31 Δεκεμβρίου 1959: Η Πρωτοχρονιά της επανάστασης ...από την Σάντα Κλάρα στην Αβάνα.CUBA.

Η πρωτοχρονιά για το Κουβανικό Λαό δεν είναι απλά ημέρα εορτής για τον αποχαιρετισμό του παλαιού έτους και υποδοχής του νέου, αλλά η «dia del triunfo de la Revolucion» (ημέρα του θριάμβου της Επανάστασης). Η μέρα όπου το παλιό, το σάπιο καθεστώς του δικτάτορα Μπατίστα και η «Αμερικάνικη κατοχή» έλαβε τέλος και σήμανε τη νίκη της επανάστασης και την απαρχή του νέου, του σοσιαλιστικού κράτους. Από την Πρωτοχρονιά του 1959, η Κούβα έγινε το νησί της Επανάστασης και τα κατορθώματα του Κουβανικού Λαου φάρος ελπίδας και αγώνα των καταπιεσμένων όλης της γης.

 31 Δεκεμβρίου του 1959...

- Μετά την ιστορική νίκη των επαναστατών στη Σαντα Κλάρα ο δικτάτορας Μπατίστα φεύγει κρυφά από την Αβάνα και καταφεύγει στον Άγιο Δομίνικο. Η δικτατορία Μπατίστα τελειώνει. Μια δικτατορία όπου εγκαθιδρύθηκε και κράτησε για σχεδόν 30 χρόνια, καθοδηγούμενη από τον αμερικάνικο ιμπεριαλισμό. Στα μαύρα χρόνια της δικτατορίας, τα μεγάλα αμερικανικά συμφέροντα και η αμερικανική μαφία είχαν τον πρώτο λόγο στη Κούβα. Η δημόσια περιουσία της Κούβας είχε ξεπουληθεί σε αμερικανικές επιχειρήσεις, οι οποίες κατείχαν και το μονοπώλιο στους βασικούς τομείς της οικονομίας. Στα τελευταία χρόνια της δικτατορίας εντάθηκε η καταπίεση και η εξαθλίωση του λαού. Οι διωγμοί, οι φυλακίσεις και η ανελευθερία του τύπου βρίσκονταν στην καθημερινή ατζέντα της αντίδρασης του καθεστώτος. Η όποια φωνή διαμαρτυρίας καταπνιγόταν άμεσα και σκληρά.

Τα πρώτα Βήματα...

- Η πρώτη πρόκληση ήρθε στις 26 Ιουλίου 1953 όταν μια ομάδα ανταρτών, με ηγέτη τον νεαρό Φιντέλ Κάστρο, έκανε επίθεση στους στρατώνες Μονκάδα, στο Σαντιάγο της Κούβας, όπου στάθμευαν χιλιάδες στρατιώτες της τυραννίας. Η επίθεση απέτυχε, πνίγηκε στο αίμα και ο Φιντέλ φυλακίστηκε. Αν και η επίθεση στη Μονκάδα απέτυχε, άναψε τη σπίθα για ξεσηκωμό του λαού και υπήρξε η απαρχή μιας επαναστατικής διαδικασίας που τέλειωσε νικηφόρα τη πρωτοχρονιά του 1959. Ο Φιντέλ, κατά τη απολογία του στη δίκη για την επίθεση στη Μονκάδα δήλωσε «Οσο για μένα, ξέρω πως η φυλακή θα 'ναι σκληρή όσο δεν ήτανε ποτέ για κανένα, πως θα βρω μπροστά μου απειλές, παγίδες και άτιμες βιαιότητες. Μα, δεν τις φοβούμαι, όπως δεν τρέμω τη μανία του άθλιου τυράννου που πήρε τη ζωή εβδομήντα αδελφών μου. Καταδικάστε με, δεν πειράζει, η Ιστορία θα με δικαιώσει», και η ιστορία όντως τον δικαίωσε.

-Ο Φιντέλ Κάστρο αποφυλακίζεται και δύο χρόνια αργότερα και αυτοεξορίζεται στο Μεξικό. Εκεί που έγινε και η γνωριμία με το μεγάλο Αργεντίνο επαναστάτη Ερνέστο ‘Τσε’ Γκεβάρα. Η συνάντησή τους έμελλε να είναι καθοριστική για την περαιτέρω εξέλιξη της επανάστασης. Στο Μεξικό μια ομάδα ανταρτών εκπαιδεύονται στρατιωτικά και ετοιμάζουν τη νέα προσπάθεια ανατροπής του αιματοβαμμένου καθεστώτος του Μπατίστα και απελευθέρωσης της Κούβας.

-30 Νοέμβρη του 1956...

-Με ένα μικρό πλοίο, το «Γκράνμα», ογδόντα δύο επαναστάτες αποβιβάζονται σε μια παραλία στους πρόποδες της οροσειράς Σιέρα Μαέστρα. Μόνο 10 απ' αυτούς καταφέρνουν να επιζήσουν, αφού τα χτυπήματα που δέχονται από τις επιδρομές της αεροπορίας της δικτατορίας είναι εξοντωτικά. Μεταξύ τους ο Φιντέλ, ο αδελφός του Ραούλ, ο Τσε, ο Σιενφουέγκος κι ο Χουάν Αλμέιδα. Έτσι αρχίζει η εποποιία του αγώνα στα βουνά και οι διαδοχικές νίκες κατά του εκπαιδευμένου από αμερικανούς ειδικούς στρατού του Μπατίστα.

-Δεκέμβρης του 1958...

-Το 1958, όλη η χώρα είχε καταληφθεί από επαναστατικό πυρετό και ενώ οι απεργίες και οι διαδηλώσεις συγκλόνιζαν τον τόπο, οι ανταρτικές ομάδες προχωρούσαν σταδιακά στην κατάληψη μεγάλου τμήματος του νησιού. Το Δεκέμβρη του 1958, ο Επαναστατικός Στρατός αριθμούσε περισσότερους από 6.000 ένοπλους αντάρτες, ενώ τμήματά του, με επικεφαλής τους Τσε Γκεβάρα, Ραούλ Κάστρο, Καμίλο Σιενφουέγκος και Χουάν Αλμέιδα προχωρούσαν προς την πρωτεύουσα. Τα ξημερώματα της 16ης Δεκέμβρη, ο Τσε Γκεβάρα οδηγεί την αντάρτικη ομάδα του στη Σάντα Κλαρα, και δύο μέρες αργότερα σημειώνει την καθοριστικής σημασίας νίκη στη μάχη της Σάντα Κλάρα. Η Σάντα Κλάρα αποτελούσε την καρδιά της χώρας και βιομηχανικό κέντρο και η νίκη αυτή αποκόπτει τον κυβερνητικό στρατό και εμποδίζει τις ενισχύσεις και την ανατροφοδότησή του. Από εκείνη τη στιγμή, το παλιρροϊκό κύμα της επανάστασης θα ξεχυθεί και θα είναι έτοιμο να σκεπάσει και την Αβάνα.

-Στις 29 Δεκεμβρίου 1958 πριν το ξημέρωμα, η τακτική της παρείσφρησης του Κομαντάτε επιτρέπει στους αντάρτες να πάρουν πλεονεκτικές θέσεις μέσα στην πόλη, επωφελούμενες από το μισοσκόταδο. Τα πυροτεχνήματα της 31ης Δεκέμβρη που θα φωτίσουν τη νύχτα της Πρωτοχρονιάς του 1959 θα φωτίσουν και τα μάτια χιλιάδων Κουβανών, που είχαν ξεχυθεί στους δρόμους για να γιορτάσουν τη νίκη, την ελπίδα για ένα μέλλον διαφορετικό.

-Η επανάσταση νίκησε...

-Στις 8 του Γενάρη του 1959, φθάνει στην Αβάνα ο μεγάλος ηγέτης της Επανάστασης Φιντέλ Κάστρο με το λαό να τον αναμένει πανηγυρίζοντας τη νίκη στο δρόμο. Στην ιστορική του ομιλία της 8ης Ιανουαρίου αναφέρει «Ζούμε μια αποφασιστική στιγμή της ιστορίας μας. Η τυραννία έπεσε. Απέραντη είναι η λαϊκή χαρά. Εχουμε όμως ακόμα πολλά να κάνουμε. Δεν έχουμε την αυταπάτη να πιστεύουμε ότι από δω και μπρος όλα θα είναι εύκολα. Ισως στο μέλλον όλα θα 'ναι ακόμα πιο δύσκολα» .

-Πράγματι η πορεία προς τη σοσιαλιστική οικοδόμηση στη Κούβα ήταν και παραμένει 59 χρόνια μετά πολύ δύσκολη. Με το λαό να καταφέρνει να αποκρούει τη συνεχιζόμενη, για περισσότερο από μισό αιώνα, ιμπεριαλιστική επίθεση. Να καταφέρνει να επιβιώνει και να μεγαλουργεί παρά το συνεχιζόμενο εμπάργκο της Αμερικής σε τρόφιμα και φάρμακα και παρά τη συνεχή εσωτερική υποσκαψή από τη CIA. Τις κατακτήσεις του Κουβανικού Λαού, όπως η εξάλειψη του αναλφαβητισμού και της ανεργίας, η δωρεάν υψηλού επιπέδου, ιατροφαρμακευτική περίθαλψη και άλλα πολλά επιτεύγματα, που τις ζηλεύουν οι λαοί ακόμα και στις πιο αναπτυγμένες χώρες του καπιταλισμού και αποτελούν παράδειγμα και φάρο αγώνα ενάντια στην καπιταλιστική βαρβαρότητα.

- Ρένος Γεωργίου

Μέλος Κ.Σ. ΕΔΟΝ

Υπευθύνος Επαρχ. Μορφωτικού Γραφείου Λάρνακας

- https://www.edon.org.cy/