ΟΙ ΛΕΒΑΝΤΊΝΟΙ . VIA IFESTOSEDU on 12 ΑΠΡΙΛΙΟΥ, 2021.

 Ο όρος «λεβαντίνος» συνυφαίνεται εννοιολογικά, με αλλοιωμένες και ρευστές συνειδήσεις, με εκφυλισμένες ιστορικές καταγωγές, με οπορτουνιστές εμπόρους, με δοσίλογους, με ικέτες αφεντών, με υπόδουλους και υποτελείς έναντι αντιτίμου ευζωίας, καλοπέρασης και πλουτισμού. Εύκολα αλλάζουν την ιστορική τους μνήμη για να γίνουν αρεστοί στον ισχυρό αφέντη, συνειδητά υιοθετούν αυτό που ο κατακτητής θέλει και γίνονται χαμαιλέοντες για να προσαρμοστούν σε κάθε κατάσταση, κάθε αφέντη και στις συνθήκες κάθε εποχής.

Θα «προσαρμοστούμε στα συμφέροντα του άλλου» για να επιβιώσουμε ή θα κάνουμε «έντιμους συμβιβασμούς», λένε όταν τα βρούνε σκούρα. Βγάζουν και κάτι άναρθρε κραυγές «πόλεμο θέλετε!» ως και όταν εάν ένα αμυνόμενο κράτος αντικρούει τις απειλές είναι επειδή η κοινωνία θέλει πόλεμο. Κατάπτυστοι κάθε είδους, όμως, αυτά κραυγάζουν οδηγώντας την Ελλάδα σε απώλεια κυριαρχίας και την Κύπρο στο τέλος του δρόμου σε πλήρη τουρκοποίηση.

Στην οθωμανική Σμύρνη, λοιπόν, την κοσμοπολίτικη Σμύρνη των εμπόρων, των μικτών πληθυσμών και των ωφελιμιστικών συνυπάρξεων, είχαμε πολλούς λεβαντίνους, απομεινάρια της εδουάρδιας εποχής.