LouellaDeVil @MsLouellaDeVil
Χρόνια πολλά και ευτυχώς που στο τιμόνι της χώρας ήταν ο Μεταξας και είπε Όχι στους Ιταλούς και τώρα δεν ντρεπόμαστε σαν τους Αλβανούς και τους Κουμμουνιστες
LouellaDeVil @MsLouellaDeVil
Χρόνια πολλά και ευτυχώς που στο τιμόνι της χώρας ήταν ο Μεταξας και είπε Όχι στους Ιταλούς και τώρα δεν ντρεπόμαστε σαν τους Αλβανούς και τους Κουμμουνιστες
- Οκτ. 2019
-Συνέντευξη του Δημήτρη Κουσουρή, επίκουρου Καθηγητή Ιστορίας στο Πανεπιστήμιο της Βιέννης και συγγραφέα του βιβλίου «Δίκες των δοσιλόγων 1944 - 1949. Δικαιοσύνη, συνέχεια του κράτους και εθνική μνήμη» στη Μαρία Ρηγούτσου και τη Deutsche Welle, στο πλαίσιο αφιερώματος για τους δωσίλογους στη ναζιστική κατοχή. Ο κ. Κουσουρής μιλάει για την αντιμετώπιση που είχαν μετά την Κατοχή όσοι συνεργάστηκαν με τους Ναζί.
-Η λέξη δωσίλογος διαφοροποιείται από τις υπόλοιπες ευρωπαϊκές γλώσσες, οι οποίες χρησιμοποιούν τον όρο «συνεργάτης». Στα ελληνικά ο όρος προϋπήρχε και σημαίνει αυτόν που οφείλει να λογοδοτήσει για τις πράξεις του. Και υπήρξαν χιλιάδες Έλληνες που συνεργάστηκαν με τις ιταλικές και τις γερμανικές δυνάμεις κατοχής την περίοδο του Β´ Παγκοσμίου Πολέμου. Οι μορφές συνεργασίας, σύμφωνα με τον ιστορικό, διακρίνονταν σε πολιτικό, οικονομικό, στρατιωτικό επίπεδο και ο δωσιλογισμός ήταν «πρακτικά κάθε μορφή συνδιαλλαγής κατά την οποία οι εμπλεκόμενοι αποκόμιζαν όφελος οι ίδιοι με τον α ή β τρόπο και ζημίωναν την Ελλάδα ή τον εθνικό αγώνα με βάση τους τότε νόμους».
- Για τον Δημήτρη Κουσουρή το φαινόμενο του δωσιλογισμού «ήταν μεν μειοψηφικό, είχε ωστόσο μαζικά χαρακτηριστικά...Οι μηχανισμοί του παλαιού καθεστώτος, του προκατοχικού κράτους συγκροτήθηκαν ούτως ώστε να αποφύγουν την ολοκλήρωση μιας διαδικασίας κοινωνικής επανάστασης και την κατάληψη της εξουσίας από τους κομμουνιστές, όταν θα έφευγαν οι δυνάμεις κατοχής».
- Αρκετές εκατοντάδες δίκες δωσιλόγων στην Ελλάδα
- Οι δίκες των δωσιλόγων στην Ελλάδα ξεκίνησαν αμέσως μετά την Απελευθέρωση και διεξάγονταν «από τις κρατικές αρχές απονομής της δικαιοσύνης, με ένα είδος ειδικής νομοθεσίας που περιγράφει το έγκλημα και τιμωρεί τις πράξεις που έχουν τελεστεί κατά τη διάρκεια της Κατοχής». Οι νόμοι αυτοί θεσπίστηκαν αμέσως μετά την Απελευθέρωση, ενώ ειδικά σχετικά διατάγματα είχαν προβλεφθεί και εκδοθεί είτε από την εξόριστη κυβέρνηση του Καϊρου είτε από την «κυβέρνηση του Βουνού».
Το λαϊκό αίτημα για κάθαρση και απονομή δικαιοσύνης ήταν έντονο εξαιτίας του μεγέθους των απάνθρωπων εγκλημάτων που είχαν τελεστεί κατά τη διάρκεια της Κατοχής. «Οι δίκες των δωσιλόγων στην Ελλάδα όπως και στις υπόλοιπες χώρες ήρθαν να διασφαλίσουν ότι το μονοπώλιο της νόμιμης βίας θα επανέλθει στα χέρια του κράτους και δεν θα αποτελέσει όπλο των αντάρτικων ομάδων που θα επεδίωκαν την τιμωρία όσων είχαν συνεργαστεί στη διάρκεια της Κατοχής. Αυτό που ο Ντε Γκωλ ονόμασε για τη Γαλλία ΄αυτοσχεδιασμοί εξουσίας για τις δυνάμεις της Αντίστασης΄ για τις πρώτες δίκες που έγιναν για κάποιους από τους πιο διαβόητους συνεργάτες των Ναζί».
Οι δίκες των δωσιλόγων στην Ελλάδα ανέρχονται σε αρκετές εκατοντάδες. Για παράδειγμα στην Αθήνα από τις 15.000 μηνύσεις και καταγγελίες 2.200 φθάνουν στο ακροατήριο. Γενικότερα πάντως, όπως υποστηρίζει ο Δημήτρης Κουσουρής, μόνο ένα μικρό ποσοστό υποθέσεων εκδικάστηκε. Το 85% αρχειοθετήθηκε. Ο λόγος, σύμφωνα με τον ιστορικό, είναι ότι «πολλοί δωσίλογοι προσέφεραν κατόπιν τις υπηρεσίες τους στο νέο καθεστώς που στήθηκε υπό την αιγίδα των συμμάχων για την καταπολέμηση του Κομμουνισμού. Επίσης διέθεταν σοβαρή οικονομική επιφάνεια και διασυνδέσεις με τον κρατικό μηχανισμό. Και έτσι σε ένα μεγάλο βαθμό κατάφεραν να διαφύγουν της τιμωρίας».
- «Στην Ελλάδα καταδικάστηκαν οι οικονομικά ασθενέστεροι δωσίλογοι»
Στις υποθέσεις που έφτασαν στο ακροατήριο μόνο το 45% των κατηγορουμένων καταδικάστηκε. Συνολικά εκτελέστηκαν 25 δωσίλογοι στην Ελλάδα. «Την ίδια πενταετία, από το 1944 έως το 1949 εκτελούνται από τα έκτακτα στρατοδικεία 3.500 κομμουνιστές ή συμπαθούντες τον Κομμουνισμό». Γενικότερα πάντως στην Ελλάδα καταδικάστηκαν «οι οικονομικά ασθενέστεροι δωσίλογοι, τα μικρά ψάρια».
Όσον αφορά τους απόγονους των δωσιλόγων και το κατά πόσο ήταν ομαλή η ένταξή τους στην κοινωνική, οικονομική και πολιτική ζωή της χώρας μετά το τέλος του Β´ Παγκοσμίου Πολέμου αλλά και του Εμφυλίου, ο Δημήτρης Κουσουρής απαντά:
«Ο δωσιλογισμός στην ελληνική κοινωνία αποτέλεσε όπως και αλλού ένα ταμπού αλλά πολύ ισχυρότερο. Στην Ελλάδα, σε αντίθεση με τις άλλες χώρες, οι δωσίλογοι μέσω του Εμφυλίου Πολέμου όχι μόνο επανεντάχθηκαν αρκετά γρήγορα στην κοινωνία και σε επίσημες θέσεις αλλά κάποιοι από αυτούς έγιναν σε λιγότερο από 15 χρόνια μέλη της Ακαδημίας Αθηνών. Τα παιδιά τους, όπως για παράδειγμα ο γιος του Ιωάννη Ράλλη, Πρωθυπουργός της τρίτης κυβέρνησης της Κατοχής, Γεώργιος Ράλλης έκανε καριέρα στη δεξιά παράταξη και έγινε Πρωθυπουργός την δεκαετία του 1980. Θέλω να πω, ότι δεν είχαν ιδιαίτερες δυσκολίες στην επανένταξή τους...με έναν τρόπο αποτέλεσαν έναν πυρήνα ενός πολιτικού προσωπικού αλλά και μιας οικονομικής και πνευματικής ελίτ, οι οποίοι πήραν στα χέρια τους το μεταπολεμικό κράτος. Με αυτή την έννοια δεν μπορεί να πει κανείς ότι είχαν ιδιαίτερες δυσκολίες».
Το «αφήγημα» που βόλεψε τις δυο πλευρές του Εμφυλίου
Τέλος, ο Δημήτρης Κουσουρής αμφισβητεί μια ευρέως διαδεδομένη αντίληψη, ότι δηλαδή «οι δωσίλογοι ήταν λίγοι και ασήμαντοι ενώ η μεγάλη πλειονότητα του πληθυσμού ήταν αντιστασιακοί ή τέλος πάντων διαπνεόμενοι από αντιφασιστικές πεποιθήσεις. Στην Ελλάδα αυτή η αντίληψη επί της ουσίας αποκρύπτει ότι ένα κομμάτι της πολιτικής, οικονομικής και πνευματικής ελίτ συνεργάστηκε με τους Γερμανούς, ενίοτε δε με πολτική και ιδεολογική ταύτιση. Όχι πάντα αλλά συχνά. Ήταν ένα αφήγημα, το οποίο για διαφορετικούς λόγους, βόλεψε τα δυο στρατόπεδα του Εμφυλίου Πολέμου. Τους νικητές και τους ηττημένους. Τους νικητές διότι απέκρυπτε τον ομφάλιο λώρο που τους συνέδεε με το παρελθόν της Κατοχής και του δωσιλογισμού. Τους δε ηττημένους ακριβώς επειδή είχαν εξαιρεθεί άπο το πολιτικό σύστημα μετά τον Πόλεμο και ακριβώς επειδή χρησιμοποίησαν τις δάφνες του πατριωτισμού, της συμμετοχής τους και της πρωτοκαθεδρίας τους στο κίνημα της Αντίστασης, ένα τέτοιο αφήγημα τους επέτρεπε να διεκδικούν την εκπροσώπηση της μεγάλης πλειοψηφίας του ελληνικού λαού και ταυτόχρονα υποτιμούσαν το άλλο στρατόπεδο των λίγων, ασήμαντων προδοτών του Έθνους».
- Πηγή: Deutche Welle
https://tvxs.gr/
--------
Κυριακή, 29 Νοεμβρίου 2015
ΑΠΟΓΟΝΟΙ ΔΟΣΙΛΟΓΩΝ & ΣΥΝΕΡΓΑΤΩΝ ΤΩΝ ΓΕΡΜΑΝΩΝ ΚΥΒΕΡΝΟΥΝ ΤΗ ΣΥΓΧΡΟΝΗ ΕΛΛΑΔΑ !!!
ΦΑΜΙΛΙΕΣ ΜΕ ΡΙΖΕΣ ΔΟΣΙΛΟΓΩΝ ΚΑΙ ΣΥΝΕΡΓΑΤΩΝ ΤΩΝ ΓΕΡΜΑΝΩΝ ΔΙΑΦΕΝΤΕΥΟΥΝ ΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ
Οι παππούδες υπηρέτες του ΧΙΤΛΕΡ, τα εγγόνια υπηρέτες της ΜΕΡΚΕΛ !!!
Κυβερνούν σήμερα την Ελλάδα οι απόγονοι των βολεμένων της τουρκοκρατίας, της γερμανικής κατοχής και της χούντας !!!
- ΝΤΟΚΟΥΜΕΝΤΑ-ΦΩΤΙΑ ΑΠΟ ΤΟΝ ΙΣΤΟΡΙΚΟ ΔΗΜ.ΚΟΥΚΟΥΝΑ !!!
Από την πρώτη γερμανική κατοχή μέχρι το 2014 !!!
Του Δημοσθένη Κούκουνα
- Η κλασική ρήση ότι η ιστορία επαναλαμβάνεται, εδώ έχει μια αξιοπρόσεκτη εφαρμογή.
Και επειδή η ιστορική αλήθεια είναι ανώτερη από κάθε επιμέρους πολιτική ή άλλη σκοπιμότητα, αξίζει να εμβαθύνουμε σε κάποιες άγνωστες πτυχές που θα έπρεπε να επισημανθούν. Δυστυχώς επειδή η σύγχρονη ιστορία, ιδιαίτερα δε η κρίσιμη δεκαετία 1940, έχει μέχρι σήμερα συστηματικά κακοποιηθεί ένθεν κακείθεν, πολλά είναι τα αξιοσημείωτα που έχουν αποκρυβεί ή διαστρεβλωθεί. Περισσότερο παρά ποτέ, τώρα είναι η ώρα να τα εντοπίσουμε, να τα μελετήσουμε με υπευθυνότητα, να τα δούμε με ανοιχτή ματιά και οπωσδήποτε ανεπηρέαστα από προκαταλήψεις ή σκοπιμότητες. Η άγνοια και η ημιμάθεια συνέβαλαν σε μια παραμόρφωση του πολιτικού συστήματος κατά τη μεταπολεμική περίοδο, με αποτέλεσμα να καταστεί αυτό ένα επικίνδυνο μόρφωμα για τη χώρα μας, που αδίστακτα οδήγησε τον λαό μας στην εξαχρείωση και την εξαθλίωση.
- Οι πολιτικές οικογένειες
-Το μέγα ζητούμενο είναι κάποτε να ξαναδούμε υπό άλλη οπτική γωνία την πορεία των πολιτικών οικογενειών που διαχρονικά κυριαρχούν. Στην κατοχική περίοδο 1941-44 εμφανίζονται κάποιες τέτοιες οικογένειες, οι επίγονοι των οποίων συνεχίζουν μέχρι σήμερα να διαχειρίζονται τις τύχες της χώρας. Κατά κανόνα πρόκειται για γενάρχες οικογενειών, που – αν και αρχικά συνεργάστηκαν με τον κατακτητή – πρόλαβαν να καλύψουν την όποια επιλήψιμη δραστηριότητά τους.
- Ο γέρος της δημοκρατίας, Γεώργιος Παπανδρέου, που μεταπολεμικά υπήρξε τρεις φορές πρωθυπουργός, στην αρχή της γερμανικής κατοχής υπήρξε μυστικοσύμβουλος του στρατηγού Τσολάκογλου (βλ. και το προσφάτως εκδοθέν βιβλίο μου «Ιστορία της Κατοχής», Εκδ. Λιβάνη, τόμ. α΄, σελ. 250), αναπτύσσοντας τη θεωρία πώς «να τα έχουμε καλά με τον κατακτητή». Οι ιταλικές εφημερίδες της εποχής είχαν φιλοξενήσει δηλώσεις του Γ. Παπανδρέου υπέρ της μεσογειακής πολιτικής της φασιστικής Ιταλίας!
-Ο πατέρας του πρωθυπουργού Κώστα Σημίτη είχε διορισθεί επί Κατοχής στην επίζηλη θέση του γενικού γραμματέα της Ένωσης Ελληνικών Τραπεζών, λόγω της στενής φιλίας του με τον Γεώργιο Μερκούρη, αρχηγό του Εθνικοσοσιαλιστικού Κόμματος Ελλάδος και συμμετείχε στο άτυπο συμβούλιο των «Πέντε Γιώργηδων», που καθόριζαν κάθε βράδυ την τιμή της χρυσής λίρας στη μαύρη αγορά! Βεβαίως ο Γεώργιος Σημίτης εγκαίρως μεταστράφηκε προς την Αριστερά και την άνοιξη του 1944 ανέβηκε στα βουνά, αναλαμβάνοντας γενικός διοικητής Ρούμελης. Κατηγορήθηκε τότε ότι υπήρξε υπαίτιος εξαφάνισης 8.000 λιρών που είχαν στείλει οι Σύμμαχοι (βλ. «Μακεδονία» 13.6.1945).
-Ο Θάνος Καραμανλής, εξάδελφος του Κωνσταντίνου Καραμανλή, υπήρξε συνεργάτης των Γερμανών στην Αθήνα και τη Θεσσαλονίκη. Καταδικάστηκε ως δοσίλογος και μεταπολεμικά προτίμησε να εγκατασταθεί μόνιμα στη Γερμανία.
-Ένας άλλος, ο Δανιήλ Καραμανλής, που έγινε καλόγερος στο Άγιον Όρος καταδικάστηκε ως δοσίλογος και μάλιστα ως βουλγαρόφιλος σε πολυετή φυλάκιση.
-Ο παππούς του υπουργού Οικονομικών Γιώργου Παπακωνσταντίνου, που υπέγραψε το μνημόνιο και έτσι μας υποχρέωσε να αποποιηθούμε την εθνική μας κυριαρχία το 2010, είχε δημιουργήσει το περίφημο εργοστάσιο ηλεκτρικής ενέργειας στην Πτολεμαΐδα, χάρις σε μια υπογραφή του Τσολάκογλου.
- Για τον θείο του, τον πολιτικό Μιχάλη Παπακωνσταντίνου, που υπηρέτησε ως διερμηνέας των Γερμανών στην Κοζάνη, έχει γίνει εκτενής λόγος στο παρελθόν.
- Ένας στενός συγγενής του τελευταίου, ο Κωνσταντίνος Παπακωνσταντίνου, την ίδια εποχή καταδικάστηκε ως πράκτορας της Γκεστάπο στη Θεσσαλονίκη.
-Ο γενάρχης της οικογένειας Μεϊμαράκη στο Ηράκλειο, ο πολιτικός Βασίλειος Μεϊμαράκης, δεν είχε διστάσει να καταγγείλει με αποτροπιασμό τις «ωμότητες» των συμπατριωτών του κατά των Γερμανών αλεξιπτωτιστών στη Μάχη της Κρήτης, ενώ δήλωνε ότι τασσόταν στο πλευρό της κυβέρνησης Τσολάκογλου («Ελεύθερον Βήμα» 5.6.1941). Άλλα μέλη της οικογένειας Μεϊμαράκη διαδραμάτισαν επιλήψιμο ρόλο κατά τη διάρκεια της Κατοχής στην Κρήτη.
-Ο παππούς του σημερινού υπουργού Επικρατείας και βουλευτή της Ν.Δ. Σίμου Κεδίκογλου, βεβαίως και του συνώνυμου βουλευτή του ΠΑΣΟΚ, συνεργάστηκε στην Κατοχή με τους Γερμανούς ως διερμηνέας τους.
-Παππούς του σημερινού ευρωβουλευτή της «Δράσης» Θεόδωρου Σκυλακάκη ήταν ο γνωστός απότακτος συνταγματάρχης που στα μέσα της δεκαετίας 1930 ήταν αρχηγός της φασιστικής Οργάνωσης Εθνικού Κυριάρχου Κράτους, στη συνέχεια έγινε υπουργός Εσωτερικών του Ιω. Μεταξά και λίγο πριν από τον πόλεμο συμμετείχε σε συνωμοσία γερμανοφίλων για την ανατροπή του καθεστώτος.
-Θα μπορούσαν να αναφερθούν και αρκετά άλλα ονόματα επιγόνων, που ανεξάρτητα από τη σημερινή κομματική τοποθέτησή τους, σεμνύνονται για τις οικογενειακές καταβολές τους σε σχέση με την κατοχική περίοδο 1941-44. Κάποιοι πιο εξειδικευμένοι από τον γράφοντα θα μπορούσαν επιτυχώς να αναπτύξουν το ψυχοκοινωνικό πλαίσιο αυτών των συσχετισμών.
Θα θυμούνται οι αναγνώστες ότι πριν λίγα χρόνια έγινε ένα θορυβώδες γαμήλιο πάρτι στο ιστορικό θωρηκτό μας «Αβέρωφ». Η κοινή γνώμη εξερράγη από την έλλειψη σεβασμού στη σύγχρονη ιστορία. Ασφαλώς όμως θα ήταν πολύ πιο εξοργισμένη αν γνώριζε ότι ο γαμπρός ήταν εγγονός του Φιλήμονα Πατίτσα, που επί Κατοχής αρθρογραφούσε υπέρ των Γερμανών και ταυτόχρονα ανέλαβε πολιτικά αξιώματα.
-Κατοχικά δάνεια
Έχοντας ασχοληθεί πολλά χρόνια με την ιστορική έρευνα για την περίοδο της Κατοχής, προ διετίας έδωσα στη δημοσιότητα το βιβλίο «Η ελληνική οικονομία κατά την Κατοχή και η αλήθεια για τα κατοχικά δάνεια» (Εκδόσεις Ερωδιός), όπου με πληθώρα ανέκδοτων στοιχείων παρουσιάζεται τεκμηριωμένα η πραγματική υπόσταση του γερμανικού χρέους προς την Ελλάδα. Πρόκειται για ένα συνολικό ποσόν που σήμερα υπερβαίνει τα 500 δισεκατομμύρια ευρώ, χωρίς να γίνεται κανένας συνυπολογισμός άλλων εθνικών απαιτήσεων, όπως πολεμικές αποζημιώσεις και επανορθώσεις. Το θέμα το έχω αναλύσει επανειλημμένα σε πληθώρα δημοσιευμάτων μου, πέραν του εν προκειμένω βιβλίου μου, και υπάρχει ακόμη καιρός για να ικανοποιηθεί η Ελλάδα.
Από το τέλος του δευτέρου παγκοσμίου πολέμου καμία ελληνική κυβέρνηση και κανένα πολιτικό κόμμα δεν ενδιαφέρθηκε ουσιαστικά για να εξοφληθεί αυτό το αδιαμφισβήτητο χρέος του γερμανικού κράτους. Λυπούμαι πολύ γι’ αυτό – λυπούμαι ως ένας απλός πολίτης για το κράτος του που δεν είναι σε θέση να αξιώσει μια ξεκάθαρη εθνική απαίτηση, ως απόρροια της ανικανότητας των πολιτικών ηγετών του.
Τα κατοχικά δάνεια αντιπροσωπεύουν το τίμημα της ασύλληπτης λεηλασίας του εθνικού μας πλούτου κατά τη διάρκεια της Κατοχής. Με απίθανη μεθοδικότητα καταστρώθηκε ένα συγκεκριμένο σχέδιο άλωσης της ελληνικής οικονομίας και οι κατακτητές επέτυχαν ανέμποδιστα να συλλέξουν και να απομυζήσουν τα πάντα, ιδίως τη γεωργική παραγωγή και κάθε πλουτοπαραγωγική πηγή, αφού πρώτα καταλήστευσαν στο σύνολό της την εθνική οικονομία. Ήδη από τις πρώτες μέρες της Κατοχής είχαν εισρεύσει στην Αθήνα ειδικοί εμπειρογνώμονες και οργάνωσαν το σχέδιό τους, με την πρόθυμη σύμπραξη εντοπίων παραγόντων. Με επικεφαλής τη διαβόητη και από τα πρόσφατα χρόνια γερμανική εταιρία Rheinmetall, αλλοτριώθηκε στο σύνολό του το ελληνικό υπέδαφος, ενώ γερμανικές και ιταλικές μεγάλες εταιρίες έσπευσαν να θέσουν υπό ασφυκτικό έλεγχο τις ελληνικές μεταλλευτικές εταιρίες. Όλα αυτά πάντοτε με τη συνεργασία «προθύμων» Ελλήνων κεφαλαιούχων και επιστημόνων.
Είναι σημαντικό να αναφερθεί ότι την οργάνωση της οικονομικής λεηλασίας ανέλαβαν οι ειδικοί των κατακτητών, όπως ο Καρλ Κλόντιους και ο Χέρμαν Νοϊμπάχερ. Τα μοιραία αυτά πρόσωπα έχουν πάμπολλες ομοιότητες με τον Χορστ Ράιχενμπαχ, τον Φούχτελ, τον Τόμσεν και τους συναφείς. Όσο ο Γιώργος Παπακωνσταντίνου εντοπίσθηκε να είναι ο εγγονός εκείνου που έλαβε το «προνόμιο» της Πτολεμαΐδας από τον Τσολάκογλου, άλλο τόσο ίσως ένας σύγχρονος ακέραιος Γερμανός ιστορικός καταφέρει να αποκαλύψει την πατρογονική προϊστορία των αλλοδαπών κυριάρχων μας επί ναζισμού.
Επί του παρόντος έχει αποκαλυφθεί ο ρόλος ενός Γερμανού αρχικατασκόπου, που έδρασε μέχρι τον Σεπτέμβριο του 1940 με έδρα την Αθήνα και τομέα ευθύνης τη Μέση Ανατολή. Επρόκειτο για τον Ρολφ Μέρκελ, που εμφανιζόταν ως στέλεχος της εταιρίας Ζήμενς-Τελεφούνκεν και η δραστηριότητά του τερματίστηκε ύστερα από απαίτηση του τότε υπουργού Ασφαλείας Κ. Μανιαδάκη και με συνδρομή του επίσημου εκπροσώπου του συγκροτήματος Ιω. Βουλπιώτη. Η συμπαθής αρχικαγκελάριος του Βερολίνου, καίτοι προκληθείσα, δεν μας έχει διευκρινίσει αν πράγματι ο παλαιός εκείνος κατάσκοπος ήταν ο αδελφός του πεθερού της…
Βέβαια έχει ιδιαίτερο ενδιαφέρον να διαπιστώσουμε ότι, όπως σήμερα, ανάλογη προπαγάνδα χρησιμοποιήθηκε και από τα κατοχικά παπαγαλάκια για να πεισθεί η κοινή γνώμη στην κατεχόμενη Ελλάδα ότι οι Έλληνες είναι ανοργάνωτοι και διεφθαρμένοι, ιδιαίτερα ως προς τα δημοσιονομικά τους. Μπορεί να μην υπήρχε το κίνημα «Δεν Πληρώνω» και άλλες συνειδητές ακτιβίστικες δράσεις, αλλά οι αθηναϊκές εφημερίδες ασκούσαν μια παρόμοια με τα σημερινά μνημονιακά ΜΜΕ κριτική. Τα θέματα λύνονταν κάπως πιο δυναμικά από τον Φελντκομαντάντ, ο οποίος ελάμβανε αυστηρές αποφάσεις για όσους δεν πλήρωναν τους λογαριασμούς του ηλεκτρικού ή του ύδατος, αλλά θα πρέπει να υπογραμμίσουμε ότι αναφορικά με τις κατασχέσεις κατοικιών λόγω χρεών το καθεστώς δεν ήταν εντελώς ανεξέλεγκτο, καθώς το Γερμανικό Φρουραρχείο ήθελε να ενημερώνεται προηγουμένως!
Ο Γερμανός οικονομολόγος και διπλωμάτης Καρλ Κλόντιους, που ήρθε επανειλημμένα κατά τη διάρκεια της Κατοχής στην Ελλάδα, λειτουργώντας στη χώρα μας ως οικονομικός γκαουλάιτερ, είναι εκείνος που, αφού μελέτησε σχολαστικά τις δυνατότητες της ελληνικής οικονομίας, οργάνωσε τη λεηλασία της μέχρι τελευταίας ικμάδας της. Κατά μεγάλο μέρος σ’ εκείνον οφείλεται και η μεγάλη πείνα που έζησε ο ελληνικός λαός.
Ως ιστορική λεπτομέρεια θα αναφέρω ότι ο Κλόντιους, που προς τα τέλη του πολέμου είχε χαρακτηρισθεί από τους Συμμάχους ως εγκληματίας πολέμου, συνελήφθη από τα ρωσικά στρατεύματα στη Ρουμανία και όλως απροόπτως μεταστράφηκε από τον ναζισμό στον κομμουνισμό. Ως έμπιστος του Στάλιν πλέον στα πρώτα μεταπολεμικά χρόνια εμφανίστηκε στο Βελιγράδι επικεφαλής σοβιετικής οικονομικής αποστολής, έχοντας ως κύριο μέλημά του μεταξύ άλλων τη χρηματοδότηση του …Δημοκρατικού Στρατού Ελλάδας!
Διαχρονικές συμπεριφορές
Δυστυχώς στα διάφορα επίπεδα της δημόσιας ζωής σημειώθηκαν εκείνη την εποχή παραφωνίες σε σχέση με το κοινό αίσθημα. Όταν γίνονται αναφορές και συσχετισμοί συγκεκριμένων προσώπων και συγκεκριμένων συμπεριφορών, με αναγωγή στην κατοχική περίοδο 1941-44, συχνά ακούγεται και ένας επιεικής λόγος για κάθε υπόλογο ή ένοχο. Μερικές φορές όμως η «συνωμοσιολογία» είναι κατώτερη της πραγματικότητας και εγκυμονεί ο κίνδυνος της γενικής απαξίωσης.
Πόσοι είναι εκείνοι που υπηρέτησαν εθελοντικά τους κατακτητές, ενώ εγκαίρως μεταστράφηκαν και μεταπήδησαν σε πολιτικούς χώρους, ιδίως σε χώρους «της μόδας», όπως ήταν η Αριστερά στο τέλος της Κατοχής; Πόσες χιλιάδες Έλληνες μετανάστευσαν στο Ράιχ με τη θέλησή τους; Πόσοι κερδοσκόπησαν ως προμηθευτές των κατακτητών ή επιδόθηκαν σε μαυραγορίτικες δουλειές; Ποτέ δεν θα δοθεί μια σαφής απάντηση, διότι αυτά όλα είναι φαινόμενο της μικρής ιστορίας, της λεπτομέρειας. Με την ίδια ακριβώς λογική, δεν θα δικαιωθούν ποτέ όσοι προτίμησαν να πεινάσουν και να υποφέρουν για να μην προστρέξουν στον κατακτητή και επωφεληθούν απ’ αυτόν.
Στην Κατοχή η τάξη των πολιτικών μηχανικών και εργοληπτών υπήρξε διχασμένη. Υπήρχαν πολλοί που αναζητούσαν μια καλή ευκαιρία για να αποκομίσουν οφέλη από την εκτέλεση τεχνικών έργων που απαιτούσε ο κατακτητής για να θωρακίσει τη στρατιωτική άμυνά του, αλλά υπήρχαν και άλλοι που συνειδητά αρνήθηκαν. Οι μεν πρώτοι θησαύρισαν, οι δε δεύτεροι απλώς πείνασαν.
Κάτι ανάλογο έγινε και με τους δημοσιογράφους εκείνης της εποχής. Κάποιοι προτίμησαν να εργασθούν ως «παπαγαλάκια» και κάποιοι άλλοι επέλεξαν την έντιμη πενία, κατεβάζοντας την πέννα τους. Τη θλιβερή ιστορία του Συγκροτήματος Λαμπράκη, που συνειδητά συνεταιρίστηκε με τη βερολινέζικη εταιρία «Mundus» (που ανήκε κατά 50% στο γερμανικό υπουργείο Προπαγάνδας του Γκαίμπελς και κατά 50% στο υπουργείο Εξωτερικών του Ρίμπεντροπ), δεν την ακολούθησαν όλοι οι άλλοι εκδότες, κάποιοι εκ των οποίων πήραν την ηρωική απόφαση να διακόψουν την έκδοση των εφημερίδων τους. Την ακολούθησε όμως ο Όθων Πικραμμένος (ο πατέρας του υπηρεσιακού πρωθυπουργού που διεξήγαγε τις τελευταίες εκλογές), την ακολούθησε ο μέγας τότε χαρτέμπορος Πετσόπουλος, την ακολούθησαν οι κορυφαίοι βιβλιοπώλες Ελευθερουδάκης και Κάουφμαν. Και αρκετοί άλλοι και άλλοι. Στο ίδιο πνεύμα προπαγάνδισαν τη συνεργασία με τον κατακτητή, με τον ένα ή τον άλλο τρόπο, επώνυμοι εκφραστές της κοινής γνώμης, όπως ο Σπύρος Μελάς, ο Παύλος Παλαιολόγος, ο Αλέκος Σακελλάριος κ.ά.
Το ίδιο συνέβη και στη μουσική, στις τέχνες, ακόμη και στη γλυπτική, όταν ένας νεαρός τότε καλλιτέχνης φιλοτέχνησε την προτομή του …Χίτλερ!
- Το κυνήγι του χρυσού
Η αναζήτηση του πλούτου δεν ήταν απαραιτήτως το άπαν για τους συνεργάτες του κατακτητή, είτε με κουκούλες είτε χωρίς. Κάποιοι αποσκοπούσαν στην ικανοποίηση φιλοδοξιών, στην κατάληψη θέσεων και αξιωμάτων. Αλλά το χρυσάφι ήταν οπωσδήποτε το επίκεντρο – απαρασάλευτος κανόνας, απλώς με εξαιρέσεις. Ακόμα και στον χώρο της εκκλησίας παρατηρήθηκαν τέτοια φαινόμενα. Το σκάνδαλο του Βατοπεδίου, που στα τελευταία χρόνια συγκλόνισε τη χώρα, έχει προϊστορία από τα χρόνια της Κατοχής – και ακόμη πιο πίσω. Χαριστικές ρυθμίσεις υπέρ της Μονής Βατοπεδίου είδαν το φως στο ΦΕΚ των κατοχικών κυβερνήσεων, ενώ τα ακίνητά της στη Θεσσαλονίκη, όπως και άλλων μοναστηριών του Αγίου Όρους, αξιοποιήθηκαν διαρκούσης της Κατοχής. Η αθωνική πολιτεία έχει ένα επιλήψιμο παρελθόν στα χρόνια εκείνα.
Όταν εισέβαλαν οι Γερμανοί τον Απρίλιο του 1941, το γερμανικό υπουργείο Πολιτισμού του Άλφρεντ Ρόζενμπεργκ είχε οργανώσει μια ιδιαίτερη και απόρρητη αποστολή. Επιφανειακά επιζητούσε να καταγράψει την πολιτιστική κληρονομιά της Ορθοδοξίας που περικλειόταν στο Άγιον Όρος. Μια πολυάριθμη αποστολή υπό έναν διαπρεπή Γερμανό βυζαντινόλογο, τον καθηγητή Νταίλγκερ (ο οποίος μάλιστα εξελέγη ξένος εταίρος της Ακαδημίας Αθηνών), και με τη συνεργασία δύο Ελλήνων, του μετέπειτα καθηγητή Θεολογίας Μάρκου Σιώτη και του πρώτου Έλληνα ιδρυτή ραδιοφωνικού σταθμού Τσιγγιρίδη, ασχολήθηκε με τους πνευματικούς θησαυρούς του Αγίου Όρους. Ό,τι περίπου έκανε πολλές δεκαετίες αργότερα το Ίδρυμα Λαμπράκη (με …διοικητή του Αγίου Όρους τον Σταύρο Ψυχάρη). Μόνο που τότε οι Γερμανοί αναζητούσαν κάτι πολύ περισσότερο: Το μυθικό Άγιο Δισκοπότηρο! Οι αποκρυφιστές της χιτλερικής Γερμανίας θεωρούσαν ότι αν το εντόπιζαν, όπως και τη λόγχη του Λογγίνου, θα κυριαρχούσαν στον δυτικό κόσμο.
Αλλά δεν συνέβησαν μόνον αυτά στο Άγιον Όρος. Πολλοί αγιορείτες μοναχοί, ελάχιστοι όμως ελληνικής καταγωγής, κατά διάφορους τρόπους συνεργάστηκαν με τους κατακτητές. Μεταπολεμικά κάποιοι εξ αυτών καταδικάστηκαν για δοσιλογισμό, ενώ κάποιοι άλλοι φυγαδεύτηκαν από τους …Βρετανούς. Ο φημισμένος Άγιος Σωφρόνιος δεν θα είχε αναδειχθεί, αν μεταπολεμικά δεν του παρεχόταν κατάλληλο άσυλο πρώτα στη Γαλλία και έπειτα στην Αγγλία, ύστερα από ενέργειες του δαιμόνιου ρασοφόρου Ντέιβιντ Μπάλφουρ, του γνωστού μας εφημερίου στο εκκλησάκι του νοσοκομείου «Ευαγγελισμός». Αποσχηματισμένος πλέον ο Μπάλφουρ και υπηρετώντας ως γραμματέας της βρετανικής πρεσβείας στην Αθήνα, αμέσως μετά την Απελευθέρωση, ενήργησε κατάλληλα για την αεροπορική απομάκρυνση του αγιορείτη Σωφρονίου (Σαχάρωφ) έξω από την Ελλάδα. Κάτι ανάλογο συνέβη και με άλλους αγιορείτες μοναχούς, που ήδη είχαν καταδικασθεί ως δοσίλογοι από την ελληνική δικαιοσύνη.
- Ο αέναος δοσιλογισμός
Σε όσους θα είχαν γερά νεύρα για να εμβαθύνουν στο φαινόμενο του δοσιλογισμού της περιόδου 1941-44, θα συνιστούσα να φανούν επιεικείς στους ελάχιστους ιδεολόγους που μπορεί και να τυφλώθηκαν, παραγνωρίζοντας το εθνικό συμφέρον εις όφελος μιας όψιμης συνεργασίας με τον κατακτητή. Και τότε, όπως και σήμερα που συναντούμε στην καθημερινή ζωή μας κάποιους ελάχιστους φανατικούς μνημονιακούς που με παραδειγματική ευκολία κακίζουν τη δήθεν στρεβλή νοοτροπία των συμπατριωτών μας ως απόρροια της εν γένει κακοδαιμονίας μας, υπήρχαν σποραδικές και πάντως σπανιότατες φωνές υμνητών του κατακτητή, που «ήρθε να μας βάλει σε τάξη»!
Χωριστά από τις προπολεμικές φασιστικές κινήσεις που εμφανίστηκαν, με την έναρξη της Κατοχής είχαμε τη δραστηριοποίηση κάποιων συγκεκριμένων. Οι κυριότερες ήταν τρεις: η ΕΣΠΟ, το Εθνικοσοσιαλιστικό Κόμμα και τα ΕΕΕ.
Η πρώτη, της οποίας ο ακριβής τίτλος ήταν «Ελληνική Σοσιαλιστική Πατριωτική Οργάνωση», δημιουργήθηκε τις πρώτες μέρες που έφτασαν οι Γερμανοί στην Αθήνα. Ιδρυτές της ήταν δύο γιατροί, ο Γεώργιος Βλαβιανός και ο Γεράσιμος Πατρονικόλας (σύζυγος της αδελφής του Ωνάση και πατέρας της Μαριλένας) και μερικοί άλλοι γερμανόφιλοι. Στην οργάνωση έλαβαν μέρος αρκετοί άλλοι με παρόμοιες αντιλήψεις, μεταξύ των οποίων και ο αντισιωνιστής συγγραφέας Αριστείδης Ανδρόνικος, επίσης γιατρός, ενώ το 1948 μια παράδοξη απόφαση του Αρείου Πάγου την χαρακτηρίζει ως «πατριωτική» οργάνωση. Συμμετείχαν επίσης κάποιοι άλλοι επιστήμονες, επαγγελματίες, δημοσιογράφοι, ακόμα και λογοτέχνες.
Λιγότερο εύρος είχε το Εθνικοσοσιαλιστικό Κόμμα Ελλάδος υπό τον Γεώργιο Μερκούρη, ο οποίος το είχε ιδρύσει μερικά χρόνια πριν από τον πόλεμο, αλλά το είχε απαγορεύσει η δικτατορία Μεταξά. Το επανίδρυσε μαζί με κάποιους άλλους παράγοντες, μεταξύ των οποίων και ο άλλοτε βουλευτής του ΚΚΕ Μιχ. Τυρίμος, μόλις μπήκαν οι Γερμανοί στην Αθήνα και ο ίδιος, αφού απέτυχε να γίνει από τον Τσολάκογλου υπουργός του, αρκέστηκε να αναλάβει τη διοίκηση της Εθνικής Τράπεζας. Κόρη του αδελφού του ήταν η ηθοποιός και υπουργός Πολιτισμού του ΠΑΣΟΚ Μελίνα Μερκούρη, της οποίας η πολιτεία επί Κατοχής είναι άλλο ζήτημα. Το βέβαιο είναι ότι τουλάχιστον σε μια περίπτωση (κατά τη γραπτή μαρτυρία επώνυμου προσώπου), συναγελαζόμενη στα μπαρ με Γερμανούς αξιωματικούς και ελεεινούς μαυραγορίτες, «κάρφωσε» νεαρούς αντιστασιακούς με την προτροπή: «Πιάστε τους!»
Τέλος, μια άλλη πολιτική οργάνωση που συνεργάστηκε με τους Γερμανούς ήταν τα ΕΕΕ. Η προϊστορία της ανάγεται στα τέλη της δεκαετίας 1920, όταν με έδρα τη Θεσσαλονίκη έδρασε ως φιλοφασιστική κίνηση με έντονες αντισημιτικές θέσεις, αφού στη δράση της άλλωστε αποδίδεται ο εμπρησμός του εβραϊκού συνοικισμού Κάμπελ. Την αποτελούσαν τότε κυρίως γηγενείς Μακεδόνες βενιζελικής προέλευσης και σε κάποιες περιόδους τελούσε υπό τον έλεγχο γνωστών πολιτικών προσώπων, όπως ο Μίκης Μελάς, ο Φίλιππος Δραγούμης, ο Στυλιανός Γονατάς ή ο στρατηγός Θεόδωρος Μανέττας. Κατά την Κατοχή επανιδρύθηκε και την αρχηγία της ανέλαβε ο δικηγόρος Κων. Γούλας, που μετέφερε την έδρα της στην Αθήνα. Στην τελευταία κατοχική χρονιά (1944) προσπάθησε να συγκεντρώσει όλους τους γερμανόφιλους και είχε ως δημοσιογραφικό όργανο την εφημερίδα «Ακρόπολις», φυσικά χωρίς απήχηση. Τελικά, όταν άρχισε η αποχώρηση των Γερμανών, τα κυριότερα στελέχη της κατέφυγαν στη Βιέννη, όπου από αυτοεξόριστους Έλληνες χιτλερικούς σχηματίστηκε η κυβέρνηση Τσιρονίκου.
Στη Βιέννη βρέθηκαν τότε περί τις 2.000 αυτοεξόριστοι ελληνικής υπηκοότητας, καθώς και 700 ένστολοι που αποτελούσαν τη στρατιωτική μονάδα του συνταγματάρχη Γεωργ. Πούλου. Κάποιοι απ’ αυτούς θα επανακάμψουν στην Ελλάδα μετά την κατάρρευση του Τρίτου Ράιχ και ελάχιστοι θα αντιμετωπίσουν τη δικαιοσύνη, ενώ ορισμένοι θα καταλάβουν θέσεις στον κρατικό μηχανισμό, ακόμα και ως πανεπιστημιακοί καθηγητές.
Η δίωξη των πολιτικών δοσιλόγων στη μεταπελευθερωτική Ελλάδα υπήρξε υποτονική, αν και έγιναν ακόμα και θανατικές εκτελέσεις. Το γεγονός ότι η χώρα βρέθηκε σε εμφυλιοπολεμικό κλίμα άμβλυνε τα αντανακλαστικά της κοινωνίας. Εκεί όμως που σταδιακά εκμηδενίστηκαν οι όποιες επιπτώσεις από τη συνεργασία με τον κατακτητή ήταν στο θέμα των οικονομικών δοσιλόγων. Αυτό σήμαινε ότι όσοι απέκτησαν θησαυρούς στη διάρκεια μιας ξενικής κατοχής, μπορούσαν τώρα να τους γεύονται ελεύθερα, αν εξαιρέσουμε μια φορολογία που επιβλήθηκε στους «παρανόμως πλουτίσαντες». Με βάση περιουσίες, που με τέτοιο τρόπο αποκτήθηκαν, ανδρώθηκαν μεγάλες επιχειρήσεις και οικονομικά συγκροτήματα που διαδραμάτισαν πρωταγωνιστικό ρόλο στη μεταπολεμική Ελλάδα, εκ των πραγμάτων διαγράφοντας κάθε στιγματική αναφορά από το ένοχο παρελθόν. Και ως ευνόητη προέκταση, οικονομικώς πανίσχυρα τέτοια πρόσωπα (ή οι κληρονόμοι τους) βρέθηκαν στο επίκεντρο των εξελίξεων, άσκησαν παντοειδή επιρροή, έγιναν …ευεργέτες ή φιλοδόξησαν να έχουν ρόλο στην πολιτική.
https://www.kinima-ypervasi.gr/
- Οι παππουδες υπηρετες του ΧΙΤΛΕΡ ...
- Φόβος: Το πιο ισχυρό συναίσθημα, ο φόβος της απώλειας ή της σωματικής βλάβης ανοίγει το μυαλό για να δεχτεί τις λύσεις που παρέχει ο προπαγανδιστής, οι οποίες διαφορετικά δεν θα γίνονταν αποδεκτές. Η τεχνική του φόβου αποτέλεσε τη βάση όλων των προπαγανδιστικών ενεργειών που σχετίζονται με την πανδημία.
- Αγελοποίηση (Bandwagon): Υποστηρίζεται ότι επειδή όλοι οι άλλοι το κάνουν, πρέπει να το κάνετε κι εσείς. Αυτό συχνά συνδυάζεται με άλλες τεχνικές προπαγάνδας. “Όλοι κάνουν το εμβόλιο επειδή είναι ασφαλές και αποτελεσματικό- πρέπει να το κάνετε κι εσείς”.
- Στοίβαγμα των καρτών (Card Stacking): Αυτή η τεχνική αναδεικνύει τις “καλές” πληροφορίες, ενώ αφήνει έξω τις “κακές”. Με άλλα λόγια, παρουσιάζονται μόνο τα γεγονότα που υποστηρίζουν την ατζέντα του προπαγανδιστή, ενώ όλα τα υπόλοιπα αποσιωπούνται σκόπιμα. Η λογοκρισία είναι ανεξέλεγκτη στα μέσα μαζικής ενημέρωσης, στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης και στις μηχανές αναζήτησης.
- Η Μαρτυρία: Η χρησιμοποίηση ενός άσχετου προσώπου, όπως μια διασημότητα, για να δώσει μαρτυρία ότι η προπαγάνδα είναι αληθινή και ότι μπορείτε να τον εμπιστευτείτε για να σας το πει. Μπορεί επίσης να εμφανίζονται ως “απλοί άνθρωποι” που περιγράφονται παραπάνω.
- Αστραφτερές Γενικότητες: Σαρωτικές δηλώσεις που δεν μπορούν να προσδιοριστούν, συχνά περιέχουν αόριστες “λέξεις αρετής”. π.χ. “Αυτό το πρόγραμμα θα δημιουργήσει ισότητα για όλους” και “Θα δημιουργήσουμε εκατομμύρια πράσινες θέσεις εργασίας με αυτόν τον προϋπολογισμό”.
- Ονοματολογία/Στοχοποίηση (Name Calling/Deflection): Οι επιθέσεις ad hominem στρέφουν την προσοχή από τον προπαγανδιστή προς κάποιον άλλο. Ο Al Gore είπε κάποτε σχετικά με την υπερθέρμανση του πλανήτη: “Οι αρνητές άξιζαν να τιμωρηθούν”. Σήμερα, υποστηρίζεται ότι η Αμερική έχει μια “πανδημία των ανεμβολίαστων”.
- Μεταφορά: Αυτή η τεχνική μεταφέρει την εξουσία, το κύρος ή την αποδοχή μιας άλλης ομάδας ή οργάνωσης, μεταφέροντας έτσι αυτά τα χαρακτηριστικά στο πρόγραμμα του προπαγανδιστή. Πολλές εκκλησίες, για παράδειγμα, έχουν χρησιμοποιηθεί για να προωθήσουν την αποδοχή της πανδημικής προπαγάνδας από τα εκκλησιάσματά τους.
- Ψευδής Αναλογία: Δύο έννοιες συνδέονται ψευδώς μεταξύ τους χωρίς καμία αιτία και αποτέλεσμα. Για παράδειγμα, “Οι άνθρωποι που αμφισβητούν τα εμβόλια είναι αντιεμβολιαστές- η Μαρία δεν θέλει το εμβόλιο, άρα είναι αντιεμβολιαστής”.
- Η Πλάνη του είτε αυτό /είτε το άλλο: Δύο μόνον επιλογές δίνονται, παρόλο που μπορεί να υπάρχουν και άλλες αποδεκτές επιλογές. Αυτό πολώνει το ζήτημα και σας αναγκάζει να αποδεχτείτε το επιθυμητό αποτέλεσμα. Για παράδειγμα, “Είστε είτε υπέρ είτε κατά της επιστήμης”.
- Εσφαλμένη σχέση Αιτίας και Αποτελέσματος: Αυτή η τεχνική υποδηλώνει ότι επειδή το Α ακολουθεί το Β, το Α πρέπει να προκαλεί το Β. Για παράδειγμα, ο Τζο υποστηρίζει την οπλοκατοχή- οι δολοφόνοι συχνά χρησιμοποιούν όπλα για να σκοτώσουν ανθρώπους- επομένως, ο Τζο είναι δολοφόνος.
- Ευφημισμοί: Πρόκειται για τη χρήση μιας λέξης ή φράσης που προσποιείται ότι επικοινωνεί αλλά δεν επικοινωνεί. Εάν συχνά κάνει το κακό να φαίνεται καλό ή το δυσάρεστο να φαίνεται ελκυστικό. Για παράδειγμα, “Δεν είσαι φτωχός, είσαι σε οικονομικά μειονεκτική θέση”.
- Φορτισμένες Λέξεις: Σχετικό με την ονομαστική χρήση, ο προπαγανδιστής χρησιμοποιεί ακραίες λέξεις για να περιγράψει συνηθισμένες συνθήκες. Για παράδειγμα, οι γονείς που διαμαρτύρονται στις συνεδριάσεις του σχολικού συμβουλίου χαρακτηρίζονται τώρα ως “εγχώριοι τρομοκράτες” που διαπράττουν “εγκλήματα μίσους”.
- Αποδιοπομπαίος Τράγος: Αυτή η τεχνική χρησιμοποιεί την ενοχή μέσω συσχετισμού για να αποδώσει την ευθύνη σε ένα άσχετο πρόσωπο, π.χ., τα οικονομικά προβλήματα που προκαλεί η σημερινή κυβέρνηση χρεώνονται στην προηγούμενη κυβέρνηση- η συνεχιζόμενη πανδημία οφείλεται στους ανεμβολίαστους.
- Λογική Αποσύνδεση: Το Παγκόσμιο Οικονομικό Φόρουμ (WEF) δηλώνει: “Δεν θα κατέχετε τίποτα και θα είστε ευτυχισμένοι”. Αυτό λέει ότι η ευτυχία είναι το αποτέλεσμα του να μην κατέχεις τίποτα, αλλά αυτό είναι εντελώς παράλογο από την εμπειρία. Ένα επακόλουθο σε αυτό θα μπορούσε κάλλιστα να είναι: “Οι άστεγοι δεν κατέχουν τίποτα, άρα πρέπει να είναι ευτυχισμένοι”.
Πεινάν και τα παιδάκια σου;
- Πεινάνε και τα παιδάκια μου.
- Είν΄κι η μανούλα σου άρρωστη;
- Έχω και τη μανούλα μου άρρωστη.
Μαζί τα φάγαμε
47 χρόνια από την ιδρυση του κόμματος της καταστροφής...
1974: Ο Ανδρέας Παπανδρέου ιδρύει το τρισάθλιο Πανελλήνιο Σοσιαλιστικό Κίνημα (ΠΑΣΟΚ).
ΘΥΜΑΣΤΕ ΡΕ ΣΚΑΤΟΜΥΑΛΟΙ ?? ΣΙΓΑ ΜΗΝ ΘΥΜΑΣΤΕ...
- ΟΜΟΙΟΣ ΤΟΝ ΟΜΟΙΟ ΚΙ Η ΚΟΠΡΙΑ ΣΤΑ ΛΑΧΑΝΑ ..
- Για δολοφονίες κατηγορεί το ΝΑΤΟ ο Μουαμάρ Καντάφι
Για δολοφονικές επιθέσεις κατηγορεί το ΝΑΤΟ ο Λίβυος ηγέτης, Μουαμάρ Καντάφι, σε νέο ηχογραφημένο μήνυμά του, δύο ημέρες μετά το θάνατο μελών της οικογένειας ενός στενού του συνεργάτη, έπειτα από αεροπορική επιδρομή. Ο Καντάφι τόνισε ότι δε φοβάται το θάνατο και ότι η μάχη εναντίον της Δύσης θα συνεχιστεί. «Μία μέρα θα σας απαντήσουμε αναλόγως και τα σπίτια σας θα είναι νόμιμοι στόχοι» προειδοποίησε την Ευρώπη και τις ΗΠΑ.
Του ΠΑΝΑΓΙΩΤΗ ΛΙΑΚΟΥ
➤ Ναι μεν το Μνημόνιο ήταν μια δυνατή εμπειρία, η οποία κατέστρεψε την Ελλάδα (οικονομικά, κοινωνικά, πολιτισμικά) για κάναν αιώνα και βάλε, αλλά ο Σημίτης έχει άλλη χάρη.
➤ Επί Κώστα Σημίτη είχαμε τα αλησμόνητα Ιμια, μια ξεφτίλα κι ένα όνειδος άνευ προηγουμένου. Τελικά, όσο κι αν ψάξει κάποιος σε ιστορικά βιβλία να βρει κάτι αντίστοιχο, και θα κουραστεί και δεν θα τα καταφέρει.
➤ Πότε άλλοτε είχαμε βγάλει ολόκληρο Στόλο έξω, είχε δοθεί στο εσωτερικό και το εξωτερικό η εικόνα ότι πάμε για πόλεμο με την Τουρκία και ο πρωθυπουργός διέταξε να υποστείλουμε σημαία από εθνικό έδαφος και να γυρίσουμε ατιμασμένοι και με σκοτωμένα τρία στελέχη των Ενόπλων Δυνάμεων (Βλαχάκος, Γιαλοψός, Καραθανάσης);
➤ Πότε άλλοτε είχαμε λουστεί τέτοιο ρεντίκολο και ο πρωθυπουργός, αντί να κρυφτεί στο υπόγειο όποιου θα καταδεχόταν να τον κρύψει, πήγε στη Βουλή και ευχαριστούσε δημοσίως τους Αμερικανούς για την παρέμβασή τους;
➤ Πότε άλλοτε απωλέσθη εθνικό έδαφος χωρίς να ρίξουμε τουφεκιά;
➤ Ο Κώστας Σημίτης είναι δικαιωματικά ο ένας και μόνος και αρμόζων και μόνιμος και αναντικατάστατος πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ. Με τα Ιμια και την υπόθεση Οτσαλάν κέρδισε μια θέση στην Ιστορία, την οποία ουδείς μπορεί να του στερήσει.
➤ Πραγματικά, αξίζει τον κόπο να συλλεγούν υπογραφές και να πάει μια ομάδα ρεκτών πασοκτζήδων στον Σημίτη για να του ζητήσουν να βάλει υποψηφιότητα για πρόεδρος.
➤ Σε αυτό το κόμμα, πρώτα ο Σημίτης ταιριάζει και ο ΓΑΠ έρχεται δεύτερος.
--------
Απέλασε και έδιωξε 1.000.000 Κινέζους, διασφαλίζοντας και τις εργατικές θέσεις για τον Λιβυκό λαό αλλά και την φυλετική ομοιογένεια των 4.000.000 Λίβυων πολιτών.
Το 2010, Ο Καντάφι ήταν ο μόνος ηγέτης στον Αραβικό κόσμο που ζήτησε Δημοσίως Συγνώμη για το ρόλο των Αραβικών κρατών στο δουλεμπόριο και την φυλάκιση των Αφρικανών (Μέλανα Φυλή), προκαλώντας την οργή των υπολοίπων προδοτικών Αράβων ηγετών διότι επισταμένος ο Καντάφι ξεσκέπαζε την υποκρισία τους και την δουλικότητα απέναντι στο Ξένο Κεφάλαιο, αποτελώντας ,με αυτόν τον τρόπο το αγκάθι στα πλευρά των Συμπαιγνιακών Αράβων Ηγετών, με αποτέλεσμα ο Καντάφι να απομονωθεί από τον υπόλοιπο Αραβικό κόσμο.Ο Μουαμάρ Καντάφι (Muammar Mohammed Abu Minyar Gaddafi,7 Ιουνίου 1942 - 20 Οκτωβρίου 2011) ήταν Λίβυος στρατιωτικός (συνταγματάρχης) πραξικοπηματίας και επαναστάτης που κατέστη στη συνέχεια ντε φάκτο ηγέτης της Τζαμαχιρίας της Λιβύης από το 1969 έως το 2011. Το πλήρες όνομά του ήταν Μουαμάρ Αμπού Μινιάρ αλ-Καντάφι. Καταγόταν από οικογένεια Βεδουίνων νομάδων. Ήταν πατέρας 8 παιδιών, με μεγαλύτερο γιο τον Μουχαμάντ Καντάφι, επικεφαλής της Ολυμπιακής Επιτροπής της Λιβύης.
Μουαμάρ Καντάφι ήταν Λίβυος στρατιωτικός πραξικοπηματίας και επαναστάτης που κατέστη στη συνέχεια ντε φάκτο ηγέτης της Τζαμαχιρίας της Λιβύης από το 1969 έως το 2011. Το πλήρες όνομά του ήταν Μουαμάρ Αμπού Μινιάρ αλ-Καντάφι. Καταγόταν από οικογένεια Βεδουίνων νομάδων.
Ελένη Παπαδοπούλου
Από Διονυσία Αντύπα
-Ως μάρτυρες εξετάζονται εκείνοι που επέζησαν την φριχτή εκείνη νύχτα, ανάμεσά τους και πολλοί ανάπηροι πλέον για όλη τους τη ζωή. Πάνω από 600 σε καιρό ειρήνης!
- Διάβασα τη μαρτυρία μιας κοπέλας. Σ᾽εκείνο το τραπέζι στο βάθος του εξωτερικού χώρου του καφέ ᾽'Belle Equipe'' που 10᾽ πριν την επίθεση δοκίμασα να το προσεγγίσω για να καθίσω και μετάνιωσα γιατί ήταν πολύ στριμωχτά, εκεί κάθησε το κορίτσι με ένα αγόρι στο πρώτο τους ραντεβού. Τον είδε να πεθαίνει δίπλα της από τις σφαίρες του καλάσνικοφ που μας πάγωσε το αίμα. Ένιωθε άβολα, είχε πολύ κόσμο και ήταν πολύ ᾽᾽στριμωχτά᾽᾽᾽ είπε στην κατάθεση της, αλλά το αγόρι επέμενε να καθίσουν εκεί....λίγα λεπτά πριν την επίθεση με τους 20 νεαρούς νεκρούς, μόνο σ᾽αυτό το καφέ.
- Οι προτροπές του μίσους εναντίον των Γάλλων ᾽᾽άπἰστων και διεστραμμένων᾽᾽, με την ομπρέλα της πίστης του ισλάμ, είχε αρχίσει πολύ πριν. Τα ᾽᾽σφάξτε τους᾽᾽ ᾽᾽πνίξτε τους᾽᾽ δεν σταμάτησαν ποτέ ως σήμερα. Έτσι αποκεφάλισαν τον δάσκαλο, έτσι απειλείται η ζωή εκατοντάδων καθημερινά.
- Ο Αμπντεσλάμ είναι ανάμεσα στους κατηγορούμενους, ο μόνος από τους μουσουλμάνους τζιχαντιστές εκείνης της νύχτας που επέζησε (όλοι άτομα της διπλανής πόρτας). Προκλητικός, δήλωσε ότι δεν ζητά συγνώμη, αντίθετα έκανε ότι έπρεπε σαν στρατιώτης του ισλάμ. Ως ήρωα τον έκρυβε η μουσουλμανική κοινότητα των Βρυξελλών επί 8 μήνες μετά το μακελειό.
- Προκαλεί αγανάκτηση. Όμως, μάθαμε κάτι, ότι τα άτομα που εκστομίζουν τέτοιο μίσος, που μπαίνουν σε διαδικασία μάχης και πογκρόμ έχουν περάσει στην άλλη διάσταση. Η συγνώμη προϋποθέτει συναίσθηση. Όταν κάποιοι ξεστομίζουν᾽᾽τσακίστε τους φασίστες σε κάθε γειτονία᾽᾽ ή ᾽᾽θα σας πνίξουμε στην κούνια᾽᾽ και μάλιστα εναντίον μελών της ίδιας τους κοινωνίας, οι ίδιοι κάτω από την ομπρέλα του φανατισμού νιώθουν εν δικαίω. Όπου ᾽᾽φασίστας μπορεί να είναι όποιος τους κατεβάσει ο ζηλωτισμός τους.
- Ο εικονιζόμενος είναι ο Τζαβεντ Ασλαμ πρόεδρος των πακιστανών Ελλάδας, καταδικασμένος για διακίνηση, ενώ εις βάρος του έχει εκδοθεί ένταλμα σύλληψης από την ιντερπολ. Απολαμβάνει πλήρους ασυλίας, του έχουν δοθεί έγγραφα νομιμοποίησης, κάθε τρεις και λίγο κλείνει το κέντρο με διαδηλώσεις των ομοεθνών του, ως ηγέτης βγάζει πύρινους λόγους εκτοξεύοντας απειλές εναντίων των Ελλήνων, κατά τη γνώμη του, ᾽᾽φασιστών᾽᾽ και ᾽᾽ναζιστών᾽᾽, έτσι κατά την κρίση του!. Αλωνίζει υπό την προστασία και του κράτους αλλά και των υπολοίπων ταγμάτων με τα ρόπαλα.
- Αν σκεφτούμε με όρους του παρόντος χρόνου και όχι του προηγούμενου αιώνα, έπειτα από τόσες επιθέσεις και τα φρικτά επακόλουθα τους στις ζωές τόσων ανθρώπων, τι καταλάβαμε;
- Με ποιο εργαλείο αντιμετωπίζεται αυτό το νέο καρκίνωμα με προβιά πότε του θύματος και πότε του αντιφασίστα;
-Με υπομονή;
-Με ωραία λόγια περί ᾽᾽σεβασμού᾽᾽ που κανείς πλέον δεν πιστεύει;
- Και τι να σεβαστούμε, τις απαιτήσεις ατόμων που...
στις χώρες τους δεν υπάρχει ίχνος ελευθερίας και έρχονται με απαιτήσεις με κραυγές, δασκαλεμένοι, να δώσουν μαθήματα... δημοκρατίας και αργότερα τρομοκρατίας;"
Αγαπητέ Πρωθυπουργέ
Οι ΗΠΑ βλέπουν την Ελλάδα ως σταθερό σύμμαχο και εταίρο του ΝΑΤΟ, ένα δεσμό με την Ελλάδα που ενισχύθηκε από τα 200 χρόνια φιλίας μεταξύ των εθνών μας και τις σχέσεις μεταξύ των λαών μας.
Επικροτούμε τον ρόλο της Ελλάδας ως περιφερειακό ηγέτη και πυλώνα σταθερότητας. Οι ΗΠΑ παραμένουν προσηλωμένες στην υποστήριξη της ευημερίας, της ασφάλειας και της δημοκρατίας της Ελλάδας.
Ο πρόεδρος Μπάιντεν δήλωσε με αφορμή τα 200 χρόνια της φετινής Ελλάδας ότι οι σχέσεις μεταξύ Ελλάδας και
Οι Ηνωμένες Πολιτείες φτάνουν σε νέα ύψηλά επίπεδα.
Με μεγάλη μου χαρά διαπιστώνω την πρόοδο που έχουν σημειώσει οι δύο χώρες μας στην ενίσχυση της συνεργασίας μας. Οι Ηνωμένες Πολιτείες και η Ελλάδα θα βγουν ισχυρότερες από τις προκλήσεις της παγκόσμιας πανδημίας μαζί.
Θα συνεχίσουμε να χτίζουμε δεσμούς μεταξύ των κυβερνήσεών μας μέσω του Στρατηγικού Διαλόγου ΗΠΑ-Ελλάδας, τον οποίο έχουμε την τιμή να φιλοξενήσουμε φέτος στην Ουάσινγκτον για τον τρίτο γύρο.
Μέσα από την τελευταία αναθεώρηση της διμερούς αμοιβαίας αμυντικής μας συνεργασίας, οι Ηνωμένες Πολιτείες και η Ελλάδα επιβεβαιώνουν τη δέσμευσή μας και την αποφασιστικότητά μας για περαιτέρω εμβάθυνση και επέκταση της στρατηγικής μας αμυντικής εταιρικής σχέσης για τη διατήρηση ισχυρών, ικανών και διαλειτουργικών στρατιωτικών σχέσεων με σκοπό τη συμβολή στην ασφάλεια και των δύο χωρών, καθώς και τη σταθερότητα στην περιοχή.
Οι Ηνωμένες Πολιτείες αναγνωρίζουν τον ζωτικό ρόλο της Ναυτικής Υποστήριξης (NSA) στη Σούδα και άλλων ελληνικών εγκαταστάσεων, στις οποίες μπορούν να εκπαιδεύσουν ή να λειτουργήσουν στην ηπειρωτική χώρα ή τα νησιά, για την εξασφάλιση των κοινών μας αμυντικών στόχων και ευχαριστούν την Ελλάδα για τη συνέχιση υποστήριξη για τον διευρυμένο στρατό των Ηνωμένων Πολιτειών.
Από το 2015, οι Ηνωμένες Πολιτείες παρέχουν στην Ελλάδα σημαντική χρηματοδότηση βοήθειας για την ασφάλεια, αμοιβαία επωφελείς επενδύσεις σε υποδομές για να βοηθήσουν την Ελλάδα στην επίτευξη των στόχων εκσυγχρονισμού της άμυνας.
Ευελπιστούμε να συνεχίσουμε τη στενή μας συνεργασία στους προαναφερθέντες τομείς μέσω διαφόρων προγραμμάτων συνεργασίας για την ασφάλεια, όπως τα προγράμματα Foreign Foreign Sales and Excess Defense Articles, το πρόγραμμα International Military Education and Training και το Υπουργείο Άμυνας, καθώς και από κοινού στρατιωτικές ασκήσεις σε όλη την Ελλάδα, λαμβάνοντας υπόψη την επιθυμία της ελληνικής Δημοκρατίας για μια τέτοια βοήθεια με τους πιο ευνοϊκούς δυνατούς όρους.
Οι Ηνωμένες Πολιτείες συνεχίζουν επίσης να υποστηρίζουν τον στόχο της Ελλάδας να γίνει περιφερειακός κόμβος συντήρησης, logistics και εκπαίδευσης.
Η απόφαση των Ηνωμένων Πολιτειών και της Ελλάδας να ενισχύσουν περαιτέρω τη διμερή αμυντική συμφωνία είναι ένα σημαντικό επίτευγμα που καταδεικνύει περαιτέρω τους ολοένα και στενότερους και διευρυνόμενους δεσμούς ασφαλείας μεταξύ των δύο χωρών μας. Η πρόσφατα ενημερωμένη συμφωνία αντανακλά την κοινή μας αφοσίωση στις αρχές της ελευθερίας, της δημοκρατίας, του κράτους δικαίου, ανθρώπινα δικαιώματα και κοινωνική πρόοδο.
Επεκτείνει τη στρατηγική μας αμυντική εταιρική σχέση και εμφανώς εμφανίζει τη σταθερή μας αποφασιστικότητα αμοιβαία να διαφυλάξουμε και να προστατεύσουμε την υπεροχή και την εδαφική ακεραιότητα των χωρών μας από ενέργειες που απειλούν την ειρήνη, συμπεριλαμβανομένης της ένοπλης επίθεσης ή της απειλής αυτής.
Θα κάνει και τις δύο χώρες μας ασφαλέστερες και θα υποστηρίξει την ειρήνη και τη σταθερότητα της Ανατολικής Μεσογείου και της Δυτικής, τα Βαλκάνια, καθώς και η Ευρώπη στο σύνολό της, μέσω της συμβολής της στις δυνατότητες και τη συνεργασία στον πυρήνα της ΝΑΤΟϊκής Συμμαχίας.
Εκτιμούμε ιδιαίτερα τη σταθερή δέσμευση της ελληνικής κυβέρνησης για διάλογο με τους γείτονές της και την προσήλωσή της στην επίλυση των διαφορών ειρηνικά μέσω διπλωματίας και σύμφωνα με το διεθνές δίκαιο.
- Είναι μακροχρόνια πεποίθησή μας ότι η ανάπτυξη των πόρων στην Ανατολική Μεσόγειο θα πρέπει να προάγει τη συνεργασία και να παρέχει τα θεμέλια για διαρκή ενεργειακή ασφάλεια και οικονομική ευημερία σε ολόκληρη την περιοχή σύμφωνα με το διεθνές δίκαιο.
Πιστεύουμε επίσης ακράδαντα στον σεβασμό της κυριαρχίας και της εδαφικής ακεραιότητας, καθώς και κυριαρχικά δικαιώματα και δικαιοδοσία σύμφωνα με το διεθνές δίκαιο της θάλασσας. Η κυβέρνηση Μπάιντεν δεσμεύεται να διασφαλίσει τη σταθερότητα και την ευημερία σε όλη την Ανατολική Μεσόγειο.
Άντονι Μπλίνκεν
- Οι βάσεις βρίσκονται στην Ελλάδα για την εξυπηρέτηση των αμερικανικών συμφερόντων και για την εξασφάλιση των κοινών αμυντικών στόχων, όπως αναφέρει ο Αμερικανός υπουργός Εξωτερικών στην επιστολή του, και όχι για να υπερασπιστούν την ελληνική κυριαρχία από κράτη-μέλη του ΝΑΤΟ, όπως είναι η Τουρκία, που την απειλούν.
- Η ελληνική κυβέρνηση ήθελε τη στρατιωτική παρουσία των USA Αμερικανών και στα ελληνικά νησιά, αλλά κάτι τέτοιο δεν ενδιέφερε τις ΗΠΑ, με ορισμένους να το ερμηνεύουν ως προσπάθεια να αποφύγει να ενοχλήσει την Τουρκία. << ΝΑΤΟ >> Στο υπουργείο Εξωτερικών υποστηρίζουν ωστόσο ότι θέμα είναι ανοιχτό.
Γιατι ???? Το ΦΑΣΙΣΤΙΚΟ ισραηλ ΣΥΜΜΕΤΕΧΕΙ ΣΕ ΑΘΛΗΤΙΚΕΣ ΚΑΙ ΟΧΙ ΜΟΝΟ ΔΙΟΡΓΑΝΩΣΕΙΣ ?? ανηκει στην ευρωπη ???..
- γιατι δεν συμμετεχουν σε ευρωπαικες αθλητικες διοργανωσεις << και οχι μονο >> ΠΑΛΑΙΣΤΙΝΗ - ΣΥΡΙΑ - ΛΙΒΑΝΟΣ - ΑΙΓΥΠΤΟΣ..κλπ.
- ΔΙΑΛΥΕΙΣ ΤΗΝ ΧΩΡΑ ΣΟΥ , ΤΗΝ ΠΑΤΡΙΔΑ ΣΟΥ..
- ΚΑΙ ΥΠΕΡΑΣΠΙΖΕΣΑΙ ΤΑ ΣΥΝΟΡΑ ΚΑΙ ΤΗΝ ΑΚΕΡΑΙΟΤΗΤΑ ΑΛΛΩΝ ΧΩΡΩΝ ..