Οι Τεχνικές της Προπαγάνδας ..

- Απλοί άνθρωποι: Ο προπαγανδιστής υπονοεί ότι είναι ένας απλός άνθρωπος σαν εσάς, με τα ίδια όνειρα και τις ίδιες επιθυμίες, και επομένως θα πρέπει να τον πιστέψετε.

- Φόβος: Το πιο ισχυρό συναίσθημα, ο φόβος της απώλειας ή της σωματικής βλάβης ανοίγει το μυαλό για να δεχτεί τις λύσεις που παρέχει ο προπαγανδιστής, οι οποίες διαφορετικά δεν θα γίνονταν αποδεκτές. Η τεχνική του φόβου αποτέλεσε τη βάση όλων των προπαγανδιστικών ενεργειών που σχετίζονται με την πανδημία.

- Αγελοποίηση (Bandwagon): Υποστηρίζεται ότι επειδή όλοι οι άλλοι το κάνουν, πρέπει να το κάνετε κι εσείς. Αυτό συχνά συνδυάζεται με άλλες τεχνικές προπαγάνδας. “Όλοι κάνουν το εμβόλιο επειδή είναι ασφαλές και αποτελεσματικό- πρέπει να το κάνετε κι εσείς”.

- Στοίβαγμα των καρτών (Card Stacking): Αυτή η τεχνική αναδεικνύει τις “καλές” πληροφορίες, ενώ αφήνει έξω τις “κακές”. Με άλλα λόγια, παρουσιάζονται μόνο τα γεγονότα που υποστηρίζουν την ατζέντα του προπαγανδιστή, ενώ όλα τα υπόλοιπα αποσιωπούνται σκόπιμα. Η λογοκρισία είναι ανεξέλεγκτη στα μέσα μαζικής ενημέρωσης, στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης και στις μηχανές αναζήτησης.

- Η Μαρτυρία: Η χρησιμοποίηση ενός άσχετου προσώπου, όπως μια διασημότητα, για να δώσει μαρτυρία ότι η προπαγάνδα είναι αληθινή και ότι μπορείτε να τον εμπιστευτείτε για να σας το πει. Μπορεί επίσης να εμφανίζονται ως “απλοί άνθρωποι” που περιγράφονται παραπάνω.

- Αστραφτερές Γενικότητες: Σαρωτικές δηλώσεις που δεν μπορούν να προσδιοριστούν, συχνά περιέχουν αόριστες “λέξεις αρετής”. π.χ. “Αυτό το πρόγραμμα θα δημιουργήσει ισότητα για όλους” και “Θα δημιουργήσουμε εκατομμύρια πράσινες θέσεις εργασίας με αυτόν τον προϋπολογισμό”.

- Ονοματολογία/Στοχοποίηση (Name Calling/Deflection): Οι επιθέσεις ad hominem στρέφουν την προσοχή από τον προπαγανδιστή προς κάποιον άλλο. Ο Al Gore είπε κάποτε σχετικά με την υπερθέρμανση του πλανήτη: “Οι αρνητές άξιζαν να τιμωρηθούν”. Σήμερα, υποστηρίζεται ότι η Αμερική έχει μια “πανδημία των ανεμβολίαστων”.

- Μεταφορά: Αυτή η τεχνική μεταφέρει την εξουσία, το κύρος ή την αποδοχή μιας άλλης ομάδας ή οργάνωσης, μεταφέροντας έτσι αυτά τα χαρακτηριστικά στο πρόγραμμα του προπαγανδιστή. Πολλές εκκλησίες, για παράδειγμα, έχουν χρησιμοποιηθεί για να προωθήσουν την αποδοχή της πανδημικής προπαγάνδας από τα εκκλησιάσματά τους.

- Ψευδής Αναλογία: Δύο έννοιες συνδέονται ψευδώς μεταξύ τους χωρίς καμία αιτία και αποτέλεσμα. Για παράδειγμα, “Οι άνθρωποι που αμφισβητούν τα εμβόλια είναι αντιεμβολιαστές- η Μαρία δεν θέλει το εμβόλιο, άρα είναι αντιεμβολιαστής”.

- Η Πλάνη του είτε αυτό /είτε το άλλο: Δύο μόνον επιλογές δίνονται, παρόλο που μπορεί να υπάρχουν και άλλες αποδεκτές επιλογές. Αυτό πολώνει το ζήτημα και σας αναγκάζει να αποδεχτείτε το επιθυμητό αποτέλεσμα. Για παράδειγμα, “Είστε είτε υπέρ είτε κατά της επιστήμης”.

- Εσφαλμένη σχέση Αιτίας και Αποτελέσματος: Αυτή η τεχνική υποδηλώνει ότι επειδή το Α ακολουθεί το Β, το Α πρέπει να προκαλεί το Β. Για παράδειγμα, ο Τζο υποστηρίζει την οπλοκατοχή- οι δολοφόνοι συχνά χρησιμοποιούν όπλα για να σκοτώσουν ανθρώπους- επομένως, ο Τζο είναι δολοφόνος.

- Ευφημισμοί: Πρόκειται για τη χρήση μιας λέξης ή φράσης που προσποιείται ότι επικοινωνεί αλλά δεν επικοινωνεί. Εάν συχνά κάνει το κακό να φαίνεται καλό ή το δυσάρεστο να φαίνεται ελκυστικό. Για παράδειγμα, “Δεν είσαι φτωχός, είσαι σε οικονομικά μειονεκτική θέση”.

- Φορτισμένες Λέξεις: Σχετικό με την ονομαστική χρήση, ο προπαγανδιστής χρησιμοποιεί ακραίες λέξεις για να περιγράψει συνηθισμένες συνθήκες. Για παράδειγμα, οι γονείς που διαμαρτύρονται στις συνεδριάσεις του σχολικού συμβουλίου χαρακτηρίζονται τώρα ως “εγχώριοι τρομοκράτες” που διαπράττουν “εγκλήματα μίσους”.

- Αποδιοπομπαίος Τράγος: Αυτή η τεχνική χρησιμοποιεί την ενοχή μέσω συσχετισμού για να αποδώσει την ευθύνη σε ένα άσχετο πρόσωπο, π.χ., τα οικονομικά προβλήματα που προκαλεί η σημερινή κυβέρνηση χρεώνονται στην προηγούμενη κυβέρνηση- η συνεχιζόμενη πανδημία οφείλεται στους ανεμβολίαστους.

- Λογική Αποσύνδεση: Το Παγκόσμιο Οικονομικό Φόρουμ (WEF) δηλώνει: “Δεν θα κατέχετε τίποτα και θα είστε ευτυχισμένοι”. Αυτό λέει ότι η ευτυχία είναι το αποτέλεσμα του να μην κατέχεις τίποτα, αλλά αυτό είναι εντελώς παράλογο από την εμπειρία. Ένα επακόλουθο σε αυτό θα μπορούσε κάλλιστα να είναι: “Οι άστεγοι δεν κατέχουν τίποτα, άρα πρέπει να είναι ευτυχισμένοι”.