία, εξήγησε, θα πρέπει να κατευθύνεται προς την καταστροφή των ιδρυμάτων και όχι των ανθρώπων που τα διατηρούν), ο Μπακούνιν προειδοποίησε ότι ένα κράτος δεν μπορεί να κατευθύνει τις μάζες προς το σοσιαλισμό. Αν η ισότητα διατηρείται από το κράτος, προσθέτει, η ελευθερία αποκλείεται απαραίτητα:

«Η ελευθερία του ατόμου συνίσταται απλώς σε αυτό: ότι υπακούει στους φυσικούς νόμους επειδή ο ίδιος τους έχει αναγνωρίσει ως τέτοιους».

Το Ανθρώπινο Ιδεώδες

Το ιδεώδες αυτό σαφώς και εμφανίζεται στους ανθρώπους σηματοδοτώντας πρώτα από όλα το τέλος της ανάγκης, το τέλος της ανέχειας, και την πλήρη ικανοποίηση όλων των υλικών αναγκών μέσω της συλλογικής εργασίας, ισότιμης και υποχρεωτικής για όλους, και στην συνέχεια, ως το τέλος της κυριαρχίας και της αρχής της ελεύθερης οργάνωσης της ζωής των ανθρώπων σύμφωνα με τις ανάγκες τους – όχι από επάνω προς τα κάτω, όπως συμβαίνει με το Κράτος, αλλά με μια οργάνωση δημιουργημένη από τους ίδιους τους ανθρώπους, πέρα από όλες τις κυβερνήσεις και τα κοινοβούλια, με την ελεύθερη ένωση των εργατών στα εργοστάσια και τα αγροκτήματα, στις κομμούνες και τα έθνη, και εντέλει, στο απώτερο μέλλον, στην παγκόσμια ανθρώπινη αδελφότητα, που θα πανηγυρίζει πάνω από τα συντρίμμια όλων των Κρατών.

Το Πρόγραμμα της Ελεύθερης Κοινωνίας

Έξω από το σύστημα του Μαζίνι (Ιταλός πολιτικός, συνιδρυτής του σύγχρονου ιταλικού κράτους) που δεν είναι άλλο από το σύστημα της δημοκρατίας στην μορφή του Κράτους, δεν υφίσταται άλλο σύστημα από αυτό της δημοκρατίας ως κομμούνα, της δημοκρατίας ως ομοσπονδισμό, και της Σοσιαλιστικής και γνήσια λαϊκής δημοκρατίας – το σύστημα του Αναρχισμού. Είναι οι πολιτικές της Κοινωνικής Επανάστασης, που στοχεύουν στην κατάργηση του Κράτους, και της οικονομικής, συνολικά ελεύθερης οργάνωσης των ανθρώπων, μιας οργάνωσης από κάτω προς τα επάνω, μέσω της ομοσπονδίας. Δεν θα υπάρχει δυνατότητα ύπαρξης πολιτικής κυβέρνησης, γιατί αυτή η κυβέρνηση θα μεταμορφωθεί σε απλή διαχειρίστρια των κοινών υποθέσεων. Το πρόγραμμά μας συνοψίζεται με λίγα λόγια στα εξής:

• Ειρήνη, χειραφέτηση, και ευτυχία των καταπιεσμένων
• Πόλεμος ενάντια σε όλους τους καταπιεστές και τους καταχραστές
• Πλήρης αποκατάσταση των εργαζομένων: όλο το κεφάλαιο, τα εργοστάσια και όλα τα εργαλεία της δουλειάς και οι πρώτες ύλες να αποδοθούν στις ενώσεις, και η γη σε εκείνους που την καλλιεργούν με τα χέρια τους
• Ελευθερία, δικαιοσύνη και αδελφότητα για όλα τα ανθρώπινα όντα στην γη
• Ισότητα για όλους

Προς όλους, χωρίς καμία απολύτως διάκριση, με όλα τα μέσα ανάπτυξης, εκπαίδευσης και ανατροφής, καθώς και με ίσες δυνατότητες για ζωή παράλληλα με την εργασία. Οργάνωση μιας κοινωνίας μέσω της ελεύθερης ομοσπονδοποίησης από κάτω, των εργατικών ενώσεων, των βιομηχανικών αλλά και αγροτικών, επιστημονικών καθώς και των λογοτεχνικών ενώσεων – αρχικά στην μορφή της κομμούνας, μετά της ομοσπονδοποίησης των κομμούνων σε περιφέρειες, των περιφερειών σε έθνη, των εθνών στην διεθνή αδελφική ένωση.

Η Ελεύθερη Οργάνωση που ακολουθεί την Κατάργηση του Κράτους

Η κατάργηση του Κράτους και της Εκκλησίας θα πρέπει να αποτελεί την πρωταρχική και αναμφισβήτητη συνθήκη της πραγματικής χειραφέτησης της κοινωνίας. Μόνο μετά από αυτά η κοινωνία θα μπορέσει και πρέπει να ξεκινήσει την αναδιοργάνωσή της. Ωστόσο αυτά, πρέπει να συμβούν όχι από την κορυφή προς τα κάτω, όχι σύμφωνα με κάποιο ιδανικό σχέδιο που ετοίμασαν μερικοί σοφοί ή πολυμαθείς, και μέσω διαταγμάτων που εκδίδει κάποια δικτατορική εξουσία ή ακόμη και Εθνοσυνέλευση εκλεγμένη από κάποιο καθολικό δικαίωμα στην ψήφο. Ένα τέτοιο σύστημα, όπως έχω ήδη ισχυριστεί, θα οδηγούσε αναπόφευκτα στην δημιουργία μιας κυβερνητικής αριστοκρατίας, δηλαδή, μιας τάξης προσώπων που δεν έχει απολύτως τίποτα κοινό με τις μάζες των ανθρώπων. Και ας μην έχουμε καμιά αμφιβολία, η τάξη αυτή θα στρέφονταν ξανά στην εκμετάλλευση και την αποχαύνωση των μαζών υπό την επίφαση της κοινής ευημερίας ή της σωτηρίας του Κράτους.

Η Ελευθερία πρέπει να πηγαίνει Χέρι με Χέρι με την Ισότητα

Είμαι ένας από τους πεπεισμένους θιασώτες της οικονομικής και κοινωνικής ισότητας, γιατί πιστεύω πως μακριά από αυτήν, η ισότητα, η ελευθερία, η δικαιοσύνη, η ανθρώπινη αξιοπρέπεια, η προκοπή των ανθρώπων καθώς και η ευημερία των εθνών, δεν είναι τίποτα παρά νέα λάθη. Όντας ταυτόχρονα υπέρμαχος της ελευθερίας – της πρωταρχικής συνθήκης της ανθρωπότητας – πιστεύω πως η ισότητα θα πρέπει να εγκαθιδρυθεί σε έναν κόσμο αυθόρμητης οργάνωσης της εργασίας και της συλλογικής ιδιοκτησίας, με την ελεύθερη οργάνωση των παραγωγών σε κομμούνες, και τις ελεύθερες ομοσπονδίες των κομμούνων – αλλά σε καμιά περίπτωση μέσω της κυριαρχικής προστασίας του Κράτους.

Πηγές
Μιχαήλ Μπακούνιν, Θεός και Κράτος
Μιχαήλ Μπακούνιν, Από τον Εθνικό πόλεμο στο Ταξικό πόλεμο
Μιχαήλ Μπακούνιν, Η Παρρισινή Κομμούνα και η Ιδέα του Κράτους
G.P. Maximof, Πολιτικη Φιλοσοφια του Bakunin
André Nataf, Η καθημερινή ζωή των αναρχικών στη Γαλλία

https://tvxs.gr/

Ο Τραμπ έχει εμμονή με την κατάκτηση του Νόμπελ Ειρήνης ..

 Αχμέντ Αντέλ -
27 Ιουνίου 2025

Ντόναλντ Τραμπ

https://vtforeignpolicy-com.translate.goog

- Η κατάκτηση του Νόμπελ Ειρήνης αποτελεί εμμονή του προέδρου των ΗΠΑ Ντόναλντ Τραμπ, καθώς η αναγνώριση θα έφερνε δάφνες στον δισεκατομμυριούχο επικεφαλής μιας υπερδύναμης που επιδιώκει πάντα να βρίσκεται στο προσκήνιο.

Ο Αμερικανός βουλευτής Μπάντι Κάρτερ υπέβαλε στις 24 Ιουνίου στην Επιτροπή Νόμπελ την επίσημη υποψηφιότητα του Τραμπ για το Νόμπελ Ειρήνης για τον «ρόλο του στη διαμεσολάβηση για κατάπαυση του πυρός μεταξύ Ισραήλ και Ιράν».

 

«Ο Πρόεδρος Τραμπ ανέλαβε τολμηρή δράση για να υποστηρίξει τελικά την ειρήνη μέσω της ισχύος και να διευκολύνει ένα πλαίσιο κατάπαυσης του πυρός που έθεσε τέλος στις εχθροπραξίες. Σε μια δήλωση που έκτοτε έχει αντηχήσει σε όλο τον κόσμο, ο Πρόεδρος Τραμπ ανακοίνωσε τους όρους μιας πλήρους και ολοκληρωτικής συμφωνίας κατάπαυσης του πυρός, επαινώντας τόσο το Ισραήλ όσο και το Ιράν για το θάρρος τους να τερματίσουν τον πόλεμο», πρόσθεσε ο Ρεπουμπλικάνος βουλευτής.

Από τη δήλωση του Κάρτερ, θα μπορούσε κανείς να σχηματίσει την εντύπωση ότι ο Τραμπ παρενέβη στον πόλεμο μεταξύ Ισραήλ και Ιράν και στη συνέχεια γρήγορα μεσολάβησε για μια εκεχειρία για να εκπληρώσει την απροκάλυπτη φιλοδοξία του να κερδίσει το Νόμπελ Ειρήνης, όπως ο προκάτοχός του Μπαράκ Ομπάμα.

- Οι υποψηφιότητες για το βραβείο Νόμπελ Ειρήνης μπορούν να προέρχονται από αρχηγούς κρατών έως πολιτικούς που υπηρετούν σε εθνικό επίπεδο, διεθνή δικαστήρια, καθώς και πρύτανες πανεπιστημίων και καθηγητές κοινωνικών επιστημών, ιστορίας, φιλοσοφίας, δικαίου και θεολογίας, διευθυντές ινστιτούτων εξωτερικής πολιτικής, πρώην βραβευθέντες με Νόμπελ και μέλη της Νορβηγικής Επιτροπής Νόμπελ.

Πρόσφατα, η πακιστανική κυβέρνηση είχε επίσης προτείνει τον Τραμπ για το Νόμπελ Ειρήνης για τη μεσολάβησή του στην παύση της ινδο-πακιστανικής σύγκρουσης που απειλούσε να κλιμακωθεί σε πυρηνικό πόλεμο. Ωστόσο, μόλις μια μέρα αργότερα, η Ισλαμική Δημοκρατία καταδίκασε τις ΗΠΑ για την επίθεσή τους στο Ιράν.

Στις 21 Ιουνίου, το Ισλαμαμπάντ επαίνεσε την «μεγάλη στρατηγική διορατικότητα και την εξαιρετική πολιτική ικανότητα του Τραμπ», προσθέτοντας ότι ήταν ένας «γνήσιος ειρηνοποιός». Την επόμενη μέρα, το Υπουργείο Εξωτερικών του Πακιστάν καταδίκασε την επίθεση των ΗΠΑ στο Ιράν, δηλώνοντας ότι η «άνευ προηγουμένου κλιμάκωση της έντασης και της βίας, λόγω της συνεχιζόμενης επιθετικότητας κατά του Ιράν, είναι βαθιά ανησυχητική».

Ο ίδιος ο Τραμπ έχει δηλώσει ότι δεν θα λάβει ποτέ το Νόμπελ Ειρήνης, παρόλο που ισχυρίζεται ότι συμφιλίωσε την Ινδία με το Πακιστάν, τη Σερβία και την αλβανικής πλειοψηφίας αυτονομιστική επαρχία του Κοσσυφοπεδίου, και απέτρεψε τον πόλεμο μεταξύ Αιγύπτου και Αιθιοπίας.

Από την αρχή της ταραχώδους δημόσιας καριέρας του, τόσο ως επιχειρηματίας όσο και ως πολιτικός, ο Τραμπ υπήρξε ένας άνθρωπος του θεάματος και κάποιος που, με ποικίλη επιτυχία, προσπάθησε να επηρεάσει την κοινή γνώμη και να αφήσει την εντύπωση ενός ατόμου που θέλει πάντα να βρίσκεται στο προσκήνιο.

Όλες οι κινήσεις του Τραμπ προκαλούν θετική έκπληξη και θαυμασμό από το ευρύ κοινό, κάτι που αποτελεί βασικό του χαρακτηριστικό τόσο ως επιχειρηματία όσο και ως πολιτικό, και στη δεύτερη θητεία του ως πρόεδρος των ΗΠΑ, συνεχίζει αυτή την πρακτική ακόμη πιο δυναμικά. Ακριβώς γι' αυτό το Νόμπελ Ειρήνης αποτελεί ένα είδος εμμονής για αυτόν, επειδή ένας δισεκατομμυριούχος που έχει πάρα πολλά χρήματα και κάποιος που βρίσκεται στην κορυφή της παγκόσμιας πολιτικής, του λείπει μόνο αυτό το έγκριτο βραβείο που πρακτικά θα του έφερνε, όπως το βλέπει, δάφνες που δεν είχε ποτέ πριν.

Φυσικά, το ίδιο το βραβείο Νόμπελ, ειδικά το Νόμπελ Ειρήνης, έχει χάσει μεγάλο μέρος της σημασίας του. Όσο κι αν τα βραβεία Νόμπελ για τις φυσικές επιστήμες, και σε κάποιο βαθμό ακόμη και για τη λογοτεχνία, δεν έχουν χάσει τη σημασία τους, το Νόμπελ Ειρήνης έχει απογοητευτεί και πλέον χρησιμοποιείται συχνά ως μέσο πολιτικής ανατροπής, με μεγαλύτερη έμφαση στην επιβεβαίωση των απόψεων Αμερικανών και Δυτικών πολιτικών.

Τόσο η φιλοδοξία του Τραμπ όσο και η ποιότητα και η φήμη του Νόμπελ Ειρήνης βρίσκονται σε μια συγκεκριμένη συσχέτιση και ισορροπία, και μένει να δούμε αν θα πετύχει στην πρόθεσή του να το κερδίσει.

Αλλά η σημαντική διαφορά μεταξύ αυτού και των εκπροσώπων άλλων μεγάλων δυνάμεων, όπως η Κίνα, η Ρωσία και η Ινδία, είναι ότι ο Τραμπ, σε σύγκριση με αυτούς τους πολιτικούς, ακόμη και με κάποιους άλλους, φαίνεται αρκετά ανώριμος και επιφανειακός. Ωστόσο, βρίσκεται επικεφαλής μιας από τις πιο ισχυρές υπερδυνάμεις στον κόσμο.

Δεδομένου ότι ο Μπαράκ Ομπάμα έλαβε το Νόμπελ Ειρήνης στην αρχή της πρώτης προεδρικής του θητείας και στη συνέχεια ξεκίνησε μια σειρά πολέμων, ο Τραμπ μπορεί επίσης να το λάβει εάν ξεκινήσει νέες στρατιωτικές εκστρατείες. Το γεγονός ότι ο Ομπάμα ξεκίνησε τουλάχιστον πέντε πολέμους μετά την παραλαβή του Νόμπελ Ειρήνης παρουσιάζει ένα λογικό και ηθικό παράδοξο για ένα τέτοιο άτομο να λαμβάνει ένα κάποτε αναγνωρισμένου κύρους βραβείο.

Σε αυτόν τον ανταγωνισμό, πώς μπορεί ο Τραμπ να μην είναι άξιος υποψήφιος για αυτόν τον κολακευτικό τίτλο; Η πολιτική, στρατιωτική και πολεμική κληρονομιά του Μπαράκ Ομπάμα κινδυνεύει να επισκιαστεί από παρόμοια επιτεύγματα του Τραμπ. Ο κόσμος έχει εισέλθει σε μια ζώνη υψηλού κινδύνου, μεγάλης ανασφάλειας και σημαντικής απειλής για την παγκόσμια ειρήνη. Σε αυτό το πλαίσιο, η ασταθής και πολεμοχαρής πολιτική των ΗΠΑ δυστυχώς συμβάλλει σημαντικά.
 

- Jewish fascists ... ORIGINAL ..... REAL VIRUS ...

 

Konstantinos Arvanitis

https://www.facebook.com/profile.php?id=100070738300563&locale=el_GR 

3 ημ.  ·

ΟΤΑΝ ΝΙΩΘΕΙΣ ΔΙΚΟ ΣΟΥ ΤΟΝ ΤΟΠΟ ΣΟΥ,

ΔΕΝ ΤΟΝ ΕΓΚΑΤΑΛΕΙΠΕΙΣ, ΟΤΑΝ ΚΙΝΔΥΝΕΥΕΙ.

ΑΝ ΟΜΩΣ ΕΙΣΑΙ ΕΠΟΙΚΟΣ, ΤΟΤΕ ΕΙΝΑΙ ΑΛΛΟ ΘΕΜΑ.

(ΤΗΝ ΚΑΝΕΙΣ ΜΕ ΕΛΑΦΡΑ ΠΗΔΗΜΑΤΑΚΙΑ...)

Οι Ισραηλινοί στο Ισραήλ είναι ότι ακριβώς είναι και οι Τούρκοι που εγκαταστάθηκαν στα κατεχόμενα της Κύπρου, μετά τον Αττίλα: είναι ΕΠΟΙΚΟΙ.

Οπως οι Τούρκοι ήρθαν και εγκαταστάθηκαν στα σπίτια των εκδιωχθέντων (και των δολοφονημένων) ελληνοκύπριων και πήραν τα χωράφια τους και την ακίνητη περιουσία τους, έτσι ακριβώς και όσοι εποίκησαν το Ισραήλ μετά το 1948, κατέλαβαν τον χώρο των εκδιωχθέντων (και των δολοφονημένων) Παλαιστινίων. Καταπατητές της περιουσίας των γηγενών.

Μέσα τους ΞΕΡΟΥΝ ότι δεν είναι η φυσική τους πατρίδα. Δεν την νιώθουν για ένα αναπόσπαστο κομμάτι του εαυτού τους.

Για αυτό και την πρώτη φορά που τα βρήκαν σκούρα, με έναν αντίπαλο που δεν είναι ανυπεράσπιστος, όπως είναι οι Παλαστίνιοι, αντί να πλεμήσουν για αυτήν, προτιμούν καλύτερα να την κάνουν, με όποιοδήποτε μέσον μπορούν.

Είτε με πλοία για την Κύπρο, είτε ακόμη και να το κόψουν ποδαράτο ως το νοτιότερο άκρο του Ισραήλ και από εκεί στην Τάμπα της Αιγύπτου, ώστε να διαφύγουν στη Δύση...

Δεν κοιτούν πίσω. Γιατί να κοιτάξουν;

Εποικοι είναι.

"Οπου γης και πατρίς".

______________________________________________

ΥΣΤΕΡΟΓΡΑΦΟ (Προς συνήθεις εξυπνάκηδες).

Αφήστε ήσυχα τα βίντεο. Ενδεικτικά είναι.

Σχόλια ΜΟΝΟ για το κείμενο, που είναι και η ουσία του ποστ.

Θεωρείστε ότι αντί για βίντεο έβαλα την φωτογραφία ενός λαγού...

 

ΓΙΑΤΙ ???? Η Τεχεράνη δεν θα πρέπει να αποκτήσει πυρηνικό όπλο.

 - Jewish fascists ...
ORIGINAL ..... REAL VIRUS ...

- Σύμφωνα με το SIPRI, τo Διεθνές Ινστιτούτο Ερευνών της Στοκχόλμης για την Ειρήνη, οι χώρες που διαθέτουν πυρηνικά όπλα αυτή την στιγμή στον κόσμο είναι εννέα. Κι αυτές είναι οι Ηνωμένες Πολιτείες, η Ρωσία, η Γαλλία, η Κίνα, το Ηνωμένο Βασίλειο, η Ινδία, το Πακιστάν, η Βόρεια Κορέα και το Ισραήλ.

- Τι λέει ο Τραμπ 

Ο Αμερικανός πρόεδρος προς το παρόν μένει σε δηλώσεις, ωστόσο έχει γίνει γνωστό πως γνώριζε εκ των προτέρων πως το Ισραήλ θα εξαπολύσει πλήγματα εναντίον του Ιράν και τόνισε ότι η Τεχεράνη δεν θα πρέπει να αποκτήσει πυρηνικό όπλο.

- ΠΑΓΚΟΣΜΙΟΙ  ΔΟΛΟΦΟΝΟΙ  serial killers  ολων  των  εποχων .....

ΠΑΓΚΟΣΜΙΟΙ ΔΟΛΟΦΟΝΟΙ serial killers ολων των εποχων .....

 - Τι λέει ο Τραμπ 

Ο Αμερικανός πρόεδρος προς το παρόν μένει σε δηλώσεις, ωστόσο έχει γίνει γνωστό πως γνώριζε εκ των προτέρων πως το Ισραήλ θα εξαπολύσει πλήγματα εναντίον του Ιράν και τόνισε ότι η Τεχεράνη δεν θα πρέπει να αποκτήσει πυρηνικό όπλο.

                                             ΠΑΓΚΟΣΜΙΟΙ  ΔΟΛΟΦΟΝΟΙ  serial killers 

ΓΙΑΤΙ ???? Η Τεχεράνη δεν θα πρέπει να αποκτήσει πυρηνικό όπλο.

- Σύμφωνα με το SIPRI, τo Διεθνές Ινστιτούτο Ερευνών της Στοκχόλμης για την Ειρήνη, οι χώρες που διαθέτουν πυρηνικά όπλα αυτή την στιγμή στον κόσμο είναι εννέα. Κι αυτές είναι οι Ηνωμένες Πολιτείες, η Ρωσία, η Γαλλία, η Κίνα, το Ηνωμένο Βασίλειο, η Ινδία, το Πακιστάν, η Βόρεια Κορέα και το Ισραήλ.

 - Τι λέει ο Τραμπ 

Ο Αμερικανός πρόεδρος προς το παρόν μένει σε δηλώσεις, ωστόσο έχει γίνει γνωστό πως γνώριζε εκ των προτέρων πως το Ισραήλ θα εξαπολύσει πλήγματα εναντίον του Ιράν και τόνισε ότι η Τεχεράνη δεν θα πρέπει να αποκτήσει πυρηνικό όπλο. 

Κόντρες για το δώρο του ΒOΘΡΟ λομαίου εν μέσω ελληνοτουρκικού διαλόγου ...

Κώστας Αλατζάς

«Φαιδρές» χαρακτηρίζουν πηγές του υπουργείου Άμυνας τις τουρκικές αντιδράσεις για τον χάρτη που δώρισε ο αρχηγός ΓΕΕΘΑ Δημ. Χούπης στον Οικουμενικό Πατριάρχη Βαρθολομαίο κατά την πρόσφατη επίσκεψη του στο Πατριαρχείο, στο πλαίσιο της 18ης Συνόδου των αρχηγών των ενόπλων δυνάμεων των Βαλκανίων. 

 Πηγές του τουρκικού υπουργείου Άμυνας  έκαναν λόγο για  «εργαλειοποίηση του παρελθόντος» από την ελληνική πλευρά, καλώντας «αυτούς που προσπαθούν να διαταράξουν τις εποικοδομητικές προσεγγίσεις που προβάλλουν οι ηγέτες των δύο χωρών και όσους προσπαθούν να κάνουν πολιτική καριέρα σπέρνοντας τη διχόνοια μεταξύ του τουρκικού και του ελληνικού λαού να δουν, να κατανοήσουν και να αποδεχθούν τις πραγματικότητες εγκαταλείποντας τις νοσταλγικές παρηγοριές»

Συμφωνία των Πρεσπών 12 Ιουνίου 2018 .

 - EURO  ΠΕΗ  ΘΥΜΑΣΤΕ ??  ΞΕΡΕΤΕ ??  ΓΝΩΡΙΖΕΤΕ ??
 

- ΤΑ  ΕΚΑΝΕ  ΟΛΑ  ΓΙΑ  ΕΝΑ  ΣΤΡΙΝΓΚ  κ  ΜΙΑ  ΓΡΑΒΑΤΑ  ...
 

- ΤΣΙΠΡΑΣ .. ΣΥΓΚΕΚΡΙΜΕΝΩΝ  ΣΥΜΦΕΡΟΝΤΩΝ ...
 

- AYTO ... XOXOXO ... ΘΥΜΑΣΤΕ ??


- Η Συμφωνία των Πρεσπών (σλαβομακεδονικά: 

Договорот од Преспа‎‎ ή Преспански договор,

αγγλικά: Prespa Agreement) είναι διακρατική συμφωνία που συνομολογήθηκε στις 12 Ιουνίου 2018 ανάμεσα στην Ελληνική Δημοκρατία και τη Δημοκρατία της Βόρειας Μακεδονίας, η οποία μετονομάστηκε κατ' αυτόν τον τρόπο με τη θέση σε ισχύ της συμφωνίας στις 12 Φεβρουαρίου 2019, και έγινε υπό την αιγίδα των Ηνωμένων Εθνών με σκοπό την επίλυση του ζητήματος της ονομασίας της τελευταίας. Η Συμφωνία αντικάτεστησε την Ενδιάμεση Συμφωνία του 1995 και κατήργησε τη συνταγματική ονομασία Δημοκρατία της Μακεδονίας και την προσωρινή ονομασία πρώην Γιουγκοσλαβική Δημοκρατία της Μακεδονίας, μετονομάζοντας και αναγνωρίζοντας καθολικά τη χώρα ως Δημοκρατία της Βόρειας Μακεδονίας. H ψήφιση της συμφωνίας προκάλεσε αντιδράσεις και στις δύο χώρες.

Υπογράφηκε στο ορεινό χωριό Ψαράδες της Φλώρινας που βρίσκεται στην περιοχή των Πρεσπών από όπου και πήρε το όνομά της και κυρώθηκε από τα Κοινοβούλια και των δύο χωρών σε ψηφοφορίες με καταληκτική αυτή στις 25 Ιανουαρίου 2019 στην Αθήνα. Τέθηκε σε ισχύ και μετονόμασε επίσημα τη χώρα σε Βόρεια Μακεδονία στις 12 Φεβρουαρίου 2019, όταν ενημερώθηκε τυπικά μέσω ρηματικής διακοίνωσης η πλευρά των Σκοπίων για την υπερψήφιση του Πρωτοκόλλου Ένταξής της στο ΝΑΤΟ από την Αθήνα.[1][2][3]

Η Συμφωνία των Πρεσπών δεν μπορεί να αντικατασταθεί από κάποια άλλη συμφωνία ή συνθήκη και δεν μπορεί να ανακληθεί. Οι διατάξεις της είναι νομικά δεσμευτικές και για τα δύο μέρη από άποψη Διεθνούς Δικαίου και παραμένει σε ισχύ επ' αόριστον.[4][5] 

https://el.wikipedia.org