Αναρτήσεις
Blog των αφυπνισμένων...
Χώρος προσωπικής έκφρασης, με σκοπό να αφυπνίσει τα μυαλά και να ευαισθητοποιήσει τον ρόλο του καθενός σε αυτόν τον κόσμο...
ΓΕΩΣΤΡΑΤΗΓΙΚΗ ΚΑΙ ΔΙΑΦΘΟΡΑ ΣΤΗ ΣΥΡΙΑ
14 Δεκεμβρίου 2024
Η κατάσταση στη Συρία είναι πολύ πιο περίπλοκη από ό,τι θα μπορούσε κανείς να πιστέψει με την πρώτη ματιά. Πολλοί, νομίζοντας ότι οι αντάρτες, που κρατήθηκαν υπό έλεγχο για 14 χρόνια, έγιναν ξαφνικά ελίτ δυνάμεις μέσα σε λίγες μέρες, κάνουν σοβαρό λάθος. Μακριά από αυτό, αυτό που συνέβη στη Συρία είναι έργο γεωπολιτικής χειραγώγησης που ενορχηστρώθηκε προσεκτικά από τις δυτικές δυνάμεις που εκπροσωπούνται από τη CIA και τη Μοσάντ. Η ανατροπή του καθεστώτος Άσαντ δεν έγινε αυθόρμητα, αλλά μέσω ενός ελιγμού παρόμοιου με αυτό που είδαμε στο Ιράκ με τον Σαντάμ Χουσεΐν και στη Λιβύη με τον Καντάφι.
Στα παρασκήνια, η CIA και η Μοσάντ έπαιξαν σημαντικό ρόλο στην ανατροπή του Σύρου ηγέτη, μια επιχείρηση που ήταν τόσο διακριτική όσο και γρήγορη. Και τώρα, στο κατώφλι της ορκωμοσίας του Τραμπ, οι Ηνωμένες Πολιτείες ετοιμάζονται να παράσχουν κεφάλαια σε τρομοκρατικές ομάδες που τώρα καταλαμβάνουν τη θέση του Άσαντ, ομάδες που έχουν χαρακτηριστεί επίσημα ως τρομοκράτες σε όλο τον κόσμο. Αυτά τα κεφάλαια, επιπλέον, δεν θα χρησιμοποιηθούν μόνο για την υποστήριξη ένοπλων ομάδων στη Συρία, αλλά θα καταλήξουν στις προεκλογικές εκστρατείες ορισμένων αγαπημένων σας πολιτικών, χάρη στις γενναιόδωρες «δωρεές» των στρατιωτικών εταιρειών που είναι υπεύθυνες. Από την Ουκρανία μέχρι τη Μέση Ανατολή, είναι πάντα το ίδιο και για άλλη μια φορά, η γεωπολιτική απάτη συνεχίζεται, χωρίς οι περισσότεροι να το συνειδητοποιούν.
Το Ισραήλ, από την πλευρά του, ενήργησε όπως πάντα χωρίς ενδοιασμούς, εκμεταλλευόμενο το χάος για να καταλάβει επιπλέον εδάφη στα σύνορα με τη Συρία, που χαρακτηρίζονται ως «ζώνη ουδέτερης». Αυτό το παιχνίδι εκποίησης γης είναι στην πραγματικότητα μια νέα προσπάθεια κατάληψης των τελευταίων τμημάτων των Υψιπέδων του Γκολάν, ενός στρατηγικού εδάφους που το Ισραήλ ποθούσε τόσο καιρό. Αλλά αυτό που κρύβεται πίσω από αυτό το παιχνίδι εξουσίας με τον τόνο της ακίνητης περιουσίας είναι ένα πολύ μεγαλύτερο σχέδιο. Ο αιμοδιψής Νετανιάχου έχει δηλώσει μονομερώς ότι η συμφωνία οριοθέτησης με τη Συρία δεν αξίζει πλέον τίποτα, υποστηρίζοντας ότι δεν υπάρχει πλέον συριακή κυβέρνηση. Το Ισραήλ άδραξε την ευκαιρία να επεκτείνει το έδαφός του χειραγωγώντας την πολιτική κατάσταση στη Συρία, εξοπλίζοντας και χρηματοδοτώντας τρομοκράτες που είναι γνωστό ότι εξυπηρετούν τα δικά του συμφέροντα. Αυτό το είδος χειραγώγησης δεν περιορίζεται μόνο στις Ηνωμένες Πολιτείες και το Ισραήλ, αλλά εμπλέκει και άλλους παράγοντες, όπως η Τουρκία και το Ιράν, των οποίων οι σχέσεις επιδεινώνονται καθώς προχωρά ο πόλεμος στη Συρία.
Εν τω μεταξύ, εκμεταλλευόμενο το χάος που προκλήθηκε στη Συρία, το Ισραήλ χρησιμοποιεί την κατάσταση για να προωθήσει τα πιόνια του σε όλη την περιοχή. Μέσα σε μόλις δύο ημέρες, ο ισραηλινός στρατός κατέλαβε μια περιοχή διπλάσια από τη Λωρίδα της Γάζας, με στρατεύματα μόλις 40 χιλιόμετρα από τη Δαμασκό. Το συριακό καθεστώς, αποδυναμωμένο και χειραγωγημένο, φαινόταν σχεδόν αδιάφορο για αυτή την προέλαση, χωρίς καν να αντιδράσει ή να διαμαρτυρηθεί για την προσάρτηση αυτών των εδαφών. Αυτό δείχνει ξεκάθαρα πώς η κατάσταση στη Συρία έχει διαφθαρεί από εξωτερικές δυνάμεις, που η καθεμία επιδιώκει τα δικά της συμφέροντα εις βάρος του τοπικού πληθυσμού. Επομένως, η γενοκτονία συνεχίζεται με τη δυτική υποστήριξη.
Η περίπτωση του Ερντογάν είναι ένα χαρακτηριστικό παράδειγμα. Ο Αλεξάντρ Ντούγκιν υπογράμμισε επίσης ότι ο Ερντογάν, προδίδοντας τη Ρωσία και το Ιράν, φαίνεται ότι έκανε την επιλογή να έρθει πιο κοντά στα ισραηλινά συμφέροντα και τις παγκοσμιοποιητικές δυνάμεις. Έχασε έναν σημαντικό στρατηγικό σύμμαχο, τη Ρωσία, και πλέον κινδυνεύει να αποκλειστεί από το διεθνές παιχνίδι. Η Τουρκία, μέλος του ΝΑΤΟ, αλλά και υποψήφια για τους BRICS, βρίσκεται σε αβάσιμη γεωπολιτική θέση. Ο Ερντογάν, που έπαιζε ένα διφορούμενο παιχνίδι για χρόνια, τώρα έρχεται αντιμέτωπος με τις αντιφάσεις του και την πραγματικότητα της προδοσίας του.
Και μετά υπάρχει το ζήτημα των προσφύγων. Εκατομμύρια Σύροι εγκαταλείπουν τη χώρα τους, αναζητώντας καταφύγιο στην Τουρκία και σύντομα στην Ευρώπη μέσω του συνηθισμένου καναλιού των ΜΚΟ του Σόρος. Ενώ το Βέλγιο, η Ελλάδα, η Γερμανία και η Αυστρία κλείνουν τις πόρτες τους στα αιτήματα ασύλου από τη Συρία, η Γαλλία, που εξακολουθεί να υστερεί σε σχέση με τους γείτονές της, συνεχίζει να χρονοτριβεί. Η γαλλική πολιτική, υπό την αιγίδα του Μακρόν, φαίνεται τόσο ανίσχυρη μπροστά σε μια κρίση που βοήθησε να επιδεινωθεί μέσω των διπλωματικών και οικονομικών επιλογών του. Είμαστε ο περίγελος των πραγματικών δυνάμεων του κόσμου. Ακόμα και η Αφρική μας απορρίπτει.
Η τρέχουσα γεωπολιτική, οικονομική και κοινωνική κατάσταση φαίνεται επομένως να είναι η αντανάκλαση ενός παγκόσμιου συστήματος που επιθυμούν οι παγκοσμιοποιητές, όπου η διαφθορά και η εκμετάλλευση των πληθυσμών είναι οι πραγματικοί μοχλοί της πολιτικής τους. Είτε στη Συρία, είτε στη Γαλλία είτε αλλού, οι ισχύουσες δυνάμεις επιδιώκουν τα δικά τους συμφέροντα, χωρίς να ανησυχούν για τις συνέπειες για τους ανθρώπους που δεν ισχυρίζονται πλέον καν ότι προστατεύουν. Ο κυνισμός και η υποκρισία βρίσκονται στο αποκορύφωμά τους και είναι καιρός ο παγκόσμιος πληθυσμός να συνειδητοποιήσει τι πραγματικά συμβαίνει μπροστά στα μάτια του.
Ο κόσμος γύρω μας, ιδιαίτερα στη Μέση Ανατολή, δεν είναι πλέον ένα απλό πεδίο περιφερειακών συγκρούσεων. Είναι ο τόπος όπου πλέκονται οι ίντριγκες των μεγάλων δυνάμεων, μια σκακιέρα όπου θυσιάζονται ανθρώπινες ζωές και η κυριαρχία των εθνών στο όνομα της γεωπολιτικής φιλοδοξίας μιας αιμοδιψής Νέας Παγκόσμιας Τάξης. Ο πόλεμος στη Συρία είναι το τέλειο παράδειγμα αυτής της ενορχηστρωμένης χειραγώγησης. Πιστεύετε πραγματικά ότι οι επαναστάτες, παγιδευμένοι για περισσότερα από 14 χρόνια, απέκτησαν ξαφνικά ικανότητες αντάξιες της Delta Force μέσα σε λίγες εβδομάδες; Αν ναι, κοροϊδεύεστε. Ήταν η CIA, με τη στρατηγική της που είχε ήδη χρησιμοποιηθεί στο Ιράκ και τη Λιβύη, που ενορχήστρωσε την ανατροπή του Άσαντ, όπως ακριβώς κατέστρεψε τον Σαντάμ Χουσεΐν και τον Καντάφι πριν από αυτόν. Αλλά δεν είναι μόνο αυτό. Τώρα που έχει επικρατήσει χάος, οι Ηνωμένες Πολιτείες στέλνουν βοήθεια σε αυτούς που πήραν την εξουσία από τον ίδιο τον Άσαντ – μια ομάδα στη λίστα των τρομοκρατών, θυμηθείτε! Και αυτά τα χρήματα, είτε προέρχονται από δημόσια είτε από ιδιωτικά κονδύλια, χρησιμεύουν μόνο για τη στήριξη των προεκλογικών εκστρατειών διεφθαρμένων πολιτικών. Μια μνημειώδης φάρσα, σίγουρα καλά κρυμμένη, αλλά που δεν κοροϊδεύει πια κανέναν. Είναι μια πολύ ευρύτερη στρατηγική, ένα παιχνίδι ντόμινο όπου η Συρία θυσιάζεται στον βωμό των δυτικών ενεργειακών συμφερόντων.
Αλλά ποιος πραγματικά τραβάει τα νήματα; Ο Πούτιν το ξέρει, το ξέρεις κι εσύ. Πίσω από τη μάσκα μιας εσωτερικής σύγκρουσης κρύβεται μια διεθνής συνωμοσία από απάτριδες τραπεζίτες. Η Ρωσία και το Ιράν υπήρξαν, κατά κάποιο τρόπο, οι ενοχλητικοί σύμμαχοι αυτού του μεγάλου δυτικού εγχειρήματος. Υποστήριξαν τον Άσαντ, όπως και ο Ερντογάν έπαιξε διφορούμενο ρόλο σε αυτή την ιστορία. Σε μια εποχή που το Ισραήλ κατακτά εδάφη, ο Ερντογάν, κάποτε σταθερός επικριτής του Ισραήλ, φαίνεται περισσότερο από ποτέ εγκλωβισμένος σε έναν υποκριτικό διπλωματικό χορό.
Το «Μεγάλο Ισραήλ», που συχνά χαρακτηρίζεται ως μεσσιανικός ή ιδεολογικός στόχος από ορισμένους, στην πραγματικότητα περιορίζεται σε ένα γεωπολιτικό και κτηματομεσιτικό έργο, που αποσκοπεί στην εγκαθίδρυση της ισραηλινής ισχύος ως στρατηγικού ρελέ για τις Ηνωμένες Πολιτείες στην περιοχή. Εκτός από βιβλική αναζήτηση, είναι μια ρεαλιστική πολιτική που στοχεύει στον έλεγχο της στρατηγικής γης και των πόρων, στην εκμετάλλευση των εσωτερικών διαιρέσεων και των συγκρούσεων για την εδραίωση της περιφερειακής επιρροής. Το Ισραήλ, μαζί με τις δυτικές δυνάμεις - συμπεριλαμβανομένης της CIA και της Μοσάντ - διαδραματίζει κεντρικό ρόλο στην υποστήριξη ένοπλων ή τρομοκρατικών ομάδων, όπως το Daesh, η Al-Qaeda ή το ISIS, λειτουργώντας συστηματικά ως όργανα για την αποσταθεροποίηση των αδέσμευτων κυβερνήσεων και τον κατακερματισμό της τοπικής αντίστασης.
Αυτές οι στρατιωτικές επεμβάσεις, που συχνά συνοδεύονται από συντριπτική προπαγάνδα των μέσων ενημέρωσης και υποστήριξη τρομοκρατών ή κρατικών «πληρεξούσιων», έχουν ξεκάθαρο στόχο να αποτρέψουν την εμφάνιση μιας νέας πολυπολικής τάξης πραγμάτων. Σε έναν κόσμο όπου οι BRICS προσφέρουν βιώσιμες οικονομικές εναλλακτικές και τα έθνη αρχίζουν να απομακρύνονται από την αμερικανική επιρροή, οι Ηνωμένες Πολιτείες και οι σύμμαχοί τους προσπαθούν απεγνωσμένα να διατηρήσουν την κυριαρχία τους μέσω της χρήσης βίας. Αλλά αυτή η βάναυση στρατηγική, που βασίζεται στην ιδιοποίηση ενεργειακών πόρων και την αποσταθεροποίηση κυρίαρχων κρατών, εξαντλείται μπροστά σε ολοένα και πιο αποφασιστικούς αντιπάλους, μια διεθνή κοινότητα όλο και περισσότερο ενήμερη για τα πραγματικά ζητήματα και μια κοινή γνώμη που έχει κουραστεί να εξυπηρετείται την ίδια ταινία κάθε φορά.
Μιλώντας για αυτούς τους ηθοποιούς του χάους, ποιος θα ξεχάσει τον ρόλο ομάδων όπως αυτή με επικεφαλής τον Abu Mohammed al-Golani; Ένας άνθρωπος στο κεφάλι του οποίου οι Ηνωμένες Πολιτείες βάζουν τίμημα 10 εκατομμυρίων δολαρίων, αλλά τον οποίο η Δύση υποστηρίζει παρά τους δεσμούς του με τρομοκρατικές ομάδες. Αυτός είναι ο κυνισμός της διεθνούς πολιτικής: ένας ηθοποιός που, χθες, τρομοκρατούσε τον συριακό πληθυσμό, σήμερα γίνεται στρατηγικός σύμμαχος των δυτικών συμφερόντων. Μια αντίφαση στην οποία τα ΜΜΕ κλείνουν τα μάτια ή, χειρότερα, αγνοούν εν γνώσει τους.
Αυτό το πολύ επαναλαμβανόμενο χαοτικό αριστούργημα, όπου κάθε νότα, κάθε πλάνο, χρηματοδοτείται από μεγάλους θαμώνες με πολύ καλά λαδωμένες ατζέντες. Πετροδολάρια από τις μοναρχίες του Κόλπου, το Κατάρ επικεφαλής, που επιθυμούν να συντρίψουν τον σιιτικό άξονα, στις Ηνωμένες Πολιτείες και το περίφημο πρόγραμμα "Timber Sycamore" που εξόπλιζε και εκπαίδευε "μετριοπαθείς αντάρτες" πριν γίνουν "εξτρεμιστές διαβόητοι" σύμφωνα με τις ανάγκες, περνώντας μέσω της Τουρκίας του Ερντογάν που παίζει τον επιμελητή, όλοι έβγαλαν το βιβλιάριο επιταγών τους. Σε αυτή τη γεωπολιτική όπερα έχουν προσκληθεί ακόμη και ιδιώτες «ευεργέτες», με το πρόσχημα φυσικά της ανθρωπιστικής βοήθειας. Αποτέλεσμα ; Μια δολοφονική κακοφωνία όπου όλοι τραβούν τη χορδή του βιολιού τους... και παρεμπιπτόντως και βλήματα.
Αν στην Ουκρανία επρόκειτο για BlackRock και καλλιεργήσιμες εκτάσεις, παρά την εμπορία ανθρώπων και τα Bio-Labs του Μπάιντεν, ενώ ανέπτυξε όλο και περισσότερες βάσεις του ΝΑΤΟ προκειμένου να αποτραπεί οποιαδήποτε ενοποίηση «με κάθε κόστος» της Ευρώπης με τη Ρωσία. Για τη Συρία, οι ανταγωνισμοί είναι γύρω από τις ενεργειακές διαδρομές, τις οικονομικές κυρώσεις και την εκμετάλλευση των ενόπλων ομάδων πάντα μέρος αυτής της λογικής της ανθυγιεινής κυριαρχίας που στοιχειώνει το μυαλό των Αμερικανών Κυβερνητών και των Ισραηλινών. Αλλά η ανάδειξη του κρίσιμου ρόλου των BRICS στην αμφισβήτηση αυτής της άδικης τάξης και των δυνατοτήτων που προσφέρουν για ένα πιο δίκαιο μέλλον στη Μέση Ανατολή αλλάζει το παιχνίδι ενάντια στις αρχαϊκές ιδεολογίες των αιώνιων εποίκων.
Αλλά δεν γίνονται μόνο στη Μέση Ανατολή οι χειρισμοί. Είναι εντυπωσιακός ο παραλληλισμός αυτής της συριακής κατάστασης, όπου η προδοσία των κατεστημένων οργάνων επέτρεψε την προσάρτηση της χώρας, με την κατάσταση στη Γαλλία. Η χώρα, γεμάτη από διαφθορά, έχει γίνει γόνιμο έδαφος για τις αμφισβητούμενες πρακτικές ορισμένων μεγάλων εταιρειών και δικηγορικών γραφείων. Στη χώρα μας, για παράδειγμα, η ATOS, ένας τεχνολογικός κολοσσός, ξόδεψε εκατοντάδες εκατομμύρια σε αμοιβές δικηγόρων σε μια αναδιάρθρωση που οδήγησε στη χρεοκοπία της. Αυτή η υπόθεση επέτρεψε σε δικηγόρους όπως εκείνους της εταιρείας Darrois να εισπράξουν αστρονομικά ποσά, συχνά εν μέσω της κατάρρευσης των εταιρειών που «συμβουλεύουν». Πίσω από αυτό το αδιαφανές σύστημα, πολιτικοί όπως ο Μακρόν εμπλέκονται άμεσα, υποστηριζόμενοι από ισχυρά λόμπι που διαμορφώνουν πολιτικές προς όφελός τους. Αυτό ακριβώς βίωσε η Συρία την περασμένη εβδομάδα.
Αυτό το blitzkrieg τρομοκρατών που χρηματοδοτείται από τους συνηθισμένους θερμοκάπηλους (Αμερικανούς, Άγγλους, Γάλλους και Γερμανούς) εναντίον της Συρίας απλώς βρίσκει τις ρίζες του (και επομένως τη χρηματοδότησή του!) σε έναν σκληρό ανταγωνισμό για τον έλεγχο των ενεργειακών διαδρομών, πιο συγκεκριμένα γύρω από δύο αντίπαλα έργα αγωγών φυσικού αερίου.
Τρέχοντες και μελλοντικοί αγωγοί φυσικού αερίου, με το θαλάσσιο πεδίο απέναντι από τη Γάζα, για το οποίο αυτές οι δυνάμεις είναι έτοιμες, έστω και ανυπόμονες, να θυσιάσουν ακόμα ανθρώπινες ζωές κατά εκατοντάδες χιλιάδες και να συνεχίσουν να νομαδίζουν τον ανατολικό κόσμο για να τον συγκρουστεί όλο και περισσότερο με τον δυτικό Ευρώπη.
Αυτή η δυναμική δεν είναι καινούργια. Από το τέλος της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας, οι δυτικές δυνάμεις προσπάθησαν να διχάσουν και να ελέγξουν τη Μέση Ανατολή για να οικειοποιηθούν τους στρατηγικούς της πόρους. Η δημιουργία του Ισραήλ το 1948, για παράδειγμα, είναι μέρος αυτής της λογικής, με τη δημιουργία ενός δυτικού προγεφυρώματος στην καρδιά της περιοχής. Ομοίως, οι μοναρχίες του Κόλπου, που υποστηρίζονται από τη Δύση, λειτουργούν ως όργανα κυριαρχίας στο πετρέλαιο και το φυσικό αέριο. Ο πόλεμος στη Συρία, όπως ακριβώς και αυτός στο Ιράκ ή τη Λιβύη, είναι επομένως και πάλι μέρος αυτής της παράδοσης της ενεργειακής αποικιοκρατίας που δημιουργεί όλους τους πολέμους στον κόσμο. Τα δυτικά μέσα ενημέρωσης, δαιμονοποιώντας το Ισλάμ αυτή τη φορά, ή δικαιολογώντας αυτούς τους πολέμους στο όνομα της δημοκρατίας ή μιας μεσσιανικής αυταπάτης, απλώς δικαιολογούν το απαράδεκτο και τροφοδοτούν αυτή τη στρατηγική ελέγχου μέσω της βίας και του θανάτου.
Ένας άλλος εντυπωσιακός παραλληλισμός μπορεί να γίνει με τη δολιοφθορά του αγωγού φυσικού αερίου Nord Stream το 2022. Αυτή η δολιοφθορά, που αποδόθηκε σε αμερικανικά συμφέροντα, είχε ως στόχο να διακόψει τον ενεργειακό εφοδιασμό της Ρωσίας στην Ευρώπη, ενισχύοντας έτσι τη λαβή των Ηνωμένων Πολιτειών στην ευρωπαϊκή ενεργειακή αγορά. Αυτή η ίδια λογική βασίζεται στους πολέμους στη Μέση Ανατολή: εξασφάλιση ενεργειακών πόρων για τη διατήρηση της οικονομικής και γεωπολιτικής κυριαρχίας. Αντιμέτωποι με αυτήν την κυριαρχία από τον δυτικό πολεμικό εκβιασμό, μια αξιόπιστη εναλλακτική έχει εμφανιστεί με τους BRICS. Αυτή η ομάδα εθνών προσφέρει ένα πολυπολικό όραμα διεθνών σχέσεων, που βασίζεται στην οικονομική συνεργασία, τον σεβασμό της εθνικής κυριαρχίας και την απουσία πολέμου μεταξύ των κρατών μελών. Ο Πούτιν είχε ήδη καταστήσει δυνατή την υποδοχή της Ινδίας και της Κίνας.
Η τυφλή αποδοχή ορισμένων πολιτικών από τα επιδοτούμενα μέσα ενημέρωσης και τις κυβερνήσεις, μπροστά σε συντριπτικά στοιχεία διαφθοράς και χειραγώγησης, εγείρει ερωτήματα. Εν τω μεταξύ, οι πολιτικοί, συνένοχοι σε αυτούς τους ελιγμούς, συγκεντρώνουν δωρεές με τη μορφή «εισφορών» για τις μικρές υποθέσεις τους, ενώ αφήνουν τους πολίτες σε άγνοια της αλήθειας και της πραγματικότητας. Αυτή η διαφθορά, αυτός ο νεποτισμός, αυτή η συνένοχη αδιαφορία των θεσμών, οδηγεί σε πλήρη αποτυχία της οικονομίας, διώχνοντας ξένους επενδυτές και καταστρέφοντας τον βιομηχανικό ιστό κάθε χώρας.
Σήμερα, περισσότερο από ποτέ, η Ευρώπη βρίσκεται σε παρακμή. Το κεφάλαιο καταφεύγει σε προορισμούς όπως οι Ηνωμένες Πολιτείες ή η Ινδία, όπου οι επενδύσεις ρέουν μαζικά. Η Γαλλία, στη γραφειοκρατική της παράλυση και στην αδυναμία της να μεταρρυθμιστεί, βλέπει τη βιομηχανία της να καταρρέει. Η πώληση των στρατηγικών εταιρειών της σε ξένους παράγοντες είναι οικονομικό έγκλημα, προδοσία της εθνικής κυριαρχίας, όπως αυτό που βιώθηκε στη Συρία. Γίγαντες όπως η Alstom έχουν τεθεί στα χέρια ξένων συμφερόντων, θέτοντας σε κίνδυνο το βιομηχανικό μέλλον της χώρας.
Οι πόλεμοι στη Μέση Ανατολή, πολύ μακριά από το να είναι αυτές οι ψευδείς ιδεολογικές ή θρησκευτικές σταυροφορίες, είναι καθαρά μάχες για την ενεργειακή και γεωπολιτική κυριαρχία μιας μικρής ομάδας ανθυγιεινών ανθρώπων. Είναι επικεφαλής των κοινοπραξιών ναρκωτικών, πωλήσεων όπλων, πετρελαίου και ακινήτων! Και πίσω από τις μεγάλες ομιλίες για τη δημοκρατία και τα ανθρώπινα δικαιώματα κρύβονται μόνο βάναυσα οικονομικά συμφέροντα, υποκινούμενα από την απληστία των μαζικών δολοφόνων που κυβερνούν αυτές τις δυτικές δυνάμεις.
Σε αυτό το πλαίσιο, η εμφάνιση των BRICS προσφέρει μια αχτίδα ελπίδας για το μέλλον. Αλλά για να γίνει πραγματικότητα αυτό το όραμα, θα χρειαστεί να εγκαταλείψουμε τη λογική της κυριαρχίας και της ληστείας που υπαγόρευαν τόσο καιρό την ιστορία της Δύσης στη Μέση Ανατολή. Και μόνο μια πραγματικά δίκαιη προσέγγιση θα καταστήσει δυνατή την αποκατάσταση των καταγμάτων και την οικοδόμηση ενός βιώσιμου μέλλοντος για αυτήν τη στρατηγική περιοχή και τους κατεστραμμένους πληθυσμούς της.
Ήρθε η ώρα να πούμε τέρμα σε αυτούς τους χειρισμούς. Οι πολίτες σε όλο τον κόσμο αξίζουν καλύτερα από το να ζουν σε μια πραγματικότητα που διαμορφώνεται από κρυφά συμφέροντα, ξεκάθαρα ψέματα και πολιτικές προδοσίες. Ο πόλεμος, η διαφθορά και η κυνική διαχείριση αυτών των προκατασκευασμένων κρίσεων είναι όργανα κυριαρχίας. Αυτό όμως δεν πρέπει να συνεχιστεί πλέον. Ο κόσμος πρέπει να ξυπνήσει!
Η χειραγώγηση συνεχίστηκε αρκετά. Ο κόσμος χρειάζεται αλήθεια, δικαιοσύνη και πάνω απ' όλα ελευθερία. Είναι καιρός να διεκδικήσουμε ξανά το μέλλον μας, να σπάσουμε την επιβεβλημένη σιωπή και να αμφισβητήσουμε αυτό το διεφθαρμένο σύστημα που εξυπηρετεί μόνο τους αόρατους κυρίους του.
Phil BROQ.
