Αβραάμ Ελιέζερ Μπεναρόγια ή Μπεν Αρόγια ...

Στην ηγεσία της ΓΣΕΕ και του ΣΕΚΕ

Ο Μπεναρόγια πρωταγωνίστησε στη δημιουργία της Γενικής Συνομοσπονδίας Εργατών Ελλάδος και του Σοσιαλιστικού Εργατικού Κόμματος Ελλάδος (ΣΕΚΕ, μετέπειτα ΚΚΕ)

------------------------------------

 στον Πειραιά τον Νοέμβριο του 1918. Στο ιδρυτικό συνέδριο του ΣΕΚΕ (4–10 Νοεμβρίου[16]), ήταν ο επικεφαλής της κεντρώας ιδεολογικοπολιτικής τάσης και προσπάθησε να ισορροπήσει τις θέσεις μεταξύ των δύο άλλων ακραίων τάσεων. Ήταν μέλος της εξελεγκτικής επιτροπής του συνεδρίου. Η πείρα του και ο σεβασμός των συνέδρων στο πρόσωπό του ήταν πολύ σημαντικά για τις εργασίες του συνεδρίου.[17]

Στις 4 Ιουλίου 1919 ο Μπεναρόγια συνελήφθη και εκτοπίσθηκε στη Φολέγανδρο μαζί με την ηγετική ομάδα της ΓΣΕΕ, που την αποτελούσαν οι Αχ. Χατζημιχάλης, Η. Δελαζάνος, Ευ. Ευαγγέλου και ο ίδιος. Ακολούθησε η πρώτη διήμερη πανελλαδική πολιτική απεργία, στις 8 και 9 Ιουλίου 1919, με αίτημα την επιστροφή τους από την εξορία.[18]

Ο Μπεναρόγια, όπως και το ΣΕΚΕ, τάχθηκε ενάντια στην Μικρασιατική Εκστρατεία, χαρακτηρίζοντάς την τυχοδιωκτική περιπέτεια και έλαβε ενεργό μέρος σε κινητοποιήσεις κατά αυτής. Στις εκλογές του Νοεμβρίου 1920 έστρεψε όλη την ισραηλιτική κοινότητα και όχι μόνο κατά του Βενιζέλου και της πολιτικής του για συνέχιση του πολέμου στη Μικρά Ασία, συμμαχώντας με την μοναρχική Ηνωμένη Αντιπολίτευση του Δ. Γούναρη. Στα απομνημονεύματά του, υπερβάλλοντας για τις συνέπειες της δράσης των αντιπολεμικών κομματικών πυρήνων στο μικρασιατικό μέτωπο,[19] ο Μπεναρόγια υποστήριξε ότι «η απεργία του στρατού στο μέτωπο έλυσε τη μικρασιατική τραγωδία».

https://el.wikipedia.org/

 Ο Αβραάμ Μπεναρόγια (πρώτος αριστερά από το άτομο με την εφημερίδα) και άλλα εργατικά στελέχη φυλακισμένοι μετά τις ταραχές που ακολούθησαν εργατική διαδήλωση στον Βόλο, στις 15 Φεβρουαρίου 1921.