Η «γενοκτονία» των Ινδιάνων υπό την αιγίδα του usa Αμερικανικού κράτους .

 INDIANOI

 «γενοκτονία»   ΤΩΝ ΚΟΛΛΗΜΕΝΩΝ ΠΟΛΙΤΕΙΩΝ ...

1637: Πραγματοποιείται η πρώτη μάχη ανάμεσα σε ευρωπαίους εποίκους και ερυθρόδερμους στην Αμερική.

Η μεγαλύτερη γενοκτονία στην Ιστορία της ανθρωπότητας .

 Default Category

από ΓΕΛΩΤΟΠΟΙΟΣ στις 29/05/2015 

https://www.nostimonimar.gr/

Βάρβαρος είναι όποιος πιστεύει στη βαρβαρότητα

Claude Levi-Straus

~~~~~~~~~~~~~~~~~

Στην Ιστορία της ανθρωπότητας οι γενοκτονίες είναι τόσο συνηθισμένες που μοιάζει λες και οι άνθρωποι είναι απευθείας απόγονοι των μυρμηγκιών.

Απ’ τις πιο κοντινές (χωροχρονικά) γενοκτονίες, όπως εκείνες των Αρμενίων και των Ποντίων ή το Ολοκαύτωμα των Εβραίων, μέχρι τις πιο μακρινές, όπως την πλήρη εξάλειψη των Τασμανών (δείτε παλιότερο κείμενο “Γενοκτονία!” https://sanejoker.info/2013/06/genocide.html), διαφαίνεται μια δολοφονική μανία που δεν παρατηρείται σε κανένα άλλο θηλαστικό -με εξαίρεση τον κοινό χιμπατζή.

Οι αιτίες κάθε γενοκτονίας, αν δούμε πίσω απ’ τις προφάσεις και τις επιφάσεις, είναι πάντα οι ίδιες: Κυριαρχία και Κέρδος.

Η Θρησκεία, το Έθνος, η Φυλή είναι σαφώς ιδεολογήματα που χρησίμευσαν (και χρησιμεύουν) ως παραπετάσματα ή ως λάβαρα, για να πείθονται οι θύτες ότι πράττουν κάτι ορθό.

Ό,τι είναι Ιερό, κάθε δόγμα, οδηγεί αναπόφευκτα στην Εξόντωση του Άλλου.

~~

Αν εξαιρέσουμε την τελευταία γενοκτονία, την παγκόσμια και νεοφιλελεύθερη, υπάρχει μια άλλη (όχι τόσο γνωστή ούτε τόσο προβεβλημένη) που κατέχει τα σκήπτρα της πιο αποτρόπαιης. Είναι η γενοκτονία των Ινδιάνων της Αμερικής, των αυτόχθονων κατοίκων της αμερικανικής ηπείρου, που εξολοθρεύτηκαν απ’ τον “ανώτερο πολιτισμό” των Ευρωπαίων.

Το μέγεθος αυτής είναι εξωπραγματικό και η γενοκτονία συνεχίζεται στις μέρες μας.

~~{}~~

Οι Μεγάλες Αντίλλες (Κούβα, Ισπανιόλα, Τζαμάικα) είχαν 1,5 εκατομμύριο αυτόχθονες το 1492, όταν τους “ανακάλυψε” ο Χριστόφορος Κολόμβος.

Το 1550 δεν είχε απομείνει ούτε ένας Ινδιάνος σ’ αυτά τα νησιά.

Εξήντα χρόνια. Ενάμιση εκατομμύριο νεκροί και η εξαφάνιση ενός πολιτισμού.

~~{}~~

Όταν οι Πορτογάλοι ανακάλυψαν τη Βραζιλία, το 1500, υπολογίζεται ότι κατοικούσαν εκεί περίπου 3 εκατομμύρια Ινδιάνοι.

Το 1950 δεν ήταν περισσότεροι από 150.000

Και καθώς η γενοκτονία συνεχίζεται, σήμερα δεν υπερβαίνουν τους 100.000.

Σχεδόν τρία εκατομμύρια νεκροί.

~~

Κάθε “πρόοδος” του βιομηχανικού πολιτισμού ωθεί ολοένα τους Ινδιάνους προς αφιλόξενες περιοχές, αν δεν τους εξοντώνει απροκάλυπτα.

Το 1968 οι αρχές παραδέχτηκαν ότι υπάλληλοι της υποτιθέμενης Υπηρεσίας Προστασίας των Ινδιάνων δωροδοκούνταν από εταιρείες για να τους επιτρέπουν να πουλούν τις γαίες όπου κατοικούσαν Ινδιάνοι.

Ή να κλείνουν τα μάτια όταν τους εξοντώνουν με τις πιο φριχτές πρακτικές: Ομαδικές δολοφονίες με πυροβόλα, καταστροφή των χωριών με δυναμίτιδα, δηλητηρίαση με αρσενικό και φυτοφάρμακα.

~~

Η νομολογία της Βραζιλίας για τους Ινδιάνους έχει ως βασικό στόχο την “ενσωμάτωση τους στην εθνική κοινότητα”.

Πώς το κάνει;

Το κεφάλαιο ΙΙ του Θεσμικού Πλαισίου αναφέρει: “Κάθε Ινδιάνος που δεν έχει αφομοιωθεί βρίσκεται υπό την κηδεμονία του κράτους και δεν τον προστατεύει το Σύνταγμα της Βραζιλίας”.

Ο “αφομοιωμένος” Ινδιάνος δεν είναι πια Ινδιάνος, αφού απαρνιέται την κουλτούρα του. Τοποθετείται στο πιο χαμηλό επίπεδο της κοινωνικής κλίμακας. Αφομοίωση σημαίνει εξαθλίωση, επαιτεία, αλκοολισμό, πορνεία.

Ο Ινδιάνος αυτός δεν έχει νομική υπόσταση ούτε στις σχέσεις του με τους άλλους ούτε ως ιδιαίτερη οντότητα, και δεν μπορεί να προβεί σε δικαιοπραξίες.

Το Θεσμικό Πλαίσιο δεν αναγνωρίζει στους Ινδιάνους το δικαίωμα ιδιοκτησίας γης (την οποία κατέχει, ελέγχει και διαχειρίζεται το Ομοσπονδιακό κράτος).

-Τα άρθρα 34, 35 και 36 του τρίτου μέρους επιτρέπουν την εκτόπιση ολόκληρων ιθαγενών πληθυσμών μ’ ένα απλό διάταγμα του Προέδρου της Δημοκρατίας, για λόγους όπως η “εθνική ασφάλεια” και η “ανάπτυξη της περιοχής για λόγους εθνικού συμφέροντος”.

Το άρθρο 60 του Θεσμικού πλαισίου κάνει λόγο για την “ψυχική εξέλιξη” των Ινδιάνων!

~~{}~~

Οι Αυτοκρατορίες

- Σύμφωνα με μελέτες του Πανεπιστημίου του Μπέρκλεϊ υπήρχαν 112.000.000 Ινδιάνοι στο Μεξικό πριν την άφιξη του Κορτές, το 1512.

120 χρόνια μετά δεν ήταν παραπάνω από 1.200.000!

-Όχι, δεν διαβάσατε λάθος. Μιλάμε για την εξόντωση 110 εκατομυρίων ανθρώπων (που ήταν ψυχικά ανώριμοι).

Οι αυτοκρατορίες των Μάγια και των Ίνκας, που χρειάστηκαν πολλούς αιώνες για να οικοδομηθούν,  καταστράφηκαν μέσα σε είκοσι χρόνια (από τους αιμοσταγείς Αλβαράδο και Φρανθίσκο Πιθάρο).

-Στα εδάφη της αυτοκρατορίας των Αζτέκων, που ο πληθυσμός της ανερχόταν σε 25 εκατομμύρια το 1519, μετά από τριάντα χρόνια υπήρχαν μόνο 6 εκατομμύρια, ενώ στα τέλη του 16ου αιώνα έφταναν το ένα εκατομμύριο.

-Άλλα 24 εκατομμύρια νεκροί Ινδιάνοι.

~~

-Η εξόντωση των Ινδιάνων συνεχίζεται και στις μέρες μας. Σφαγές στην επαρχία Τσιάπας, στη Γουατεμάλα, στην Κολομβία, στο Περού, στη Χιλή.

Οι Ινδιάνοι είναι θύματα των πολυεθνικών, του κρατικού στρατού και των εμπόρων ναρκωτικών.

~~{}~~

Ηνωμένες Πολιτείες

Οι περισσότεροι ιστορικοί συμφωνούν ότι οι Ινδιάνοι που κατοικούσαν στη Βόρεια Αμερική ανέρχονταν σε 10 έως 12 εκατομμύρια άτομα.

Το 1900 είχαν απομείνει μόλις 250.000

Η Ημέρα των Ευχαριστιών είναι η γιορτή της εξόντωσης 10 εκατομμυρίων ανθρώπων.

~~

Πέρα από τη μακροχρόνια και τραγική αλληλουχία σφαγών, παραβιάσεων των συνθηκών και επιδημιών, στις οποίες οι Ινδιάνοι δεν διέθεταν ανοσία, οι Ευρωπαίοι έκλεψαν τα εδάφη των Αμερινδιάνων και κατέστρεψαν τους αρχέγονους πολιτισμούς τους.

Οι “ειδικές περιοχές για Ινδιάνους” είναι τα πρώτα στρατόπεδα εξόντωσης, αφού ιδρύθηκαν το 1851.

Οι κακές συνθήκες διαβίωσης σ’ αυτές τις περιοχές (που υπάρχουν ακόμα και σήμερα), έχουν ως συνέπεια το ένα στα τρία παιδιά να πεθαίνει στους πρώτους έξι μήνες από τη γέννηση του.

Υπάρχουν “ειδικές περιοχές” όπου το μέσο προσδόκιμο ζωής είναι κάτω από τα 46 έτη, όταν στην υπόλοιπη χώρα (αναφερόμαστε πάντα στις ένδοξες ΗΠΑ, μην το ξεχνάτε), είναι τα 76 έτη.

-Οι αυτοκτονίες των Ινδιάνων είναι διπλάσιες από εκείνες των λευκών. Το 75% του πληθυσμού τους υποσιτίζεται.

-Ο ένας στους τέσσερις είναι αλκοολικός, ενώ τα ναρκωτικά, και κυρίως το φτηνό κρακ, κάνουν θραύση σ’ αυτές τις “ειδικές περιοχές”.

~~{}~~

Εν κατακλείδι:

Το μέγιστο ιδεολόγημα του δυτικού κόσμου είναι η υποτιθέμενη ανωτερότητα του πολιτισμού του. Οι σφαγές δικαιολογούνται επειδή οι σφαγιασμένοι είναι κατώτεροι πολιτισμικά, ηθικά ή ψυχικά.

-Ο πολυσχιδής Λεβιστρός (δες παλιότερο κείμενο https://sanejoker.info/2012/07/levi-strauss-and-barbarians.html) χαρακτηρίζει τις δυτικότροπες κοινωνίες ως “θερμές κοινωνίες”. Αυτές παράγουν “πολιτισμό”, έχοντας ως καύσιμη ύλη τους ανθρώπους, επενδύοντας ακριβώς στις οικονομικές και λοιπές ανισότητες.

- Έτσι χτίστηκαν οι Πυραμίδες και ο Παρθενώνας, έτσι δημιουργήθηκε το Χόλιγουντ και το Μπόλιγουντ.

Πάνω σε πτώματα ανθρώπων (κατώτερων ανθρώπων).

~~

Το 1492 δεν πρέπει να θεωρείται η χρονιά που ο Κολόμβος “ανακάλυψε” την Αμερική, αλλά η αρχή της μεγαλύτερης γενοκτονίας στην Ιστορία της ανθρωπότητας.

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

Πληροφορίες άντλησα από το άρθρο του Ρόμπερτ Πακ, “Η γενοκτονία των Ινδιάνων”, το οποίο συμπεριλαμβάνεται στη “Μαύρη Βίβλο του Καπιταλισμού”, εκδόσεις Λιβάνη, μετάφραση Άγγελος Φιλιππάτος.

-Είναι ένα ογκώδες βιβλίο, 765 σελίδων, που όμως δεν χωράει όλα τα εγκλήματα που έγιναν και γίνονται σ’ αυτόν τον πλανήτη εν ονόματι της απληστίας, του υπερκέρδους, της εξουσίας, του έθνους, της φυλής, του θεού.

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

Η φωτογραφία είναι του Σεμπαστιάο Σαλγκάδο

Το σκίτσο είναι του R. Cobb, “Thanksgiving”.

Gaetano Bresci Θάνατος 22 Μαΐου 1901.

- Αιτία θανάτου απαγχονισμός.

Συνθήκες θανάτου αυτοκτονία .

https://el.wikipedia.org/

- Νησί Αγίου Στεφάνου, Ventotene, Latina, Λάτσιο, 22 Μαΐου 1901) ήταν Ιταλός αναρχικός και ακτιβιστής, δολοφόνος του Ιταλού μονάρχη Ουμβέρτου Α΄ 

Στο δικαστήριο την υπεράσπισή του ανέλαβε ο αναρχικός δικηγόρος Francesco Saverio Merlino (1856 – 1930). Ο Μπρέσι κρίθηκε ένοχος, απέφυγε όμως την εκτέλεση χάρις σε έναν πρόσφατα ψηφισμένο νόμο, καταδικάστηκε όμως σε ισόβια καταναγκαστικά έργα και μεταφέρθηκε στις φυλακές της νήσου του Αγίου Στεφάνου, τόπο εγκλεισμού πολλών ακόμη ομοϊδεατών του. Ωστόσο, πολύ σύντομα δολοφονήθηκε εκεί με στραγγαλισμό, από έναν δεσμοφύλακα. Οι σύντροφοί του, όταν έμαθαν το σκοπό για τον οποίο απαίτησε την επιστροφή των χρημάτων, αποκατέστησαν τη μνήμη του και ανέλαβαν την προστασία της μοναχοκόρης του. Αντίθετα, η χήρα του δεν έδειξε ποτέ ότι εκτίμησε την πράξη του.

Δημήτρης Παπανικολάου για Γιώργο Καπουτζίδη: «Ήταν λάθος το timing, φοβάμαι μην κάψει το μήνυμα»

https://www.protothema.gr/

Δημήτρης Παπανικολάου για το σχόλιο του Καπουτζίδη: «Ποτέ δεν αυτοπροσδιοριζόμαστε ως “έξυπνοι” ή “πετυχημένοι”»

Ο Δημήτρης Παπανικολάου για το σχόλιο του Καπουτζίδη: «Ποτέ δεν αυτοπροσδιοριζόμαστε ως “έξυπνοι” ή “πετυχημένοι”»

«Πρέπει να χρησιμοποιούμε την αναγνωρισιμότητά μας για να τους βοηθάμε όλους κι όχι μόνο τον εαυτό μας», είπε ο πρώην μπασκετμπολίστας στις δηλώσεις του - Δείτε το βίντεο

Ο Δημήτρης Παπανικολάου εξήγησε την τοποθέτησή του, σχετικά με την ανάρτηση που έκανε αναφερόμενος στον Γιώργο Καπουτζίδη και το σχόλιο που έκανε τη βραδιά της Eurovision.

Αναλυτικότερα, ο παλαίμαχος μπασκετμπολίστας, βρέθηκε στο πλατό του «Super Κατερίνα», όπου διευκρίνισε αρχικά ότι: «Συντριπτικά ο κόσμος συμφώνησε μαζί μου. Σε καμία περίπτωση δεν τα βάζω με τον κύριο Καπουτζίδη, αντίθετα, είμαι μαζί του. Κάτι δεν μου άρεσε στο μήνυμα που περνούσε, που δεν περιελάμβανε όλη την κοινότητα ΛΟΑΤΚΙ και πήρα τηλέφωνο έναν φίλο μου ομοφυλόφιλο για να ρωτήσω σχετικά.

Πρέπει να χρησιμοποιούμε την αναγνωρισιμότητά μας για να τους βοηθάμε όλους κι όχι μόνο τον εαυτό μας. Δεν είμαι εναντίον του, το λέω για να μην παρεξηγηθώ. Μακάρι να τον συναντήσω και μια μέρα και να τον βοηθήσω στο μήνυμα που θέλει να περάσει. Φοβάμαι μην “κάψει” το μήνυμα».

Στη συνέχεια τεκμηρίωσε το επιχείρημά του, λέγοντας ότι: «Αν με καλέσουν να σχολιάσω έναν αγώνα μπάσκετ και προχθές με έχει βρίσει κάποιος στα social media, μπορώ εγώ να διακόψω τον αγώνα μπάσκετ και να πω κάτι προσωπικό; Νομίζω θα είναι λάθος γιατί ο τηλεθεατής επέλεξε εκείνη τη στιγμή να διασκεδάσει βλέποντας μπάσκετ. Νομίζω ότι ήταν λάθος το timing».

O παλαίμαχος μπασκετμπολίστας Δημήτρης Παπανικολάου βάζει στη θέση της την εθνική μας "όμορφη έξυπνη και επιτυχημένη" αδελφή (κατά δική της δήλωση) που ακούει στο όνομα Γιώργος Καπουτζίδης...

 ΕΘΝΙΚΑ ΞΕΦΩΝΗΜΕΝΑ ΣΟΥΡΓΕΛΑ - ΕΛΛΗΝΟΦΩΝΟ ΠΟΛΙΤΙΚΩΣ ΟΡΘΑ ΑΔΕΛΦΟ-ΣΟΥΡΓΕΛΟΚΡΑΤΟΥΜΕΝΟ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΙΣΤΙΚΟ ΚΩΛΟΧΑΝΕΙΟ: Καπουτζιδικόν κίνημα

ΕΞΑΙΡΕΤΙΚΟ

 Το τελευταίο πράγμα που ένοιαζε τους τηλεθεατές της Γιουροβίζιον ήταν αν ο Καπουτζίδης δηλώνει «αδερφή» ή όχι

    Από τον Παναγιώτη Λιάκο

Και είπε ο Γιώργος Καπουτζίδης την ώρα που παρουσίαζε τη Γιουροβίζιον: «Την Πέμπτη που σχολίαζα τη Σουηδία, κάποιος μου έγραψε ότι είμαι “κακιά αδερφή”. Αδερφή είμαι, αλλά είμαι καλή. Κι όμορφη και έξυπνη και επιτυχημένη. Και μη σοκάρεστε, αυτά πρέπει να τα συζητάμε και να τα συζητάμε ανοιχτά. Αν δεν τα συζητήσουμε, τότε δεν θα τα αντιμετωπίσουμε ποτέ».

Από τα παραπάνω συνάγεται το συμπέρασμα ότι ο κ. Καπουτζίδης χρησιμοποίησε το βήμα που του έδωσε η ΕΡΤ, δηλαδή όλοι οι φορολογούμενοι, για να απαντήσει σ’ αυτόν τον «ένα» (που δεν γνωρίζουμε ποιος είναι και πού έγραψε το σχόλιο περί «κακιάς αδερφής») για να λειτουργήσει ως αυτοχρισθείς εκπρόσωπος μιας καταπιεσμένης ομάδας ανθρώπων – κάτι που είναι εξ ορισμού αντιφατικό.

Μια τόσο περίβλεπτη -από απόψεως επικοινωνιακού αποτελέσματος- ανάθεση έργου δίνεται από το ελληνικό κράτος σε κάποιον που έχει δηλώσει τη σεξουαλικότητά του κι εκείνος μας καλεί όλους, λες και είναι κάποια… αυθεντία, να «τα συζητήσουμε αυτά», αλλιώς «δεν θα τα αντιμετωπίσουμε ποτέ». 

 Και θεωρεί τον από τηλεοράσεως μονόλογό του «συζήτηση» που «αντιμετωπίζει» κάτι.

  Και αν πρέπει να συζητήσει κάτι η κοινωνία, θα την υποχρεώσει ο Καπουτζίδης να το κάνει; Από τη… Γιουροβίζιον; 

Όλο τούτο δεν δείχνει μια ξιπασιά, μια οίηση;

Επιπλέον, πρέπει να τεθεί και το άλλο ερώτημα: Πώς θα φαινόταν, άραγε, αν παρουσιαστής στη Γιουροβίζιον δήλωνε πηδήκ@υλας ή πανσεξουαλικός ή γενικά ερωτομανής ή ασεξουαλικός και απαιτούσε να το «συζητήσουμε» αυτό;

Πάντως, το γεγονός ότι αυτοπροσδιορίζεται ως αδερφή δεν μας αφορά. Αφορά τον ίδιο. Ωστόσο, είναι γελοίο και συνάμα χυδαίο να έχεις οριστεί από το κράτος να κάνεις μια δουλειά σχετική με την παρουσίαση μουσικού διαγωνισμού και εσύ -με το στανιό- να φέρνεις με τα λόγια σου σε πρώτο πλάνο το κρεβάτι σου, να του δίνεις… κινηματικά χαρακτηριστικά και να ζητάς από τους τηλεθεατές να συζητήσουν το θέμα σου.

Ο λαός ήδη το συζητά και απορεί: Πώς γίνεται να έχουν αδικηθεί κάποιοι που...

 

 καταλαμβάνουν τόσες πολλές και τόσο προβεβλημένες και καλοπληρωμένες θέσεις στη Βουλή, στα υπουργεία, στα ΜΜΕ, στον χώρο του θεάματος, στην οικονομία;

Πάντως, καλό είναι να συζητήσουμε μια ημέρα τις κρατικές αναθέσεις έργων. Και η συζήτηση να γίνει στις κάλπες.

Η άνοδος του Καντάφι στην εξουσία

https://www.kathimerini.gr/

Σουέζ, 1969. Ο Μουαμάρ Καντάφι χαιρετά στρατιωτικά πλάι στον Γκαμάλ Αμπντέλ Νάσερ. Η λιβυκή οργάνωση Ελεύθεροι Ενωτικοί Αξιωματικοί ήταν καταφανώς επηρεασμένη από τη σκέψη και τις πρακτικές διακυβέρνησης του Αιγύπτιου ηγέτη.

ΣΩΤΗΡΗΣ ΡΟΥΣΣΟΣ*

- Το λιβυκό πραξικόπημα/επανάσταση της 1ης Σεπτεμβρίου 1969 ήταν το τελευταίο από τις επεμβάσεις του στρατού που άλλαξαν τα πολιτικά καθεστώτα στη Μέση Ανατολή. Αν και έχει ομοιότητες με τα υπόλοιπα ανάλογα πραξικοπήματα ως προς την κοινωνική προέλευση της «επαναστατικής» ομάδας και την ιδεολογική συγκρότησή της, εντούτοις παρουσιάζει σημαντικές διαφορές που σχετίζονται με τις ιδιομορφίες της χώρας.

Η Λιβύη απέκτησε την ανεξαρτησία της το 1951 έπειτα από απόφαση του ΟΗΕ. Αντίθετα με τα άλλα έθνη της Βορείου Αφρικής, η Λιβύη θα αποκτήσει την ανεξαρτησία της, ενώ δεν έχει ισχυρό εθνικοαπελευθερωτικό κίνημα. Ο μονάρχης Ιντρις αλ-Σανούσι ήταν ο κληρονομικός αρχηγός ενός δικτύου φυλών εγκατεστημένων κυρίως στην Κυρηναϊκή, οι οποίες συγκροτούσαν τον πυρήνα της μουσουλμανικής σέχτας των Σανούσι. Η σέχτα αυτή είχε εγκατασταθεί στην Κυρηναϊκή στα μέσα του 19ου αιώνα και είχε αποκτήσει ισχύ μέσα από την ασυμβίβαστη αντίθεσή της σε κάθε δυτική επιρροή, πολιτική και πολιτιστική.

Η παρωχημένη λιβυκή μοναρχία

- Μέχρι το 1965 χώρα είχε δύο πρωτεύουσες, τη Βεγγάζη και την Τρίπολη και τρεις περιφερειακές κυβερνήσεις. Η διακυβέρνηση του Ιντρις βασιζόταν σε ένα δίκτυο μεταξύ της βασιλικής αυλής, των φυλών, ισχυρών οικογενειών και τοπικών συμφερόντων. Ο μονάρχης συντηρούσε τη βάση υποστήριξής του στην Κυρηναϊκή και είχε μάλιστα διατηρήσει τις Αμυντικές Δυνάμεις της Κυρηναϊκής ως αντιστάθμισμα στον τακτικό στρατό.

-Υπό τον Ιντρις η Λιβύη ήταν μια πολύ φτωχή χώρα που βασιζόταν κυρίως στη γεωργία. Μάλιστα, το 1954 η Παγκόσμια Τράπεζα την κατατάσσει ως τη φτωχότερη χώρα στον κόσμο. Ακόμη και μετά το 1965, όταν ξεκινά η εκμετάλλευση του πετρελαίου δεν βελτιώνεται αισθητά η κατάσταση. Ο μονάρχης χρησιμοποιούσε τα πετρελαϊκά έσοδα για να διατηρεί το τεράστιο δίκτυο πατρωνίας που εναλλασσόταν στη διακυβέρνηση. Η Λιβύη είχε μέσα σε 17 χρόνια έντεκα κυβερνήσεις και πάνω από διακόσιους υπουργούς. Ηταν φανερό ότι η μοναρχία του Ιντρις ήταν ένα απολίθωμα του μακρινού παρελθόντος και δεν μπορούσε να ανταποκριθεί στις διανεμητικές και αναπτυξιακές ανάγκες ενός κράτους εισοδηματία, στο οποίο μεταβαλλόταν ραγδαία η Λιβύη.

-Η μοναρχία έχασε έτσι και τις συμμαχίες με τις φυλές ακόμη και της Κυρηναϊκής που δεν αντέδρασαν καθόλου στο πραξικόπημα της ομάδας Καντάφι. Αλλωστε, το φυλετικό σύστημα και οι αρχηγοί των φυλών της χώρας δεν αποτέλεσαν ποτέ κέντρα πολιτικής εξουσίας ή πηγή πολιτικής νομιμοποίησης όπως στην περίπτωση της Σαουδικής Αραβίας ή του Ιράκ. Αντιθέτως, κατά τη διάρκεια της μοναρχίας η κοινωνική επιρροή των φυλάρχων πήγαζε από τη σχέση τους με τον θρόνο και όχι το αντίστροφο. Στο σαουδαραβικό βασίλειο, για παράδειγμα, η μοναρχία των Σαούντ βασίζεται σε μια τριγωνική συμμαχία και συναλλαγή μεταξύ βασιλικής οικογένειας, φυλών και ουλεμάδων. Οι φυλές στη Λιβύη έχουν περισσότερο κοινωνικό χαρακτήρα και συμβολισμό παρά πολιτική εξουσία.

- Η ομάδα των επαναστατών

-Οι αξιωματικοί που αποτελούσαν το Επαναστατικό Συμβούλιο προέρχονταν από μικρομεσαία και κυρίως αγροτικά στρώματα από περιοχές και φυλές που δεν είχαν την εύνοια της βασιλικής αυλής και δεν ανήκαν στο δίκτυο πατρωνίας της. Ο Μουαμάρ Καντάφι, (Καντάφι σημαίνει η «φωνή της ερήμου) καταγόταν από φτωχή οικογένεια βεδουίνων και ξεκίνησε το σχολείο στα εννέα του, αλλά χάρις στην εξαιρετική του επίδοση κατάφερε να το τελειώσει κανονικά. Φοίτησε στο Πανεπιστήμιο της Σάμπχα και μάλιστα λόγω οικονομικών δυσκολιών φιλοξενήθηκε σε τέμενος. Αποβλήθηκε από το πανεπιστήμιο λόγω της πολιτικής δράσης του και τελικά εισήχθη στη Στρατιωτική Ακαδημία. Το 1969 ήταν ήδη συνταγματάρχης με μετεκπαίδευση στη Μεγάλη Βρετανία.

-Ανάλογη κοινωνική προέλευση και πορεία είχαν και τα υπόλοιπα μέλη του Επαναστατικού Συμβουλίου. Η συνωμοτική τους ομάδα με το όνομα Ελεύθεροι Ενωτικοί (υπέρ αραβικής ενότητας) Αξιωματικοί είχε δημιουργηθεί, σύμφωνα με τον Καντάφι, ήδη από το 1959 και από το 1965 άρχισαν να συμμετέχουν και πολίτες. Η οργάνωση είχε πολύ αυστηρούς όρους κοινωνικής συμπεριφοράς. Απαγορεύονταν στα μέλη της το αλκοόλ, τα τυχερά παιχνίδια και η νυχτερινή διασκέδαση. Θα έπρεπε να προσεύχονται και να μελετούν επισταμένως.

- Η ομάδα αυτή, και ιδιαίτερα ο Καντάφι που αναδείχθηκε ως ηγετική μορφή του κινήματος, ήταν καταφανώς επηρεασμένη από τη σκέψη και τις πρακτικές διακυβέρνησης του Αιγύπτιου ηγέτη Γκαμάλ Αμπντέλ Νάσερ. Η προσήλωσή τους στην ενότητα του αραβικού έθνους, στην αυτάρκη ανάπτυξη και στην αναδιανομή του πλούτου, η ένταξη στο στρατόπεδο των Αδεσμεύτων και η αποτίναξη κάθε ξένης νεοαποικιακής εξάρτησης με τη μορφή οικονομικών δεσμών ή στρατιωτικών βάσεων αποτέλεσαν σταθερά στοιχεία της διακυβέρνησης του Επαναστατικού Συμβουλίου. Δεν είναι τυχαίο, άλλωστε, που ονόμαζαν την οργάνωσή τους Ελεύθεροι Αξιωματικοί, όπως ακριβώς ήταν η ονομασία της συνωμοτικής ομάδας του Νάσερ και των νασερικών πραξικοπηματικών κύκλων σε όλη τη Μέση Ανατολή. Για τον Νάσερ και το νασερικό κίνημα η λιβυκή επανάσταση ήταν μια σημαντική αναζωογονητική ένεση μετά την αποτυχία της Ηνωμένης Αραβικής Δημοκρατίας (Αιγύπτου-Συρίας), την ήττα του 1967 και την αναδίπλωση του παναραβισμού.

Οι πέντε άξονες της νέας πολιτικής της Λιβύης

- Οι νασερικές καταβολές μπορούν εύκολα να ανιχνευθούν στις πέντε αρχές στη διακήρυξη πολιτικής της επαναστατικής κυβέρνησης στις 16 Οκτωβρίου 1969. Η νέα κυβέρνηση πρώτον, προχωρούσε στην πλήρη κατάργηση των αμερικανικών και βρετανικών βάσεων στη χώρα. Δεύτερον, στην πλήρη ουδετερότητα και συμπόρευση με τους Αδέσμευτους. Τρίτον, στην επίτευξη εθνικής ενότητας. Τέταρτον, στον αγώνα για παναραβική ενότητα. Τέλος, στην απαγόρευση της λειτουργίας των πολιτικών κομμάτων. Πέρα από τις διακηρύξεις αυτές ο Καντάφι προχωρά στην υπογραφή του Συμφώνου της Τρίπολης με την Αίγυπτο και το Σουδάν, μόλις τρεις μήνες μετά την επανάσταση, στις 29 Δεκεμβρίου 1969.

- Βασική διαφοροποίηση του Καντάφι από τη νασερική και την μπααθική ιδεολογία ήταν ο ρόλος του Ισλάμ. Για τον Καντάφι το Ισλάμ αποτελούσε τη βασική αναζωογονητική δύναμη της επανάστασης. Πίστευε ότι το Ισλάμ και όχι συγκυριακοί πολιτικοί αγώνες όπως η αραβοϊσραηλινή διαμάχη ήταν η στέρεα βάση για την παναραβική ενότητα. Ο Νάσερ έβλεπε την ανάπτυξη του επαναστατικού κύματος σε τρεις κύκλους, τον αραβικό, τον αφρικανικό και τον ισλαμικό και θεωρούσε τον αραβικό ως τον πιο σημαντικό. Αντιθέτως, ο Καντάφι έριχνε το βάρος στον ισλαμικό. Δεν έχανε μάλιστα ευκαιρία να παραλληλίζει τον εαυτό του και τα μέλη του Επαναστατικού Συμβουλίου του με τους συντρόφους του προφήτη Μωάμεθ.

Η άνοδος του Καντάφι στην εξουσία-1

Ο βασιλιάς Ιντρις στο λιμάνι του Βόλου, τέσσερις ημέρες μετά την ανατροπή του.

Ο Καντάφι είχε να επιλύσει δύο βασικά ζητήματα: την εκ νέου πολιτική οργάνωση και τον εκσυγχρονισμό της χώρας και την αποκαθήλωση όλης της κυβερνητικής γραφειοκρατικής ελίτ και των δικτύων πατρωνίας που είχαν δημιουργηθεί στην περίοδο του Ιντρις και την επαναδιαπραγμάτευση των πετρελαϊκών εσόδων με τις εταιρείες που εκμεταλλεύονταν τα κοιτάσματα.

Κύμα διώξεων και διάλυση της κρατικής διοίκησης

-Η διαπραγμάτευση του Καντάφι με τις πετρελαϊκές εταιρείες ήταν σχετικά εύκολη. Το μεγαλύτερο μέρος του λιβυκού πετρελαίου εκμεταλλεύονταν ανεξάρτητες όπως λέγονται εταιρείες, που δεν ανήκαν δηλαδή στο δίκτυο των «επτά αδελφών», των μεγάλων πολυεθνικών εταιρειών. Καθώς για τις ανεξάρτητες εταιρείες το λιβυκό πετρέλαιο αποτελούσε πάνω από το 90% του κύκλου εργασιών τους, η επαναστατική κυβέρνηση μπορούσε να τις πιέσει αποτελεσματικά με την απειλή της εθνικοποίησης. Τα υπεραυξημένα κρατικά έσοδα οδήγησαν σε απογείωση του κατά κεφαλήν εισοδήματος από 1.830 δολάρια το 1970 σε περισσότερα από 4.000 το 1975. Ο αναπτυξιακός προϋπολογισμός της Λιβύης ήταν, το 1977, τέσσερις φορές μεγαλύτερος από τον μέσο αντίστοιχο στον αραβικό κόσμο. Η Λιβύη είχε το ίδιο έτος 20.000 φοιτητές έναντι 3.000, το 1969.

Η άνοδος του Καντάφι στην εξουσία-2

Ο Βασιλιάς Χασάν του Μαρόκου υποδέχεται τον Καντάφι στη διάσκεψη του Ραμπάτ (18-21/12/1969).

Το 1971, σε λιγότερο από δύο χρόνια μετά το πραξικόπημα, ο Καντάφι είχε προχωρήσει στην κατάργηση όλων των σημαντικών νόμων της μοναρχίας και στην αντικατάστασή τους από νέα νομοθεσία η οποία εξυπηρετούσε σύμφωνα με το νέο καθεστώς τα συμφέροντα του λαού και τις εντολές του Ισλαμικού Νόμου. Υπήρξε τεράστιο κύμα διώξεων και απολύσεων με το επιχείρημα της αντιμετώπισης της διαφθοράς και της αναποτελεσματικότητας, αλλά στην ουσία ήταν μια επιχείρηση διάλυσης των παλαιών δικτύων πατρωνίας. Επίσης, ξεκίνησε διωγμό των κομμουνιστών και των Αδελφών Μουσουλμάνων, ακολουθώντας το παράδειγμα του Νάσερ, εξουδετερώνοντας έτσι επικίνδυνους αντιπάλους. Οργάνωσε τον εξοπλισμό των πολιτών και ξεκίνησε μια «πολιτιστική επανάσταση», που στηριζόταν σε μια επιστροφή στις αδιαμεσολάβητες από θρησκευτικές ιεραρχίες ανόθευτες ρίζες του Ισλάμ. Βασικό εργαλείο στην πλήρη αποκέντρωση και διάλυση της κρατικής δομής ήταν η ανάληψη όλων των κρατικών δομών και των κοινωνικών λειτουργιών από τις χιλιάδες λαϊκές επιτροπές βάσης.

Η άνοδος του Καντάφι στην εξουσία-3

Προπαγανδιστική αφίσα με τον Καντάφι να κρατάει το περίφημο «Πράσινο Βιβλίο» του.

Σύμφωνα με τον Dirk Vandewalle, το καθεστώς Καντάφι είχε ουσιαστικά αποπολιτικοποιήσει το κράτος μέσω μιας ιδιόρρυθμης ιδεολογίας, της συνεχούς αλλαγής του προσωπικού της κεντρικής διοίκησης, της διάλυσης των υπουργείων, της απειλής για όλο και μεγαλύτερη αποκέντρωση και ουσιαστική απίσχναση της κεντρικής γραφειοκρατίας και μέσω της αντικατάστασης της γραφειοκρατίας και της στρατιωτικής ιεραρχίας με νέες όταν εμφάνιζαν στοιχεία πολιτικής συγκρότησης. Το αποτέλεσμα σήμερα, μετά την πτώση και τη διάλυση του προσωποπαγούς καθεστώτος Καντάφι είναι ότι δεν υπάρχουν δομές, θεσμοί ή κέντρα εξουσίας, ούτε βεβαίως πολιτικές δυνάμεις, που να μπορούν να συγκροτήσουν εκ νέου την κρατική δομή.

* Ο κ. Σωτήρης Ρούσσος είναι αναπληρωτής καθηγητής στο Πανεπιστήμιο Πελοποννήσου και επιστημονικός υπεύθυνος του Κέντρου Μεσογειακών, Μεσανατολικών και Ισλαμικών Σπουδών, www.cemmis.edu.gr.

10 Μαΐου 1956: Απαγχονίζονται στην Κύπρο από τις αρχές της αγγλικής κατοχής ο Μιχαλάκης Καραολής και ο Ανδρέας Δημητρίου

Ο Μιχαλάκης Καραολής και ο Ανδρέας Δημητρίου υπήρξαν οι πρώτοι αγωνιστές του Κυπριακού Αγώνα που καταδικάσθηκαν σε θάνατο και εκτελέστηκαν από τους άγγλους δυνάστες.

 

10 Μαΐου 1956: Απαγχονίζονται στην Κύπρο από τις αρχές της αγγλικής κατοχής ο Μιχαλάκης Καραολής και ο Ανδρέας Δημητρίου