Ψηφίσματα, αιτήματα, δημοσιεύματα, έθεταν συνεχώς στην Αγγλική Κυβέρνηση το αίτημα της Αυτοδιάθεσης – Ενωσης.

  Η κυβέρνηση Παπάγου το έθεσε ανεπιτυχώς και στον ΟΗΕ. Εάν η Αγγλία είχε συναινέσει θέτοντας ζήτημα παραχώρησης στρατιωτικών βάσεων και άλλων διευκολύνσεων, ήταν πάνω από βέβαιο πως η Ελλάδα και η Εθναρχία θα το δέχονταν. Η κυβέρνηση, όμως, του Λονδίνου τήρησε σκληρή και προσβλητική στάση. Έτσι πλέον ωρίμασε η ιδέα του ένοπλου αγώνα της ΕΟΚΑ, του αναφαίρετου δικαιώματος του Κυπριακού Ελληνισμού να διεκδικήσει την Ελευθερία του και την Ενωση με την Ελλάδα.

Η κυβέρνηση της Αυτής Μεγαλειότητος μετά τη διάψευση όλων των υποσχέσεων κατά τον Β΄Π.Π., φτύνοντας το αίμα μας που χύθηκε μαζί με αυτό των τέκνων του βρετανικού λαού, πρόσθεσε στη διπροσωπία τη βαρβαρότητα. Σκότωσε πολλούς πατριώτες, απαγχόνισε εννέα, φυλάκισε και βασάνισε χιλιάδες, προσεκάλεσε πονηρά και ερέθισε ως «μέτοχο» της Κύπρου την Τουρκία, χρησιμοποίησε την τουρκοκυπριακή μειονότητα ως όργανο καταστολής κατά της αγωνιζόμενης ελληνοκυπριακής πλειονότητας, εξεβίασε τον Μακάριο για να δεχθεί ανεξαρτησία αντί Ενωσης και υποστήριξε στρατιωτικά και πολιτικά την τουρκική εισβολή στην Κύπρο το 1974. Οι αποκαλυφθέντες διάλογοι Κίσινγκερ – Κάλαχαν είναι μνημείο κυνισμού και βαρβαρότητας.