Αναρτήσεις
ΜΕΣΗ ΑΝΑΤΟΛΗ
Γιώργος Τσιάρας
Μια ματιά «από μέσα» στο δυσώδες «Συμβούλιο της Ειρήνης» των Τραμπ και Μπλερ ● Πώς ο πρώην πρωθυπουργός της Βρετανίας βγήκε από τη... βαθιά κατάψυξη και προτείνεται ως ρυθμιστής της επόμενης ημέρας στη Γάζα.
Ακόμη και ο πιο καλοπροαίρετος άνθρωπος του κόσμου σίγουρα θα έφριξε ακούγοντας τον Τραμπ να λέει ότι ο Τόνι Μπλερ, of all people, (αυτο)προορίζεται για... Υπατος Αρμοστής της Νέας Γάζας. Ενας πολιτικά ξοφλημένος και εξευτελισμένος εδώ και σχεδόν δύο δεκαετίες -στον τόπο του και διεθνώς- πρώην πρωθυπουργός και εγκληματίας πολέμου, που, αφού πρόδωσε ένα ένα όλα τα ιδανικά και τις αρχές του Εργατικού Κόμματος και συνέδεσε για πάντα το όνομά του με τα ψέματα περί «όπλων μαζικής καταστροφής» που οδήγησαν στην άδικη και παράνομη εισβολή και τον θάνατο εκατοντάδων χιλιάδων αμάχων στο Ιράκ, έρχεται τώρα να ξανασώσει την άμοιρη Μέση Ανατολή! Αν και στην πραγματικότητα, όπως θα δούμε παρακάτω, το μόνο που τον ενδιαφέρει στα 72 του χρόνια είναι η τσέπη του... και η διαρκής εξυπηρέτηση του Μεγάλου Σιωνιστικού Σχεδίου.
Πώς προέκυψε η επανεμφάνιση του «Βρόμικου Τόνι»; Ο Μπλερ δεν είναι απλώς ένας από τους «τεχνοκράτες» που θα αναλάβει να «τρέξει» το νέο κατάπτυστο σχέδιο, αλλά ένας από τους βασικούς εγκεφάλους του. Το «πλαίσιο των 20 σημείων» στηρίζεται εν πολλοίς σε ιδέες που ανέπτυξε το προσωπικό του think tank, το Tony Blair Institute for Global Change, με περισσότερους από 1.000 συνεργάτες σε όλο τον κόσμο και ετήσιο τζίρο που ξεπερνά τα 150 εκατομμύρια δολάρια.
Για τον Μπλερ, το στρατηγικό αδιέξοδο που αντιμετωπίζουν ΗΠΑ και Ισραήλ έπειτα από σχεδόν δύο χρόνια γενοκτονίας και η έμπρακτη αδυναμία τους να συντρίψουν την παλαιστινιακή αντίσταση και να αδειάσουν τη Γάζα για να τη μετατρέψουν σε... «Ριβιέρα της Ανατολής» είναι μια τεράστια ευκαιρία πλουτισμού – ένα εν δυνάμει χρυσωρυχείο. Κομβικό ρόλο σε αυτό έπαιξε και ο δαιμόνιος Τζάρεντ Κούσνερ, ο Αμερικανοεβραίος γαμπρός του Τραμπ και γόνος της ομώνυμης οικογένειας μεγιστάνων του real estate, ο οποίος είχε πρωταγωνιστήσει και στην προώθηση των «Συμφωνιών του Αβραάμ» ανάμεσα στο Ισραήλ και τις πιο «πρόθυμες» να προδώσουν τον παλαιστινιακό λαό αραβικές μοναρχίες. Τώρα έφερε τον Μπλερ στην «αυλή» του προέδρου.
Στην πραγματικότητα όμως, με βάση όσα γνωρίζουμε πλέον για την προτεινόμενη δομή της «μεταβατικής κυβέρνησης», της GITA (Gaza International Transitional Authority), το «τεχνοκρατικό» σχέδιο Μπλερ «χαρίζει» τη διοίκηση της μεταπολεμικής Γάζας σε ξένους δισεκατομμυριούχους και επιχειρηματίες, και φυσικά στον εαυτό του, αποκλείοντας σχεδόν ολοκληρωτικά τους γηγενείς Παλαιστίνιους και βάζοντας ταφόπλακα σε κάθε πιθανότητα δημιουργίας ανεξάρτητου παλαιστινιακού κράτους.
---------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
- Διακήρυξη Μπάλφουρ: Η αρχή του κύκλου αίματος στην Παλαιστίνη και η ίδρυση του Ισραήλ
Μαριάνθη Πελεβάνη
https://tvxs.gr/
Στις 2 Νοεμβρίου 1917 ο επικεφαλής της βρετανικής διπλωματίας Άρθουρ Μπάλφουρ υπογράφει ένα κείμενο, σύμφωνα με το οποίο «η κυβέρνηση της Αυτού Μεγαλειότητας είναι ευνοϊκά διακείμενη στην ίδρυση στην Παλαιστίνη μιας εθνικής εστίας για τον εβραϊκό λαό».
Το κόλπο είναι πως, αντί για Παλαιστίνιους, ακόμη και τους πιο «ενδοτικούς» -μην πω τίποτε βαρύτερο- της Παλαιστινιακής Αρχής, το νέο «Διοικητικό Συμβούλιο της Ειρήνης», όπως το βάφτισε ο Τραμπ, θα διαθέτει «ισχυρή εκπροσώπηση μουσουλμάνων, ώστε να διασφαλιστεί η περιφερειακή νομιμοποίηση και η πολιτισμική αξιοπιστία». Θα περιλαμβάνει δηλαδή μουσουλμάνους με «μακροχρόνια επιχειρηματική αξιοπιστία», που «ιδανικά θα έχουν την πολιτική στήριξη» των χωρών τους. Αυτοί θα «προτείνονται από τα συνεισφέροντα κράτη, θα επικυρώνονται μέσω διαδικασίας που θα συντονίζεται από τον ΟΗΕ» και θα λογοδοτούν στο Συμβούλιο Ασφαλείας του ΟΗΕ, όπου φυσικά τον τελευταίο λόγο θα έχουν οι ΗΠΑ με το βέτο τους, σε στενή συνεργασία με το Ισραήλ και με την Αίγυπτο.
Ως «φύλλο συκής» θα συμμετέχει, λέει, στο συμβούλιο και «τουλάχιστον ένας καταρτισμένος Παλαιστίνιος εκπρόσωπος» από τον «επιχειρηματικό κόσμο ή τον κλάδο ασφάλειας», ενώ πολύ πιο κάτω στην ιεραρχία θα συμμετέχουν και κάποιοι «πολιτικά ουδέτεροι Παλαιστίνιοι αξιωματούχοι», που θα αναλάβουν τη βρόμικη δουλειά της... Βάρκιζας, δηλαδή του αφοπλισμού των ανταρτών και της «αποριζοσπαστικοποίησης» (sic) του πληθυσμού.
Ανάμεσα στα ονόματα που ήδη «παίζουν» ως παρτενέρ του Μπλερ είναι -σύμφωνα με τη Haaretz- ο Αιγύπτιος δισεκατομμυριούχος Ναγκίμπ Σαουίρις, ο επίσης δισεκατομμυριούχος Αμερικανοεβραίος ιδιοκτήτης hedge fund Μαρκ Ρόουαν και ο... ραβίνος μπίζνεσμαν Αριε Λάιτστοουν, διευθυντής του Ινστιτούτου Ειρήνης των Συμφωνιών Αβραάμ (!) και, το κυριότερο, ο πρώην πρεσβευτής των ΗΠΑ στο Ισραήλ, κονσιλιέρε του Τραμπ και φανατικός σιωνιστής Ντέιβιντ Φρίντμαν.
Λάιτστοουν και Φρίντμαν, για όσους (κάνουν ότι) δεν θυμούνται, υποστήριξαν με λύσσα τους παράνομους εβραϊκούς εποικισμούς στη Δυτική Οχθη και την προκλητική μεταφορά της πρεσβείας των ΗΠΑ στην Ιερουσαλήμ. Ο Λάιτστοουν συμμετείχε ενεργά στη δημιουργία τού δήθεν ανθρωπιστικού αμερικανο-ισραηλινού μηχανισμού Gaza Humanitarian Foundation, που αντί για τρόφιμα διανέμει θάνατο σε χιλιάδες λιμοκτονούντες Παλαιστίνιους. Ολοι αυτοί δεν θα πατήσουν καν το πόδι τους στη Γάζα, ενώ το πραγματικό κουμάντο στα διάφορα συνέδρια δωρητών και τις διπλωματικές επαφές θα το έχει ο Μπλερ.
Αλλά βέβαια η προσωπική διαδρομή του Τόνι Μπλερ, τόσο ως πρωθυπουργού της ξεπεσμένης αυτοκρατορίας που ευθύνεται ιστορικά περισσότερο από οποιαδήποτε άλλη για το Μεσανατολικό πρόβλημα, όσο και στη συνέχεια ως ειδικού απεσταλμένου του ΟΗΕ για τη Μέση Ανατολή (άλλη φοβερή επιτυχία αυτή) και ως «ιδιωτικού συμβούλου και μεσολαβητή», φθάνει και περισσεύει για να καταλάβουμε τα βαθύτερα κίνητρά του ως απολογητή και συνεργάτη του σιωνισμού.
Ως πρωθυπουργός, και παρά την ψευδεπίγραφη υποστήριξή του στη «λύση των δυο κρατών», αρνήθηκε πεισματικά να πράξει αυτό που τελικά έκανε μόλις την περασμένη εβδομάδα ο Κιρ Στάρμερ, δηλαδή να αναγνωρίσει επίσημα τα παλαιστινιακά εδάφη ως κυρίαρχο κράτος. Αλλά και στην οκταετία που ήταν απεσταλμένος του ΟΗΕ και του αξέχαστου «Κουαρτέτου» του, που είχε επιφορτιστεί να εφαρμόσει τον θνησιγενή «οδικό χάρτη» για τη δημιουργία παλαιστινιακού κράτους, το μόνο που έκανε ουσιαστικά ο Μπλερ ήταν να «θάψει» το σχέδιο που δήθεν «έτρεχε» και να κερδίζει χρόνο για λογαριασμό των σιωνιστικών σχεδίων – χρόνο που το Ισραήλ χρησιμοποίησε για να επεκτείνει γεωμετρικά τους παράνομους οικισμούς στη Δυτική Οχθη και για να βομβαρδίσει τη Γάζα τέσσερις φορές...
Οι Παλαιστίνιοι, ακόμη και αυτοί της Φατάχ, τα ξέρουν καλά όλα αυτά και δεν θέλουν ούτε ν’ ακούσουν για την επιστροφή του δολοφόνου στον τόπο του εγκλήματος. Αλλά τα συνεταιράκια της γενοκτονίας, το Ισραήλ και οι ΗΠΑ, χρειάζονταν έναν πειθήνιο συνεργό για να τελειώσει τη δουλειά που δεν μπόρεσαν να πετύχουν με τα όπλα – και ομολογουμένως βρήκαν τον... χειρότερο!
https://www.efsyn.gr/
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου