Λεοπόλδος Β΄ του Βελγίου..

 Ο Λεοπόλδος Β΄ (9 Απριλίου 1835 – 17 Δεκεμβρίου 1909) ήταν ο δεύτερος Βασιλιάς των Βέλγων, από το 1865 μέχρι το 1909 και, μέσω των δικών του ενεργειών, ιδιοκτήτης και απόλυτος ηγεμόνας της Ελεύθερης Πολιτείας του Κονγκό, από το 1885 μέχρι το 1908.

 Γεννήθηκε στις Βρυξέλλες και ήταν ο μεγαλύτερος γιος του Λεοπόλδου Α΄ του Βελγίου και της Λουίζας της Ορλεάνης. Διαδέχτηκε τον πατέρα του στο βελγικό θρόνο το 1865 και βασίλευσε για 44 χρόνια μέχρι το θάνατό του, καθιστώντας τον ως τον μακροβιότερο βασιλιά στην βελγική ιστορία. Πέθανε χωρίς να έχει διαθέτει νόμιμο γιο και έτσι τον διαδέχτηκε στο θρόνο ο ανιψιός του Αλβέρτος Α΄.

Ο Λεοπόλδος ήταν ο ιδρυτής και ιδιοκτήτης της Ελεύθερης Πολιτείας του Κονγκό (σημερινή Λαϊκή Δημοκρατία του Κονγκό), που αποτελούσε ένα ιδιωτικό έργο που αναλήφθηκε για λογαριασμό του. Στην πραγματοποίηση των φιλόδοξων σχεδίων του βοηθήθηκε από τον Χένρι Μόρτον Στάνλεϊ, ο οποίος διεκδίκησε προς τιμήν του το Κονγκό. Στη Διάσκεψη του Βερολίνου (1884-1885) τα αποικιακά έθνη της Ευρώπης ενέκριναν την αξίωσή του επί της Ελεύθερης Πολιτείας του Κονγκό, προκειμένου να βελτιωθεί η ζωή των αυτόχθονων κατοίκων. Ο Λεοπόλδος αγνόησε τις διεθνείς συμφωνίες και κυβέρνησε το Κονγκό χρησιμοποιώντας τις δυνάμεις χωροφυλακής, γνωστές ως «Φορς Πουμπλίκ», για προσωπικό του όφελος. Κατάφερε να βγάλει μια περιουσία από το περιοχή, αρχικά από την εκμετάλλευση του ελεφαντόδοντου, και μετά από τη συγκομιδή και επεξεργασία του καουτσούκ.

Η διοίκηση του Λεοπόλδου επί της Ελεύθερης Πολιτείας του Κονγκό χαρακτηρίστηκε από θηριωδίες, συμπεριλαμβανομένων βασανιστηρίων και δολοφονιών, που προέκυψαν από συστηματική βαρβαρότητα. Το 1890, ο Τζορτζ Ουάσινγκτον Ουίλιαμς επινόησε τον όρο «εγκλήματα κατά της ανθρωπότητας» για να περιγράψει τις πρακτικές της διοίκησης του Λεοπόλδου Β΄ στο Κονγκό. Θεωρείται ότι εκατομμύρια Κονγκολέζοι πέθαναν την περίοδο αυτή ως αποτέλεσμα της καταναγκαστικής εργασίας. Ιστορικοί της αποικιακής περιόδου εστίασαν περισσότερο στις εκσυγχρονιστικές αλλαγές του Λεοπόλδου στο Κονγκό και όχι στον μαζικό θάνατο που προκλήθηκε λόγω του αποικιακού καθεστώτος. Το 1908 η Βελγική Κυβέρνηση ανέλαβε τη διοίκηση του Κονγκό, σχηματίζοντας μια αποικία ευρωπαϊκού τύπου, το Βελγικό Κονγκό.